Winterwonderland 2015
Door: .
Blijf op de hoogte en volg Peter
06 December 2015 | Nederland, Grashoek
Hallo lieve mensen,
Maandagmorgen op tijd op, douchen en all oefeningen doen, maar dat lukt niet allemaal omdat Sien all om kwart voor negen wordt gebracht, Mama Steef moet een extra ochtend werken. Peter werkt zijn programma af onder het toeziend oog van Sien. Samen zitten ze aan de grote tafel in de kamer en Sien doet alles na wat Peter doet en... corrigeerd Peter af en toe als hij wat anders doet. Grappig om te zien. Ik moet even wat pakken op de zolder en zie ook de poppenmaxicosi staan... ook maar mee naar beneden, daar kan Sien mooi mee spelen. En inderdaad, Peter is klaar met zijn programma en de poppen worden geinstalleerd en dan is het spelen maar. Sien is een echt poppenmoedertje en Peter doet alles wat zij wil... geen kind aan en om 12 uur neemt Robert Sien mee naar huis en kunnen wij eten. Na het eten doet Peter een klein slaapje in zijn stoel en om kwart voor 2 moeten we aanrijden voor onze afspraak bij dokter Pop in Venray. we hebben geluk met parkeren en lopen we naar de afdeling neurologie, de hele gang door en assistente Petra ziet ons al aankomen. Ik meld me bij haar en ze is verbaasd dat we zo vroeg op de middag zijn... normaal zijn wij de laatste van de dag, maar ach ik had deze keer de afspraak gewoon laten staan, dan maar een korter middagslaapje... We hoefden niet lang te wachten voordat we aan de beurt waren, dr Pop verwelkomde ons met de vraag Hoe gaat het!! Hartsikke goed!! zei Peter meteen patsboem erboven op. Dr Pop begon te lachen Nou dat is duidelijk taal!! De spraak was wel heel veel vooruit gegaan. SUPER!! Pop dacht dat Peter nu wel geen logopedie meer nodig had, Jawel zegt Peter iedere donderdag s morgens en smiddags naar het afasiecentrum en daar leer ik heel veel.!! Nou prima dan mooi er naar toe blijven gaan. Het epileptieverhaal kwam aan de orde en Pop dacht dat we na 5 jaar aanvalsvrij zijn de medicijnen wel een beetje konden afbouwen, Peter vond dit ook maar ik ben er een beetje huiverig voor. Normaal gesproken ben ik degene die tegen medicijngebruik is, maar in dit geval... de angst voor een epiileptische aanvall is nog steeds groot bij mij en vooral omdat Peter auto rijdt. Pop stelde voor om een EEG te laten maken en daarop kunnen ze zien of mijn angst gegrond is. Nou hier konden we ons wel in vinden en moest ik een afspraak maken bij Petra de assistente. Ik liep er naar toe en Peter liep door de wachtkamer om zijn jas te pakken, er zat een mevrouw te wachten en ze stelde Peter een vraag en dan begint te vertelllen tegen een wildvreemde, heel duidelijk allemaal. Nou zegt Petra wat knap zeg, dat hij dit alles zomaar vertelt. SUPER!!We besloten om nog een kop koffie te drinken in het ziekenhuis en dan toch maar naar huis te rijden, maar als we langs de iintratuin komen wil ik er toch even naar binnen effe kijken of ze nog nieuwe leuke ideen hebben voor mijn winterwonderland. Peter bleef in de auto zitten, want hij was toch wel een beetje moe van het hele ziekenhuis doorlopen. Nou ik had het zo gezien.. er was niet veel.. en zo waren we om half 6 weer thuis.. nog snel een soepie gemaakt voor als de kindjes komen en lekker effe niks.
Dinsdagmorgen weer op tijd op en weer naar Venray, nu voor de fysio, het gaat supergoed en Peter verteld dat we Balkenbrij hebben gemaakt en ik laat Richard de foto zien hoe Peter met de grote stok roert. Helemaal geweldig vindt Richard dit, helemaal gaaf!! De grondoefeningen gaan supergoed en het bewegen van de voet ook, op en neer en op en neer, maar wel thuis ook blijven oefenen. De matten waren tegen de loopband aangelegd en als laatste moest Peter naar de loopband kruipen of zichzelf verplaatsen, zodat hij zich aan de loopband kon optrekken en dat ging supergoed, Richard keek me verbaasd aan, dat ging effe snel....
Vlug naar huis, de soep aanzetten en weer naar school om eerst Sien en dan Pierke en Joep ophalen, maar Sinterklaas is op school geweest en nu moeten we nog even uitzwaaien op de speelplaats, naar huis soep eten en tijdens het eten zegt Pierke, Oma je moet even de kalender omdraaien, want het is nu december en die van jou staat op november... uh pardon...... 4 jaar oud en hij ziet dit!! Maar goed even de kalender omdraaien op december en dan roept Sien.. dat ben ik!! Ja op december staat een leuke foto van Sien. Na het eten Pierke en Joep weer naar school gebracht, Peter en Sien naar bed, effe alles opgeruimd Sien weer uit bed en Pierke en Joep weer uit school gehaald. Peter wordt wakker gemaakt en dan is het tijd om te knutselen, sneeuwpoppetjes maken, maar oeps dat is toch wel een beetje lastig voor de kleintjes. Nou dan maar spelen met de duplo en de noppers, maar ook staat er al een kersthuisje in de keuken en oh vol bewondering kijken ze er alledrie naar. Ja zegt Joep wanneer komt nu de trein weer in de keuken, nou nog maar een paar nachtjes slapen en dan bouwt oma alles weer op. Om half 7 is iedereen weer naar huis en kunnen we effe uitrusten, de sinterklaas spullen opruimen, en plek maken voor de kerstspullen...
Woensdagmorgen staat er niets op het programma, en ik begin aan mijn winterwonderland, samen met Robert de grote plank in de keuken gelegd en dan kan ik beginnen, en terwijl Peter op de hometrainer zit, bekijk ik eens alles, tja vorig jaar hebben we de treinrails vastgeplakt, maar het bruin van de plank komt er steeds door, dus een likje grijze verf doet wonderen... het schiet nog niet zo op en s avonds moet Peter nog zwemmen en ik ging lopen mat Willemien en Annemarie, we praten praten over vanalles en delen onze zorg om de zorg!!! We bedenken een oplossing voor de tunnel bij mijn winterwonderland, een paar nokdakpannen... Het zwemmen met Wil had weer super gegaan.
Donderdagmorgen ging Peter met de taxi naar het afasiecentrum en ik ga snel naar Panningen nog wat boodschappen doen en dan kan ik weer gaan beginnen aan mijn Winterwonderland... maar eerst komt er nog een vervelend telefoontje van een voerleverancier en daar baal ik van. Annemarie kwam om te helpen en heeft inderdaad 2 nokdakpannen bij zich voor een tunnel te maken, WAUW dat ziet er gaaf uit, maar al met al schiet het toch niet op. Claudi kwam nog even met Mees en die kleine vindt de trein helemaal gaaf, lekker snel zodat hij uit de bocht vliegt.... Tegen half 5 kwam Peter weer thuis en vindt dat ik toch niet heel veel ben opgeschoten.. Nee dat klopt maar er is veel voorwerk.. Tijdens het eten vertelt Peter veel over het afasiecentrum en hij heeft een klein cadeautje bij zich met een gedichtje. Superleuk, maar nog veel blijer ben ik met zijn eigen geschreven woordjes, WAUW Peter wat ben je weer vooruit gegaan!!
Vrijdagmorgen kon ik eindelijk eens doorwerken aan het winterwonderland en terwijl Peter weer uit zichzelf op de hometrainer gaat verrijst er een mooi dorpje in de keuken... en om 4 uur ben ik over de helft, we drinken koffie en Peter vraagt of Lonneke al gebeld heeft, nee nog niet, spannend wat om 5 uur krijgen ze te horen of ze het huis kunnen kopen!! En dan gaat om half 5 de telefoon Lonneke... Yes ze hebben het huis!! SUPER In maart gaan Lonneke en Jaap wonen in Hoofddorp, hun huis in Haarlem was al binnen 10 dagen verkocht... Peter en ik moeten nog even bloemen gaan halen en tanken in Meijel en s avonds belt Coen op, ja ze willen even een kop koffie komen doen, ja hoor is goed zegt Peter, heel gezellig en een beetje laat geworden.
Zaterdagmorgen weer op tijd op, zwemmen met Wim en ik werk weer aan mijn Winterwonderland de tijd vliegt voorbij en tegen 12 uur zijn Peter en Wim weer terug, heel goed gegaan het zwemmen, enne ietsje minder moe en s middags om 4 uur is mijn Winterwonderland dan toch klaar en WAUW wat vind ik het zelf mooi... ik ben trots op mezelf!!! Als Peter beneden komt vindt hij het ook heel mooi, maar veel tijd om te kijken hebben we niet, want we moeten eerst naar Steef en Robert op de koffie en kijken wat Sinterklaas heeft gebracht, heel gezellig allemaal en Pierke en Sien moeten zoveel vertellen en om half 6 moeten we bij Claudi en Johan gourmetten en ook daar komt Zwarte Piet langs met een heleboel cadeautjes, lekker gezellig uitpakken en spelen en ook voor opa en oma had zwarte Piet nog wat in de zak gestopt, maar om 9 uur vonden we het toch welletjes en gingen we naar huis, nog wat televisie gekeken en naar bed. Vanmorgen weer een beetje op tijd op want om 11 uur werden we in Heeze verwacht bij mijn broer Peter en Marleen, tja dat was wel al een hele poos geleden dat we er waren, maar Peter wist de weg nog wel zo ongeveer,gezellig zitten praten, de vooruitgang bij Peter besproken, het diabetes verhaal van broer Peter en later een heerlijke kaasfondue en om 5 uur namen we afscheid, en nu niet meer zo lang wachten, want we raken eigenlijk niet uitverteld... op de terugweg praatte we nog wat na en op een gegeven moment doezelde ik een beetje weg, oh wat ben ik dankbaar, dankbaar dat we dit allemaal kunnen, dankbaar voor alles wat we tot nu toe bereikt hebben.... SUPER
DANKBAARHEID
IS NIET ALLEEN DE GROOTSTE DER DEUGDEN
MAAR OOK DE OUDER VAN ALLE ANDERE DEUGDEN
Veel liefs Marlies
Maandagmorgen op tijd op, douchen en all oefeningen doen, maar dat lukt niet allemaal omdat Sien all om kwart voor negen wordt gebracht, Mama Steef moet een extra ochtend werken. Peter werkt zijn programma af onder het toeziend oog van Sien. Samen zitten ze aan de grote tafel in de kamer en Sien doet alles na wat Peter doet en... corrigeerd Peter af en toe als hij wat anders doet. Grappig om te zien. Ik moet even wat pakken op de zolder en zie ook de poppenmaxicosi staan... ook maar mee naar beneden, daar kan Sien mooi mee spelen. En inderdaad, Peter is klaar met zijn programma en de poppen worden geinstalleerd en dan is het spelen maar. Sien is een echt poppenmoedertje en Peter doet alles wat zij wil... geen kind aan en om 12 uur neemt Robert Sien mee naar huis en kunnen wij eten. Na het eten doet Peter een klein slaapje in zijn stoel en om kwart voor 2 moeten we aanrijden voor onze afspraak bij dokter Pop in Venray. we hebben geluk met parkeren en lopen we naar de afdeling neurologie, de hele gang door en assistente Petra ziet ons al aankomen. Ik meld me bij haar en ze is verbaasd dat we zo vroeg op de middag zijn... normaal zijn wij de laatste van de dag, maar ach ik had deze keer de afspraak gewoon laten staan, dan maar een korter middagslaapje... We hoefden niet lang te wachten voordat we aan de beurt waren, dr Pop verwelkomde ons met de vraag Hoe gaat het!! Hartsikke goed!! zei Peter meteen patsboem erboven op. Dr Pop begon te lachen Nou dat is duidelijk taal!! De spraak was wel heel veel vooruit gegaan. SUPER!! Pop dacht dat Peter nu wel geen logopedie meer nodig had, Jawel zegt Peter iedere donderdag s morgens en smiddags naar het afasiecentrum en daar leer ik heel veel.!! Nou prima dan mooi er naar toe blijven gaan. Het epileptieverhaal kwam aan de orde en Pop dacht dat we na 5 jaar aanvalsvrij zijn de medicijnen wel een beetje konden afbouwen, Peter vond dit ook maar ik ben er een beetje huiverig voor. Normaal gesproken ben ik degene die tegen medicijngebruik is, maar in dit geval... de angst voor een epiileptische aanvall is nog steeds groot bij mij en vooral omdat Peter auto rijdt. Pop stelde voor om een EEG te laten maken en daarop kunnen ze zien of mijn angst gegrond is. Nou hier konden we ons wel in vinden en moest ik een afspraak maken bij Petra de assistente. Ik liep er naar toe en Peter liep door de wachtkamer om zijn jas te pakken, er zat een mevrouw te wachten en ze stelde Peter een vraag en dan begint te vertelllen tegen een wildvreemde, heel duidelijk allemaal. Nou zegt Petra wat knap zeg, dat hij dit alles zomaar vertelt. SUPER!!We besloten om nog een kop koffie te drinken in het ziekenhuis en dan toch maar naar huis te rijden, maar als we langs de iintratuin komen wil ik er toch even naar binnen effe kijken of ze nog nieuwe leuke ideen hebben voor mijn winterwonderland. Peter bleef in de auto zitten, want hij was toch wel een beetje moe van het hele ziekenhuis doorlopen. Nou ik had het zo gezien.. er was niet veel.. en zo waren we om half 6 weer thuis.. nog snel een soepie gemaakt voor als de kindjes komen en lekker effe niks.
Dinsdagmorgen weer op tijd op en weer naar Venray, nu voor de fysio, het gaat supergoed en Peter verteld dat we Balkenbrij hebben gemaakt en ik laat Richard de foto zien hoe Peter met de grote stok roert. Helemaal geweldig vindt Richard dit, helemaal gaaf!! De grondoefeningen gaan supergoed en het bewegen van de voet ook, op en neer en op en neer, maar wel thuis ook blijven oefenen. De matten waren tegen de loopband aangelegd en als laatste moest Peter naar de loopband kruipen of zichzelf verplaatsen, zodat hij zich aan de loopband kon optrekken en dat ging supergoed, Richard keek me verbaasd aan, dat ging effe snel....
Vlug naar huis, de soep aanzetten en weer naar school om eerst Sien en dan Pierke en Joep ophalen, maar Sinterklaas is op school geweest en nu moeten we nog even uitzwaaien op de speelplaats, naar huis soep eten en tijdens het eten zegt Pierke, Oma je moet even de kalender omdraaien, want het is nu december en die van jou staat op november... uh pardon...... 4 jaar oud en hij ziet dit!! Maar goed even de kalender omdraaien op december en dan roept Sien.. dat ben ik!! Ja op december staat een leuke foto van Sien. Na het eten Pierke en Joep weer naar school gebracht, Peter en Sien naar bed, effe alles opgeruimd Sien weer uit bed en Pierke en Joep weer uit school gehaald. Peter wordt wakker gemaakt en dan is het tijd om te knutselen, sneeuwpoppetjes maken, maar oeps dat is toch wel een beetje lastig voor de kleintjes. Nou dan maar spelen met de duplo en de noppers, maar ook staat er al een kersthuisje in de keuken en oh vol bewondering kijken ze er alledrie naar. Ja zegt Joep wanneer komt nu de trein weer in de keuken, nou nog maar een paar nachtjes slapen en dan bouwt oma alles weer op. Om half 7 is iedereen weer naar huis en kunnen we effe uitrusten, de sinterklaas spullen opruimen, en plek maken voor de kerstspullen...
Woensdagmorgen staat er niets op het programma, en ik begin aan mijn winterwonderland, samen met Robert de grote plank in de keuken gelegd en dan kan ik beginnen, en terwijl Peter op de hometrainer zit, bekijk ik eens alles, tja vorig jaar hebben we de treinrails vastgeplakt, maar het bruin van de plank komt er steeds door, dus een likje grijze verf doet wonderen... het schiet nog niet zo op en s avonds moet Peter nog zwemmen en ik ging lopen mat Willemien en Annemarie, we praten praten over vanalles en delen onze zorg om de zorg!!! We bedenken een oplossing voor de tunnel bij mijn winterwonderland, een paar nokdakpannen... Het zwemmen met Wil had weer super gegaan.
Donderdagmorgen ging Peter met de taxi naar het afasiecentrum en ik ga snel naar Panningen nog wat boodschappen doen en dan kan ik weer gaan beginnen aan mijn Winterwonderland... maar eerst komt er nog een vervelend telefoontje van een voerleverancier en daar baal ik van. Annemarie kwam om te helpen en heeft inderdaad 2 nokdakpannen bij zich voor een tunnel te maken, WAUW dat ziet er gaaf uit, maar al met al schiet het toch niet op. Claudi kwam nog even met Mees en die kleine vindt de trein helemaal gaaf, lekker snel zodat hij uit de bocht vliegt.... Tegen half 5 kwam Peter weer thuis en vindt dat ik toch niet heel veel ben opgeschoten.. Nee dat klopt maar er is veel voorwerk.. Tijdens het eten vertelt Peter veel over het afasiecentrum en hij heeft een klein cadeautje bij zich met een gedichtje. Superleuk, maar nog veel blijer ben ik met zijn eigen geschreven woordjes, WAUW Peter wat ben je weer vooruit gegaan!!
Vrijdagmorgen kon ik eindelijk eens doorwerken aan het winterwonderland en terwijl Peter weer uit zichzelf op de hometrainer gaat verrijst er een mooi dorpje in de keuken... en om 4 uur ben ik over de helft, we drinken koffie en Peter vraagt of Lonneke al gebeld heeft, nee nog niet, spannend wat om 5 uur krijgen ze te horen of ze het huis kunnen kopen!! En dan gaat om half 5 de telefoon Lonneke... Yes ze hebben het huis!! SUPER In maart gaan Lonneke en Jaap wonen in Hoofddorp, hun huis in Haarlem was al binnen 10 dagen verkocht... Peter en ik moeten nog even bloemen gaan halen en tanken in Meijel en s avonds belt Coen op, ja ze willen even een kop koffie komen doen, ja hoor is goed zegt Peter, heel gezellig en een beetje laat geworden.
Zaterdagmorgen weer op tijd op, zwemmen met Wim en ik werk weer aan mijn Winterwonderland de tijd vliegt voorbij en tegen 12 uur zijn Peter en Wim weer terug, heel goed gegaan het zwemmen, enne ietsje minder moe en s middags om 4 uur is mijn Winterwonderland dan toch klaar en WAUW wat vind ik het zelf mooi... ik ben trots op mezelf!!! Als Peter beneden komt vindt hij het ook heel mooi, maar veel tijd om te kijken hebben we niet, want we moeten eerst naar Steef en Robert op de koffie en kijken wat Sinterklaas heeft gebracht, heel gezellig allemaal en Pierke en Sien moeten zoveel vertellen en om half 6 moeten we bij Claudi en Johan gourmetten en ook daar komt Zwarte Piet langs met een heleboel cadeautjes, lekker gezellig uitpakken en spelen en ook voor opa en oma had zwarte Piet nog wat in de zak gestopt, maar om 9 uur vonden we het toch welletjes en gingen we naar huis, nog wat televisie gekeken en naar bed. Vanmorgen weer een beetje op tijd op want om 11 uur werden we in Heeze verwacht bij mijn broer Peter en Marleen, tja dat was wel al een hele poos geleden dat we er waren, maar Peter wist de weg nog wel zo ongeveer,gezellig zitten praten, de vooruitgang bij Peter besproken, het diabetes verhaal van broer Peter en later een heerlijke kaasfondue en om 5 uur namen we afscheid, en nu niet meer zo lang wachten, want we raken eigenlijk niet uitverteld... op de terugweg praatte we nog wat na en op een gegeven moment doezelde ik een beetje weg, oh wat ben ik dankbaar, dankbaar dat we dit allemaal kunnen, dankbaar voor alles wat we tot nu toe bereikt hebben.... SUPER
DANKBAARHEID
IS NIET ALLEEN DE GROOTSTE DER DEUGDEN
MAAR OOK DE OUDER VAN ALLE ANDERE DEUGDEN
Veel liefs Marlies
-
07 December 2015 - 11:30
Hein Oet Wieërt:
Wat bijzonder dit winterwonderlandreisverslag. Ik heb het weer met tranen in mijn ogen zitten lezen want er zit weer zoveel bijzonders in of zijn het gewoon pracht cadeautjes als je het met Sinterklaasogen bekijkt of zijn het wondertjes als je het met kerstogen bekijkt. Ik weet het niet maar dat het mij raakt en ontroert dat weet ik wel. Het is in mijn ogen heel bijzonder en het straalt heel veel positiviteit uit ondanks ook sommige minpuntjes en ja die zorg is en wordt een grote zorg waar ik mij ook zorgen over maak. Fijne week weer -
08 December 2015 - 12:28
Christel:
De week is weer voorbij gevlogen. En na Sinterklaas volgt vanzelf kerst. Een drukke maand december. Geniet er van. Voor je het weet zitten we in 2016.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
