Dipje
Door: marlies
Blijf op de hoogte en volg Peter
25 Augustus 2009 | Nederland, Grashoek
Hallo lieve mensen
Hier is ie dan weer. Ja de titel verklaart mijn eigen gemoed. Ikzelf zit in een klein dipje. Hopelijk kom ik er weer gauw bovenuit en meestal na het schrijven van een nieuw bericht gaat het weer een stuk beter. Even stoom afblazen!!!
De teen van Peter is weer opnieuw ontstoken maar nu op een andere plaats, hij heeft er nog niet zo heel veel last van, maar toch. Ik word er verdrietig van!! Je wil dit zo goed mogelijk doen en steeds maar weer naar de podotherapeut, vrijdag weer geweest en toen ging het heel erg goed en vanaf zondag is de teen weer helemaal rood en komt er wat pus uit. Dus maar weer een afspraak maken zodat hij volgende week vrijdag weer helemaal goed is.
Vorige week ging het echt supergoed met Peter hij liep veel zonder stok en donderdagmorgen bij de neurofeedback ging ook heel goed. Teun heeft weer uitleg gedaan en nu ook het scherm naar Peter gedraaid zodat hij ook kon zien wat Teun deed, want Peter vond het maar niks dat Teun van alles deed en hij wist niet wat. Volgens Teun worden de waardes iedere keer beter en hier kun je een beetje de vooruitgang aan meten.
Donderdagmiddag kwam Mart Peter halen om met hem naar een groot koeienbedrijf te gaan kijken en zo wat rondtoeren over de velden en binnen wegen. Na dik 2 uur kwamen ze weer terug. Peter had het geweldig gevonden. Eindelijk iemand met een boerenverstand en die weet wat er overal staat en wie er woont en wie er boert. Over een paar weken wou Mart het nog een keertje overdoen, Super Mart.
Vrijdagmorgen naar de podotherapeut, en Tunne was heel tevreden. Nou mooi niet dus, want vanaf zondag was het dus mis.
s Middags thuis gezwommen met John en dat ging prima.
s Avonds kreeg Peter veel pijn in zijn arm en hand. Echt pijn in de vingers een nieuw gevoel, wel vervelend, maar Peter ziet het als heel positief.
Bijna iedere avond zitten we samen op het terras bij het zwembad, en dan lijkt alles zo mooi, kaarsjes aan, flesje bier, glaasje rose!! En toch wordt ik dan vaak ook heel verdrietig, om wat Peter niet kan. Als ik hem ernaar vraag of hij ook wel eens verdrietg is, dan is nu het antwoord, nee zeer gelukkig. Hij is heel erg blij met wat we voor hem doen en dat hij toch heel veel kan en gewoon thuis kan zijn op de boerderij. Nou daar probeer ik dan ook weer de kracht uit te halen, want ergens moet ik het toch vandaan halen!!!
Al een paar maanden worden we s zaterdagsnachts gebeld(om de 3 weken) als ik dan opneem gaat het tuut tuut tuut en dan een kwartier later weer. Ik had wel een vermoeden wie het kon zijn, maar wij hebben geen nummermelder, dus zeker wist ik het niet. We liggen dan de halve nacht wakker en dat bevordert mijn gemoed niet!! Maar nu had deze beller ook op Roberts telefoon gebeld en daar verscheen wel het nummer!! En ja hoor het was de persoon die ik in gedachten had!!
Zondagmiddag hebben we samen gezwommen, het was de eerste keer dat we dit samen deden en het ging ook heel goed. Daarna kwamen Steef en Robert nog en hebben ze een beetje geoefend hoe ze in de kerk moeten lopen. Ja lieve mensen nog maar 10 dagen en dan is het zover.
Maandagmorgen met Lonneke naar de neuro feed back en de pijn en het gevoel in de arm/hand heeft met de neuro te maken. Teun en Peter waren dus heel positief hierover, en binnen enkele weken moet het weer "gewooon"gaan aanvoelen voor Peter.
S Middags nog gezwommen met John en s avonds kwamen Loes en Mari en hebben we heel gezellig bij het zwembad zitten kletsen.
Vanmorgen moest ik naar de kapper en Peter zou alleen thuisblijven en om 11.30 uur naar de fysio gaan. Maar toen hij opkwam liep hij niet zo lekker en in de keuken struikelde hij bijna, ik begon spontaan te huilen en dacht nou kan ik niet gaan, toen hij zat, was hij verbaast over mijn tranen, hij begon te glimlachen en zei: Alles komt goed!! Zie je wel!!!
IN DE PUT IS GEEN RUIMTE OM TE WERKEN
DAAROM KRUIPT EEN IJVERIG MENS ER GAUW WEER UIT
Veel liefs Marlies
Hier is ie dan weer. Ja de titel verklaart mijn eigen gemoed. Ikzelf zit in een klein dipje. Hopelijk kom ik er weer gauw bovenuit en meestal na het schrijven van een nieuw bericht gaat het weer een stuk beter. Even stoom afblazen!!!
De teen van Peter is weer opnieuw ontstoken maar nu op een andere plaats, hij heeft er nog niet zo heel veel last van, maar toch. Ik word er verdrietig van!! Je wil dit zo goed mogelijk doen en steeds maar weer naar de podotherapeut, vrijdag weer geweest en toen ging het heel erg goed en vanaf zondag is de teen weer helemaal rood en komt er wat pus uit. Dus maar weer een afspraak maken zodat hij volgende week vrijdag weer helemaal goed is.
Vorige week ging het echt supergoed met Peter hij liep veel zonder stok en donderdagmorgen bij de neurofeedback ging ook heel goed. Teun heeft weer uitleg gedaan en nu ook het scherm naar Peter gedraaid zodat hij ook kon zien wat Teun deed, want Peter vond het maar niks dat Teun van alles deed en hij wist niet wat. Volgens Teun worden de waardes iedere keer beter en hier kun je een beetje de vooruitgang aan meten.
Donderdagmiddag kwam Mart Peter halen om met hem naar een groot koeienbedrijf te gaan kijken en zo wat rondtoeren over de velden en binnen wegen. Na dik 2 uur kwamen ze weer terug. Peter had het geweldig gevonden. Eindelijk iemand met een boerenverstand en die weet wat er overal staat en wie er woont en wie er boert. Over een paar weken wou Mart het nog een keertje overdoen, Super Mart.
Vrijdagmorgen naar de podotherapeut, en Tunne was heel tevreden. Nou mooi niet dus, want vanaf zondag was het dus mis.
s Middags thuis gezwommen met John en dat ging prima.
s Avonds kreeg Peter veel pijn in zijn arm en hand. Echt pijn in de vingers een nieuw gevoel, wel vervelend, maar Peter ziet het als heel positief.
Bijna iedere avond zitten we samen op het terras bij het zwembad, en dan lijkt alles zo mooi, kaarsjes aan, flesje bier, glaasje rose!! En toch wordt ik dan vaak ook heel verdrietig, om wat Peter niet kan. Als ik hem ernaar vraag of hij ook wel eens verdrietg is, dan is nu het antwoord, nee zeer gelukkig. Hij is heel erg blij met wat we voor hem doen en dat hij toch heel veel kan en gewoon thuis kan zijn op de boerderij. Nou daar probeer ik dan ook weer de kracht uit te halen, want ergens moet ik het toch vandaan halen!!!
Al een paar maanden worden we s zaterdagsnachts gebeld(om de 3 weken) als ik dan opneem gaat het tuut tuut tuut en dan een kwartier later weer. Ik had wel een vermoeden wie het kon zijn, maar wij hebben geen nummermelder, dus zeker wist ik het niet. We liggen dan de halve nacht wakker en dat bevordert mijn gemoed niet!! Maar nu had deze beller ook op Roberts telefoon gebeld en daar verscheen wel het nummer!! En ja hoor het was de persoon die ik in gedachten had!!
Zondagmiddag hebben we samen gezwommen, het was de eerste keer dat we dit samen deden en het ging ook heel goed. Daarna kwamen Steef en Robert nog en hebben ze een beetje geoefend hoe ze in de kerk moeten lopen. Ja lieve mensen nog maar 10 dagen en dan is het zover.
Maandagmorgen met Lonneke naar de neuro feed back en de pijn en het gevoel in de arm/hand heeft met de neuro te maken. Teun en Peter waren dus heel positief hierover, en binnen enkele weken moet het weer "gewooon"gaan aanvoelen voor Peter.
S Middags nog gezwommen met John en s avonds kwamen Loes en Mari en hebben we heel gezellig bij het zwembad zitten kletsen.
Vanmorgen moest ik naar de kapper en Peter zou alleen thuisblijven en om 11.30 uur naar de fysio gaan. Maar toen hij opkwam liep hij niet zo lekker en in de keuken struikelde hij bijna, ik begon spontaan te huilen en dacht nou kan ik niet gaan, toen hij zat, was hij verbaast over mijn tranen, hij begon te glimlachen en zei: Alles komt goed!! Zie je wel!!!
IN DE PUT IS GEEN RUIMTE OM TE WERKEN
DAAROM KRUIPT EEN IJVERIG MENS ER GAUW WEER UIT
Veel liefs Marlies
-
25 Augustus 2009 - 18:10
Ans:
Marlies,
Een dipje mag, het zou niet normaal zijn als je dat nooit had. Hoop dat je je vandaag beter voelt. Ook een beetje zenuwen over de bruiloft misschien?
-
25 Augustus 2009 - 20:44
Marie-louise:
ik denk inderdaad dat jouw dipje zeker met de spanning voor de bruiloft heeft te maken,
Want vooruit gang is er nog steeds, ik zou zeggen pluk de dag en geniet van alle dingen om je heen.
En vooral kijk uit naar de volgende week vrijdag
groetjes -
25 Augustus 2009 - 21:15
Lucia:
Ha allemaal,
Een dip hebben mag zeker. Beter nu als volgende week.Blijf de dingen positief zien, en zorg dat je uitgerust bent en veel samen kunt genieten. Het is vast gezonde spanning die je nu voelt.
Groetjes -
25 Augustus 2009 - 22:06
Tooske:
marlies, jij mag het ook wel eens even niet meer zien.
Maar wat gaat dat manneke vooruit, je zult zien, met de bruiloft loopt hij alseen..... En dan ben jij weer de koning te rijk. Je weet het een mens moet wel eens door diepen dalen gaan!!!!! -
26 Augustus 2009 - 16:45
Babette:
Kop op, hou vol, het ging zo goed.
Gewoon lekker naar debruiloft uitkijken, lekker feesten, daar wordt iedereen toch vrolijk van.
Dikke kus -
26 Augustus 2009 - 21:36
Thea-Jan:
Marliesje heb ook maar een leven.
Je mag ook wel eens een dip hebben .Dat is heel normaal.
Wij wensen jullie allemaal een fijn bruilof toe.
Heel veel groetjes Thea-Jan. -
28 Augustus 2009 - 17:00
Christel:
Och lieve Lies,
gelukkig ben jij ook een gewoon mens. Een dipje mag. Menigeen zou allang veel meer dips hebben gehad, dan jij. Je hoeft niet altijd sterk te zijn. Bovendien is het voor Peter ook wel eens fijn als hij er voor jou kan zijn. Alles komt goed. Wat kun je dan nog meer verwachten?
Op naar de bruiloft. Hou je haaks. CU.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
