Karboet en huidvleis

Hallo lieve mensen

Ja wat is dit nu weer voor een titel?? De Limburgers onders ons weten beslist wat het is en voor de rest van Nederland. Balkenbrij en zult!
Afgelopen woensdag hebben we voor het eerst sinds twee jaar weer zelf balkenbrij en zult gemaakt. "Vroeger" maakten Peter en ik het altijd samen in de winter na het slachten. Ik deed dan het restvlees klein malen en Peter deed het roeren in een grote ketel. Het is best zwaar en veel werk, maar wij vonden het altijd leuk om te doen en vooral Peter vond de karboet heerlijk. Vorig jaar zijn we er helemaal niet toegekomen om het te maken en nu vroegen veel mensen of we het dit jaar toch weer gingen maken, en woensdag was het dan zover..samen met Annie(moeder van Robert) en Oma van Loon hebben we de Karboet gemaakt. Ik merkte s morgens wel aan Peter dat hij een beetje emotioneel was, want hij was toch de roerder en nu deden Annie, Oma en ik het. Maar Peter stond en zat er wel bij om aanwijzingen te geven en om 1 uur hadden we twee grote ketels Karboet en een kleine ketel zult klaar. En Peter vond het toch lekker..... Hij was s middags en s avonds wel erg moe van alle drukte en inspanningen.

Maandagmorgen is hij samen met Wim Lenssen naar de neuro feed back in Eindhoven geweest en door de omleidingen bij Eindhoven hadden ze de toeristische route gereden, maar dat vindt Peter helemaal niet erg, krijgt er weer veel informatie bij.
In de tussentijd heb ik een heleboel telefoontjes afgewerkt naar aanleiding van de niet zo leuke brieven van zaterdag, en zoals Peter al zei; Maak je niet druk alles komt goed! Er waren inderdaad fouten gemaakt door de boekhouder, waardoor het niet klopte en nu is hopelijk alles rechtgezet. Jammer dat je overal zelf achteraan moet en dat je denkt dat je het goed hebt uitbesteed aan "geleerde" die veel geld kosten, juist deze mensen de fouten maken.
Ook nog een afspraak gemaakt voor een echo van de lever. Peter heeft een verhoogde leverwaarde, en volgens de huisarts kan dat te maken hebben met de epilepsie medicijnen.
Nu moet er dus eerst gekeken worden of er niks mis is met de lever en dan in overleg met de neuroloog misschien de epilepsiemedicijnen(Keppra) gaan afbouwen. Deze medicijnen hebben nogal veel bijwerkingen (oa. gewichtstoename en vermoeidheid) en het zou voor hem heel fijn zijn als hij ze niet meer hoeft te slikken.

Dinsdag was er fysio en logopedie, en hier nog steeds vooruitgang al was het minimaal deze keer, de boog kan niet altijd gespannen zijn.

Woensdagmiddag was het Steefs uurtje en samen zijn ze naar het kerkhof geweest, een plantje gezet op het graf van Giel. Peters been "zwabberde" weer erger als anders en dat was s avonds met het zwemmen ook. Ja is dit positief of negatief??!! Peter denkt positief, want hij geeft aan dat er steeds een beetje meer gevoel terugkomt in zijn been, eerst was het voet en tenen die pijn aanvoelde en nu is het het onderbeen en knie, en volgens hem duurt het nog een maand of zo en dan is het gevoel in het hele been terug. Laten we het hopen!!!

Donderdag was er geen neuro feed back en is Peter naar het Afasiecentrum in Blerick geweest, hij vindt dit erg waardevol.
s Middags kwamen Gert en Nonnie (oud klasgenoot van de Has) op visite en het was erg gezellig en voor Peter heel fijn om met Gert naar de nieuwe stal te gaan en uitleg te geven hoe het allemaal werkt. Dit is hele goede therapie voor hem. Lopen en praten en proberen alles duidelijk te maken en volgens mij is dat weer goed gelukt.

Vrijdag fysio in Baarlo, erg vermoeiend was het geweest, hij had veel op blote voeten (zonder stok) moeten lopen en op gewone schoenen kwam hij naar huis! In huis mag hij de stok niet meer gebruiken, ze proberen nu zijn houding te verbeteren en recht op te lopen, door de stok is hij krommer gaan lopen, dus dat moet weer worden afgeleerd.

Zaterdag gezwommen met John en voor het eerst deze week kwam Peter enthousiast thuis van een therapie. Wunderbar had het gegaan. Voor het eerst was het gelukt om zonder steun de zwembadtrap op te lopen en dan door te stappen!!!
s Avonds nog naar de kerk in Panningen want er was een dienst voor Giel, kerkbankjes zijn niet de ideale zitplaats voor een man met gebreken, en na de dienst was het even moeilijk met lopen, maar toch samen naar de auto gelopen en bij Door, Yvonne, Frank en Stefan koffie gaan drinken. Een fijne avond gehad.




WEES NIET BANG OM TE HOPEN
ELKE KEER DAT WE
DE STERVENDE GEUR VAN HET NAJAAR RUIKEN
WETEN WE DAT DE TIJD
VAN DE KROKUSSEN ZAL WEDERKEREN

Veel liefs Marlies