zomer

Dag lieve mensen

Het gaat hartstikke goed hier, iedere dag een stapje vooruit!!!
Vorige week woensdag waren we weer bij de podotherapuet en toen heeft Tunne een beugeltje over de nagel van Peter gemaakt zodat de nagel niet meer tegen de teen drukt. En dat gaat nu dus een heel stuk beter!!
Donderdag morgen naar de neuro feed back met Herm en dat had weer heel goed gegaan. Toen snel naar bed voor het middagslaapje, want om half 4 moesten we in Venlo bij de revalidatiearts zijn. Voor de tweede keer moesten we hier naar toe. Peter was in een bijzonder goede conditie en liep heel erg goed.De revalidatiearts was dan ook erg verbaast over de vooruitgang van Peter, ze was ook erg nieuwsgierig naar de neuro feed back, ze had er wel al van alles over gehoord maar nog geen patient in haar praktijk die dit ook daadwerkelijk had gedaan.Maar het resultaat was erg positief. Ze bekeek ook zijn schoenen en de spalk en vond het maar niks dat het zo n zware spalk was en erg degelijke zware schoenen. Daar moesten we toch wat anders op zien te vinden en ze zou gaan overleggen met de instrumentenmaker van het ziekenhuis Venlo. Er was veel lichter materiaal te verkrijgen en dan zou het lopen voor Peter zeker nog een stuk makkelijker moeten gaan. Dus daar horen we nog van.
Vrijdag moest ik van Peter perse mee naar Baarlo voor de fysiotherapie, ik moest hem filmen had Joost gezegd, dan zou hij daar ook weer van kunnen leren en over 3 maanden weer filmen en dan de vooruitgang beter kunnen zien. Ik vertelde Joost wat de realidatiearts had gezegd over de spalk en Joost kon zich hier wel in vinden, maar..... zijn overtuiging was eigenlijk dat Peter met Kerst zonder spalk, zonder stok en op gewone schoenen zal lopen!!!! Ik moet wel een beetje raar hebben gekeken, want Joost begon te lachen. Ik kon het bijna niet geloven dat ik het goed had gehoord. Na Joosts vakantie moet hij de gewone schoenen van voor 19 april mee brengen en dan gaan ze bij de therapie er mee oefenen, want al zijn passen en bewegingen zijn goed, dus waarom niet. Nou zingend kwamen we terug uit Baarlo.
Zaterdag was er de vrijgezellendag. Peter moest met mannen mee en ik met de meiden. Peter ging wel ietsje later. zodat hij eerst even kon slapen, Herm kwam hem ophalen en toen hebben ze Frans gehaald en zijn ze naar Panningen gegaan, waar de jongens inmiddels met de bier(zuip)fiets waren gearriveerd. Wij dames hadden bij Anke geluncht en toen met de solexen ook naar Panningen. Steef werd verkleed als Bassie (ruiten pyama en grote schoenen aan) en moest in het centrum van Panningen allerlei opdrachten doen. Maar uiteindelijk kwamen we toch bij de bierfiets uit en het leek net carnaval. Ik zag Peter genieten, op de terugweg hebben ze Peter ook op de bierfiets gezet om via Meijel naar Leanzo te gaan voor de bbq. Wij dames hebben heerlijk bij Vera in de Neerkant gegeten en toen de dames nog op trein naar Eindhoven gezet. Toen ik thuiskwam was Peter er al. Jongens en meiden bedankt dat jullie dit allemaal ook voor ons als ouders zo goed hebben geregeld. Pluimpje!!

Zondagmorgen was Peter wel heel erg moe, poeh poeh en nu moesten we smiddags ook nog weg. Met Neef Wil en Marian samen rondtoeren, terrasje pakken en uit eten!! Peter had ook erg veel pijn weer aan zijn rechterkant en gelukkig wilde hij toch een paracetemol. Toen hij om 3 uur op kwam was hij weer een fitte man, en hebben wij een heerlijke middag/avond gehad. Ik was zelf verbaast over hoe goed het ging, want het was nogal een terras met obstakels en opstapjes, maar Peter nam ze allemaal feilloos, dan zie ik dus ook echt de vooruitgang.

Maandag Neurofeedback, hij was wel moe maar de training had heel goed gegaan, neef Wil ging weer met hem mee. s Middags kwam er nog onverwacht visite van een oud klasgenoot uit Neede. Peter vond het jammer dat de logopediste kwam, want hij had graag langer met Gudie en Jose gepraat over het bedrijf en de nieuwe stal.

En vandaag gingen we eindeijk nieuwe kleren kopen voor de bruiloft!! Nou zegt Peter vanmorgen, een zwarte dag. Hij had al altijd een hekel aan nieuwe kleren kopen. (Het liefst een ouwe overal aan) en nu moest hij toch mee. Samen gingen we naar Panningen, naar Modehuis theelen, gelukkig was het er nog niet druk en het was zo bekeken. Ik werd er een beetje emotioneel van toen ik hem zo zag staan.... en dan op 4 september zo Steef naar het altaar brengen.... Toen we weer thuis waren zei hij: gelukkig mooie dag de zon schijnt!!

JE ZIET DINGEN
EN VRAAGT JE AF: WAAROM
IK DROOM VAN DINGEN DIE ER OOIT WAREN
EN VRAAG ME AF
WAAROM NIET???

Veel liefs Marlies