Komt alles goed????
Door: marlies
Blijf op de hoogte en volg Peter
14 November 2008 | Nederland, Grashoek
Hallo lieve mensen
Ja komt alles goed??? Ik hoop het, maar er knaagt ook vaak onzekerheid.
Gistermorgen was ik om 10.00 uur alweer in het ziekenhuis, want ze zouden een EEG maken en an zou Peter weer mee naar huis gaan. Helaas EEG werd om 2 uur gemaakt en zou een uur duren, dan moest de neuroloog er naar kijken en als alles goed was naar huis, nou dan loop je maar weer eens naar buiten, sigaretje roken en komt alles van de eerste 3 weken weer boven, met dien verstande dat ik nu veel meer weet, en dat het heel lang gaat duren allemaal. Peter was redelijk opgewekt, hij had ook vrijwel de hele nacht geslapen en was ook nog moe. Nou om 2 uur het EEG en een hele aardige verpleegkundige nam dit af.Het eerste half uur ben ik er bij gebleven en toen ben ik gegaan omdat er absolute stilte moest zijn. Na het eeg liep Peter zelf terug naar de afdeling en dat ging heel goed daar moesten we wachten op de uitslag. Om 5 uur was er nog niemand geweest en ik ging toch maar eens vragen; Nee hoor de neuroloog was er niet meer en Peter moest nog maar een nachtje blijven dan kwam de neuroloog om half 9 en kon hij naar huis!!!! Nou ik werd me toch een potje boos, dan piepte ze maar een andere op. Ze vroegen of we effe apart in een kamertje wilden gaan zodat er overleg kon plaats vinden. Peter zei zo duidelijk. ik ga naar huis en blijf geen nacht langer hier!! En na een kwartier zag ik de neuroloog lopen. Hop dat is de mijne, maar hij kwam meteen naar ons toe, nee hij was niet weg, maar de afdeling had het niet goed begrepen... Nou er kwam uitleg over het EEG, er was geen epileptiecentrum, dus waarschijnlijk waren het wel epileptisch aanvalletjes geweest,kleine kortsluitingen in de hersenen omdat deze steeds een nieuwe weg aan het zoeken zijn en dan tegen het beschadigde deel aanbotsen. Peter krijgt nu medicijnen hiervoor, die hem nu even heel vermoeid maken, maar ook het zoeken van nieuwe wegen vergemakkelijken.(en dat de kans op nieuwe wegrakingen vrijwel nihil is) Zo heb ik het begrepen van de neuroloog. Nou dat lijkt dan redelijk positief. En toen konden we eindelijk naar huis....
Hij heeft het hele stuk van afd. K4 tot aan de auto gelopen, dus zo vermoeid was hij niet en thuis aangekomen hebben we gegeten en hij had me toch een spraakwater en alertheid.
Vanmorgen moesten we naar Eindhoven naar de schoenmaker want zijn schoenen waren eindelijk klaar. Ik durfde zelf niet goed te rijden want ik was helemaal aan de pin, dus taxi gebeld en natuurlijk hoorde dat er ook bij, daar waren we toch voor verzekerd. (Jammer dat ik daar niet eerder gebruik van heb gemaakt) En ja hoor daar waren de nieuwe schoenen. Ze paste ook nog en zijn rechterschoen was super, maar de linker knelde, Ja dat is altijd met nieuwe schoenen. En om half een waren we weer thuis, maar toen was het kaarsje helemaal op bij Peter. Maar op hem ingepraat dat het erbij hoort en dat hij de hele middag mocht slapen,
Om 4 uur na een kop koffie en behandeling van Marie Louise wilde hij toch naar de nieuwe stal gaan kijken, ik stelde voor met de rolstoel, nee hoor gelopen en na alles goed bekeken te hebben was hij toch om 6 uur weer moe.
Nou dan maar weer slapen, en net liep ik naar de kamer en zit meneer heel monter televisie te kijken. Ja ik kan het af en toe niet meer allemaal volgen, maar zoals ik het nu inschat heeft hij niet heel veel ingeleverd deze week en zijn spraak en helderheid heel veel gewonnen
WANNEER HET HART HUILT OM WAT HET HEEFT VERLOREN
LACHT DE GEEST OM WAT HET HEEFT GEVONDEN
Veel liefs Marlies
Ja komt alles goed??? Ik hoop het, maar er knaagt ook vaak onzekerheid.
Gistermorgen was ik om 10.00 uur alweer in het ziekenhuis, want ze zouden een EEG maken en an zou Peter weer mee naar huis gaan. Helaas EEG werd om 2 uur gemaakt en zou een uur duren, dan moest de neuroloog er naar kijken en als alles goed was naar huis, nou dan loop je maar weer eens naar buiten, sigaretje roken en komt alles van de eerste 3 weken weer boven, met dien verstande dat ik nu veel meer weet, en dat het heel lang gaat duren allemaal. Peter was redelijk opgewekt, hij had ook vrijwel de hele nacht geslapen en was ook nog moe. Nou om 2 uur het EEG en een hele aardige verpleegkundige nam dit af.Het eerste half uur ben ik er bij gebleven en toen ben ik gegaan omdat er absolute stilte moest zijn. Na het eeg liep Peter zelf terug naar de afdeling en dat ging heel goed daar moesten we wachten op de uitslag. Om 5 uur was er nog niemand geweest en ik ging toch maar eens vragen; Nee hoor de neuroloog was er niet meer en Peter moest nog maar een nachtje blijven dan kwam de neuroloog om half 9 en kon hij naar huis!!!! Nou ik werd me toch een potje boos, dan piepte ze maar een andere op. Ze vroegen of we effe apart in een kamertje wilden gaan zodat er overleg kon plaats vinden. Peter zei zo duidelijk. ik ga naar huis en blijf geen nacht langer hier!! En na een kwartier zag ik de neuroloog lopen. Hop dat is de mijne, maar hij kwam meteen naar ons toe, nee hij was niet weg, maar de afdeling had het niet goed begrepen... Nou er kwam uitleg over het EEG, er was geen epileptiecentrum, dus waarschijnlijk waren het wel epileptisch aanvalletjes geweest,kleine kortsluitingen in de hersenen omdat deze steeds een nieuwe weg aan het zoeken zijn en dan tegen het beschadigde deel aanbotsen. Peter krijgt nu medicijnen hiervoor, die hem nu even heel vermoeid maken, maar ook het zoeken van nieuwe wegen vergemakkelijken.(en dat de kans op nieuwe wegrakingen vrijwel nihil is) Zo heb ik het begrepen van de neuroloog. Nou dat lijkt dan redelijk positief. En toen konden we eindelijk naar huis....
Hij heeft het hele stuk van afd. K4 tot aan de auto gelopen, dus zo vermoeid was hij niet en thuis aangekomen hebben we gegeten en hij had me toch een spraakwater en alertheid.
Vanmorgen moesten we naar Eindhoven naar de schoenmaker want zijn schoenen waren eindelijk klaar. Ik durfde zelf niet goed te rijden want ik was helemaal aan de pin, dus taxi gebeld en natuurlijk hoorde dat er ook bij, daar waren we toch voor verzekerd. (Jammer dat ik daar niet eerder gebruik van heb gemaakt) En ja hoor daar waren de nieuwe schoenen. Ze paste ook nog en zijn rechterschoen was super, maar de linker knelde, Ja dat is altijd met nieuwe schoenen. En om half een waren we weer thuis, maar toen was het kaarsje helemaal op bij Peter. Maar op hem ingepraat dat het erbij hoort en dat hij de hele middag mocht slapen,
Om 4 uur na een kop koffie en behandeling van Marie Louise wilde hij toch naar de nieuwe stal gaan kijken, ik stelde voor met de rolstoel, nee hoor gelopen en na alles goed bekeken te hebben was hij toch om 6 uur weer moe.
Nou dan maar weer slapen, en net liep ik naar de kamer en zit meneer heel monter televisie te kijken. Ja ik kan het af en toe niet meer allemaal volgen, maar zoals ik het nu inschat heeft hij niet heel veel ingeleverd deze week en zijn spraak en helderheid heel veel gewonnen
WANNEER HET HART HUILT OM WAT HET HEEFT VERLOREN
LACHT DE GEEST OM WAT HET HEEFT GEVONDEN
Veel liefs Marlies
-
14 November 2008 - 18:45
Claudi:
Dat was wel even schrikken...
Ik was vanmiddag na t eten nog even gaan kijken naar pap...en idd het kaarsje was op...en niet alleen die van pap, maar mam was ook aan de pin. We hebben het huis even alleen gelaten, zodat pap en mam ook de rust krijen om weer bij te tanken. Even naar meyel geweest, en daarna nog even in panningen geweest. toen ik weer terug kwam,liepen ze buiten om naar de nieuwe stal te kijken. Weer opgewekt en weer nieuwe energie! Het is dus heel belangrijk om een middag dutje te doen van 1 tot 3, voor ze allebei!
Ik hoop dat het weer allemaal zo door kon gaan zoals het ging, want het ging super goed!
Groetjes van Claudi -
14 November 2008 - 18:59
Marie-louise:
Wat was Peter toch moe vanmiddag, maar na een kop koffie wat pep talk en energie klaarde hij toch wel weer wat op.
Hij moet even het vertrouwen terug winnen dat alles weer rustig is in z'n hoofd.
Neem er samen de tijd voor en geniet van kleine dingen.
Marlies neem zelf ook een beetje gas terug, en denk ook een beetje aan jezelf
groetjes
wim en marie-louise -
14 November 2008 - 21:53
Lucia:
Ha allemaal,
Na hard werken is het goed rusten!!
Ja Marlies dat is ook op jou van toepassing!
Ga zo door en vergeet jezelf niet!!
Groetjes -
15 November 2008 - 14:56
Thijs:
lag met peter op de kamer in het ziekenhuis
we hebben nog er over gepraat wat jullie is overkomen kan er over mee praten omdat dit me in 2003 ook 2 x is overkomen maar meer geluk gehad wens jullie
veel sterkte met de strijd voor de meest haalbare beterschap
groeten thijs.h -
16 November 2008 - 16:09
Christel:
zomaar 2 berichten in één week! Wat is er dan gebeurd? In eerste instantie schrikt iedereen zich een ongeluk. Marlies, jij kunt alles zeer goed onder woorden brengen. Maar na de eerste schrik, moet je je toch even goed concentreren op de rest van je verhaal, om alles goed te laten doordringen. Er blijft wel leven in de brouwerij zeg. Laten we met z'n allen hopen, dat de vooruitgang door blijft gaan. Heel veel sterkte. Houd moed!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
