DE EERSTE VERJAARDAG ZONDER.....

Hallo lieve mensen,



Ja mijn eerste verjaardag zonder Peter hebben we gevierd, emotioneel en bijzonder.. Maandag 7 oktober was ik jarig…. Al vroeg in de morgen waren er de eerste appjes, het voelde goed, maar het voelde bovenal goed omdat er in de vaas van Peter, die ik vorig jaar van hem voor mijn verjaardag kreeg al de prachtige rozen stonden. ZO van hem, zo van ons samen. Steef kwam al om 8.30 uur even langs en dat was even heftig, veel telefoontjes en appjes, maar ook bloemen die bezorgd werden, zo mooi, zo onverwacht. Het deed me echt goed dat er zoveel mensen aan ons dachten. Steeds weer liep ik naar de urn, Peter zo ver weg maar oh zo dichtbij, steeds weer vertelde ik tegen hem van wie er bloemen waren of appjes. S Middags hielden we gewoon zoals alle jaren de verjaardag, zoals Peter het altijd wilde en waar hij zo intens van genoot. Mooie verrassingen en van de kleinkinderen mooie tekeningen en knutselwerkjes, alles heel liefdevol. En was ook heel gezellig en ondanks het gemis genoot ik intens van dit alles en als klap op de vuurpijl belde Joost s avonds dat de baby bij hun geboren was , een zoon Mats. Nota bene op mijn verjaardag de stamhouder van de familie van Mill. Dit voelde zo bijzonder. Lonneke en Jaap bleven slapen met Zoë, maar ik sliep de hele nacht niet, er ging zoveel door mij heen…. Geluk en verdriet zo dicht bij elkaar !!!
Zoe bleef de hele dinsdag bij ons en om 14.30 uur ging ik met Zoë, Pierke, Joep, Sien en Mees uit school halen en wat was het heerlijk allemaal, Ik kon alle aandacht aan de kinderen geven en we speelden heerlijk buiten. Steef en Robert kwamen eten en ook Lonneke en Jaap aten mee en na het eten gingen ze allemaal naar huis… tja en toen had ik de pijp wel helemaal leeg…. Ik was alleen en ik wilde ook alleen zijn… realiserend dat het leven door gaat, dat er hele fijne dagen zijn en dat ik mag en kan genieten van zoveel lieve mensen om me heen.
Vrijdags was er ook helemaal niemand, maar eens lekker van alles opgeruimd en dat gaf een goed gevoel. ER was een mail van Peter Driessen over de rentederivaten kwestie, het ziet er goed uit voor ons, in andere zaken tegen Rabo en ING is het hof teruggefloten door de Hoge Raad, de banken hebben niet aan hun zorgplicht voldaan en in onze zaak dient hoger beroep op 8 november en wordt dit alles al meegenomen. Spannend !!! En in de vroege avond wilde ik er toch even uit en ging naar het voetballen kijken van Mees, lekker koud was het en daarna even koffie drinken bij Claudi. Zaterdags ging ik voetbal kijken van Pierke, heerlijk kan ik genieten van het sporten van de kinderen, Sien moest trainen van het volleyen en toen ik weer thuis was van het voetbal kwam Steef met Pierke en Sien, tja want Sien had mij niet gezien en dat was niet eerlijk… effe gezellig zitten kletsen en tja wat ging ik nog meer doen… s middags appte Pierke… oma wij verkopen noten en bij een zakje noten krijg je een kop koffie gratis. Tuurlijk ging ik noten kopen en koffie drinken, weer naar huis, douchen en dan maar eens kijken wat we dan gingen doen… daar belde Sien op … oma ga je mee pannenkoeken eten op de schatberg, Robert was naar de Oud Prinsen feestavond en zo ging ik met Steef, Pierke en Sien gezellig op de Schatberg eten !!
Zondagmorgen kwamen Steef, Robert, Pierke en Sien weer ontbijten, heel erg gezellig en na het ontbijt speelden we het spel regenwormen met Pierke en Sien. En oh wat hebben we gelachen. S Middags wilden we eigenlijk het paddenstoelenpad gaan lopen met Claudi, maar het programma wijzigde en zo aten we hier frietjes en speelden we ook spelletjes. Heel leuk allemaal.
Maandagmorgen kwamen Joep, Mees en Niene hier spelen en belde oma Annie of ik dinsdags mee ging naar de speeltuin, ja dat wilde ik wel. Joep had kastanjes meegebracht en daar maakte ik een kastanje puree van en terwijl ik dat s middags aan het maken was werd ik een beetje verdrietig… ik maakte iets nieuws van het eten… wat zou Peter hiervan gevonden hebben… zou hij het lekker hebben gevonden… Ik nam mijn potje kastanje puree mee naar Claudi om het daar te eten, ja we vonden het allemaal wel lekker maar niet bijzonder… Claudi had er verder heerlijk bij gekookt en na het eten ging Johan even met Joep ergens naar toe en Claudi, Niene en ik zaten nog aan tafel. Zegt Niene opeens, Mama ben jij een meisje… Ja mama is een meisje, en Oma dan… is Oma ook een meisje… Ja oma is ook een meisje. Vraag ik aan Niene en Opa dan… zegt Niene in een adem… Opa is een sterretje in de hemel !!! Claudi en ik keken elkaar met tranen in de ogen aan.. zo mooi als Niene dat zei en oh zo waar !!!!
Dinsdagmorgen ging ik met oma Annie, Pierke en Sien, Aniek, Jens en kleine Bert naar de speeltuin, het was echt genieten, broodjes mee en de kinderen speelden en speelden, super !! Tegen 14.30 uur was ik weer thuis, oh wat had ik genoten, maar ineens overviel me een verdriet, waarom mag ik zo genieten en waarom mag Peter dit alles niet meer meemaken, hij was toch nog veel te jong… oh wat was ik verdrietig om dit alles, het duurde een paar uur…. Totdat Lonneke belde, heel fijn met haar gepraat en toen zakte mijn verdriet weer en ging het positieve weer de overhand nemen.
Woensdagmorgen had ik met Joost en Manu afgesproken om naar de kleine Mats te komen kijken. Ik alleen met de auto naar Eindhoven, beslist niet mijn favoriete bezigheid en al zeker niet op een door de weekse dag met al die vrachtwagens… maar ja wil ik er komen zal ik ook hier door moeten zetten , de heenreis ging prima en de kleine Mats was zo mooi en het was allemaal heel fijn en gezellig en de terugreis ging ook goed, gewoon rechts blijven rijden… ik heb tijd genoeg, hoef voor niemand naar huis…. Niets was me jaagt !! s Middags kwamen Johan en Wilma nog op bezoek en s avonds zou ik eigenlijk met Annemarie gaan lopen maar dat ging niet door en ik besloot om zomaar even naar Claudi te gaan. Ja ieder nadeel heeft zijn voordeel, want ik kan nu zomaar gaan….
Donderdag had ik me voorgenomen om eindelijk weer eens iets af te werken, een bezoek brengen aan de Dorpsontmoeting, dagopvang in Grashoek. Daar waar Peter de laatste weken op donderdag naar toe ging en waar hij het heel erg fijn vond, jammer dat hij ook hier niet langer van heeft kunnen genieten. Ik dronk er een kop koffie en werd heel fijn gepraat. Een vrijwilligster vertelde dat zij altijd een gesprekje deed met Peter en zij had hem gevraagd naar zijn jeugd, naar zijn lagere school periode, maar het was haar opgevallen dat Peter zich hier niet veel van kon herinneren, wellicht door het infarct. Nou ik kon haar uit de droom helpen… Peter wist voor zijn infarct ook niet veel van de lagere school, hij wist echt niet meer wie er allemaal bij hem in de klas had gezeten .. hij ging helemaal niet graag naar school in die periode, hij was veel liever thuis op de boerderij, pas later ging hij graag naar school en de vrijwilligster vertelde dat hij over zijn HAS periode veel verteld had. Ja dat waren zijn gloriejaren wat school betreft. Heel fijn om dit alles te horen. Met een heel goed gevoel ging ik weer naar huis, wel met de afspraak dat ik over 2 weken daar kom eten en dat ik dan voor de verse worst zorg !! s Avonds nog visite van Els en dat was ook heel fijn.
Vrijdagmorgen ging ik nog wat boodschappen doen en naar de boerenbond, nog even bij Claudi langs en toen belde Peters zusje en hebben we samen thuis geluncht. Heel gezellig. S Middags moest ik nog wat telefoontjes doen over de swap, nog wat meer duidelijkheid en om 16.30 uur werden Pierke en Sien gebracht. Ja Steef en Robert gingen uit eten en ik had Pierke en Sien beloofd dat wij ook ergens wat gingen eten. We besloten om naar het cafetaria in Helenaveen te gaan, maar toen we daar bijna waren besloten we om naar de Pizzeria in Meijel te gaan.. Moet niet gekker worden… Ik naar een pizzeria, dat is echt niet mijn ding, maar voor je kleinkinderen doe je alles toch !!! Maar heerlijk gegeten met Pierke en Sien en even was er verdriet bij Pierke… is toch jammer dat opa er niet bij is… maar als opa er nog was dan hadden we dit niet gedaan… opa zou het stoepje niet op hebben gekund…. Ja en dan praat je samen, en dat we samen toch heel veel mooie dingen hebben gedaan, dat we samen een ijsje gingen eten bij de Willem III hoeve… ja dat was lekker en Pierke glunderde weer…. Heel bijzonder om dit zo samen met de kleinkinderen te ervaren, hoe bijzonder opa voor hen was en nog steeds is….. Pierke en Sien bleven hier slapen en zaterdagmorgen bracht ik hen terug, om daarna naar Meijel te rijden en nieuwe rozen te halen… en gelukkig hebben ze daar mijn rozen gewoon op voorraad, tja want in de vaas bij de urn MOETEN rode rozen staan, nu en altijd !!!! Dat plaatje moet compleet zijn !!! s Middags ging ik naar de verjaardag van Maria en dat was ook heel gezellig en fijn en om 17.30 uur had ik afgesproken om bij Wil en Annemarie te eten. Heel erg bijzonder op 19 oktober, de dag dat Peter al 3 maanden niet meer bij ons is !!! 3 Maanden al !!! Het werd een heel bijzondere avond want Annemarie had een mooi fotoboek gemaakt van onze gezamenlijk weekendjes weg, fotos die ik nog nooit gezien had, onze reis naar Stockholm, zo bijzonder, met tranen in de ogen keek ik hierna…. De reis waarop alles kon, de reis waar ik leerde om nooit op te geven !! Het weekendje naar Oosterhout, met een bezoek aan s hertogenbosch, rondvaart op de Dieze, reisje naar Leuven met Willemien en John erbij, Reis naar Neeltje Jans en tot slot bezoek aan Hulst, bij Willy en Marina, Super weekenden waren dat waar we zoveel van genoten en nu heb ik er eindelijk de fotos van… En aan de hand van het fotoboek kwamen alle verhalen weer boven… zo bijzonder… zo intens genoten van dit alles… alsof Peter er gewoon weer bij was en met ons van dit alles aan het genieten was. SUPER !!!



DOOR DE TRANEN VAN VERDRIET
SCHIJNEN OOK WEER ZONNESTRALEN



Veel liefs Marlies