HERFST MET EEN HEERLIJKE ZON

Hallo lieve mensen,



Maandagmorgen waren we op tijd op, want het werd een drukke dag. Ze waren al vroeg begonnen met de mais te dorsen en Johan zou Joep, Mees en Niene op tijd brengen. Johan moest naar een uitvaart en Claudi moest werken en de mannekes hadden herfstvakantie. Om half 10 waren Joep, Mees en Niene er en ik zette Niene in de kinderwagen en ging met hun naar het mais dorsen kijken terwijl Peter zijn oefeningen nog deed. Een hele happening op het erf van tractors en loaders en Joep en Mees vonden het mega interessant. Achter op het pad stond de mais maler en ook daar gingen we kijken. Joep en Mees die anders altijd ergens anders naar toe lopen en de een links gaat en de ander rechts bleven nu keurig bij mij. Want oh als ze toch eens iets zouden missen. Niene vond het ook heel boeiend want van ijver klapte ze steeds in haar handjes. Joep en Mees mochten samen met Robert in de vrachtwagen naar het veld om naar het dorsen te gaan kijken. Ik liep met Niene weer naar binnen om nog even te spelen en haar naar bed te brengen. Inmiddels was Peter klaar met zijn oefeningen en wilde ook naar de mais, maar het was voor hem te ver om te lopen en dus nam ik de rolstoel mee. Het was uitzonderlijk mooi weer met hoge temperaturen. Ik geloof niet dat we ooit zulk mooi weer hadden. Peter vond het ook allemaal heel boeiend en hij genoot. Na dik een uur kwam Robert weer terug met Joep en Mees. Nou die hadden de dag van hun leven en natuurlijk moesten toen ook de kleine tractortjes uit de loods en hadden ze maiskolven om te spelen. Tussen de bedrijven door maakte ik soep en het eten klaar. Koffie en soep voor de mannen buiten en om 12.30 uur aten we soep met brood samen met Joep, Mees en Niene, nou en die hadden veel te vertellen. Na het eten haalde opa Jan de kinderen op want Johan moest ook nog naar de koffietafel en s middags zouden Pierke en Sien komen omdat Steef moest werken en Robert hier bij de kuil moest zijn. Ook weer heel gezellig en om kwart over drie gingen we met Pierke en Sien naar de fysio in Baarlo. Richard tapete het been van Peter en het lopen ging gelijk al een stuk beter. Alle oefeningen gingen beter, dus… SUPER!! Toen we weer thuis kwamen wilde Peter ook naar de sleufsilo gaan kijken hoeveel mais er was gedorsen, want alle mais was al af. De silo was vol en de plastic lag er al bijna op. Robert was tevreden, maar had de opbrengst wel iets hoger geschat. Pierke en Sien bleven bij Robert en ik ging het eten verder klaarmaken, want Steef zou ook naar ons komen en dan zouden we samen eten. Heel gezellig gegeten ik had echte winterkost gemaakt en dat vonden ze allemaal heerlijk. Na het eten moesten de autobanden nog op de kuil en daar wilde Pierke en Sien bij helpen en dat vonden ze schitterend. En om 20.00 uur was alles klaar. SUPER!! Een drukke dag voorbij maar wat hadden we ervan genoten!!! Ouderwets gezellig!!!
Dinsdagmorgen kwam Math al op tijd om de maïsmonsters op te halen en was er tijd om even koffie te drinken en na het eten gingen Peter en ik naar Deurne om het vlees op te halen. Weer een hele partij en samen met Anneke werkte ik alles aan de kant en zodoende waren we s avonds om 19.30 uur met alles klaar en kon ik me voorbereiden op de woensdag naar Maastricht. Ik appte Ron de taxi hoe laat we moesten vertrekken, maar er kwam een appje terug dat hij ons niet reed. Oh dat is balen. Maar ja we hebben steeds het geluk gehad dat hij ons reed en nu een keer dan iemand anders dat mocht toch geen probleem zijn….
Woensdagmorgen moesten we extra vroeg op, want de taxi was al voor 8.00 uur besteld. Het was heel erg mistig en precies om 8.00 uur reed de taxi voor. Hij begon al gelijk wat te mopperen want er waren files en als we om 9.00 uur in Maastricht moesten zijn .. dat haalden we nooit. Nou wij maakten er geen probleem va, want de ervaring heeft geleerd dat je met files niet altijd rekening kunt houden en dat het niet zo precies er op aan komt in Maastricht. De chauffeur reed 70 per uur langs het kanaal waar je 80 mag…en hij mopperde maar. Ik zei maar niets en toen we op de autobaan kwamen stonden we al snel in de file, ja we hadden eerder moeten vertrekken en je moest rekening houden met files en hij ging niet jagen… Tja files en mist hoeveel uur moet je dan eerder vertrekken… Op een gegeven moment belde ik naar Maastricht om te zeggen dat we later waren vanwege de files, oh geen enkel probleem er waren er al meerdere en ze lieten de mensen die er al waren voor gaan. Nou prima toch. Uiteindelijk waren we 3 kwartier te laat bij het bloedprikken maar wel gelijk aan de beurt en uiteindelijk 20 minuten later bij dr Jansen. Dr. Jansen riep ons naar binnen en voor het eerst sinds lange tijd gingen we zonder rolstoel naar binnen. Dr Jansen gaf al gelijk een compliment. Oh SUPER!! De bloedwaardes waren oke en hij vroeg hoe het verder ging. Peter wees naar zijn hoofd en dat hij zich toch wel zorgen maakte over de uitzaaiingen in het hoofd. Dr Jansen antwoordde dat dit wel heel erg onwaarschijnlijk was dat daar nog iets zou groeien. Peter had de bestralingen gehad en de Nivolumab was zo goed aangeslagen, maar de nieuwe scan over 3 weken moet de verdere zekerheid geven, maar Peter hoefde zich voorlopig echt geen zorgen te maken . Ik was blij dat de scan over 3 weken moest, Dr Jansen vroeg waarom, nou omdat babietje nummer 6 bijna geboren wordt, antwoordde Peter en dat is heel belangrijk. Ik legde uit waarom… en de tranen rolde over mijn wangen… Toen Peter in maart zo ziek was, en het allemaal langs hem heen ging en ik twijfelde of hij de zomer wel zou halen, kwamen Lonneke en Jaap op 25 maart vertellen dat ze zwanger waren en dat we eind oktober weer opa en oma zouden worden… was het net of bij Peter de knop omging en zei hij dit babietje wil ik ook nog zien, en vanaf toen ging het bergopwaarts en toen we hoorden dat het een meisje zou worden ging Peter met de dag vooruit… Dr. Jansen keek ons aan en zei…. Maar dit kleine meisje zul je ook nog zien opgroeien en heel veel van genieten. WAUW ik krijg er weer kippenvel van zo lief als die dr, Jansen dat zei!!! Nog even verder gepraat en hij wenste ons succes met het opa en oma worden en de groeten voor Lonneke. SUPER!! Helemaal blij gingen we terug naar de ontmoetingsruimte waar we een poosje moesten wachten . Pas na 12.00 uur werden we opgeroepen om naar kamer 2 te gaan voor het infuus. Er was een voor ons onbekende verpleegkundige en samen waren ze wat aan het smiespelen. Ik vroeg wat het probleem was. Ja de nivolumab kon in het vervolg in een half uur gegeven worden ipv een uur. Ja er waren allerlei test gedaan , dus zouden ze het infuus sneller zetten. Ho even, dat gaat zomaar niet en ik vertelde dat Peter hier misselijk van zou worden, dat is al met het naspoelen als ze dat te snel doen. Ja of ik dat wel goed had, ja kijk maar in het dossier… Oh nou oke dan, dan zouden ze bij Peter het infuus op een uur zetten. Nou als je toch niet overal bij opblijft!!!!! Toen Peter aangesloten was ging ik even naar buiten, maar er viel niet heel veel te beleven, de taxichauffeur was weg, en ik had hem een berichtje gestuurd hoe laat ik verwachtte dat we klaar waren… dus terug naar kamer 2, Peter sliep en ik had de stukken van de advocaat bij me en ging die doorlezen. WAUW wat deed ik weer interessante ontdekkingen. Het was moeilijk maar toch begreep ik het meeste en ziet het er goed uit voor ons!! Even voor 2 uur was Peter klaar en konden we naar huis. Ik zal de details over de terugweg besparen, maar met deze chauffeur gaan we nooit meer mee!!! Er waren gelukkig geen files meer en zo waren we net na 3 uur weer thuis. Ik vroeg of Peter nog naar bed wilde, Nee dat hoefde niet, hij wilde wel koffie en even later zei hij … Zullen we lekker buiten gaan zitten het is zon mooi weer!!! Nou ik wist niet wat ik hoorde, is het normaal gesproken zo dat hij net de stoel haalt als we van Maastricht terug komen, nu stelde HIJ voor om buiten te gaan zitten. SUPER!! We zaten heerlijk buiten toen Steef en Robert met Pierke en Sien nog even langs kwamen en ook nog een kop koffie dronken. Later maakte ik lekker spagetti en na het eten ging ik nog lopen met Willemien en Annemarie. Wat een heerlijke dag!! WAUW zelfs op de dag dat we naar Maastricht zijn geweest kan durf ik Peter alleen te laten, ja zo goed gaat het weer!!!
Donderdagmorgen besloot ik om een ketel zult te gaan maken, vlees uit de diepvries gehaald en bijna aan de kook gebracht voordat ik boodschappen ging doen en Peter zou er verder opletten en klein zetten. Toen ik terug kwam vertelde hij me precies wanneer het goedje aan de kook was en dat hij het klein had gezet. Nog een ketel aspergesoep gemaakt en geluncht en na de lunch maakte ik de zult verder af en wilde even aan de computer een spelletje doen, oeps hij startte niet meer op, hij had al een paar keer problemen gegeven deze week en toevallig belde Lonneke, maar met haar kon ik het probleem ook niet oplossen , dan maar onze zeer deskundige Jan bellen, oh hij kon hem misschien wel weer aan de praat krijgen, ik moest hem vrijdag maar brengen. Deze computer is echt antiek, maar ik speel er altijd een spelletje klaverjassen op en dat is dan mijn ontspanning…
Claudi kwam nog met Joep, Mees en Niene op de fiets en dat was even heel gezellig en weer was Peter heel alert en om 18.00 uur moesten we naar Kessel naar de verjaardag van Maria. Peter vroeg hoe laat we terug zouden gaan….. 22.00 uur. Oh dat vond ik al heel wat want toen we in april naar Piets verjaardag gingen wilde hij gelijk na het eten weer naar huis en nu tot 22.00 uur… Het was heel gezellig en eerst lekker chinees gegeten en toen nog een heleboel lekkere toetjes en toen gingen we in de kamer zitten en kwamen er nog een paar andere gasten, en het was heel gezellig… en wie ging er als laatste naar huis… Juist ja Peter en Marlies!!! WAUW we waren pas om 23.30 uur thuis!! Wat een verschil met april!!!
Vrijdagmorgen maakte ik een ketel zuur vlees en belde Willemien of ze al voor de middag onze voeten kon doen, ja dat kon maar we moesten voor 12.00 uur de computer wegbrengen, ja en het lukte allemaal. S Middags vroeg Peter naar het maandblad Quest, wat nog op het aanrecht lag, ja hij wilde extra lezen en oh wat is dit ook super , zelf weer initiatieven nemen!! Later kreeg ik een appje van Tineke, Jan had de computer weer aan de praat en we konden hem zaterdag ophalen. S avonds keken we 1 tegen 100 en het viel ook hier op hoe Peter mee deed met alle antwoorden.
Zaterdagmorgen kwamen Wil en John om met Peter te gaan zwemmen en ik haalde alleen de computer op, ja een of ander geheugenplaatje was kapot en Jan had er nog ergens eentje gehad liggen en die erin gezet en zodoende was het probleem opgelost. Weer naar huis en snel de soep opgezet en toen waren ze alweer terug van het zwemmen, wat heel erg goed had gegaan. Peters zusje kwam nog even langs en s middags werkte ik nog een beetje buiten en ook mijn spelletje aan de computer. Na het avondeten kwam ik in de kamer en ik moest lachen hoe Peter in zijn stoel zat, het rechterbeen over het linkerbeen heen, Ja zei Peter kijk dat kan ik ook weer. SUPER!!! Wat gaat het goed!!! En langzaamaan breekt dan het uur van de waarheid aan…. Eerst de baby bij Lonneke en Jaap, dan 8 november de scan, 15 november de uitslag hiervan en 20 november de rechtszaak tegen de bank…. Heel spannend allemaal, maar deze prachtige week nemen ze ons niet meer af, die was helemaal SUPER!!!



ACHTER EEN MIST VAN DONKERE WOLKEN
SCHIJNT TOCH WEER DE ZON


Veel liefs Marlies