paashaas, paasei, paasbest
Door: marlies
Blijf op de hoogte en volg Peter
24 April 2011 | Nederland, Grashoek
Hallo lieve mensen
Ja het is warm in Nederland, erg warm voor de paashaas, de eieren smelten in zijn pootjes...
Maandagmorgen gingen we samen naar de Kronenberg, kijken en meedoen bij de groepsfysiotherapie. Om 10.15 uur moesten we er zijn en werd er eerst met de groep koffie gedronken en werden we voorgesteld. Peter kende er al gelijk een aantal mensen, en mij kwamen er ook bekend voor. Om 10.30 uur werd er naar het zaaltje gegaan en liep ik met iemand die dacht dat hij mij kende en jawel hoor Ik kende hem ook nog, een collega uit mijn jeugdjaren op de Schatberg. Ik had deze Jan al meer dan 35 jaar niet meer gezien en was eigenlijk niet de juiste plek om elkaar weer te ontmoeten, maar toch erg leuk en werden er gelijk herinneringen opgehaald.
In het zaaltje stonden stoelen in 2 rijen tegenover elkaar en gingen alle clienten zitten, ik stond te kijken en Ton de fysiotherapeut gaf mij enige uitleg en vertelde het een en ander over de mensen.
Er werden zittend oefeningen gedaan en na 10 minuten ging Ton induvidieel aan de slag. Hij liep met iedereen een rondje door de zaal en de groep moest ook kijken wat er goed of fout was. Er werd gelet op het looppatroon en bij ieder persoonlijk een bijsturing of aanwijziging voor de komende week. Er waren mensen bij die pakweg 6 jaar in de rolstoel hadden gezeten en amper konden lopen en nu dus "gewoon" liepen. Indrukwekkend om te zien!!! Ook mensen die meer als 3 jaar niets met de arm konden en nu een bal konden vangen, ja ja dat is even emotioneel en mijn hoopvlammetje werd weer groter.
Na de fysio gingen Peter en ik naar de praktijk en werd Peter opnieuw ingetapet. Weer een beetje anders als de vorige keer en heel veel snap ik er nog niet van, maar het werkt wel. Hij loopt nu zo goed, weliswaar langzaam, zonder stok, maar prachtig om te zien. De stand van de arm/hand is ook nu al enorm verbetert en dat belooft alleen maar goeds voor de toekomst.
s Middags moest ik asperges sorteren en s avonds steken, ja de drukke tijd is weer begonnen, maar is zo lekker.... Na het steken gezellig koffie gedronken en ook Peter kwam er buiten bij zitten.
Dinsdag stond er voor Peter niets op het programma en ik ging s morgens toch maar boodschappen doen, ja hij bleef alleen thuis, ja hoor dat gaat dus uitstekend en ik was ook heel relaxed. Toen ik terugkwam ging hij maar weer eens op de hometrainer, was hij al een poosje niet meer op geweest omdat er steeds iets was. En ook dit ging helemaal goed.
s Avonds praten we samen nog over wat er 3 jaar geleden is gebeurt. 3 Jaar alweer!! Maar oh wat boeken we nu nog veel winst, dat was toch onmogelijk. Dat kon toch echt niet meer!!! Ja het is gebeurt, het is ons overkomen, we weten nog steeds niet waarom, maar we durven weer een beetje vooruit te kijken en 19 april 2008 blijft een bijzondere dag!!!
Woensdag waren er voor Peter ook geen verplichtingen, maar ik had het superdruk, en er bleven mensen aan het bellen voor barbequevlees en asperges. Na het middagslaapje zaten we even samen in de keuken en zei Peter.... Verdomme verdomme, nieks.... Ik vroeg wat er was. Ja slapen en toen dromen..... dromen...twee benen...normaal en deze (en hij wees naar de rechterand) ook normaal...gewoon pjoep pjoep en toen wakker.... verdomme verdomme nieks jammer, maar... over 3 maanden en dan misschien jaaaa .... normaal. Nou en dan dat gezicht erbij... een pracht om te zien.
Donderdag ging Peter naar de afasiegroep en ik had het druk met de paaspakketten maken voor vrijdag en natuurlijk de asperges. Maar er is niets zo heerlijk als het lopen door de aspergesbedden en asperges te steken. Dit werkt zo ontspannend voor mij, dan kan ik loslaten...
Vrijdagmorgen de paaspakketten inpakken en s middags wegbrengen naar de Neerkant. Ja eigenlijk hadden we in september afgesproken dat Peter ze zou brengen met de auto... maar jammer deze limiet is net niet gehaald, maar we gingen ze wel samen wegbrengen, alleen zat ik achter het stuur. In de Neerkant was het erg gezellig en bleven we lekker wat kletsen. Steef was op de boerderij voor als er asperges klanten kwamen. Wij bleven eigenlijk wat lang weg,maar er waren geen klanten geweest maar wel het huis keurig opgeruimd en overal bloemen, fresia s van de Zonnebloemaktie, seringen uit de eigen tuin, rozen en tulpen van mariet uit Zutphen.En om 18.00 uur weer asperges steken en ook nu kwam Peter na het steken weer buiten zitten en zat hij op de praat stoel... lachen...
Zaterdagmorgen ging Wil zwemmen met Peter, eens kijken hoe dat ging, want ze hadden al 2 weken niet gezwommen, in verband met het intapen. Vrijdagavond hadden we de tape eraf gehaald, zodat het een nachtje kon uitrusten en eventueel de huid herstellen, dan zwemmen en dan weer intapen. Het zwemmen had super gegaan en Wil zag veel vooruitgang in de schouder en elleboog en alles heel makkelijk. Na het zwemmen naar de Kronenberg om te tapen. Beetje laat terug want Ton had tijd genoeg en hadden ze een hele poos zitten praten over de werking van het tapen. Ik durf het eigenlijk niet te geloven dat het waar kan zijn. Dat Peter over een poosje echt zijn arm/hand en vingers kan bewegen, maar na wat ik maandag gezien heb... Nu moeten we Peter prikkels geven op de arm en vingers, met koude ijsblokjes, of een naaldje. Peter vindt dit dus absoluut niet fijn, want dan voelt hij pijn, maar pijn geeft prikkeling en dan gaan uiteindelijk de vingers echt bewegen. Maar het is heel positief dat hij dus nu al pijnprikkels heeft en ook kan aangeven waar precies.
Claudi was er om te helpen met sorteren en tegen 1 uur kwam Johan om mee te eten en na het eten moesten we ook nog sorteren
Peter wilde eigenlijk helemaal niet naar bed voor het middagslaapje, hij was niet echt moe .....!!!! Hij is sowieso minder moe, hij gaapt minder, is fitter.....Klasse!Dus ook dat is erg positief!!
Ja en vandaag is het Pasen en zijn we vanmorgen naar Middelaar geweest voor de familie Paasbrunch bij Fien en Theo. Prachtig weer, heerlijk in de tuin gezeten,lekker veel paaseieren en genoten van alle familieleden, ja kleine Liene en Georgina en de 2 zwangere... ja de Familie wordt groter...Super gezellig!!!
LOOP ALSOF JE DE AARDE KUST MET JE VOETEN
DAN LAAT ELKE STAP EEN BLOEM BLOEIEN
Veel liefs Marlies
Ja het is warm in Nederland, erg warm voor de paashaas, de eieren smelten in zijn pootjes...
Maandagmorgen gingen we samen naar de Kronenberg, kijken en meedoen bij de groepsfysiotherapie. Om 10.15 uur moesten we er zijn en werd er eerst met de groep koffie gedronken en werden we voorgesteld. Peter kende er al gelijk een aantal mensen, en mij kwamen er ook bekend voor. Om 10.30 uur werd er naar het zaaltje gegaan en liep ik met iemand die dacht dat hij mij kende en jawel hoor Ik kende hem ook nog, een collega uit mijn jeugdjaren op de Schatberg. Ik had deze Jan al meer dan 35 jaar niet meer gezien en was eigenlijk niet de juiste plek om elkaar weer te ontmoeten, maar toch erg leuk en werden er gelijk herinneringen opgehaald.
In het zaaltje stonden stoelen in 2 rijen tegenover elkaar en gingen alle clienten zitten, ik stond te kijken en Ton de fysiotherapeut gaf mij enige uitleg en vertelde het een en ander over de mensen.
Er werden zittend oefeningen gedaan en na 10 minuten ging Ton induvidieel aan de slag. Hij liep met iedereen een rondje door de zaal en de groep moest ook kijken wat er goed of fout was. Er werd gelet op het looppatroon en bij ieder persoonlijk een bijsturing of aanwijziging voor de komende week. Er waren mensen bij die pakweg 6 jaar in de rolstoel hadden gezeten en amper konden lopen en nu dus "gewoon" liepen. Indrukwekkend om te zien!!! Ook mensen die meer als 3 jaar niets met de arm konden en nu een bal konden vangen, ja ja dat is even emotioneel en mijn hoopvlammetje werd weer groter.
Na de fysio gingen Peter en ik naar de praktijk en werd Peter opnieuw ingetapet. Weer een beetje anders als de vorige keer en heel veel snap ik er nog niet van, maar het werkt wel. Hij loopt nu zo goed, weliswaar langzaam, zonder stok, maar prachtig om te zien. De stand van de arm/hand is ook nu al enorm verbetert en dat belooft alleen maar goeds voor de toekomst.
s Middags moest ik asperges sorteren en s avonds steken, ja de drukke tijd is weer begonnen, maar is zo lekker.... Na het steken gezellig koffie gedronken en ook Peter kwam er buiten bij zitten.
Dinsdag stond er voor Peter niets op het programma en ik ging s morgens toch maar boodschappen doen, ja hij bleef alleen thuis, ja hoor dat gaat dus uitstekend en ik was ook heel relaxed. Toen ik terugkwam ging hij maar weer eens op de hometrainer, was hij al een poosje niet meer op geweest omdat er steeds iets was. En ook dit ging helemaal goed.
s Avonds praten we samen nog over wat er 3 jaar geleden is gebeurt. 3 Jaar alweer!! Maar oh wat boeken we nu nog veel winst, dat was toch onmogelijk. Dat kon toch echt niet meer!!! Ja het is gebeurt, het is ons overkomen, we weten nog steeds niet waarom, maar we durven weer een beetje vooruit te kijken en 19 april 2008 blijft een bijzondere dag!!!
Woensdag waren er voor Peter ook geen verplichtingen, maar ik had het superdruk, en er bleven mensen aan het bellen voor barbequevlees en asperges. Na het middagslaapje zaten we even samen in de keuken en zei Peter.... Verdomme verdomme, nieks.... Ik vroeg wat er was. Ja slapen en toen dromen..... dromen...twee benen...normaal en deze (en hij wees naar de rechterand) ook normaal...gewoon pjoep pjoep en toen wakker.... verdomme verdomme nieks jammer, maar... over 3 maanden en dan misschien jaaaa .... normaal. Nou en dan dat gezicht erbij... een pracht om te zien.
Donderdag ging Peter naar de afasiegroep en ik had het druk met de paaspakketten maken voor vrijdag en natuurlijk de asperges. Maar er is niets zo heerlijk als het lopen door de aspergesbedden en asperges te steken. Dit werkt zo ontspannend voor mij, dan kan ik loslaten...
Vrijdagmorgen de paaspakketten inpakken en s middags wegbrengen naar de Neerkant. Ja eigenlijk hadden we in september afgesproken dat Peter ze zou brengen met de auto... maar jammer deze limiet is net niet gehaald, maar we gingen ze wel samen wegbrengen, alleen zat ik achter het stuur. In de Neerkant was het erg gezellig en bleven we lekker wat kletsen. Steef was op de boerderij voor als er asperges klanten kwamen. Wij bleven eigenlijk wat lang weg,maar er waren geen klanten geweest maar wel het huis keurig opgeruimd en overal bloemen, fresia s van de Zonnebloemaktie, seringen uit de eigen tuin, rozen en tulpen van mariet uit Zutphen.En om 18.00 uur weer asperges steken en ook nu kwam Peter na het steken weer buiten zitten en zat hij op de praat stoel... lachen...
Zaterdagmorgen ging Wil zwemmen met Peter, eens kijken hoe dat ging, want ze hadden al 2 weken niet gezwommen, in verband met het intapen. Vrijdagavond hadden we de tape eraf gehaald, zodat het een nachtje kon uitrusten en eventueel de huid herstellen, dan zwemmen en dan weer intapen. Het zwemmen had super gegaan en Wil zag veel vooruitgang in de schouder en elleboog en alles heel makkelijk. Na het zwemmen naar de Kronenberg om te tapen. Beetje laat terug want Ton had tijd genoeg en hadden ze een hele poos zitten praten over de werking van het tapen. Ik durf het eigenlijk niet te geloven dat het waar kan zijn. Dat Peter over een poosje echt zijn arm/hand en vingers kan bewegen, maar na wat ik maandag gezien heb... Nu moeten we Peter prikkels geven op de arm en vingers, met koude ijsblokjes, of een naaldje. Peter vindt dit dus absoluut niet fijn, want dan voelt hij pijn, maar pijn geeft prikkeling en dan gaan uiteindelijk de vingers echt bewegen. Maar het is heel positief dat hij dus nu al pijnprikkels heeft en ook kan aangeven waar precies.
Claudi was er om te helpen met sorteren en tegen 1 uur kwam Johan om mee te eten en na het eten moesten we ook nog sorteren
Peter wilde eigenlijk helemaal niet naar bed voor het middagslaapje, hij was niet echt moe .....!!!! Hij is sowieso minder moe, hij gaapt minder, is fitter.....Klasse!Dus ook dat is erg positief!!
Ja en vandaag is het Pasen en zijn we vanmorgen naar Middelaar geweest voor de familie Paasbrunch bij Fien en Theo. Prachtig weer, heerlijk in de tuin gezeten,lekker veel paaseieren en genoten van alle familieleden, ja kleine Liene en Georgina en de 2 zwangere... ja de Familie wordt groter...Super gezellig!!!
LOOP ALSOF JE DE AARDE KUST MET JE VOETEN
DAN LAAT ELKE STAP EEN BLOEM BLOEIEN
Veel liefs Marlies
-
25 April 2011 - 10:35
Hein Oet Wiëert:
Ja, het waarom zullen wij nooit weten maar dat is ook iets van alle tijden. Die bananen zijn gewoon krom en waarom. Heerlijk om te lezen dat niet alleen het weer zonnig is maar de rest ook. Maak er wat van dan doe ik dat ook. Fijne en inspirerende week maar waarschijnlijk ook erg druk met de asperges met zo`n warm weer. Enkele malse regenbuien zouden ook niet verkeerd zijn. Succes -
27 April 2011 - 16:57
Christel:
het hele verhaal had ik al gehoord. Mooi. Alles naar wens. En de rest komt ook wel.
De asperges waren heerlijk.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
