Zomertijd..... Herfstweer
Door: .
Blijf op de hoogte en volg Peter
29 Maart 2015 | Nederland, Grashoek
Hallo lieve mensen,
Bah bah wat een herfstweer vandaag, nee daar word je niet echt vrolijk van. Maar gelukkig hebben we de verwarming nog!!!
Maandagmorgen was het even in het ritme komen, het was nog nagenieten van het heerlijke weekend, maar hoe zou het op de fysio gaan. Zou Peter niet te moe zijn??? Och wat maakt het ook uit vooor een keer, wij hebben een superweekend gehad en dat nemen ze ons lekker niet meer af. Ik was als eerste aan de beurt en vertelde Richard van ons heerlijke weekend terwijl hij mijn nek en schouders masseerde. In overleg met Richard besloten we om vandaag in ieder geval niet te tapen, de huid was de vorige week behoorlijk geirriteerd en nog niet helemaal hersteld, dus weekje overslaan. Richard maakte de arm en hand goed los bij Peter en dan zitten ze altijd op een bankje. Toen de arm goed los was moest Peter een beetje gebogen gaan zitten en dan zwaaien met de armen tussen de benen. Zo dat ging goed. Richard hield een ballon voor en Peter moest die aantikken, maar dan alleen met de onderarm bewegen en niet met de schouders. Vol verbazing keek ik toe, WAUW dat ging goed!!Een voorwaartse beweging met de onderarm!! Effe later moest Peter gaan staan en Richard pakte Peters handen kruislings vast. Zo nu gaan we zagen... en Peter begon keihard te zingen. Zagen zagen wielewilewagen, Jan kwam thuis om een boterham te vragen... enz enz. De armen bewogen prachtig op en neer, maar ik dacht dat Richard dat deed. Nee hoor kom maar hier staan en toen deed ik het met Peter. Oh hoe mooi is dit!! Peter begon weer te zingen en te zagen!!! De tranen prikten van ontroering!! ZO goed!! WAUW en toen was het nog niet op want het lopen ging ook al supergoed en na afloop zei Richard, dit was de beste therapiesetting tot nu toe, dit biedt weer heel veel perspectief!! Oh ik kreeg vleugeltjes!! Nog maar vaker naar ABBA gaan!!!
s Middags was ik bezig met allerlei klusjes en ik verwachtte nog een telefoontje, maar ja blijf ik daar op wachten, ik moest even wat in de keet gaan pakken en legde de telefoon bij Peter neer, och ik zou hem wel horen buiten. Maar nee de telefoon had ik niet gehoord, wel dat Peter mij buiten riep, Marlies telefoon... klonk bijna net als vroeger en dan klinkt het mij als muziek in de oren!! s Avonds ging ik nog lopen met Willemien en annemarie en toen was Peter toch wel heel moe, maar hij had ook zoveel gedaan, dus dan mag je moe zijn!!
Dinsdagmorgen eerst alle oefeningen en therapieen gedaan, ging allemaal van een leien dakje en toen samen naar de veearts effe wat ophalen en Pierke ophalen bij de Peuterspeelzaal. Gezellig met Pierke gegeten en natuurlijk veel vertellen en na het middagslaapje van Peter brachten ze mijn vlees al , ik begon eraan en ik hoorde Peter en Pierke schateren in de kamer. waren ze samen met de macaroni bezig, Pierke had de emmer met macaroni voor Peter neergezet en strooide de macaroni over de armen van opa. Ook weer prachtig om te zien en vooral het plezier dat ze erbij hebben. Robert nam Pierke mee naar huis en ik werkte mijn vlees verder af.
Woensdagmorgen nog een poosje bezig met mijn vlees en Wim kwam om met Peter te gaan zwemmen, ja supergoed gegaan allemaal. Claudi bracht Mees, zodat die hier zijn middagdutje kon doen en zij met Joep even ergens naar toe moest en om half 4 waren Peter en Mees weer wakker en maakten we ons klaar om naar Sientjes verjaardag te gaan. Ja ja ons kleine meisje is al 2 geworden. Ja een echte jarige job was het. Heel erg gezellig en om half 8 waren we weer thuis en toch wel een beetje uitgeteld!!
Donderdagmorgen ging Peter met de taxi naar het afasiecentrum en ik ging boodschappen doen bij de Sligro, even de voorraden aangevuld en na de middag een en ander in huis gedaan, wat telefoontje gepleegd en om 4 uur was Peter weer thuis, natuurlijk moest er even verteld worden en tijdens het eten merkte Peter op dat hij bij de iPadles nog eens op de site had gekeken en dat er maar 2 mensen een berichtje hadden geplaatst, ja Christel, mijn trouwe vriendin, en Hein oet Wieert, ja die Hein, geweldig toch, hij schrijft iedere week en eigenlijk kennen we hem amper, maar eigenlijk nu ook heel goed, want Hein schrijft iedere week!! Maar jammer is het wel, zoveel mensen lezen iedere week mijn bericht, zeggen mij dat ze het geweldig vinden en dan durven ze zelf geen berichtje te plaatsen, waarom niet, ja dat vraagt Peter (en ik ook) zich af. waarom durven mensen hier geen berichtje te plaatsen en bv op de facebook wel??? Maar ja we zien wel waar het schip strandt, ik schrijf het bericht omdat IK het leuk vind, zodat Peter kan lezen hoe we de week hebben ervaren en ik hoop dat ik er andere een stukje verder mee kan helpen, maar nog leuker zou het zijn als er wat meer mensen een berichtje plaatsen, hoe zij een contact met Peter hebben ervaren of wellicht nog een tip hebben voor het een en ander. AKTIE is REAKTIE!!
Vrijdagmorgen op tijd op , de oefeningen doen, want de kleintjes komen... Claudi brengt Joep en Mees en om 10 uur komt Steef met Pierke en Sien. Ondanks de felle wind wil Joep naar de loods en gaan we even de tractors uit de loods halen, Peter gaat ook mee naar buiten en na een half uurtje gaan we naar binnen. Koekjes bakken en ook nog broodjes. Met 4 kleintjes slaan we het macaroni gebeuren maar over want anders ligt heel de kamer vol. Na het eten gaan Peter, Sien en Mees naar bed, Pierke komen ze ophalen om mee naar de binnenspeeltuin te gaan, Steef naar kantoor en Joep amuseert zich met de tractors buiten en oma.... die mag even alle zooi opruimen, en effe gaan zitten... en om half 4 is alles weer wakker en drinken we samen koffie en limonade en de zelfgebakken broodjes erbij. Pierke is weer terug en die mag met Robert mee en Steef wil Sien mee naar huis nemen en dan brengen wij Joep en Mees naar huis. Maar daar is Sientje het niet mee eens... zij wil ook bij opa en oma in de auto!! Nou dan brengen wij Sien toch ook naar huis... Eerst Joep en Mees naar huis gebracht en toen Sientje thuis afgezet en toen nog even naar de bieb... poeh poeh... keigezellig allemaal, maar wel vermoeiend!!En s avonds lekker niets meer.. uitrusten...!!
Zaterdagmorgen kwam Anneke om te helpen en John kwam om met Peter te gaan zwemmen. Het zwemmen had weer heel goed gegaan, Wil, Wim en John hebben ieder hun eigen programma in het zwembad, de een legt wat meer de nadruk op het lopen, de ander wat meer op de armen en de derde wat meer op het zwemmen, maar samen is het zo goed en belangrijk. Peter zegt iedere keer ... zwemmen, twee keer in de week moet dat is nummer 1!! De rest van de dag bleven we voornamelijk binnen, buiten was het zo guur en koud, brrr en s avonds dachten we een leuk voetbalavondje te hebben, maar oh oh wat viel dat tegen... wel spannend...de klok een uur vooruit gezet en vanmorgen was het weer bar en boos met weer, guur koud , het leek wel herfst. Steef en Robert kwamen Pierke en Sien brengen, want die bleven een dagje bij ons, gezellig, spelletjes gedaan en Pierke en Sien deden samen de macaroni bij Peter, de emmer voor Peter neergezet en Sien doet alles na wat Pierke of ik doen. Peters hand werd goed geprikkelt en toen deden we ook nog met de ballonnen, net zoals Richard dat maandag deed en dat ging me toch goed en Sien kan zo lekker kraaien van plezier. Zo mooi om te zien!! Ja opa raak!! Een lekker middagslaapje voor Peter en Sien en ondertussen kwam Lonneke nog vlees ophalen en effe snel bijkletsen en om 4 uur waren Peter en Sien weer wakker. En het eerst wat Sientje zei was Opa opstaan,niet meer slapen, slapen klaar. Oh Peter wilde nog wel 5 minuutjes blijven liggen, maar Sientje zei Opstaan opa, niet meer slapen. En om 6 uur kwamen Claudi, Johan, Joep en Mees en die hadden de pizzas en shoarma bij zich en konden we samen eten. Een heel getetter weer aan de tafel, maar reuzegezellig en na nog wat gespeeld te hebben en alles opgeruimd gingen ze weer naar huis en bracht ik, Peter was te moe, Pierke en Sien naar huis , maar toch had Peter het laatste restje nog opgeruimd en vond dat hij nu wel in de stoel mocht blijven ... en ik moest maar even snel het nieuwe bericht gaan schrijven.....
GEDULD
DOORZETTINGSVERMOGEN
EN TRANSPIRATIE
ZIJN EEN ONOVERTREFBARECOMBINATIE TOT SUCCES
Veel Liefs Marlies
Bah bah wat een herfstweer vandaag, nee daar word je niet echt vrolijk van. Maar gelukkig hebben we de verwarming nog!!!
Maandagmorgen was het even in het ritme komen, het was nog nagenieten van het heerlijke weekend, maar hoe zou het op de fysio gaan. Zou Peter niet te moe zijn??? Och wat maakt het ook uit vooor een keer, wij hebben een superweekend gehad en dat nemen ze ons lekker niet meer af. Ik was als eerste aan de beurt en vertelde Richard van ons heerlijke weekend terwijl hij mijn nek en schouders masseerde. In overleg met Richard besloten we om vandaag in ieder geval niet te tapen, de huid was de vorige week behoorlijk geirriteerd en nog niet helemaal hersteld, dus weekje overslaan. Richard maakte de arm en hand goed los bij Peter en dan zitten ze altijd op een bankje. Toen de arm goed los was moest Peter een beetje gebogen gaan zitten en dan zwaaien met de armen tussen de benen. Zo dat ging goed. Richard hield een ballon voor en Peter moest die aantikken, maar dan alleen met de onderarm bewegen en niet met de schouders. Vol verbazing keek ik toe, WAUW dat ging goed!!Een voorwaartse beweging met de onderarm!! Effe later moest Peter gaan staan en Richard pakte Peters handen kruislings vast. Zo nu gaan we zagen... en Peter begon keihard te zingen. Zagen zagen wielewilewagen, Jan kwam thuis om een boterham te vragen... enz enz. De armen bewogen prachtig op en neer, maar ik dacht dat Richard dat deed. Nee hoor kom maar hier staan en toen deed ik het met Peter. Oh hoe mooi is dit!! Peter begon weer te zingen en te zagen!!! De tranen prikten van ontroering!! ZO goed!! WAUW en toen was het nog niet op want het lopen ging ook al supergoed en na afloop zei Richard, dit was de beste therapiesetting tot nu toe, dit biedt weer heel veel perspectief!! Oh ik kreeg vleugeltjes!! Nog maar vaker naar ABBA gaan!!!
s Middags was ik bezig met allerlei klusjes en ik verwachtte nog een telefoontje, maar ja blijf ik daar op wachten, ik moest even wat in de keet gaan pakken en legde de telefoon bij Peter neer, och ik zou hem wel horen buiten. Maar nee de telefoon had ik niet gehoord, wel dat Peter mij buiten riep, Marlies telefoon... klonk bijna net als vroeger en dan klinkt het mij als muziek in de oren!! s Avonds ging ik nog lopen met Willemien en annemarie en toen was Peter toch wel heel moe, maar hij had ook zoveel gedaan, dus dan mag je moe zijn!!
Dinsdagmorgen eerst alle oefeningen en therapieen gedaan, ging allemaal van een leien dakje en toen samen naar de veearts effe wat ophalen en Pierke ophalen bij de Peuterspeelzaal. Gezellig met Pierke gegeten en natuurlijk veel vertellen en na het middagslaapje van Peter brachten ze mijn vlees al , ik begon eraan en ik hoorde Peter en Pierke schateren in de kamer. waren ze samen met de macaroni bezig, Pierke had de emmer met macaroni voor Peter neergezet en strooide de macaroni over de armen van opa. Ook weer prachtig om te zien en vooral het plezier dat ze erbij hebben. Robert nam Pierke mee naar huis en ik werkte mijn vlees verder af.
Woensdagmorgen nog een poosje bezig met mijn vlees en Wim kwam om met Peter te gaan zwemmen, ja supergoed gegaan allemaal. Claudi bracht Mees, zodat die hier zijn middagdutje kon doen en zij met Joep even ergens naar toe moest en om half 4 waren Peter en Mees weer wakker en maakten we ons klaar om naar Sientjes verjaardag te gaan. Ja ja ons kleine meisje is al 2 geworden. Ja een echte jarige job was het. Heel erg gezellig en om half 8 waren we weer thuis en toch wel een beetje uitgeteld!!
Donderdagmorgen ging Peter met de taxi naar het afasiecentrum en ik ging boodschappen doen bij de Sligro, even de voorraden aangevuld en na de middag een en ander in huis gedaan, wat telefoontje gepleegd en om 4 uur was Peter weer thuis, natuurlijk moest er even verteld worden en tijdens het eten merkte Peter op dat hij bij de iPadles nog eens op de site had gekeken en dat er maar 2 mensen een berichtje hadden geplaatst, ja Christel, mijn trouwe vriendin, en Hein oet Wieert, ja die Hein, geweldig toch, hij schrijft iedere week en eigenlijk kennen we hem amper, maar eigenlijk nu ook heel goed, want Hein schrijft iedere week!! Maar jammer is het wel, zoveel mensen lezen iedere week mijn bericht, zeggen mij dat ze het geweldig vinden en dan durven ze zelf geen berichtje te plaatsen, waarom niet, ja dat vraagt Peter (en ik ook) zich af. waarom durven mensen hier geen berichtje te plaatsen en bv op de facebook wel??? Maar ja we zien wel waar het schip strandt, ik schrijf het bericht omdat IK het leuk vind, zodat Peter kan lezen hoe we de week hebben ervaren en ik hoop dat ik er andere een stukje verder mee kan helpen, maar nog leuker zou het zijn als er wat meer mensen een berichtje plaatsen, hoe zij een contact met Peter hebben ervaren of wellicht nog een tip hebben voor het een en ander. AKTIE is REAKTIE!!
Vrijdagmorgen op tijd op , de oefeningen doen, want de kleintjes komen... Claudi brengt Joep en Mees en om 10 uur komt Steef met Pierke en Sien. Ondanks de felle wind wil Joep naar de loods en gaan we even de tractors uit de loods halen, Peter gaat ook mee naar buiten en na een half uurtje gaan we naar binnen. Koekjes bakken en ook nog broodjes. Met 4 kleintjes slaan we het macaroni gebeuren maar over want anders ligt heel de kamer vol. Na het eten gaan Peter, Sien en Mees naar bed, Pierke komen ze ophalen om mee naar de binnenspeeltuin te gaan, Steef naar kantoor en Joep amuseert zich met de tractors buiten en oma.... die mag even alle zooi opruimen, en effe gaan zitten... en om half 4 is alles weer wakker en drinken we samen koffie en limonade en de zelfgebakken broodjes erbij. Pierke is weer terug en die mag met Robert mee en Steef wil Sien mee naar huis nemen en dan brengen wij Joep en Mees naar huis. Maar daar is Sientje het niet mee eens... zij wil ook bij opa en oma in de auto!! Nou dan brengen wij Sien toch ook naar huis... Eerst Joep en Mees naar huis gebracht en toen Sientje thuis afgezet en toen nog even naar de bieb... poeh poeh... keigezellig allemaal, maar wel vermoeiend!!En s avonds lekker niets meer.. uitrusten...!!
Zaterdagmorgen kwam Anneke om te helpen en John kwam om met Peter te gaan zwemmen. Het zwemmen had weer heel goed gegaan, Wil, Wim en John hebben ieder hun eigen programma in het zwembad, de een legt wat meer de nadruk op het lopen, de ander wat meer op de armen en de derde wat meer op het zwemmen, maar samen is het zo goed en belangrijk. Peter zegt iedere keer ... zwemmen, twee keer in de week moet dat is nummer 1!! De rest van de dag bleven we voornamelijk binnen, buiten was het zo guur en koud, brrr en s avonds dachten we een leuk voetbalavondje te hebben, maar oh oh wat viel dat tegen... wel spannend...de klok een uur vooruit gezet en vanmorgen was het weer bar en boos met weer, guur koud , het leek wel herfst. Steef en Robert kwamen Pierke en Sien brengen, want die bleven een dagje bij ons, gezellig, spelletjes gedaan en Pierke en Sien deden samen de macaroni bij Peter, de emmer voor Peter neergezet en Sien doet alles na wat Pierke of ik doen. Peters hand werd goed geprikkelt en toen deden we ook nog met de ballonnen, net zoals Richard dat maandag deed en dat ging me toch goed en Sien kan zo lekker kraaien van plezier. Zo mooi om te zien!! Ja opa raak!! Een lekker middagslaapje voor Peter en Sien en ondertussen kwam Lonneke nog vlees ophalen en effe snel bijkletsen en om 4 uur waren Peter en Sien weer wakker. En het eerst wat Sientje zei was Opa opstaan,niet meer slapen, slapen klaar. Oh Peter wilde nog wel 5 minuutjes blijven liggen, maar Sientje zei Opstaan opa, niet meer slapen. En om 6 uur kwamen Claudi, Johan, Joep en Mees en die hadden de pizzas en shoarma bij zich en konden we samen eten. Een heel getetter weer aan de tafel, maar reuzegezellig en na nog wat gespeeld te hebben en alles opgeruimd gingen ze weer naar huis en bracht ik, Peter was te moe, Pierke en Sien naar huis , maar toch had Peter het laatste restje nog opgeruimd en vond dat hij nu wel in de stoel mocht blijven ... en ik moest maar even snel het nieuwe bericht gaan schrijven.....
GEDULD
DOORZETTINGSVERMOGEN
EN TRANSPIRATIE
ZIJN EEN ONOVERTREFBARECOMBINATIE TOT SUCCES
Veel Liefs Marlies
-
29 Maart 2015 - 22:21
Truus En Herman:
Hallo Marlies en peter ook ik lees iedere week jullie verhaal en ik vind het fijn dat het steeds vooruit gaat en wat de reactie terug betreft noem het maar lui dat ik niet zo vaak reageer foei foei wij denken wel aan jullie lieve groet van ons en een dikke knuffel -
30 Maart 2015 - 00:47
Ans Lehane:
Hallo Marlies en Peter,
Ja, ik kan me voorstellen dat het tegenvalt als je maar 2 reacties krijgt op je bericht. Vooral omdat veel mensen elke week je verslag lezen.
Ik kijk in ieder geval elke zondag uit naar je verslag en vind het zo leuk om te lezen. Na het lezen denk ik, ik reageer morgen, maar dat komt er dan niet meer van.
Het fijnste is dat Peter, na al die jaren, nog steeds vooruitgang maakt. Wie had dat verwacht. Dat is zo geweldig en nu de macaronie therapy, die werkt ook weer zo goed.
Ik weet zeker dat je veel mensen in dezelfde situatie helpt. Eigenlijk moest je verslag in een wekelijks tijdschrift staan.
De kleinkinderen zijn geweldig en een grote hulp. Sientje lijkt precies op jou Marlies, zo grappig.
Ga zo door.
Liefs
Ans -
30 Maart 2015 - 07:15
Tineke:
Zo mooi die vooruitgang steeds van Peter,geweldig.ja ook ik lees het verslag elke week.Ga zo door Peter en Marlies, gr Tineke -
30 Maart 2015 - 07:16
Hein Oet Wieërt:
Wat voel ik mij vereerd door jullie. Ik werd er emotioneel van hoor en ja wij kennen elkaar niet zo goed maar voor mij voelen jullie als een extra familie en ik ben zeer geïnteresseerd in het wel en wee. Ja, waarom ik trouw reageer heeft gewoon te maken met het feit dat jullie voor mij een soort therapie en een heel grote inspiratiebron zijn. Het voelt gewoon zo goed en het doet mij ook zeer goed. Ook weet ik dat jullie het ook zeer op prijs stellen als er een reactie komt. Ik hoop ook dat er meer mensen gaan reageren maar het is niet de eerste keer dat jij hier een opmerking over maakt. het is een kwestie van geduld voordat het reisverslag met meer reacties wordt gevuld dus ff wachten (Pizza !!) Hahahahaha
Over het weer is veel te zeggen maar zonder water groeit er ook niks en het is nog pas maart en maart roert zijn staart en ja het kan niet altijd zomer zijn en er zijn ergere zaken dan dit weer en ja zo kunnen wij nog even doorgaan. De dag dat ik ontslagen werd uit het ziekenhuis vond ik het geweldig dat het regende en ben bewust door de regen naar huis gelopen. Ik herinner mij nog steeds dat dit een heerlijk gevoel was en dat ik zo dankbaar was dat ik de druppels op mijn (bijna kale ) hoofd voelde plenzen. Heerlijk was dat en dit maakt dat ik nog steeds anders tegen regen maar ook andere zaken aankijk.
Ik wens jullie een prachtige Goede Week en alvast een mooie Pasen.
PS Ik verheug mij al op as donderdag als The Passion om 20.30 uur op NPO Ned1 wordt uitgezonden. Kijken zou ik zeggen. -
30 Maart 2015 - 21:29
Piet En Maria:
Hoi Hoi Peter en Marlies
Wat weer een tof verhaal zeg.
We kijken er elke zondagavond naar uit om je verslag te lezen en we bewonderen steeds weer jullie kracht en doorzettingsvermogen. GEWELDIG!!! " Twee echte Kanjers " zijn jullie.
We zijn niet zulke schrijvers, vandaar een kort berichtje.
Maar we wensen jullie voor komende week veel plezier ( met de 4 kleine moppies) en succes met alles wat het weer gaat brengen.
Groetjes uit Kessel
-
31 Maart 2015 - 10:02
Thea Dorssers:
Hallo
Hier zijn we weer maar!!!!!!!!
Ga maar gewoon lekker door.
Wij wensen jullie fijne paasdagen toe ,en heel veel groetjes uit Reuver. -
31 Maart 2015 - 11:15
Christel:
Nou Marlies, je opmerking heeft wel degelijk resultaat opgeleverd. Ook al reageer ik wel elke week, soms is het moeilijk om woorden te vinden als reactie op je verslag. Dán maar kort. Nog steeds lees ik elke week (op een enkele uitzondering na) je belevenissen. En inderdaad is het ongelooflijk wat er in al die 6 jaren veranderd is! Doorzettingsvermogen, maar ook geluk dat je nog steeds vooruit kunt gaan. Niet voor iedereen is dit weggelegd. Bij veel mensen is de grens echt bereikt. Bij jullie nog lang niet. Ik weet niet waar die grens ligt. Misschien wel in de buurt van Rusland. (geintje :)). Ga vooral door. Het schrijven brengt zovelen weer kracht. Maar ook voor jezelf is het een goede therapie. Zoek ook soms de rust. Dat houd je op de been. -
31 Maart 2015 - 16:53
Toos:
Hallo, Ja ook ik lees iedere week jullie verslag. Maar dan ook nog reageren, dat komt er vaak niet van.
Dus nu maar reageren. Marlies, als ik dat allemaal zo lees, waar haal jij toch allemaal die energie vandaan!!!!!
Niet kapot te krijgen zeggen ze wel eens, maar hier klopt het wel.En dan die koterkus ja ze vragen wel energie, maar wat krijg je er voor terug.En je blijft er slank bij!!!
\Lieze, veel mensen krijgen door jouw net dat wat ze niet voor mogelijk houden, als je maar positief blijft denken, dan kom je een heel eind.
En Hein verdient ook een pluim, die moet het maar allemaal alleen doen.
Mensen, allemaal een Zalig Pasen. En geniet van elkaar.En misschien tot snel!!!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
