PASEN

Hallo lieve mensen

Zondagmiddag kwam Wil na het middagslaapje om Peter te tapen. Ja ook dat gaat gewoon door zondag of niet, Wil maakt er tijd voor vrij omdat dit nu het beste in het schema van Peter past!! Na het tapen besloten we om een stukje te gaan rijden, en dan ergens frietjes te gaan halen. Tijdens het eten thuis weer een heel goed gesprek gehad, dit gaat meestal heel goed op zondagavond, waarom weet ik niet, of het komt omdat ik dan mijn bericht hebt geschreven en vooral het positieve van de voorbije week de hoofdrol laat spelen en er dan een zekere rust over mij heen komt, en dat ik dat positieve dan over breng op Peter.. ik weet het niet, maar wel dat het voor mij heel belangrijk is om te schrijven en dat het, mede door jullie, heel veel gespreksstof geeft.
Maandagmorgen gingen we samen naar de fysio, waar het lopen weer heel goed ging, en dat we nog steeds de vooruitgang zien. Na de fysio gingen we samen naar de appelenboer en smiddags kwam Johan Joep brengen. we waren buiten aan het wandelen en kleine Joep gaf ons een schaterende lach van herkenning en blijdschap. ZO lief!!
Dinsdag kwam Steef met Pierke later, en ging Peter op de hometrainer, s middags brachten ze al het vlees en belde Annemarie dat we s avonds niet konden lopen, jammer, maar van de andere kant kon ik lekker doorwerken, want het was een drukke week.
Woensdagmorgen kwam Pierke ook later, omdat ik het druk had en Steef nog wat vrije uren kon opnemen en zo kon ik aan mijn "vleesmanden" voor vrijdag werken. Peter kwam tegen 9 uur naar beneden en vroeg heel verwonderd waar de kleine man was, ja Pierke komt later.. nou hij vond het maar niets, jammer!! Ik confronteerde hem met het Rusland verhaal en dat hij dan zegt dat hij wel 3 maanden zonder de kleinkinderen kan.... Jaaa eh eh, beetje moeilijk denk ik toch.... toch maar niet gaan....
Claudi kwam nog even langs met Joep en Steef bracht Pierke om 11 uur.
s Avonds ging Wil met Peter zwemmen en ik met Annemarie lopen op de Schatberg, na het zwemmen dronken we daar gezellig koffie en toen naar huis.
Donderdag had ik het super druk en ging Peter alleen naar de fysio, hij was wat later terug als anders en dan kriebelt het toch nog bij mij, maar gelukkig 5 over 12 was hij toch thuis. Ja helemaal op.... hij had de auto een heel eind verderop moeten parkeren, omdat ze nog parkeerplaatsen aan het aanleggen zijn en zodoende moest hij een heel stuk lopen, ja en ze waren weer in de grote gymzaal geweest.... ja en gevallen... poeh, ben je gevallen, ja en nee... ze hadden valtraining gehad op de grote mat en hij had wel 5 keer moeten gaan liggen en weer opstaan, ja dat had heel goed gegaan, maar heel moe en toen had hij ook nog dat hele stuk naar de auto moeten lopen.... Maar wel super goed gegaan...
Vrijdagmorgen moest ik de vleesmanden verder klaarmaken en inpakken, ja ze waren weer heel mooi geworden en s middags moesten we ze naar de Neerkant brengen. Ik had het precies uitgerekend dat de 15 manden in een keer in de auto konden, maar er was een klein probleem... Pierke is vrijdags altijd bij Annie en Frans, maar nu lag Frans onverwacht in het ziekenhuis en ging Annie er smiddags naar toe, ja en of Pierke dan bij ons kon zijn. Natuurlijk... maar hoe gingen we het oplossen met de manden... Om half 12 belde Frans J vanuit de Neerkant, hoe laat we de manden kwamen brengen, want hij had er eigenlijk een paar eerder nodig... mijn radertjes werkten razendsnel en als Peter nu eens alleen naar de Neerkant reed.. en er al 7 weg zou brengen... dan konden we er smiddags nog 8 wegbrengen en Pierke ook mee in de auto nemen... En hop binnen een paar minuten was het geregeld, ik zette de manden in de auto en weg was Peter alleen op pad naar de Neerkant...WAUW, KLASSE!! Wie had dat kunnen bedenken een jaar geleden... In de tijd dat Peter weg was pakte ik de laatste manden in en zetten ze in de koelcel.. en daar was Peter alweer terug. Natuurlijk had het allemaal goed gegaan, geen vuiltje aan de lucht!!
Na het middagslaapje zette ik de resterende 8 manden en Pierke in de auto en gingen we samen de Paasbestelling wegbrengen en gezellig een kop koffie met vlaai eten bij de firma Janssen. Met bewondering werd erover de vooruitgang van Peter gepraat, hoe het 4 jaar geleden was, toen Frans Peter de eerste keer in Blixembosch bezocht, hoe hij vorig jaar nog net niet het rijbewijs had voor Pasen... en nu kwam Peter zomaar smorgens alleen met de auto naar de Neerkant de manden brengen... Ja dat geeft zo'n superieur gevoel. Ja dat hebben we met al onze inspanning toch maar mooi bereikt!!!
En dan maakt het niet meer uit dat hij s'avonds kei aan de pin is... en in slaap doezelt voor de televisie...
Zaterdagmorgen stond er zwemmen op het programma met Wil, was wel wat drukker op de Schatberg maar toch super gegaan, ik kan het niet precies verwoorden, maar ze hadden weer nieuwe oefeningen gedaan, steeds een stapje verder en steeds een beetje meer met de arm, zelf de zijwaartse beweging maken, dit schijnt heel erg belangrijk te zijn om verder te komen...
s Middags nog een poosje in de tuin gewerkt en Peter gras gemaaid, want het was helemaal niet zo'n slecht weer als ze voorspelt hadden.
Zondagmorgen op tijd op want we gingen naar Middelaar, waar de hele familie van Mill eieren ging zoeken bij Fien en Theo, heerlijk gebruncht en heel gezellig zitten kletsen, jammer dat we niet zoals vorig jaar lekker buiten konden zitten, maar het regende in ieder geval niet, zodat de verstopte eieren droog bleven.
s Avonds overviel me een gevoel van onmacht en verdriet, waarom... ja er waren wat kleine trubbels geweest.. en ik kon er niet met Peter over praten, tenminste niet een goed van"man tot man" gesprek, ik werd boos, boos op het CVA, boos en verdrietig, en vanmorgen was het er nog... en ineens.. daar stond Peter, hij nam me in zijn armen, beide(vooral beide is heel belangrijk) armen om me heen, ja wij samen...
al heel ver gekomen, kijk eens... niet verdrietig zijn, ik hou van jou...!!! En toen..... kwam er een grote glimlach door mijn tranen heen!!!


BLOEMEN ZIJN LANGS IEDERE WEG TE VINDEN
MAAR NIET IEDEREN WEET ER EEN KRANS VAN TE MAKEN


Veel liefs Marlies