neuro feed back
Door: marlies
Blijf op de hoogte en volg Peter
10 Juli 2009 | Nederland, Grashoek
Dag Lieve mensen
Ja er bestaan wonderen!!!! En er zijn toch heel veel mensen die met ons samen erin geloven!!!!!
Maandagmogen moesten we weer naar Eindhoven en werd er een EEG gemaakt. Claudi ging met ons mee zodat ik niet hoefde te rijden, en tijdens het EEG konden wij dan effe samen op een terrasje gaan zitten.Teun gaf weer uitleg wat er ging gebeuren en Peter kreeg een soort badmuts op zijn hoofd met 14 zendertjes erin, ook nog twee aan zijn oren en twee op zijn voorhoofd. Teun had de cd bestudeert van de scan van 19 april 2008. Hij vroeg aan ons of we hier vragen over hadden. Nou wij hebben die scan nooit gezien en wilden hier heel graag informatie over. Nou dat doen we donderdag dan, gelijk met de uitleg over het nieuwe EEG en het plan van aanpak. Tijdens het echte EEG mochten Claudi en ik er niet bij zijn en zijn we effe buiten op het terras een kop koffie gaan drinken. Ik was best wel zenuwachtig en kan het nog niet allemaal bevatten hoe aardig en gedreven ze hier zijn.
Na een klein half uurtje waren we terug en Peter was klaar, Teun zei dat het er allemaal heel goed uitzag en dat er veel mogelijkheden waren.. maar dat bespreken we donderdag verder en dan doen we ook de eerste sessie.
Maandagmiddag kwam Joyce weer voor de logopedie en ze gingen lekker buiten zitten, Peter had een prachtig fotoboek gekregen voor vaderdag met alle fotos erin van de bouw van de nieuwe stal en hij wilde dit graag samen met Joyce bekijken en inderdaaad een uur lang heeft Peter aan de hand van de fotos alles aan Joyce uitgelegd. Hierna was hij wel heel moe...
Dinsdag fysiotherapie in Baarlo en hier had hij weer nieuwe dingen en zwaardere oefeningen gedaan, en s avonds nog zwemmen met John.En ik ging voor het eerst weer lopen met willemien en Annemarie. En dat voelde ik in mijn benen...
Woensdag ging het niet zo lekker allemaal, Peter was heel moe en ik werd hoe langer hoe zenuwachtiger voor de neuro feed back. Het ene moment zeer hoopvol en optimistisch en het volgende moment down en het zal wel mislukken...
Eindelijk donderdag 9 juli...Heel vrolijk werden we binnen gelaten en de sfeer was alleen maar positief en ik... durfde weer niet blij te zijn.
Teun begon eerst met de uitleg van de scan...Het was eigenlijk maar een klein infarct geweest... en heel veel cellen waren nog intact...vreemd eigenlijk dat Peter nog niet verder was hersteld????
Hierna kregen we de uitleg van het EEG er stonden 30 plaatjes van hersenen op het scherm en die varieerden van 1 tot 30 herz. Dwz 1 herz is heel weinig aktiviteit en 30 heel veel en dan alle varianten er tussen. Middels kleuren kon je zien hoe Peters hersenen afwijken van iemand van gelijke leeftijd. Volgens Teun zat er overal aktiviteit en dat was heel positief.
En toen werd hij klaargemaakt voor de eerste sessie. 2 zendertjes in zijn oren en 4 of 5 op zijn hoofd(linkerzijkant) Mits Peter het goed vond mocht ik erbij blijven. Tuurlijk.
Naast elkaar zaten we te kijken naar het computerscherm en startte de film
DE LION KING. Peter hoefde alleen maar te kijken en Teun zat aan de andere kant op de computer mee te kijken en Peters hersenen aan te sturen.Want langzaam begon het beeld te vervagen en dan drukte Teun weer op knopjes die in verbinding stonden met de sensors op Peters hoofd en dan werd het beeld weer duidelijk. En dan hoorde je ook blieb blieb ten teken dat het goed ging. Mijn gedachten waren heel dubbel, ik wilde alles volgen maar ook de emotie van de lion king kwam naar boven,toen we 2 jaar geleden samen naar de musical gingen in Scheveningen en hoe we daar een paar fijne dagen hadden. Tranen en een flinke brok in mijn keel, Oh zal het weer worden net als vroeger.....
Na 10 minuten was het klaar voor vandaag en Peter ging staan en hij wreef met zijn linkerhand over de rechterkant van zijn gezicht en begon te lachen. Gevoel, gevoel, eerst 4 maanden niks, toen 10 % en nou 50%. Jah Jah!!!!
Oh mijn God het zal toch niet waar zijn dat er nu al iets gebeurt is na 10 minuten....Ja hoor HET IS WAAR!!!
Teun was ook heel positief en ik durf het niet te geloven dat er eindelijk na 14 maanden "deskundigen" zijn die postief zijn.
Op weg naar huis waren we beiden stil in de auto, ieder had zijn eigen gedachten. Thuis aangekomen was hij heel erg moe en wilde het liefst gelijk naar bed. Gelukkig had Lonneke het eten klaar en toen mocht Peter gaan slapen en hij sliep en sliep tot half vijf. S avonds kregen we nog visite en samen liepen we naar de nieuwe stal... Nou Peter liep een stuk sneller, en zijn praten een heel stuk beter....
IK GELOOF IK GELOOF IK GELOOF
IN JOU EN MIJ
MAAR IN JEZELF GELOVEN
DAT IS PAS MOEDIG
EN DAT KAN NIEMAND JE LEREN
Veel Liefs Marlies
Ja er bestaan wonderen!!!! En er zijn toch heel veel mensen die met ons samen erin geloven!!!!!
Maandagmogen moesten we weer naar Eindhoven en werd er een EEG gemaakt. Claudi ging met ons mee zodat ik niet hoefde te rijden, en tijdens het EEG konden wij dan effe samen op een terrasje gaan zitten.Teun gaf weer uitleg wat er ging gebeuren en Peter kreeg een soort badmuts op zijn hoofd met 14 zendertjes erin, ook nog twee aan zijn oren en twee op zijn voorhoofd. Teun had de cd bestudeert van de scan van 19 april 2008. Hij vroeg aan ons of we hier vragen over hadden. Nou wij hebben die scan nooit gezien en wilden hier heel graag informatie over. Nou dat doen we donderdag dan, gelijk met de uitleg over het nieuwe EEG en het plan van aanpak. Tijdens het echte EEG mochten Claudi en ik er niet bij zijn en zijn we effe buiten op het terras een kop koffie gaan drinken. Ik was best wel zenuwachtig en kan het nog niet allemaal bevatten hoe aardig en gedreven ze hier zijn.
Na een klein half uurtje waren we terug en Peter was klaar, Teun zei dat het er allemaal heel goed uitzag en dat er veel mogelijkheden waren.. maar dat bespreken we donderdag verder en dan doen we ook de eerste sessie.
Maandagmiddag kwam Joyce weer voor de logopedie en ze gingen lekker buiten zitten, Peter had een prachtig fotoboek gekregen voor vaderdag met alle fotos erin van de bouw van de nieuwe stal en hij wilde dit graag samen met Joyce bekijken en inderdaaad een uur lang heeft Peter aan de hand van de fotos alles aan Joyce uitgelegd. Hierna was hij wel heel moe...
Dinsdag fysiotherapie in Baarlo en hier had hij weer nieuwe dingen en zwaardere oefeningen gedaan, en s avonds nog zwemmen met John.En ik ging voor het eerst weer lopen met willemien en Annemarie. En dat voelde ik in mijn benen...
Woensdag ging het niet zo lekker allemaal, Peter was heel moe en ik werd hoe langer hoe zenuwachtiger voor de neuro feed back. Het ene moment zeer hoopvol en optimistisch en het volgende moment down en het zal wel mislukken...
Eindelijk donderdag 9 juli...Heel vrolijk werden we binnen gelaten en de sfeer was alleen maar positief en ik... durfde weer niet blij te zijn.
Teun begon eerst met de uitleg van de scan...Het was eigenlijk maar een klein infarct geweest... en heel veel cellen waren nog intact...vreemd eigenlijk dat Peter nog niet verder was hersteld????
Hierna kregen we de uitleg van het EEG er stonden 30 plaatjes van hersenen op het scherm en die varieerden van 1 tot 30 herz. Dwz 1 herz is heel weinig aktiviteit en 30 heel veel en dan alle varianten er tussen. Middels kleuren kon je zien hoe Peters hersenen afwijken van iemand van gelijke leeftijd. Volgens Teun zat er overal aktiviteit en dat was heel positief.
En toen werd hij klaargemaakt voor de eerste sessie. 2 zendertjes in zijn oren en 4 of 5 op zijn hoofd(linkerzijkant) Mits Peter het goed vond mocht ik erbij blijven. Tuurlijk.
Naast elkaar zaten we te kijken naar het computerscherm en startte de film
DE LION KING. Peter hoefde alleen maar te kijken en Teun zat aan de andere kant op de computer mee te kijken en Peters hersenen aan te sturen.Want langzaam begon het beeld te vervagen en dan drukte Teun weer op knopjes die in verbinding stonden met de sensors op Peters hoofd en dan werd het beeld weer duidelijk. En dan hoorde je ook blieb blieb ten teken dat het goed ging. Mijn gedachten waren heel dubbel, ik wilde alles volgen maar ook de emotie van de lion king kwam naar boven,toen we 2 jaar geleden samen naar de musical gingen in Scheveningen en hoe we daar een paar fijne dagen hadden. Tranen en een flinke brok in mijn keel, Oh zal het weer worden net als vroeger.....
Na 10 minuten was het klaar voor vandaag en Peter ging staan en hij wreef met zijn linkerhand over de rechterkant van zijn gezicht en begon te lachen. Gevoel, gevoel, eerst 4 maanden niks, toen 10 % en nou 50%. Jah Jah!!!!
Oh mijn God het zal toch niet waar zijn dat er nu al iets gebeurt is na 10 minuten....Ja hoor HET IS WAAR!!!
Teun was ook heel positief en ik durf het niet te geloven dat er eindelijk na 14 maanden "deskundigen" zijn die postief zijn.
Op weg naar huis waren we beiden stil in de auto, ieder had zijn eigen gedachten. Thuis aangekomen was hij heel erg moe en wilde het liefst gelijk naar bed. Gelukkig had Lonneke het eten klaar en toen mocht Peter gaan slapen en hij sliep en sliep tot half vijf. S avonds kregen we nog visite en samen liepen we naar de nieuwe stal... Nou Peter liep een stuk sneller, en zijn praten een heel stuk beter....
IK GELOOF IK GELOOF IK GELOOF
IN JOU EN MIJ
MAAR IN JEZELF GELOVEN
DAT IS PAS MOEDIG
EN DAT KAN NIEMAND JE LEREN
Veel Liefs Marlies
-
10 Juli 2009 - 12:22
Marie-louise:
Natuurlijk moet je er in geloven, als je ziet wat Peter de laatste maanden weer vooruit is gegaan.
En de komende weken met de neuro feed back zal zich uit moeten wijzen, maar het ziet er allemaal heel erg positief uit.
Dus vooral doorgaan, maar met jullie positiviteit lukt dat ook best wel
Jullie hebben al een dikke pluim verdient als je ziet wat je al hebt verdient door al die therapieen
groetjes -
10 Juli 2009 - 12:55
Ans Lehane:
Geweldig nieuws. En Marlies, bedankt dat je ons al meer dan een jaar op de hoogte blijft houden. Ik kijk altijd uit naar je verslagen. Inderdaad, dikke pluim voor jou en natuurlijk ook voor de kinderen en al de "helpers" die jullie hebben. Moet natuurlijk Peter niet vergeten!
Groetjes -
10 Juli 2009 - 14:06
Tooske:
marlies, bij het lezen kreeg ik effe een brok in de keel, en liet mijn tranen lopen.
Dit is toch niet te bevatten, ja als jullie naar lourdes waren gegaan, zouden ze zeggen, er is een wonder gebeurt.
Ik zou zeggen ga zo door, en ik ben echt benieuwd hoe peter in levende lijve eruit ziet.
Je zal hem wel niet meer herkennen.
Nu is dit een goede start om het weekend te beginnen. En dikke kus.groetjes. -
10 Juli 2009 - 15:46
Claud:
Hoi Allemaal,
Ik zal zeer binnenkort een nieuwe foto's maken van onze pa! Ik zal een bewijzen dat hij loopt als een kiviet en praat als brugman!
Toedeloe! -
10 Juli 2009 - 15:56
Charlotte:
Ongelofelijk...
Ik heb er geen woorden voor...
Kan alleen maar zeggen dat ik hier heel gelukkig van word! -
11 Juli 2009 - 09:55
Mie En Jan Gommans:
en ja , ook wij volgen het steeds. Jullie hebben al een heel traject doorlopen, bergen en dalen maar zoals iemand zei; Als een echte vriend je vergezelt is je geen weg te lang. Wel bezonder. Groetjes. -
11 Juli 2009 - 15:15
Thea & Jan:
Fijn te lezen dat er weer positieve zaken te melden zijn. Wat overblijft in slechte tijden is hoop en geloof.
Dit zijn zaken waar een mens zich aan aan vasthouden. Knap dat jullie het samen met de kinderen zo rooien.
We wensen jullie nog heel veel sterkte in het volhouden hiervan totdat het maximale bereikt is.
Tot horens of ziens.
Gr.Thea & Jan -
12 Juli 2009 - 17:31
Christel:
ja wat valt er nog aan toe te voegen aan alle fijne, positieve en blije verhalen. Ga door, ga door en haal er alles uit wat eruit te halen is. Een mens kan véééél meer als men ooit had gedacht. Ook wij blijven we volgen. -
13 Juli 2009 - 11:57
Loes:
geweldig wat een positief verhaal,komt echt helemaal in orde met peter,fijn om te lezen dat de behandeling zo goed aan slaat,ga zo door allemaal,dikke knuffel van mij. -
13 Juli 2009 - 21:06
Lucia:
Ja inderdaad, het geeft je weer kracht, veel kracht om er voor te gaan.
Groetjes -
14 Juli 2009 - 16:26
Hans:
eindelijk de pagina weer gevonden ben ook niet zo'n computermens maar toch. fijn te lezen dat alles zo positief verloopt.peter ga zo door.met zo'n ondersteuning van marlies en de rest moet het wel lukken. groetjes uit beringe. -
14 Juli 2009 - 19:17
Babette:
Gewldig dit nieuws, ga zo door, jullie komen er wel.
KUs -
03 Augustus 2009 - 10:05
Gerda :
Wierink-Heeskens
Struiken 5
Fijn om te lezen dat er weer vooruitgang is.En zo goed nieuws. Gefeliciteerd hiermee. Goed dat jullie zo positief blijven.
Groetjes
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
