ZOË MARIA

Hallo lieve mensen,




Eindelijk daar is ze dan maar laten we maar gewoon bij het begin beginnen….
Maandagmorgen stond er niets op het programma en na het gebruikelijke ochtendritueel gingen we even samen naar buiten, maar brrr wat was het koud het had toch wel flink gevroren en ondanks een flauw zonnetje was het nog bitterkoud. Peter had gelijk last van zijn been, dus gingen we maar gauw weer naar binnen.
S Middags moesten we naar de fysio in Baarlo en Peter had nog steeds last van de kou en verkramping in het been. Het lopen ging ook een stuk minder als de vorige week, maar ondanks dat was Richard toch tevreden over de algemene vooruitgang.
Dinsdagmorgen deden we van alles en was er weer contact met Lonneke, ze moest voor een hartfilmpje naar het ziekenhuis en na 2 uur kregen we bericht dat alles nog dik in orde was en de baby lekker rustig was. Om 12 uur gingen we samen Pierke, Joep, Sien en Mees uit school halen. Ik had lekkere tomatensoep en voor ik het laatste kommetje vol had, had Joep zijn soep al op, ja hij had zon honger en de soep was zo lekker. Al gauw had de rest zijn kommetje ook leeg en was er wortelenstamppot met gehaktballen, nou dat was ook al smullen geblazen en allemaal mochten ze om de beurt hun verhaal vertellen, heel gezellig allemaal en toen was er ook nog even tijd om te kleuren. WAUW wat hebben we lieve kindjes. Ik bracht ze weer naar school, even alles opruimen en om kwart over drie haalde ik Pierke, Joep en Sien weer op, Mees wilde liever bij mama Claudi gaan spelen en dat was ook goed. Pierke, Joep en Sien wilden graag knutselen en verven voor Sinterklaas en oma moest ook mee doen. Peter bekeek het deze keer van een afstandje, we maakten verlanglijstjes en een lijstje voor de Pieten waar alle namen op stonden, ja en de baby van Lonneke, want die zou er toch pakjesavond ook wel bij zijn…. Ja dat laten we toch maar hopen, ze mochten allemaal een naam bedenken voor het babytje…. Charlotte, Julie, Eva, Emma en Sophie kwamen er voorbij…. Lekkere speculaas erbij … oh wat was het gezellig en genieten!!
Woensdagmorgen moest Lonneke weer naar het ziekenhuis voor controle , alles was nog steeds in orde, maar als de baby er vrijdag nog niet was moest ze zich vrijdagmorgen om 6.30 melden in het ziekenhuis en dan zou het ingeleid worden. Hoe spannend is dit allemaal. Peter en ik hadden nu niet zoveel tijd om erover te piekeren want we moesten om 14.00 uur in Maastricht zijn voor de 3 maanden scan. Ook al super spannend natuurlijk. Gelukkig reed Ron ons weer en werd er druk gepraat onderweg. Ah daar ging mijn mobiel af….. Lonneke….. nee het was Peter D over de swap. Of ik de mail van Jos de advocaat had gekregen…. Uh nee, die komt binnen in mijn ongewenst vak en daar kijk ik niet steeds op… Nou dan moest ik nu maar kijken van het was van de ABN over de vervalste handtekeningen. De bank had het door een forensisch instituut laten onderzoeken… Gelukkig had ik de iPad bij me en kon ik in Maastricht even de mail lezen. We waren ruim voor 14.00 uur in Maastricht en Peter werd al snel opgeroepen voor de scan. Mij werd gevraagd of ik in een klein kamertje wilde wachten. Nou dat vond ik niet erg want nu kon ik de mail rustig lezen en kijken wat ze te vertellen hadden…. Nou nou nou…. Wat er zo een handtekening beoordeelt, ze hadden niet eens de originele stukken van de bank gekregen, maar aan de hand van de kopie en dan 7 punten waar ze op letten, krommingen en hoeken, die zoveel mochten afwijken…. Het leek iets waarschijnlijker dat Peter Nouwen de handtekening zelf had gezet en niet een ander. OH….
Ondertussen was Peter al klaar met de scan en konden we weer naar huis en zo waren we om 15.00 uur weer thuis. Ik ging gelijk de mail uitprinten en het onderzoeksrapport en samen met Robert bekeken we het…. Roberts eerste reactie was voor hoeveel heeft de bank ze omgekocht en mijn reactie was als het zoveeeeel mag afwijken kun je iedere handtekening namaken… Ik moest Jos hierover informeren en of wij bij ons standpunt bleven. Ja we blijven bij ons standpunt dat Peter deze handtekeningen niet heeft gezet op 30 november 2007, ook nog een telefoongesprek met Peter D en inmiddels was er nog een mail van Jos over de reacties op de spreekaantekeningen van de bank van 30 januari 2017. Ook daar nog wel een uur over gesproken en toen had ik de knollen helemaal gaar, wat eten gekookt en na het eten even lekker buiten lopen met Willemien en Annemarie. Tjonge jonge wat een dag, van de ene stres in de andere… ja hier word je wel stressbestendig van !!!!
S Avonds besloten Peter en ik om toch vrijdag weer naar Hoofddorp te gaan en het hotel voor 2 nachten te bespreken, dus weer het Bastion geboekt.
Donderdagmorgen kwam Steef even gezellig op de koffie, we hadden besloten dat Peter deze week niet naar het afasiecentrum zou gaan, woensdagmiddag ook al niet geslapen en vrijdag zou ook een enerverende dag worden. Gezellig met Steef koffie gedronken en John kwam om met Peter te gaan zwemmen want dat zou in het weekend ook niet gebeuren anders. Ik moest weer met Jos bellen en nog een heleboel andere telefoontjes, maar tegen 12.30 uur had ik toch wel het meeste geregeld…
Bij Lonneke was nog steeds alles rustig en Peter werd er een beetje ongeduldig van… ik ook maar ik had nog zoveel te doen waar ik me echt op moest concentreren en om 15.15 uur ging ik Joep en Mees uit school halen en die zorgden voor de heerlijke afleiding voor opa en oma. We maakten weer verlanglijstjes en toen kwam er een appje van Lonneke dat het nu misschien toch wel begonnen was en s avonds een appje dat het serieus begon te worden. Het koffer weer ingepakt , de rozen waren besteld… we konden zo vertrekken…
Toch lekker geslapen en om 7.00 uur werd ik wakker….. oh een appje van Jaap, ze waren al een paar uur in het ziekenhuis en de vliezen waren net gebroken….oh gauw opstaan, douchen en even later weer een appje, het vlotte niet zo heel erg…. Oh dat is bale, ik werd er zenuwachtig van…en Peter bleef nu heel nuchter en om 10.00 besloten we om gewoon aan te rijden, onderweg ergens te lunchen en dan konden we om 14.00 uur in het hotel, wat maar een goede kilometer van het ziekenhuis was… In Meijel de bestelde rose rozen opgehaald en toen op weg naar Hoofddorp. Veel appjes, maar niks meer van Lonneke of Jaap…. Ik was niet meer te genieten en Peter bleef nog steeds heel rustig, oh dan is hij echt weer mijn ROTS in de branding. We besloten om in Mijdrecht bij de kip en haan te gaan lunchen, dat hadden we al een paar keer gezien en dan was het nog een kilometer of 15 naar Hoofddorp, in de stromende regen daar naar binnen en was er een heel aardige ober, hij maakte een praatje met ons en waar we vandaan kwamen en waar we naar toe gingen, natuurlijk vertelde we dat we in afwachting waren van ons zesde kleinkind wat ieder moment geboren kon worden. Oh zei de ober dan worden jullie zo meteen gebeld…… we maakten een keuze voor onze lunch en dronken een kop koffie… en ja… daar ging de mobiel af… Jaap….. en heel emotioneel vertelde hij dat om 11.58 uur ons zesde kleinkind Zoë Maria geboren was. Zoë de roepnaam en Maria naar de beide oma’s Oh WAUW wat super en wat een leuke naam weer, uiteindelijk was alles toch nog snel gegaan en alles goed verlopen, ja en we mochten ook al naar het ziekenhuis komen… oh wat een heerlijk nieuws en oh wat viel er een spanning van me af!!
De kipsalade lieten we half staan, we wilden nu toch zo snel mogelijk naar Hoofddorp, eerst langs het huis van Lonneke en Jaap om het vlees in de diepvries te leggen en dan door naar het ziekenhuis, weer contact met Jaap, maar we moesten nu een half uurtje wachten, dan maar eerst naar het hotel en toen we daar aankwamen werd er meteen gevraagd of onze kleindochter al geboren was en heel opgelucht kon ik vertellen dat Zoë geboren was. We gingen naar de kamer …. En toen ging het lampje bij Peter uit… hij werd ineens zo moe en emotioneel, nee ik moest maar even alleen naar het ziekenhuis gaan, hij wist nu dat het allemaal goed was en hij moest even rusten …
Dus ging ik alleen naar het Spaarne Ziekenhuis…. Oei oei dat was nog niet zo gemakkelijk met een grote parkeergarage , maar uiteindelijk lukte het en zocht ik de hoofdingang en dan moest ik Jaap bellen, ik sjokte maar achter een meute mensen aan die ook naar het ziekenhuis gingen en toen ik bij de draaideur kwam stond de kersverse papa me al op te wachten , zo blij en opgelucht en samen gingen we naar Lonneke en de kleine Zoë . Oh wat een mooi klein meisje, dit bijzondere meisje wat ons de kracht en de hoop gaf om door te gaan toen we van het eerste prille bestaan van haar wisten op 25 maart, de donkerste periode in ons leven, lieve kleine Zoe, zo klein… zo groots!!! Lonneke en Jaap straalden, oh wat zijn we allemaal trots!! Ik mocht haar al even vasthouden en knuffelen. Na een uurtje kwam ook Marja de moeder van Jaap, met haar partner Joop en ging ik terug naar Peter in het hotel. Natuurlijk moest ik uitgebreid verslag doen en Lonneke mocht ook nog naar huis, maar dat duurde toch wat langer en wij besloten om samen met Marja en Joop ergens te gaan eten en dat Peter dan de volgende dag naar Zoe ging kijken. We hebben een uurtje over en besluiten om een glaasje wijn te drinken in het hotel, nou en dat was ook al supergezellig, wij met zijn tweetjes….Een heel gezellig avond met Marja en Joop en natuurlijk veel gepraat over de kleine Zoë en hoe spannend het allemaal was geweest , maar nu konden we er eindelijk van gaan genieten, SUPER!!
Zaterdagmorgen eerst ontbijt in het hotel en weer was er die leuke jongen van vorige week, gelijk kwam hij naar ons toe enne al opa en oma geworden, jazeker zo leuk even mee gepraat.. en om 10.00 uur gaan we naar Lonneke en Jaap, ja hoor Peter kan de trap naar boven handig op, en dan ziet hij de kleine Zoë oh wat is ze mooi !!!!! Klein uurtje blijven we , even kletsen met Angela de kraamhulp en dan…. Gaan we naar het tuincentrum in Cruquis, daar waren we de vorige week ook en ik had een paar huisjes gekocht , mar geen splitter kabeltje voor de lampjes dus daar eventjes naar toe. Lonneke had verteld dat er in de buurt nog een tuincentrum was waar ze veel meer kersthuisjes hadden, nou even navraag gedaan, we moesten naar Global in Zwaanshoek gaan een paar km verderop, tomtom ingesteld en wij naar Zwaanshoek, Oh wauw daar was heet mooi aangekleed, hele mooie kerstsfeer en er liepen viel mensen in Charles Dickens kleren rond.. je waande je in 1900 , nou wij genoten en besloten om er een kop soep te eten. Peter wilde erwtensoep en ik tomatensoep. We zaten aan een grote tafel en toen kwamen er vier oudere mensen bij ons zitten en die vroegen aan Peter of de soep lekker was… en zo kwam van het een het ander en zaten we wel een uur met voor ons vreemde mensen heel gezellig te lunchen. We hobbelden binnendoor weer naar het hotel en konden we even rusten en om 16.00 uur gingen we weer naar Lonneke en Jaap , waar het een heel gezellig uurtje was, lekker effe met Lonneke alleen kunnen praten en genieten van het zicht op een heerlijk slapende Zoë We besloten om nu in het hotel te eten, daar was een kleine kaart, maar met prachtige muziek en een glas rode wijn genoten we, en oh wat prikten de tranen, wat was dit intens genieten, zo emotioneel dat we dit SAMEN mogen meemaken, SAMEN als ouders, SAMEN als grootouders , SUPER!!!!!

En vanmorgen was het weer koffertje inpakken, ontbijten en nu was er dezelfde serveerster als vorige week zondag, oh jullie stralen helemaal….. jullie zijn weer opa en oma geworden… Zo leuk zo attent, ja dit hotel wordt ons huishotel, nog een fikse hagel sneeuwbui en toen nog even bij Lonneke en Jaap langs, effe gezellig met Jaap beneden gekletst, ja Zoe deed het hartstikke goed, ze dronk al goed en lag heel tevreden… En toen weer naar boven, ja Peter ging ook weer mee de trap op naar boven, ja hoor dat kon hij makkelijk, en oh wat is ze toch mooi…. En ook nu weer mocht ik haar even vasthouden en knuffelen en kijken, ja het neusje is duidelijk van Lonneke, maar ze lijkt ook op Jaap, gewoon een prachtig mooi nieuw meisje!! SUPER!!!


LIEVE KLEINE ZOË

NOG BIJNA NIETS ZO KLEIN
MAAR OH ZO GROOTS EN FIJN
WAT JIJ NU AL VOOR ONS BETEKEND


Veel liefs Marlies