EEN MOOIE WEEK !!!!

Hallo lieve mensen,



Maandagmorgen eerst douchen en alle oefeningen doen. Suzanne komt om samen met Steef het vierde kwartaal af te sluiten en dan kan ook de jaarrekening gemaakt worden. Maar meneer bank mag daar nog een poosje op wachten.
S Middags gingen we samen naar de fysio en zoals we afgesproken hadden ging Richard het been tapen. Ik wilde zo graag dat Richard het nog eens deed zoals hij het de allereerste keer had gedaan. Richard zei dat hij dat zou doen, maar toen hij klaar was, was het niet zoals in 2011. Richard snapte er niets van en ik ging zoeken op deze site , want ik wist zeker dat ik erover geschreven had en ook fotos bij gezet had. Dus op de telefoon aan het zoeken en jawel hoor ik vond het januari 2011 met fotos en liet ze Richard zien… hij was verbaasd en ging het nog eens bestuderen. Ik was het bericht van toen aan het lezen oh en dan krijg ik weer de kriebels en beleefde het eerste tapen weer opnieuw. Ik had toen niet zoveel vertrouwen in Richard en de podoloog stond er toen bij….. Richard had getapet en toen was de tijd om en samen met John Pannekoek hielp ik Peter overeind en hij begon te lopen….. heel ontroerd zeiden we tegen elkaar kijk hij loopt, hij loopt op gewone schoenen en de tranen rolden over mijn wangen. En het resultaat was dat Peter binnen een week ook zonder tape op gewone schoenen liep en die stomme aangepaste schoen van bijna 3 kilo gingen in de prullenbak!! Inmiddels was Richard met Peter naar de oefenruimte gelopen en het ging ook nu weer een stuk beter. Richard had nu ook de knie getapet zodat deze niet meer naar achteren kon knakken. Voor Peter voelde het ook heel goed. De andere oefeningen gingen ook al supergoed!! En nu maar hopen dat de tape niet gaat irriteren. Heel voldaan gingen we weer naar huis en toen kregen we een appje van Annemarie dat hun kleinzoon Lenn geboren was. Hoe lief!!
Dinsdagmorgen was het mooi weer en nadat we binnen alle oefeningen gedaan hadden wilde Peter zelf naar buiten, ja weer een stukje verder buiten lopen, naar de moestuin en terug. En heel goed gelopen met de kruk en met mij. Ik houd hem dan vast met twee handen en dan loop ik achteruit en Peter vooruit. SUPER!!
S Middags gingen we samen naar Deurne vlees halen en dat was een hele berg. Gelukkig was Anneke eerder uit school en kon zij mij helpen en om 18.30 uur hadden we alles klaar.
De tape hield het nog steeds goed en hij had geen last van irritatie, voor Peter voelde het nog steeds heel goed. En dan is er groot nieuws…. Een mailtje van Peter D van de swap….. De uitspraak van de rechtbank wordt op 31 januari gedaan … oh super spannend… Gaat dan eindelijk de vlag weer uit !!!
Woensdagmorgen kwamen er nog wat klanten vlees halen en verder deden we het rustig aan, Robert kwam binnen met de technische cijfers van 2017, en zowel Robert als Peter waren erg tevreden, zag er allemaal goed uit. Om 13.00 uur was Ron er met de taxi om ons naar Maastricht te brengen. Even na 14.00 uur waren we bij het bloedprikken en ook gelijk aan de beurt. In de ontmoetingsruimte was het ook al niet druk en geen bekende gezichten. Mieke de vrijwilligster kwam een poosje met ons kletsen en wij vertelden dat het wellicht de laatste kuurdag van Peter was. Zo mooi de reactie en zo blij voor ons. Ja dat voelt dan zo goed. De bloedwaardes waren allemaal prima en zo werden we net voor 16.00 naar nivo 4 kamer 1 geroepen. Een aantal maanden teug vond ik dit niet zon fijne kamer, niet zo leuk personeel en heb er toen ook een keer wat van gezegd, maar de laatste tijd gaat het hier steeds beter. We kwamen binnen en ik liep met Peter en toen zei Bianca, oh wat loopt U goed meneer Nouwen, U gaat echt iedere keer vooruit!! En ook de twinkeloogjes, U kijkt echt ondeugend !! En ze vroeg ook naar de wietolie en toen vertelde ik dat we nu aan het tapen waren… hadden ze allemaal nog nooit van gehoord . En toen kwamen Daisy en Wilma er ook bij staan en ze waren versteld hoeveel Peter vooruit was gegaan. Daisy had Peter al een aantal weken niet meer gezien en ze gaf zoveel complimenten!! Oh heerlijk!! Het infuus werd aangesloten en toen raakten we in gesprek met de buurtjes. Zij moesten nog wat langer kuren maar al gauw ging het over eters infarct, en ik vertelde wat hij in het begin kon en wat nu…. En dat hij zijn rijbewijs ook weer had , en iedereen luisterde mee… ja nooit opgeven er is nog zoveel te halen.
Ik ging een poosje naar buiten om met Ron te kletsen en Peter deed een kort slaapje. Toen ik weer boven kwam was het de enige die nog aan het infuus lag en toen kwam Wilma bij ons staan. Ze was zo lief en aardig , terwijl ik haar eerst helemaal niet leuk vond, maar sinds een aantal weken is ze erg aardig en nu nam ze alle tijd om met ons te praten. Ja wij hadden wel heel erg veel meegemaakt. En net na half 6 was Peter als laatste van de afdeling klaar. Nou zei Wilma dan maar hopen dat dit de laatste keer was enne komen jullie wel de uitslag vertellen over 2 weken… Tuurlijk gaan we dat vertellen!!! De terugreis verliep voorspoedig, geen files en zo waren we net voor 19.00 uur weer thuis en kwam Peters zusje nog wat vlees halen en toen…. Was het kaarsje helemaal op voor vandaag…. De tape begon wel wat te irriteren en Peter wilde dat ik hem er s avonds toch nog vanaf haalde en het been masseerde met massageolie.
Donderdagmorgen ging ik boodschappen doen , oei wat moest ik op veel plaatsen zijn, nog naar Meijel rozen halen voor Wil en Annemarie en net voor 12.00 uur was ik terug en zouden we s middags even naar Wil en Annemarie gaan. Maar Annemarie appte dat ze niet thuis waren en dat we wel eventueel s avonds zouden kunnen lopen, oke dan zou ik nu eens rijden en gelijk de bloemen afgeven en naar de nieuwe verbouwde kamer kijken. Heel erg mooi geworden en daarna gingen we lekker een uurtje lopen op de Schatberg.
Vrijdagmorgen eerst douchen en alle oefeningen doen en ik zat nog een poosje op kantoor met Robert. En toen was het tijd om het koffer in pakken en om 12.00 uur vertrokken we richting Vianen, het was Peters voorstel om eerder te vertrekken en bij de Valk te lunchen en misschien konden we al eerder op de kamer. De reis verliep voorspoedig en na een dik uur rijden reden we het parkeerterrein op. Samen gingen we naar binnen en ik meldde me bij de receptie. De kamer was al klaar, we konden er nu al op, ja want we hadden een luxe kamer en die waren eerder klaar, oh dat is heel fijn en we konden eerst naar de kamer gaan en dan was het restaurant ook op de eerste verdieping niet zo heel ver van de kamer. Ik haalde het koffer uit de auto en samen liepen we naar de eerste verdieping. Ik maakte de deur open…. WAUW wat een luxe kamer, wat een ruimte!! Een supergroot bed en een badkamer met een groot bubbelbad waar je nog in kon dansen. Peter wilde naar het toilet…oeps waar was die niet op de badkamer, nee een apart toilet, wat een luxe!! Alles neergezet en toen naar het restaurant voor de lunch. Het was toch nog een lange gang voordat we bij het restaurant waren, maar Peter liep het heel goed en in het restaurant waren ze heel behulpzaam. Of het allemaal lukte en de serveerster kwam een poosje bij ons kletsen. Het was er druk en Peter verbaasde zich er iedere keer over hoeveel mensen er waren, maar super lekkere lunch en ook een hele goede bediening. Na de lunch liepen we weer naar de kamer en ging Peter voor zijn middagdutje op bed liggen en ik…. Ik ging genieten van een heerlijk bad, oh wat had ik daar nar verlangd. Donderdag had ik al bij drogist een lekker badschuimpje gekregen en ik ging dus echt genieten. HEERLIJK!!! Na het bad nog een poosje op bed liggen te soezen en wat Peter liggen kletsen. Ja zei hij dit moeten we gewoon vaker doen, zomaar een of twee nachtjes naar een hotel . Is zo gaaf dat Peter met deze voorstellen komt. Nieuwe initiatieven, SUPER!! Om 18.30 uur was het tijd om naar het feest van Gert en Nonnie te gaan. 40 jaar getrouwd. Gert is een oud klasgenoot van Peter van de HAS en we waren benieuwd wie er nog meer zouden zijn. We kwamen aan en zagen gelijk dat Joos en Truus er waren, heel gezellig. We gingen met hun aan een tafel zitten en even later kwamen Conrad en Marga binnen. Later kwamen er nog meer Hassers, maar geen klasgenoten, deze waren van de Bokkeclub en Peter vroeg zich af waarom hij daar nooit geen lid van was geweest. Al gauw vertelde Conrad dat zij ook bij De Valk overnachten en ook Ysbrand en zijn vrouw. Oh dat wordt dus samen ontbijten!! We kregen een heerlijk buffet en het was heel gezellig. De muziek werd verzorgd door een trekzak orkestje, en Gert genoot zichtbaar van dit alles. Later was er nog een ijsbuffet wat ook al superlekker was. Maar tegen 12.00 uur gingen toch de meeste mensen naar huis en gingen wij ook naar het hotel en hadden we afgesproken dat we om 9.30 uur samen zouden ontbijten. Heerlijk geslapen en net voor 9.30 liepen we de ontbijtzaal in samen met Conrad en Marga en even later kwamen Ysbrand en zijn vrouw ook. Heerlijk ontbijt en heel fijn samen zitten praten. Ik vroeg of hun antwoord konden geven op Peters vraag waarom hij niet bij die Bokkenclub was geweest…. Ja die was een beetje opgericht door die studenten die ook in het weekend in Den Bosch bleven, want Conrad bijvoorbeeld moest meer dan 3 uur reizen en hij ging echt niet ieder weekend naar huis, tja en Peter Nouwen die ging vrijdags gelijk terug naar LImland !! Met Conrad en Marga afgesproken dat we gauw een keer richting Zeeuws Vlaanderen komen en Conrad gig kijken of de bed en breakfest bij hun in het dorp geschikt was voor Peter, en dan kunnen we gelijk ook Willy en Marina gaan bezoeken. Ja daar hebben we zin in!! We liepen weer de hele gang door terug naar de kamer, alles ingepakt en uitgecheckt bij de receptie en weer naar huis. In de auto hadden we veel te vertellen. Ja hoe leuk was dit geweest, heel waardevol en ook weer leuke vooruitzichten. Ja zei Peter weer dat moeten we echt gaan doen, niet meer naar Maastricht en dan vaker een weekendje weg, lekker genieten!! Toen we thuis waren was Peter wel heel moe, van alle indrukken en alle verhalen en ging hij lekker lang slapen, terwijl ik alles opruimde en nog lekker nagenoot. Want wat is het toch fijn dat we hier zo samen van kunnen genieten en wat maakt het dan uit dat ik dan thuis alles alleen moet opruimen… We waren SAMEN weer op pad!!
En vanmorgen kwam Wil al om 10.00 uur om met Peter te gaan zwemmen, ik had nog lekkere zondagse soep gemaakt en toen ze terug kwamen genoten ze van de soep. Het zwemmen had heel erg goed gegaan en dat vond Peter zelf ook, ja dat was heel lang geleden dat hij zelfstandig zo goed gezwommen had. Zelf op de rug in het water gaan liggen en zonder hulp beginnen te zwemmen en ook weer alleen stoppen en rechtop aan staan. SUPER!!!!
Nou en dan hoop ik dat het de komende week net zo’n mooie week wordt !!! Woensdag naar Maastricht voor de scan en de uitspraak van de rechters….. zullen we de vlag uit kunnen hangen !!!!!!!



IN HET LEVEN BESTAAN ER GEEN OPLOSSINGEN
SLECHT KRACHTEN DIE IN BEWEGING ZIJN
JE MOET ZE OPWEKKEN
EN DE OPLOSSINGEN ZULLEN VOLGEN


Veel liefs Marlies