Pakjesavond....

Hallo lieve mensen

En het is alweer december, het jaar kruipt langzaam naar het einde, maar er liggen wel nog heerlijke dagen in het verschiet..
Maandagmorgen ging Herm met Peter naar de fysio. In principe kan Peter er ook alleen naar toe, maar bij het gemeenschapshuis in Kronenberg zijn ze aan het verbouwen en is de toegang nogal ongelijk en de situatie niet zo veilig voor minder valide mensen. Peter vond het prachtig dat Herm weer eens mee ging. Dat merk je dan aan alles, hoef ik maar een keer te roepen en hij staat op, niet treuzelen, maar doorwerken!! Peter wilde natuurlijk zelf rijden en ging de auto in de loods halen, en hopsakee daar reden ze samen weg!! Tegen 12 uur waren ze weer terug, en had het allemaal prima gegaan. Aandachtspunt voor de komende week is de ademhaling van Peter, hij doet de oefeningen vaak te gespannen waardoor hij veel kracht en energie verbruikt en er vermoeidheid optreedt. Na het middagslaapje weer een poosje op de laptop geoefend en zelf een klein tekstje geschreven en opgeslagen. Ja nog eventjes en dan heeft hij een berichtje klaar voor deze site.
Dinsdag overheerste toch weer de vermoeidheid en stond er ook niets speciaals op het programma, dus veel rusten.
Woensdag oppasdag en dan wordt Peters energie vanzelf toch weer meer!!! Hij gaf zelf aan om op de hometrainer te gaan en s middags een hele poos met Pierke buiten gewandelt. Pierke "zit" nu in onze oude kinderwagen, en dan kan hij veel meer zien, en Peter vertelt en vertelt dan, Ja dit is de loader, dit is de loods, kijk maar en dan wijst Peter ernaar en dan zie je Pierke ook kijken, de poezen lopen allemaal mee en het is dan een mooie optocht hier op het erf. Ja wie had dat gedacht, dat dat zo n goeie therapie zou zijn, logopedie en fysyotherapie ineen!!! Rond haf 6 waren we weer binnen, ja en dan is Pierkes onrustige uurtje. Maar daar hadden we samen wat op bedacht, mandarijntjes eten en Sinterklaasliedjes zingen, en oh oh wat hadden we een plezier. Peter maakt zelf teksten en Pierke mummelt alles mee, schitterenT!!!!
s Avonds nog zwemmen met Wil, en ook nu wilde Peter zelf rijden. Het had super gegaan, totdat ze uit het zwembad liepen, en Peter door de enkel zakte en viel, hoe het precies kon gebeuren wisten ze niet, maar Peter kon toch gewoon weer verder lopen en ook nog naar huis rijden.
Maar toen we naar bed wilde gaan, ging het lopen heel slecht en moeizaam en moest ik hem helpen.
Donderdagmorgen was het niet veel beter met het lopen, jammer, maar toch naar Blerick naar het afasiecentrum met de taxi, en ik ging met Claudi naar Panningen. Met Joep naar het consultatiebureau en nog wat inkopen voor Sinterklaas doen. Joep woog 5400 gram en 58 cm lang.We zullen gauw weer eens fotos opde site zetten!!
Om half 5 was Peter pas thuis, maar niet heel erg vermoeid.... het lopen ging gelukkig alweer een stuk beter en bij de computerles had hij toch goed gemerkt dat hij thuis geoefend had. Ja ging stukken beter!!
Vrijdagmorgen op tijd op, want ik moest om 10.15 uur in Roermond zijn bij de kaakchirurg en Peter wilde perse mee, hij was mijn chauffeur en daar hoefde ik niemand anders voor te vragen, ja hij deed wel wachten, duurde toch niet zolang.....Ruim op tijd waren we in het ziekenhuis, de auto naast de deur op de invalidenparkeerplaats en naar binnen, daar was gelijk een mooi restaurant waar Peter kon wachten. Kop koffie en boekje erbij, en ik ging op zoek naar de kaakchirurg. Na een uur wachten was ik aan de beurt, fotos gemaakt en gesprek, Behandelen? Ontsteking weghalen die er al maanden zit (er waar ik de ene dag meer last van heb als de andere) nee hoor mevrouw daar maken we een nieuwe afspraak voor, door spoedgevallen, was het nogal uitgelopen en ik moest maar een nieuwe afspraak maken.... Nou ik werd me toch wel een beetje pissig, inmiddels was er al meer als anderhalf uur om en was ik nog geen steek verder..... Nou ja als ik het dan perse wilde, konden ze het smiddags om 1 uur doen.... Poef, wat is wijsheid.. ik ging naar Peter om te overleggen.. Ja doen, ik wacht wel, we eten samen iets en dan wachten... Ik weer naar de kaakchirurg en de afspraak geregeld, weer terug naar Peter en samen geluncht..och zo heeft ieder nadeel zijn voordeel, want we zaten lekker te kletsen en te eten, en ik moest nog een klein cadeautje voor Sinterklaas en dat zag ik toch zomaar liggen in het winkeltje... dus dat was ook geregeld!! Peter vond dat ik toch beslist op tijd moest gaan en hij ging dan wel in de gang, waar relaxed banken waren, zitten wachten.
Maar goed dat ik als eerste boven was, want voordat het spreekuur begon, zaten er 7 mensen die allemaal om 1 uur een afspraak hadden!!!! Maar ik was de eerste, en ook inderdaad als eerste aan de beurt. De ingreep duurde 10 minuten, maar toen weer fotos maken en wachten of het allemaal goed was,recept mee voor pijnstillers en om 2 uur liep ik dan toch naar Peter en konden we naar huis. Dikke wang, ijsklontjes om te koelen, beetje zielig, maar oh wat voelde ik me gelukkig!!! Gelukkig dat Peter en ik dit samen hadden gedaan, hij die na ruim drie jaar dit voor mij kon doen!!SUPER
De rest van de dag deden we niet veel meer, Peter zou eigenlijk nog gaan zwemmen, maar dat verzette we maar naar zaterdagmorgen!!
Zaterdagmorgen dus zwemmen met Wil, Het waaide en stormde nogal dus ik had bedacht dat Wil zou rijden, ware het niet dat hij met de kleine auto was en de rolstoel er moeilijk inging... geen probleem dan haalde Peter, door de storm, de auto uit de loods.. Nou en het had SUPER gegaan, Wil was helemaal beduusd. Ja zegt hij dit was weer zo'n kippenvel moment.... Peter kon iets nieuws met de arm, hier hadden ze een hele poos opgeoefend en nu kon hij het. Ja ik kan het nu niet precies uitleggen, maar is in het proces een hele stap vooruit!! Mooie surprise!!!
Ja en zaterdagavond was het hier eindelijk Pakjesavond, de kadootjes stonden al zo lang klaar in de keuken... De tafel mooi gedekt in de kamer, de kinderstoel erbij... Lonneke en Jaap waren er om 5 uur, Steef met Pierke, Claudi met Joep kwam gelopen, en Johan haalde Robert op en zo waren we om half 6 compleet om te gaan gourmetten, begon goed met een klein stink brandje, handvat van een pannetje zat vast aan de gril, maar dat mocht de pret niet drukken, lekker lang zitten tafelen, Pierke en Joep mochten al wat cadeautjes uitpakken voordat ze naar bed gingen, en zo werd het een erg leuke en gezellige avond, met mooie kadoos voor iedereen.
Lonneke en Jaap bleven slapen en zo zaten we vanmorgen nog heerlijk samen te ontbijten, en toen ze weg waren zaten we samen in de keuken wat te praten, ik een beetje emotioneel, dikke wang, beetje pijn, en vroeg ik aan Peter hoe hij het allemaal gevonden had,en dit was zijn antwoord: ja zeer tevreden, leuk met de babietjes erbij, vanmorgen leuk met Lonneke en Jaap,praten goed, ja alles tevreden!!! SUPER!!!!



LOOP LANGZAAM
HAAST JE NIET
ELKE STAP BRENGT JE
NAAR HET BESTE MOMENT VAN JE LEVEN
HET HUIDIGE OGENBLIK


Veel liefs Marlies