KARBOET

Hallo lieve mensen,

Zondagmiddag was Lonneke er nog en om 16.30 uur kwamen Claudi, Johan, Joep, Mees en Niene ook om hier te eten. Zaterdag vroeg Joep wanneer oma nu weer jarig was, dus toen ze zondag binnen kwamen zei ik tegen Joep, ja nu is oma weer jarig….. Oh zei Joep maar nu heb ik geen cadeautje meer voor jou. Ach dat geeft niets, jullie zijn mijn grootste cadeau!! Heel gezellig zitten te eten en s avonds nog gezellig met Lonneke zitten kletsen die nog een nachtje bleef.
Maandagmorgen was ik druk in de weer met Lonneke en maakten we een grote ketel boerenkoolstamppot, maar er was ook tijd om zomaar een kop koffie te drinken en gezellig te zitten en bij de middag koffie aten we het laatste stukje vlaai op en hebben we meer als een uur heel fijn zitten praten met zijn drieen . Peter was heel alert en had allerlei vragen. Tegen 21.00 uur haalde Jaap Lonneke weer op. Hij was naar een beurs in Keulen geweest en voor ons waren het hele fijne dagen samen met Lonneke.
Dinsdagmorgen bracht Steef Pierke en Sien, die hadden geen school ivm een studiedag en waren zodoende een hele dag bij ons. Maar we moesten wel naar de fysio in Venlo dus gingen Pierke en Sien mee. Ja dat vonden ze wel leuk. We moesten even wachten en toen naar het kamertje van Richard. He daar stond een playstation in de gang, ik had hem nog nooit eerder gezien… Na 10 minuten vroeg Sien of ze op de computer mochten. Natuurlijk zei Richard dat mag. Ik liep even met hun mee, maar hoe krijg je zon ding aan…. Even gevraagd en toen kwamen ze hem aan zetten, nou dat vonden die twee helemaal het einde, het fifa voetbalspel. Ik ging weer naar Peter en Richard en toen we klaar waren vonden Pierke en Sien het heel jammer, maar we moesten Niene gaan ophalen en dat was ook leuk. Niene opgehaald en Pierke en Sien mochten haar de fles geven, ja dat was superleuk. Samen gegeten en nog even gespeeld en toen Peter en Niene naar bed gebracht en was het tijd voor een spelletje met Pierke en Sien. Ja ze wilden wel kaarten leren, ze uitgelegd wat de kleuren betekenden en welke de hoogste waren, oh dat was leuk!! Om 4 uur was Niene wakker en ook Peter stond gelijk op, Claudi kwam Niene weer ophalen en toen wilde Pierke en Sien weer kaarten. Ik leerde ze het spelletje pesten , Peter genoot ervan en ook hoe alert hij hiermee was. WAUW dat kon hij pakweg 2 jaar geleden nog niet. Hij kende alle kaarten en was ook vlug!! Het was lachen gieren brullen en toen Robert ze kwam halen vonden ze het veel te vroeg!!
Ik moest nog allerlei spullen klaar leggen want…. Woensdag gingen we Karboet maken, zoveel mensen die steeds vragen waneer we weer karboet gaan maken… ik dacht eigenlijk dat we dat niet meer gingen doen maar nu hadden we er toch een beetje tijd voor…
Woensdagmorgen was ik op tijd op om de ketel met water op te zetten en alvast de kop en de poten erin te doen, nog even boven van alles gedaan en om 8.00 uur waren we beneden voor het ontbijt. De ketel was al aan de kook en nu konden de andere vleesresten , lever, tong en spek erbij. Wim kwam om Peter te behandelen en dat ging supergoed. Wim concentreert zich vooral op de arm en hand, die waren na een uur dan ook heel soepel, effe koffie gedronken en toen was het werken voor mij, alles was gaar en moest door de vleesmolen. Peter kwam eens kijken of het allemaal goed ging en dekte de tafel zodat we tussendoor ook konden eten. Ik had met Robert afgesproken dat we om 13.00 de ketel met het gemalen vlees erin weer warm zouden hebben en dat was gelukt, alleen het bloed was nog niet op temperatuur. Robert had tot onze verbazing Pierke en Sien bij zich, oeps Steef had een migraineaanval en moet dan even plat…. Oei wat zouden Pierke en Sien hiervan zeggen, het bloed stond in een kom op het aanrecht en in de grote ketel (24 liter )zat de bouillon met het gemalen vlees. Oh Oma wat ben je aan het maken. Ja Oma is karboet aan het maken. Mogen wij helpen… UH ja…. Wat is dat voor bloed, mensenbloed?? Nee dat is varkensbloed. Oh dan is het goed. Ik verbaasde me erover hoe gemakkelijk ze hiermee omgingen. Ja en ze wilden helpen, met een hele dikke stok roeren en Sien mocht dan voorzichtig de kruiden erbij doen, die ik had afgewogen. Ze mochten het boekweitmeel afwegen en ook dat er in kleine hoeveelheden bij doen. Robert nam het roeren over en een kwartier later waren er 18 kilo karboet klaar. Alles in bakken om af te koelen en op te stijven en de grote ketel uitgewassen zodat we nog een portie konden maken en om 14.30 uur hadden we bijna 35 kilo karboet klaar. Pierke zag mijn kaart liggen waar ik alles opschrijf en vroeg of hij ook zo’n kaart mocht, dan kon hij ook alles opschrijven hoe het moest en dan kan mama dat ook maken!!! Nou mama is niet zo’n liefhebber van karboet!!! Zo schattig hoe Pierke alles opgeschreven had en ja hij nam de kaart mee naar huis want oma had er toch al een!! Inmiddels was Peter ook opgestaan en later liep hij naar de speelkamer waar de karboet in de koelkast stond af te koelen en natuurlijk moest ik om 18.00 uur wel een boterham met karboet voor hem maken. Hij moest het toch keuren, ja die was heel lekker met stroop erbij en lustte wel 2 boterhammen. Als hij gewoon een boterham met kaas krijgt dan hoeft hij er maar een, maar met karboet…. Ja hij had honger (haha) en wilde 2 boterhammen!!
Alles was opgeruimd en het was mooi weer en ik besloot om toch met Willemien te gaan lopen, lekker een frisse neus gehaald, lekker op de buitenlucht.
Donderdagmorgen ging Peter naar het afasiecentrum en ik moest boodschappen doen, medicijnen ophalen, en jawel hoor, het klopte weer niet bij de apotheek.. te weinig en WEER andere verpakkingen, je zou er toch echt een punthoofd van krijgen!! Maar uiteindelijk had ik na een 20 minuten toch weer alles bij elkaar en kon ik de rest van de boodschappen doen. Tegen 12 uur was ik thuis en begon ik met het snijden van de karboet, allemaal stukken gemaakt van ongeveer 500 gram en alles vacuum verpakt en toen was het bijna 14.00 uur en daar was Peter al weer terug met de taxi. Hij was niet zo moe als de vorige keer en moest nog even vertellen voordat hij naar bed ging. Geertje had in het schrift geschreven, dat ze blij waren dat Peter er weer was, maar het tweede uur fotografie dat vond hij maar niks en was nu weer bij een taal/praat groep geplaatst en dat had hij wel leuk gevonden. Nadat we even gepraat hadden ging Peter naar boven voor zijn middagslaapje en ik moest de was nog doen en opruimen en toen was het alweer tijd om Joep en Mees uit school te halen. Ik had wat mensen geappt dat ze van 15.30 uur karboet konden ophalen en toen ik dus terug kwam van school het was nog geen 15.30 uur stonden de eerste mensen al voor de deur !! En zo bleef het doorgaan tot 19.00 uur s avonds!!! Tussendoor dronken we koffie en was er een klein beetje tijd om met Joep en Mees naar buiten te gaan!! Johan kwam Joep en Mees op halen en die wilde natuurlijk ook wel een stukje karboet en toen om 20.00 uur iedereen weg was, had ik de knollen helemaal gaar en ging lekker op de bank zitten.
Vrijdagmorgen stond er niets op het programma en na het douchen en alle oefeningen ging Peter uit zichzelf op de hometrainer, heel goed, maar tijdens het eten begon Peter erover dat hij niet naar Venlo durfde te rijden. Ik vond het maar raar, we moesten om 16.00 uur naar de receptie van Wil in het Valuascollege. Nee Peter wilde niet rijden want hij wist niet waar het was. Ik was er verbaasd over… hij rijdt naar Zuid Duitsland, naar Denemarken, naar Amsterdam, maar ook naar Venlo naar de fysio en nu durfde hij hij niet naar het Valuascollege te rijden. Nou dan reed ik toch. Willemien en John opgehaald en ik reed dus naar Venlo. We hadden de rolstoel meegenomen want we wisten niet hoever het lopen was. Een heel bijzondere receptie want Wil was 40 jaar in het onderwijs verbonden aan het Valuascollege, het vroegere Thomascollege. Nou en dat kunnen hem er niet veel navertellen. Het was er gezellig druk en de familie van Wil en Annemarie was er ook. Die hadden Peter het laatst gezien in maart toen hij heel erg ziek was. Ze stonden versteld hoeveel hij weer vooruit was gegaan en hoe goed hij er nu uit zag met al zijn krulletjes!! Ik stond een tijdje met Annet te praten en zij zei dat ze er in maart niet zo heel veel vertrouwen meer in had gehad, maar WAUW wat zag Peter er goed uit nu en die pretoogjes weer!! Helemaal top!! Om 18.00 uur reden we weer naar huis en Peter was er verdrietig van dat hij niet had gereden, ja en wat er nu precies was kon hij niet zeggen. Weer wat inleveren…. ????
Zaterdagmorgen was hij echter heel fit, ja vandaag durf ik wel weer te rijden was het eerste wat hij zei!! Wil en John kwamen om met Peter te gaan zwemmen en na anderhalf uur waren ze weer terug. SUPER gegaan. Ja Peter was wel moe, maar nu wist hij waar het van kwam!!
S Middags moest Pierke op voor zijn zwemdiploma en om 15.30 uur moesten we er naar toe, we hadden besloten om niet naar het afzwemmen te gaan kijken, want er zwommen 32 kinderen af en alle ouders en familie stonden in het zwembad te kijken, maar als ze thuis waren gingen we op de koffie met vlaai. Peter reed er weer naar toe en Annie en Frans kwamen ook en het was heel erg gezellig. Peter zat met Robert en Frans over de mais te praten en ik zag hoe alert hij was, hoe actief hij deelnam aan het gesprek , en ik zat heel gezellig met Annie en Steef te praten. Ja superleuk!!! Om half zeven waren we weer thuis en was het goed zo!!
En vanmorgen scheen de zon uitbundig. Prachtig herfstweer en ik stelde voor om samen buiten te lopen en naar de sleufsilo te lopen waar ze morgen de mais in gaan doen. Ja dat wilde Peter wel. Maar het lopen ging erg moeizaam en we werden allebei een beetje verdrietig. Ja het lopen is nog lang niet op het niveau van een jaar geleden en dat vinden we allebei heel erg jammer. Tijdens het eten werd er weer over gepraat, zo jammer van dat lopen, maar al gauw nam het positieve weer de overhand, want WAUW wat is het praten vooruit gegaan, en hoe gemakkelijk hij de woorden nu vind en zijn alertheid, en ook hoe hij van alles geniet, ja van de kinderen, van de kleinkinderen en ja als het babietje bij Lonneke en Jaap komt, gaan we gelijk naar Hoofddorp al is het midden in de nacht.(??!!) maar alleen als het nu woensdag komt moeten we eerst naar Maastricht….. dus dan gaan we ietsje later, maar bij al het andere wat er in de agenda staat gaat het nieuwe babietje voor…. SUPER!!!



GENIET VAN DE KLEINE DINGEN
WANT OP EEN DAG KIJK JE TERUG
EN BESEF JE DAT HET GROTE DINGEN WAREN


Veel liefs Marlies