Stockholm, min 10 maar heel warm

Hallo lieve mensen

Ja hoor we hebben genoten, een heerlijke korte vakantie hebben we gehad!! Een enorme spanning is van ons afgevallen. Want dat was het wel van te voren. De spanning hoe zal het gaan, hoe is weer een vliegreis, zullen ze behulpzaam zijn??
Maar alles was door Annemarie en Wil perfect geregeld!!!

Zaterdagmorgen was het dan zover, om half acht werden we opgehaald door Annemarie en Wil en reden we door de sneeuwstorm naar het vliegveld Weeze waar we om 10.00 uur zouden vertrekken. Er was een half uur vertraging, maar dat maakte niet veel uit, nog lekker een broodje gegeten en een kop koffie gedronken en toen konden we het vliegtuig in. Er waren plaatsen voor ons gereserveert en wij konden als laatsten instappen. De mensen van Ryanair hielpen Peter naar boven dragen met een aangepaste brancard/rolstoel. Dit ging helemaal perfect!! Na anderhalf uur vliegen landen we om goed 12 uur in Stockholm. als laatsten moesten we het vliegtuig verlaten om met een lift uit het vliegtuig te gaan, en ook dit ging prima. Min 10 graden was het, en het voelde helemaal niet koud, we werden met zoveel warmte omringd, het maakte ons helemaal gelukkig. Ja hoor we konden weer vliegen en op vakantie!!
Met een huurauto werd de reis voortgezet en de rust en ruimte straalde uit alles. Tom Tom bracht ons zonder veel problemen naar het Hilton op toplocatie midden in de stad. Na het inchecken, nog wat gedronken en toen was Peter toch wel heel erg moe en ging hij even op bed liggen, ondertussen ging ik met Wil en Annemarie een beetje de oude stad verkennen. Het was schitterend, wat een prachtige stad. Alles lag vol met sneeuw en het was net een sprookje. We besloten om s avonds in het hotel te blijven eten omdat we niet precies wisten hoe we overal met de rolstoel moesten komen en zouden dit dan de volgende dagen gaan bekijken.
s Avonds heerlijk in het hotel gegeten en nog wat zitten kletsen om vervolgens toch om 10 uur al naar bed te gaan. We waren doodmoe en Peter en ik vielen gelijk in slaap.

Zondagmorgen een heel uitgebreid ontbijtbuffet en overlegd wat we deze dag zouden gaan doen. Besloten werd dat we met de auto wat gingen rondrijden en naar het Koninklijk Paleis Drottingholm te gaan. Over heel veel bruggen en bevroren water kwamen we na een half uurtje rijden aan bij het paleis. Het was een immens groot landgoed. Alles vol sneeuw en kleine paadjes die naar de chinese tuin leidde. Peter goed ingepakt in de rolstoel, Wil duwde en Annemarie trok de rolstoel met een sjaal voort. En IK, IK liep erachter te genieten, te genieten van de uitzichten, te genieten omdat het ging. Het is natuurlijk anders als je gewoon kunt lopen en bewegen, maar dat dit alles kon... zo waardevol, zo bijzonder.
Bij de Chinese tuin was helaas alles gesloten en konden we hier niet even gaan zitten om wat te drinken, dus het hele stuk weer terug en bij de ingang was een theehuis waar we koffie konden drinken. En ook hier straalde de rust en ruimte, heel langzaam werd er echte cappucino gemaakt, je wordt er vanzelf rustig van. Peter gaf aan dat hij nog niet moe was en we besloten om naar het VASA museum in de stad te gaan. Hier lag een vikingschip uit 1635 dat gelijk na de bouw was gezonken en er 330 jaar in het water had gelegen,
In 1964 hadden ze het hele schip naar boven getakeld en was nog helemaal intact. Toen we het filmpje bekeken, wat in het Zweeds met engelse ondertiteling was, viel Peter toch 10 minuten in slaap, maar hierna was hij weer helemaal fit!!! Heel erg interessant was het.
Tegen 5 uur waren we terug in het hotel en wilde Peter even rusten. Slapen kon hij niet, ja dan zouden we wel zien hoe lang hij het volhield s avonds.
En wonder boven wonder, het ging helemaal uitstekent!! Niks moe!!

Maandag, weer eerst een heerlijk ontbijt, Wils fitness uurtje en een telefoontje van Lonneke dat ze een baan had in amsterdam per 15 februari, gingen we met de bus en boot een Citytrip doen. En ook hier weer alle hulp en vriendelijkheid om Peter in de bus te krijgen. De chauffeur van de bus had alle andere gasten op de bovenverdieping gezet, zodat wij de hele benedenverdieping voor ons alleen hadden. Op de prachtigste plekjes kwamen we. Nou Stockholm is echt een aanrader!! Na anderhalf uur gingen we de boot op, en weer alle hulp van de "bemanning" S Morgens was er een ijsbreker door het bevroren water gegaan en nu kon onze boot er door. Dit was dus echt Cool. We hadden weer een prachtig uitzicht en langs een aantal eilanden voeren we. Stockholm bestaat uit 14 eilanden. Toen we weer aan wal gingen besloten we om het stuk te lopen. S Morgens hadden we ons door een taxi laten brengen, omdat we niet precies wisten waar we moesten zijn. Nu liepen we ook door de oude stad, met heel veel kleine steegjes bergop, bergaf, nog ergens een hapje gegeten en terug naar het hotel. Effe een uurtje rusten en dan zouden we ergens gaan eten. We hadden nog niks afgesproken en eigenlijk zouden we op de bonne fooi ergens naar toe gaan. Om 6 uur stonden we bij de ingang van het hotel en gingen we lopend de stad in(dachten we) maar Wil had ondertussen wel iets geregeld!! Vlakbij het hotel was een hoge uitkijktoren met restaurant op de elfde verdieping. En jawel hoor. Weer was het perfect geregeld en zaten we met een prachtig uitzicht over de stad te dineren bij kaarslicht en als je naar beneden keek wat het net een sprookje... mooie gebouwtjes, helemaal wit, kleine kaboutermensjes en heel veel lantaarntjes bedekt met een witte laag sneeuw!!
Het eten was super, de sfeer grandioos en de wijn nog lekkerder!!

Dinsdagmorgen moesten we op tijd op, want om half tien moesten we al aanrijden naar het vliegveld, maar ook hier weer geen enkel probleem.
Om 2 uur landden we weer op het vliegveld van Weeze en waren we bijna thuis. Regen regen regen.
Maar niets kon ons heerlijke vakantiegevoel bederven.
Thuis nog samen koffie gedronken en toen was het voorbij, maar lieve mensen wat waren peter en ik gelukkig.Gelukkig dat we dit hebben kunnen doen, dat geeft zoveel vertrouwen in de toekomst. Maar wat wil je ook met zulke kanjers van mensen bij ons.WIL EN ANNEMARIE, SUPER, DANK JE WEL!!

Donderdag moesten we naar de revalidatiearts en schoenmaker voor eventuele nieuwe schoenen om de nieuwe spalk, maar hier kwamen we nog niet zo een twee drie uit. De spalk is helemaal perfect en de schoenen (gewone) die hij nu aan heeft zijn ook goed, aleen kan hij ze niet zelf aan. Nu moeten we over 2 weken terug om te kijken welke mogelijkheden er nog meer zijn.
Donderdagmiddag had Peter nog fysio en ik ging mee. Zomaar, om te kijken hoe het ging. Ja en daar word je dan ook weer helemaal vrolijk van. Joost was helemaal verbaast, zo goed ging het en er zat zoveel beweging in de arm en vingers..... Er is nog zoveel te winnen...


IK KAN ALLES
WAT IK WIL
ELK MOMENT VAN HET LEVEN
DRAAGT HET ZAAD VAN GELUK IN ZICH

veel liefs Marlies