2013 WAT EEN JAAR!!!! WAUW!!
Door: .
Blijf op de hoogte en volg Peter
29 December 2013 | Nederland, Grashoek
Hallo lieve mensen,
Ja inderdaad WAUW!! Wat een jaar gaan we bijna afsluiten. Er waren veel ups en dows maar altijd eindigde het positief en nu oh ZO MOOI!!!
Het begon allemaal niet zo best dit jaar, Peter wat grieperig en dat duurde een hele poos, daarna de val door de deuren van de fysio wat ons een heel stuk stilzette in de vooruitgang, wel 3 maanden eer er weer wat verbetering optrad, maar zijn woordenschat ging wel vooruit.Het voorjaar wilde maar niet komen en het was koud en nat wat ons toch veel binnen hield maar dan breekt toch eindelijk de lente aan en dan op 25 maart de geboorte van onze eerste kleindochter Sien en wat zeer emotioneel was. WAUW een kleindochter, een meisje van je dochter...en 2 weken later op 11 april beetje onverwacht wordt nummer 4 al geboren, Mees, ook al zo n lief klein manneke!!4 Kleinkinderen wat een rijkdom en wat een gezelligheid!!! Peter wordt er helemaal vrolijk van en Pierke en Joep houden hem veel bezig en het is steeds zo mooi hoe ze met Opa stok omgaan en hem overal bij betrekken!!
In mei wagen we de gok om op een dag op en neer naar Haarlem, naar Lonneke en Jaap te rijden, en dat lukt en op de terug ook nog in Vianen aan om een kop koffie te drinken en Peter rijdt alles, volgens hem kan ik niet rijden, bijna 400 km!!
Bij de fysio komen we bij Richard terecht en dat is zo n enorme vooruitgang, iemand die meedenkt, er voor 200 % voor wil gaan, tjonge wat die man in een half uur per week kan bereiken... ongelooflijk. We bespreken alles samen en dan beginnen we ook weer te tapen, en ook dat geeft veel vooruitgang. In juli gaan we weer andere schoenen kopen in overleg met Richard en dat blijken nu na 5 jaar eindelijk de goeie te zijn, ze geven steun hij kan afwikkelen, ja eigenlijk alles.TOPPIE en ook een compliment voor Dennis, de medewerker van De Bruyn die ons adviseerde. Eindelijk gewone schoenen uit een gewone winkel die aan al onze eisen voldoen!
We beginnen aan de verbouwing van het halletje, waar ik gehoopt had dat het in een paar weken klaar zou zijn, duurde het wel lang maar het resultaat is prachtig.
De eerste week van augustus gaan we naar Frankrijk met Huub en Hannie, Peter rijdt grote stukken en we hebben een paar overheerlijke dagen bij Jan en Luus. Lekker wat bekijken en vooral genieten van de warme zon en luieren. Twee weken later gaan we alweer op pad, nu met Piet en Maria naar het voormailige Oost Duitsland, en ook nu rijdt Peter veel auto, het is veel bedrijven bezichtigen en veel nieuwe dingen zien, niet zo zeer luieren, maar oh zo waardevol en genieten, ja ik weet niet precies hoe ik dit gevoel moet omschrijven maar het klopte gewoon allemaal!! En een paar weken later in september gaan we een weekendje weg met Wil en Annemarie, en John en Willemien naar Denekamp, hier gebeuren zoveel onverwachte leuke dingen, tjaaa dit was genieten en vooral veel lol hebben ondanks hevige stortbuien af en toe, deuren die niet opengingen en autos die niet starten, maar bij alles in een deuk liggen om het komische, en tenslotte gaan we in november nog een paar dagen weg, met Claudi, Johan Joep en Mees naar de hunebedden in Drenthe, tja en wat zal ik hiervan zeggen, een serene rust en alles voelt goed, zo mooi, zo liefdevol!!!
In september beginnen we ook in overleg met Richard met de spiegeltherapie, iedere dag doen we 5 minuten oefenen, we zitten tegenover elkaar aan de keukentafel, Peter heeft een spiegel onder zijn rechteroksel en zijn rechterarm ligt achter de spiegel en die ziet hij niet. Hij maakt met zijn linkerarm bewegingen en kijkt in de spiegel, het lijkt dan net of zijn rechterarm beweegt, maar het is zijn spiegelbeeld, de clou is dat je brein ook in spiegelbeeld werkt en zo proberen we om lijntje in de hersenen te leggen die de rechterkant aanstuurt tja is een beetje moeilijk uit te leggen hoe het werkt, maar met heel veel liefde en geduld komen we ook hier een stapje verder mee, nou misschien wel grote stappen....
Maar waar het nou precies door komt, het zwemmen, de vakanties , de fysio, de spiegeltherapie, jullie berichtjes(deze week weer een record, mensen ga zo door)... ik weet het niet maar de laatste weken lijkt het wel of we vleugeltjes hebben gekregen en er steeds meer dingen op hun plaatst vallen.
Kerstavond giongen we bij Claudi en Johan gourmetten en het was zo vredig en mooi. SUPER!! Woensdag was het eerste kerstdag en ik was druk met de voorbereidingen voor Tweede kerstdag, maar eigenlijk alle tijd, alles lag op schema en deden we samen de spiegeltherapie zoals iedere morgen. Na 5 minuten pak ik dan de spiegel weg en praatten we samen over de hand waar hij iets voelt en of er iets is gebeurt in zijn lijf. Zo ook woensdagmorgen en oh ik kreeg zo'n mooi kerstkado..... de hand lag heel mooi en Peter bewoog de vingers, zo heel zachtjes, trillingen en hij begon te huilen van blijdschap, tja en ik huilde mee. we huilden samen van geluk, dit had hij nog niet eerder gevoeld en gedaan!!! Oh het gaat goedkomen!! En het maakte me allemaal niet meer uit wat er zou gaan gebeuren en ik maakte me niet druk over tweede kerstdag, alles komt goed!!
Tweede kerstdag toch op tijd op, de tafels naar de kamer, het eten klaarzetten, alles klaarzetten, de soep aanzetten... bhh daar komt een vies luchtje van, zuur geworden... oke dan geen soep, jammer dan!! Maar ik had het wel druk met alles klaarzetten en leuk maken, maar Peter ging alvast de tafels dekken in de kamer. Lonneke en Jaap waren er als eerst om 11.30 uur en hielpen ook nog even mee, Al gauw kwam Claudi met Joep, en Johan gewandelt met Mees, Toos en Ad, met Babette, Izan en Noa waren de volgende en Izan(6jaar) stormt regelrecht op Peter af en in zijn enthousiasme duwt hij Peter om en die valt...oef hebben we een probleem... Peter krabbelt weer op en lacht, ja een klein beetje pijn, maar het valt mee. Dan komen Charlotte, Alex en Georgie, en even later Joost, Manu en Liene, Paul en Sonja zijn de volgende, dan Steef, Robert, Pierke en Sien en Fien en Theo sluiten de rij en dan zijn we met 27 personen voor het tradionele kerstdiner, niemand mist de soep en er is ruim voldoende te eten, maar bovenal het is zo supergezellig, oh wat geniet ik intens van alles!! Iedereen helpt mee opruimen en een nieuw gerecht op tafel zetten, de kinderen spelen overal en het is overal gezellig.WAUW!! Af en toe kijk ik naar Peter, houdt hij het vol, is hij niet te moe.... maar als ik kijk zie ik hem heel geannimeert praten met Fien, met Theo eigenlijk met allemaal, hij zit er zo ontspannen bij, SUPER. Er worden af en toe wat kleintjes naar boven gebracht om te slapen, en later zijn we ook nog buiten en in de loods. Theo spreekt me aan en vindt dat Peter wel heeeeel erg veel vooruit is gegaan in zijn spraak, ja echt superveel!!!
Om 8 uur is bijna iedereen naar huis, Theo, Fien, Johan en Claudi helpen nog mee het laatste op te ruimen en dan drinken we met zijn zessen nog een laatste kop koffie in de kamer, Joep klimt, zoals altijd, bij Opa op schoot en komt er achter dat Opa niet kan drinken als hij op schoot zit, oh maar dan doet Oepie wel helpen, en hij pakt opas kopje en brengt dat naar Peters mond, toe maar drink maar Opa, ja zo verschrikkelijk lief, zo mooi!!!GEWELDIG!!
En dan is toch iedereen naar huis en zegt Peter dat hij toch wel een beetje moe is... ja wie niet na zo´n drukke mooie schitterende dag!!
Tja en dan is vrijdag een beetje een brakke takkie dag, s morgens hadden we nog een `prive`afspraak met Mattie van de arbeidsongeschiktheidsvezekering , hij hoeft eigenlijk niet meer bij ons te komen, maar doordat we met hem een bijzondere band in al die jaren hebben opgebouwd komt hij een keer per jaar nog `zomaar`op bezoek, heel gezellig zitten kletsen en ja heel bijzonder. S Middags was er tot mijn zeer grote verbazing al post van het CIZ, heel benieuwd of de indicatie er in zou zitten... Ja hoor en ik kon het amper geloven, 2 klasses omhoog bij de persoonlijke verzorging wat betekent van 4/6 uur per week naar 10 tot 12 uur per week. Ik hoopte dat indicatie voor 5 jaar zou worden afgegeven,maar.... hij is geldig tot 23 december 2028!!! 15 jaar!!Nou er viel echt een last van mijn schouders, eindelijk ons geduld wordt beloont en onze inzet ook!!!SUPER!!
Oh ik kan nog zoveel vertellen over het afgelopen jaar, over de laatste paar dagen, die helemaal super waren met al die lieve mensen om ons heen, het top moment dat Peter zijn vingers bewoog op eeste kerstdag, maar er waren zoveel momenten om dankbaar te zijn dit jaar, er waren ook verdrietige momenten om hen die niet meer bij ons zijn, maar bovenal dat we nog steeds vooruitgang boeken en dat we SAMEN van alle mooie dingen in het leven mogen genieten!!
Tenslotte wens ik jullie allemaal een hele fijne jaarwisseling en voor 2014 heel veel gezondheid, liefde en geluk!!!
WAT IN HET VERLEDEN LIGT,
KEERT NIET TERUG.
MAAR ALS HET STRALEND EINDIGDE
GLOEIT HET NOG LANG NA!!
Veel liefs Marlies
Ja inderdaad WAUW!! Wat een jaar gaan we bijna afsluiten. Er waren veel ups en dows maar altijd eindigde het positief en nu oh ZO MOOI!!!
Het begon allemaal niet zo best dit jaar, Peter wat grieperig en dat duurde een hele poos, daarna de val door de deuren van de fysio wat ons een heel stuk stilzette in de vooruitgang, wel 3 maanden eer er weer wat verbetering optrad, maar zijn woordenschat ging wel vooruit.Het voorjaar wilde maar niet komen en het was koud en nat wat ons toch veel binnen hield maar dan breekt toch eindelijk de lente aan en dan op 25 maart de geboorte van onze eerste kleindochter Sien en wat zeer emotioneel was. WAUW een kleindochter, een meisje van je dochter...en 2 weken later op 11 april beetje onverwacht wordt nummer 4 al geboren, Mees, ook al zo n lief klein manneke!!4 Kleinkinderen wat een rijkdom en wat een gezelligheid!!! Peter wordt er helemaal vrolijk van en Pierke en Joep houden hem veel bezig en het is steeds zo mooi hoe ze met Opa stok omgaan en hem overal bij betrekken!!
In mei wagen we de gok om op een dag op en neer naar Haarlem, naar Lonneke en Jaap te rijden, en dat lukt en op de terug ook nog in Vianen aan om een kop koffie te drinken en Peter rijdt alles, volgens hem kan ik niet rijden, bijna 400 km!!
Bij de fysio komen we bij Richard terecht en dat is zo n enorme vooruitgang, iemand die meedenkt, er voor 200 % voor wil gaan, tjonge wat die man in een half uur per week kan bereiken... ongelooflijk. We bespreken alles samen en dan beginnen we ook weer te tapen, en ook dat geeft veel vooruitgang. In juli gaan we weer andere schoenen kopen in overleg met Richard en dat blijken nu na 5 jaar eindelijk de goeie te zijn, ze geven steun hij kan afwikkelen, ja eigenlijk alles.TOPPIE en ook een compliment voor Dennis, de medewerker van De Bruyn die ons adviseerde. Eindelijk gewone schoenen uit een gewone winkel die aan al onze eisen voldoen!
We beginnen aan de verbouwing van het halletje, waar ik gehoopt had dat het in een paar weken klaar zou zijn, duurde het wel lang maar het resultaat is prachtig.
De eerste week van augustus gaan we naar Frankrijk met Huub en Hannie, Peter rijdt grote stukken en we hebben een paar overheerlijke dagen bij Jan en Luus. Lekker wat bekijken en vooral genieten van de warme zon en luieren. Twee weken later gaan we alweer op pad, nu met Piet en Maria naar het voormailige Oost Duitsland, en ook nu rijdt Peter veel auto, het is veel bedrijven bezichtigen en veel nieuwe dingen zien, niet zo zeer luieren, maar oh zo waardevol en genieten, ja ik weet niet precies hoe ik dit gevoel moet omschrijven maar het klopte gewoon allemaal!! En een paar weken later in september gaan we een weekendje weg met Wil en Annemarie, en John en Willemien naar Denekamp, hier gebeuren zoveel onverwachte leuke dingen, tjaaa dit was genieten en vooral veel lol hebben ondanks hevige stortbuien af en toe, deuren die niet opengingen en autos die niet starten, maar bij alles in een deuk liggen om het komische, en tenslotte gaan we in november nog een paar dagen weg, met Claudi, Johan Joep en Mees naar de hunebedden in Drenthe, tja en wat zal ik hiervan zeggen, een serene rust en alles voelt goed, zo mooi, zo liefdevol!!!
In september beginnen we ook in overleg met Richard met de spiegeltherapie, iedere dag doen we 5 minuten oefenen, we zitten tegenover elkaar aan de keukentafel, Peter heeft een spiegel onder zijn rechteroksel en zijn rechterarm ligt achter de spiegel en die ziet hij niet. Hij maakt met zijn linkerarm bewegingen en kijkt in de spiegel, het lijkt dan net of zijn rechterarm beweegt, maar het is zijn spiegelbeeld, de clou is dat je brein ook in spiegelbeeld werkt en zo proberen we om lijntje in de hersenen te leggen die de rechterkant aanstuurt tja is een beetje moeilijk uit te leggen hoe het werkt, maar met heel veel liefde en geduld komen we ook hier een stapje verder mee, nou misschien wel grote stappen....
Maar waar het nou precies door komt, het zwemmen, de vakanties , de fysio, de spiegeltherapie, jullie berichtjes(deze week weer een record, mensen ga zo door)... ik weet het niet maar de laatste weken lijkt het wel of we vleugeltjes hebben gekregen en er steeds meer dingen op hun plaatst vallen.
Kerstavond giongen we bij Claudi en Johan gourmetten en het was zo vredig en mooi. SUPER!! Woensdag was het eerste kerstdag en ik was druk met de voorbereidingen voor Tweede kerstdag, maar eigenlijk alle tijd, alles lag op schema en deden we samen de spiegeltherapie zoals iedere morgen. Na 5 minuten pak ik dan de spiegel weg en praatten we samen over de hand waar hij iets voelt en of er iets is gebeurt in zijn lijf. Zo ook woensdagmorgen en oh ik kreeg zo'n mooi kerstkado..... de hand lag heel mooi en Peter bewoog de vingers, zo heel zachtjes, trillingen en hij begon te huilen van blijdschap, tja en ik huilde mee. we huilden samen van geluk, dit had hij nog niet eerder gevoeld en gedaan!!! Oh het gaat goedkomen!! En het maakte me allemaal niet meer uit wat er zou gaan gebeuren en ik maakte me niet druk over tweede kerstdag, alles komt goed!!
Tweede kerstdag toch op tijd op, de tafels naar de kamer, het eten klaarzetten, alles klaarzetten, de soep aanzetten... bhh daar komt een vies luchtje van, zuur geworden... oke dan geen soep, jammer dan!! Maar ik had het wel druk met alles klaarzetten en leuk maken, maar Peter ging alvast de tafels dekken in de kamer. Lonneke en Jaap waren er als eerst om 11.30 uur en hielpen ook nog even mee, Al gauw kwam Claudi met Joep, en Johan gewandelt met Mees, Toos en Ad, met Babette, Izan en Noa waren de volgende en Izan(6jaar) stormt regelrecht op Peter af en in zijn enthousiasme duwt hij Peter om en die valt...oef hebben we een probleem... Peter krabbelt weer op en lacht, ja een klein beetje pijn, maar het valt mee. Dan komen Charlotte, Alex en Georgie, en even later Joost, Manu en Liene, Paul en Sonja zijn de volgende, dan Steef, Robert, Pierke en Sien en Fien en Theo sluiten de rij en dan zijn we met 27 personen voor het tradionele kerstdiner, niemand mist de soep en er is ruim voldoende te eten, maar bovenal het is zo supergezellig, oh wat geniet ik intens van alles!! Iedereen helpt mee opruimen en een nieuw gerecht op tafel zetten, de kinderen spelen overal en het is overal gezellig.WAUW!! Af en toe kijk ik naar Peter, houdt hij het vol, is hij niet te moe.... maar als ik kijk zie ik hem heel geannimeert praten met Fien, met Theo eigenlijk met allemaal, hij zit er zo ontspannen bij, SUPER. Er worden af en toe wat kleintjes naar boven gebracht om te slapen, en later zijn we ook nog buiten en in de loods. Theo spreekt me aan en vindt dat Peter wel heeeeel erg veel vooruit is gegaan in zijn spraak, ja echt superveel!!!
Om 8 uur is bijna iedereen naar huis, Theo, Fien, Johan en Claudi helpen nog mee het laatste op te ruimen en dan drinken we met zijn zessen nog een laatste kop koffie in de kamer, Joep klimt, zoals altijd, bij Opa op schoot en komt er achter dat Opa niet kan drinken als hij op schoot zit, oh maar dan doet Oepie wel helpen, en hij pakt opas kopje en brengt dat naar Peters mond, toe maar drink maar Opa, ja zo verschrikkelijk lief, zo mooi!!!GEWELDIG!!
En dan is toch iedereen naar huis en zegt Peter dat hij toch wel een beetje moe is... ja wie niet na zo´n drukke mooie schitterende dag!!
Tja en dan is vrijdag een beetje een brakke takkie dag, s morgens hadden we nog een `prive`afspraak met Mattie van de arbeidsongeschiktheidsvezekering , hij hoeft eigenlijk niet meer bij ons te komen, maar doordat we met hem een bijzondere band in al die jaren hebben opgebouwd komt hij een keer per jaar nog `zomaar`op bezoek, heel gezellig zitten kletsen en ja heel bijzonder. S Middags was er tot mijn zeer grote verbazing al post van het CIZ, heel benieuwd of de indicatie er in zou zitten... Ja hoor en ik kon het amper geloven, 2 klasses omhoog bij de persoonlijke verzorging wat betekent van 4/6 uur per week naar 10 tot 12 uur per week. Ik hoopte dat indicatie voor 5 jaar zou worden afgegeven,maar.... hij is geldig tot 23 december 2028!!! 15 jaar!!Nou er viel echt een last van mijn schouders, eindelijk ons geduld wordt beloont en onze inzet ook!!!SUPER!!
Oh ik kan nog zoveel vertellen over het afgelopen jaar, over de laatste paar dagen, die helemaal super waren met al die lieve mensen om ons heen, het top moment dat Peter zijn vingers bewoog op eeste kerstdag, maar er waren zoveel momenten om dankbaar te zijn dit jaar, er waren ook verdrietige momenten om hen die niet meer bij ons zijn, maar bovenal dat we nog steeds vooruitgang boeken en dat we SAMEN van alle mooie dingen in het leven mogen genieten!!
Tenslotte wens ik jullie allemaal een hele fijne jaarwisseling en voor 2014 heel veel gezondheid, liefde en geluk!!!
WAT IN HET VERLEDEN LIGT,
KEERT NIET TERUG.
MAAR ALS HET STRALEND EINDIGDE
GLOEIT HET NOG LANG NA!!
Veel liefs Marlies
-
29 December 2013 - 19:59
Joyce Cornelissen:
Hallo Marlies en Peter,
Jullie update lees ik nog iedere week en het verbaasd me steeds hoe positief jullie in het leven staan zelfs bij tegenslagen. Nu weer zo'n mooie samenvatting van het jaar 2013, met diepte- en gelukkig heel veel hoogtepunten. Wat moet het een mooi moment zijn geweest dat Peters vingers bewogen, geweldig! Ik hoop dat 2014 nog veel meer positiefs voor jullie in petto heeft!
Groetjes Joyce (Stal&Akker/Pig Business) -
29 December 2013 - 22:16
Erik :
Peter en Marlies, ook voor jullie de allerbeste wensen vanuit Lomm, en het kerstpakket is door de hele familie met zeer veel smaak verorberd.
Tot rond de carnaval weer een keer???
Groeten Erik en Maureen -
30 December 2013 - 14:52
Hein Oet Wieërt:
Wow, wow, wow. Wat is het moeilijk typen trouwens als je de tranen over de wangen lopen tijdens en na het lezen van dit verslag. Dit roept zoveel emoties op door wat er allemaal gebeurd is en doet mij ook op mijn eigen jaar terugkijken. Heel, heel, heel veel positieve dingen zowel bij jullie als hier zonder daarbij de nare te vergeten maar dat verbleekt allemaal door het wonder van 1ste kerstdag bij jullie. Ben net als zovelen benieuwd wat dit nog gaat worden. Het lijkt soms wel even de Hemel op Aarde. Trouwens jullie, Peter en jij ook Marlies, zijn het wonder van niet alleen 2013 maar al van vele jaren door alle inspiratie en positivisme die jullie geven. Ja, wij kunnen daar veel van leren. Ik wens jullie, jullie familie, alle anderen die jullie liefhebben en iedereen die dit hier leest of reageerd een goedvol en bijzonder 2014. Ik drink er morgen één op. -
30 December 2013 - 14:52
Hein Oet Wieërt:
Wow, wow, wow. Wat is het moeilijk typen trouwens als je de tranen over de wangen lopen tijdens en na het lezen van dit verslag. Dit roept zoveel emoties op door wat er allemaal gebeurd is en doet mij ook op mijn eigen jaar terugkijken. Heel, heel, heel veel positieve dingen zowel bij jullie als hier zonder daarbij de nare te vergeten maar dat verbleekt allemaal door het wonder van 1ste kerstdag bij jullie. Ben net als zovelen benieuwd wat dit nog gaat worden. Het lijkt soms wel even de Hemel op Aarde. Trouwens jullie, Peter en jij ook Marlies, zijn het wonder van niet alleen 2013 maar al van vele jaren door alle inspiratie en positivisme die jullie geven. Ja, wij kunnen daar veel van leren. Ik wens jullie, jullie familie, alle anderen die jullie liefhebben en iedereen die dit hier leest of reageerd een goedvol en bijzonder 2014. Ik drink er morgen één op. -
31 December 2013 - 11:12
Christel:
Inderdaad een super jaar. Want: goede tijden, worden goede herinneringen. En slechte tijden, worden goede lessen. En deze is ook heel toepasselijk: gelukkige mensen hebben niet altijd het beste van het beste, maar maken het beste van wat ze hebben.
Een waarheid als een koe. En dat op de laatste dag van 2013.
Wij wensen de hele familie Nouwen-van Mill, en alle trouwe lezers en schrijvers, een gezond 2014. Maak er het beste van!
Peter en Christel -
01 Januari 2014 - 10:47
Hanny:
geweldig weer jij schrijft altijd zo mooi ,en precies zoals het is ,waneerv ga je een boek uitgeven .een heel goed 2014 maar dat komt wel goed
grtjes Hanny -
01 Januari 2014 - 13:04
Jaan:
Marlies en Peter, op de eerste dag van 2014 las ik jou verslag van de 29ste, geweldig nieuws!!
Volgens mij kan het nieuwe jaar voor jullie niet meer stuk.Ga zo steeds met kleine stapjes vooruit en ik geniet elke week met jullie mee.Veel geluk en gezondheid wenst ik jullie, buurtje Jaan -
03 Januari 2014 - 21:42
Joos En Truus:
Beste Peter en Marlies,
hartverwarwend wat een doorzetters jullie samen zijn en altijd blijven DIMMEN (denken in mogelijkheden)
en hooguit een klein DIPje tussendoor. We hopen van harte dat de nieuwe vingerbewegingen bij Peter
een teken zijn van nieuwe vooruitgang. Geniet samen van jullie kleinkinderschaar en nogmaals alle goeds
voor 2014 vanuit Uden, van een HAS klasgenoot.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
