na regen komt zonneschijn
Door: marlies
Blijf op de hoogte en volg Peter
25 September 2008 | Nederland, Grashoek
Hallo lieve mensen
Zo we hebben er weer een drukke tijd opzitten, was mijn verwachting dat als Peter thuis zou zijn het allemaal wat minder hectisch zou zijn, is dat helaas nog niet waar.
Ik heb jullie pas verteld dat mijn fiets gejat was en vorige week stond hier in het Bledje dat er een omafiets gevonden was in de mais in Grashoek, dus bellen, en het leek erop dat dat mijn fiets was, nou dan kom ik kijken, Helaas, de fiets was al opgehaald door de poltie, nou dan maar naar het politiebureau en alsnog aangifte doen van diefstal. Naar Panningen en ik in de veronderstelling dat ik de fiets gelijk kon meennemen, nou na 2 uur op het buro, nog geen fiets, want de fiets die ze in Grashoek hadden opgehaald was spoorloos. Ze gingen het allemaal voor me uitzoeken en dinsdag moest ik maar naar de WAA bellen want dan was hij daar misschien. Dus dinsdagmorgen gebeld, situatie uitgelegd en ze zouden me terugbellen, inderdaad kwartier later de fiets die ze in Grashoek hadden opgehaald stond in Blerick bij de WAA en was mijn fiets, Nou dan kom ik hem vanmiddag halen, ho ho dat gaat zomaar niet, over een week krijg ik bericht van de politie waar ik mijn fiets kan gaan halen!!!!
We wachten geduldig af......
Maar dinsdagmorgen was ik ook in Blixembosch bij de therapie van Peter.
Eerst gesprek met de nieuwe maatschappelijk werkster, nou het was een verademing, we werden als mens behandeld en niet als MRSA besmette gevaarlijke dieren. Hierna had Peter zijn eerste schrijfles, wat voor hem een hele opgave was, en hij het zelf niet zo zag zitten, maar ik vond het al heel netjes en knap voor de eerste keer. Zijn eigen naam, mijn naam en de namen van de kinderen.
Hierna had hij fysiotherapie en YES YES gewoon in de therapiezaal op een hometrainer en fietsen maar, niks handschoenen aan. Oh wat voelde dit goed!!!! Hierna ging Peter even rusten, fijn in een slaapkamer bij de dagbehandeling, gewoon net als de andere, ik had ondertussen bij de verpleegkundige gevraagd of ze naar Peters voet wou kijken omdat daar een plekje zat en we er al 3 weken een zalfje opsmeerde en het niet verbeterde, ze keek ernaar en ging in overleg met de nieuwe revalidatiearts en deze kwam gelijk.
Nou heel onschuldig een soort exceem, niet meer smeren met dat zalfje. Tevens werd er ook nog naar zijn schoenen gekeken want er klopt nog steeds iets niet. Ook daar werd mbv de fysiotherapeute gelijk werk van gemaakt.Vanmorgen werd ik al gebeld door de schoenmaker om as maandag met Peter langs te komen en dan wordt er samen naar gekeken.
Woensdag had Peter een rust(baal)dag en zag het allemaal niet meer zo zitten, het gaat hem te langzaam, en hij had er helemaal geen vertrouwen meer in dat het goed gaat komen. Samen hebben we een flink potje gejankt en toen is hij wat gaan slapen en ik aan het werk(vlees), om half 4 kwam Wil om met hem te gaan zwemmen, voor het eerst naar de Schatberg, en toen ze om half 6 terugkwamen was Peter weer heel opgewekt.
's Avonds nog met Annemarie naar de hoorzitting van de Gemeente over de badkamer aanpassing, ja daar kan ik ook nog een heel boek over schrijven, maar goed wat we bereikt hebben is dat ze nog een keer komen kijken voor een second opinion.Dus....
MENSEN DIE NOOIT FALEN
PROBEREN OOK NIETS
Veel liefs Marlies
Zo we hebben er weer een drukke tijd opzitten, was mijn verwachting dat als Peter thuis zou zijn het allemaal wat minder hectisch zou zijn, is dat helaas nog niet waar.
Ik heb jullie pas verteld dat mijn fiets gejat was en vorige week stond hier in het Bledje dat er een omafiets gevonden was in de mais in Grashoek, dus bellen, en het leek erop dat dat mijn fiets was, nou dan kom ik kijken, Helaas, de fiets was al opgehaald door de poltie, nou dan maar naar het politiebureau en alsnog aangifte doen van diefstal. Naar Panningen en ik in de veronderstelling dat ik de fiets gelijk kon meennemen, nou na 2 uur op het buro, nog geen fiets, want de fiets die ze in Grashoek hadden opgehaald was spoorloos. Ze gingen het allemaal voor me uitzoeken en dinsdag moest ik maar naar de WAA bellen want dan was hij daar misschien. Dus dinsdagmorgen gebeld, situatie uitgelegd en ze zouden me terugbellen, inderdaad kwartier later de fiets die ze in Grashoek hadden opgehaald stond in Blerick bij de WAA en was mijn fiets, Nou dan kom ik hem vanmiddag halen, ho ho dat gaat zomaar niet, over een week krijg ik bericht van de politie waar ik mijn fiets kan gaan halen!!!!
We wachten geduldig af......
Maar dinsdagmorgen was ik ook in Blixembosch bij de therapie van Peter.
Eerst gesprek met de nieuwe maatschappelijk werkster, nou het was een verademing, we werden als mens behandeld en niet als MRSA besmette gevaarlijke dieren. Hierna had Peter zijn eerste schrijfles, wat voor hem een hele opgave was, en hij het zelf niet zo zag zitten, maar ik vond het al heel netjes en knap voor de eerste keer. Zijn eigen naam, mijn naam en de namen van de kinderen.
Hierna had hij fysiotherapie en YES YES gewoon in de therapiezaal op een hometrainer en fietsen maar, niks handschoenen aan. Oh wat voelde dit goed!!!! Hierna ging Peter even rusten, fijn in een slaapkamer bij de dagbehandeling, gewoon net als de andere, ik had ondertussen bij de verpleegkundige gevraagd of ze naar Peters voet wou kijken omdat daar een plekje zat en we er al 3 weken een zalfje opsmeerde en het niet verbeterde, ze keek ernaar en ging in overleg met de nieuwe revalidatiearts en deze kwam gelijk.
Nou heel onschuldig een soort exceem, niet meer smeren met dat zalfje. Tevens werd er ook nog naar zijn schoenen gekeken want er klopt nog steeds iets niet. Ook daar werd mbv de fysiotherapeute gelijk werk van gemaakt.Vanmorgen werd ik al gebeld door de schoenmaker om as maandag met Peter langs te komen en dan wordt er samen naar gekeken.
Woensdag had Peter een rust(baal)dag en zag het allemaal niet meer zo zitten, het gaat hem te langzaam, en hij had er helemaal geen vertrouwen meer in dat het goed gaat komen. Samen hebben we een flink potje gejankt en toen is hij wat gaan slapen en ik aan het werk(vlees), om half 4 kwam Wil om met hem te gaan zwemmen, voor het eerst naar de Schatberg, en toen ze om half 6 terugkwamen was Peter weer heel opgewekt.
's Avonds nog met Annemarie naar de hoorzitting van de Gemeente over de badkamer aanpassing, ja daar kan ik ook nog een heel boek over schrijven, maar goed wat we bereikt hebben is dat ze nog een keer komen kijken voor een second opinion.Dus....
MENSEN DIE NOOIT FALEN
PROBEREN OOK NIETS
Veel liefs Marlies
-
25 September 2008 - 14:34
Marie-louise En Wim:
Om iemand te zijn moet men volhouden
dat is een heel toepasselijke spreuk voor jullie beide
Van al dat harde werken wordt Peter zeker moe, maar als je ziet wat hij er voor terug krijgt, is het dat zeker waard
Geniet samen van alle
dingen die wel goed gaan, dan kom je de tegenslagen ook weer te boven
groetjes -
25 September 2008 - 17:23
Christel:
Na bijna een week toch weer een bericht van Marlies. Het zal zeker heel hectisch zijn geweest. Je blijft in beweging,nietwaar. Met of zonder fiets. De zon schijnt weer lekker na een paar dagen wat minder weer. Ook voor jullie. Dat bureaucratisch gedoe, daar krijg je toch echt de ......... van. Maar goed, ze kennen Marlies ook nog niet. Dus ze proberen het nog steeds via de moeilijke weg. Marlies en Peter, nog steeds petje af, voor al jullie energie en doorzettingsvermogen. -
25 September 2008 - 20:15
Jan -thea:
Wij vinden het knap van jullie.Wij zijn trots op jullie .Wij gaan samen door .Een dag niet gelacht is een dag niet geleeft.Zo doorgaan. gr. jan-thea -
27 September 2008 - 03:59
Peter & Ada Visser:
Zowaar bijna het hele dagboek gelezen en we zijn er stil van. We nemen ons petje af voor jullie allemaal, wat een hecht gezin en vrienden allemaal niet kunnen bereiken, ongelooflijk. We zouden graag bij de reunie zijn maar vanwege mijn nieuwe baan en de bruiloft van onze oudste zoon op 13 Sep konden we het niet voor elkaar krijgen. We hopen dat jullie er een fijn dagje van kunnen maken, en wensen jullie nog veel sterkte voor de komende tijd. Als je een mailtje wilt sturen naar visserpa@airenet.com dan zullen we wat meer informatie wisselen. Veel groetjes aan iedereen morgen en tot hoors. Jullie zijn een echte inspiratie!!! Groetjes en het allerbeste gewenst voor Peter en Marlies & het hele gezin van ons uit Canada! -
30 September 2008 - 07:55
Lucia:
Ha allemaal,
Geduld is een schone zaak!
Dat is bijna voor iedereen van toepassing, dus...
En tussen kunnen en willen zit ook een heel verschil.
Groetjes
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
