LEUVEN

Hallo lieve mensen,

Maandagmorgen stond er niet veel op het programma, het gebruikelijke ochtendritueel en nog een beetje nagenieten van het prachtige herftsweer en ons weekendje Haarlem. Lekker lang koffie gedronken met Robert en werd er veel verteld over het mais dorssen en dat de opbrengst zo tegenviel. Lachend zei ik dat ze wellicht een stuk vergeten waren.. nee dat kon niet.. s Middags nog wat buiten gelopen naar de maiskuill en lekker lui zijn. De post aan de kant gewerkt en samen nog het een en ander nagekeken in de administratie en ik maakte nog een lekker gehaktbrood.
Dinsdagmorgen samen naar de fysio in Venray, tja wat zou Richard ons te vertellen hebben over het verloop van de fysio, och het is zo dubbel allemaal en frustrerend dat je hier telkens weer mee geconfronteerd wordt, het financieel belang boven het patienten belang!! Maar goed we zouden het wel zien. Het begon met heel goed lopen, supermooie passen, en tijdens de arm/hand los maken begon ik er maar over.... nou zegt Richard we hebben het er nogmaals over gehad en alles blijft bij het oude, want Peter boekt nog wel degelijk vooruitgang en er is nog heel veel te behalen en ik heb dat hard kunnen maken dus .... niets aan de hand!! Pffff opluchting en Peter deed nog eens extra goed zijn best en gingen de grondoefeningen deze keer ook supergoed!! Na 50 minuten was Peter er wel klaar mee en gingen we huiswaarts. Tja vroeg Peter wat was nu eigenlijk het probleem... ja daar kon ik ook geen goed antwoord op geven, maar we waren allebei wel opgelucht dathet uur fysio per week mag blijven.
Thuis snel eten klaargemaakt en om kwart voor 12 moesten we Sien gaan halen en dan even wachten op Pierke en Joep, en dan gaat het tata in optocht naar de auto en dan komen de verhalen. Een gekwetter wie er in het midden mag zitten en thuis wie waar moet zitten, hele diskussies maar uiteindelijk zat iedereen op de plaats en kon er soep gegeten worden om vervolgens om 1 uur Pierke en Joep weer naar school te brengen en Peter en Sien naar boven voor hun middagslaapje. Effe rust voor mij en tijd om alles op te ruimen, om 3 uur Sien weer uit bed en Pierke en Joep weer uit school halen, ja en nu moest er toch echt geknutseld worden. Joep had een hele zak vol bladeren mee genomen... ja die vinden opa en oma zo leuk..... poef... maar met een pot plaksel, wc rolletjes en bladeren werd er geknutseld, ... tja alles zat vol plak, maar oh wat hadden ze een plezier!! Joep wilde nog even het spelletje van kikkers op mijn computer spelen en natuurlijk Pierke en Sien ook . En om half 6 kwam het beter uit dat wij de kinderen naar huis brachten, maar Peter had de pijp leeg en zo bracht ik ze alleen naar huis. Toen ik terugkwam had Peter alles opgeruimd, heerlijk was het om de kamer weer netjes te zien en ik wilde even op de computer wat kijken...oepsie daar was wat fout gegaan, hele grote letters en op een gegeven moment was ik alle pictogrammen kwijt.. probleem, want hier snap ik dan echt niets van. Jaap gebeld en die kon mij wel een beetje helpen, een probleem was opgelost, maar waar de pictogrammen gebleven waren...
Woensdagmorgen waren er weer geen aktiviteiten gepland, maar had Peter veel spierpijn, hij vindt het nog steeds een positief gevoel, alleen jammer dat het zoveel pijn doet, maar is een teken van nieuwe spiergroepen aktiveren en dat betekent vooruitgang. Er was een mailtje over de swap en dat zag er veelbelovend uit, er begint weer schot in de zaak te komen. s Middags kwam Claudi nog een poosje met joep en Mees om de verlanglijstjes te brengen voor Sinterklaas en keek zij voor mij even naar de computer en in no time waren alle pictogrammen weer op het scherm...en alle problemen opgelost en om half 7 ging ik lopen met Willemien en Annemarie en Peter zwemmen met Wil. Het was er redelijk druk en dat kwam omdat de Belgen nu herfstvakantie hadden, maar ondanks dat had het zwemmen heel goed gegaan en wij hadden lekker gelopen. En toen we thuis kwamen belde Robert... foutje in de opbrengst van de mais... de loonwerker was inderdaad een stuk mais van ons vergeten te dorssen!!! Nou dit is nog nooit gebeurd! Maar goed nu was de opbrengst van de mais heel normaal, en maar een fractie minder dan vorig jaar!!
Donderdagmorgen op tijd op, Peter ging met de taxi naar het afsiecentrum en ik snel naar Panningen met de verlanglijstjes, gelukkig kon ik een heleboel al vinden en oeps was het zomaar half 12, snel naar huis cadeautjes een beetje verstoppen en weer naar Blerick voor de partnerlunch op het afasiecentrum. Meestal zitten we met dezelfde bij elkaar en stom toevallig waren de 3 andere partners er niet vandaag, jammer, en zaten Gomar en Wiel al aan andere tafels, en gingen Peter en ik bij mensen uit Sevenum en Panningen zitten, ook heel gezellig maar toch anders als anders. Teon ik naar buiten liep kwam ik toevallig in gesprek met een andere partner van, en hij vroeg me of ik het niet zwaar vond met een partner met afasie, nou nee niet echt.. want Peter en ik kunnen hele gesprekken voeren en hij gaat nog steeds vooruit in het praten, ja veel vooruit!! Ja en of het ons niet eenzaam had gemaakt... Eenzaam, nee hoor echt niet.. Natuurlijk is het allemaal anders, maar eenzaam, nee hier op de boerderij is het iedere dag wel reuring en komt er zoveel volk over de vloer. Ik ging nog even naar het centrum van Blerick en daar daar kon ik nog het een en ander scoren voor SInt. En zo wa ik net na 3 uur weer thuis, koffie zetten want om half 4 kwam Steef met Pierke en Sien om de boekhouding te doen, dus toen Peter om 4 uur thuiskwam was er al weer volk!! Eerst spelletjes doen en toen wilde Pierke de Pietenmuts gaan maken en zo zaten we alweer te knutselen en weer een heleboel plezier. Er was weer post over het PGB en het keukentafelgesprek, wat voor 20 november gepland staat, en nu weet ik eindelijk wat trekkingsrecht betekent na heel lang googlelen...
Vrijdagmorgen een beetje op tijd op, douchen alle oefeningen doen, koffer weer inpakken, de auto effe tanken en om 14.20 uur kwamen Wil en Annemarie en John en Willemien onze kant op en vertrokken we naar Leuven in Belgie. Natuurlijk reed Peter en volgens Tomtom was het anderhalf uur rijden, de reis ging heel voorspoedig en klokslag 16.00 uur reden we de parkeergarage van het Novotel in Leuven binnen. Inchecken, effe naar de kamers, 3 kamers naast elkaar en een prachtige mindervaliidekamer voor ons, weer naar beneden waar we ons bierarrangemant gingen gebruiken, nee Peter hoefde niet effe te rusten, we zaten gezellig te kletsen en de mannen aan het bier en de dames aan de wijn en om half 7 hadden we het diner in het hotel. Verrassend lekker en niet te veel, maar na het toetje was Peter helemaal op en wilde graag naar bed, en gingen wij met zijn vijven nog even de stad in. Oh we vielen van de ene verbazing in de andere wat was het er mooi en we belanden op een terrasje op de grote markt tegenover het prachtig verlichtte stadhuis. Nog een wijntje gedronken en toe weer terug naar het hotell, waar Peter in diepe rust was en mij helemaal niet binnen hoorde komen.
Na een prima nachtrust werden we zaterdagmorgen wakker en stond ons een heerlijk ontbijt te wachten, en vervolgens gingen we Leuven bij daglicht verkennen, oh wat was het allemaal super mooi, prachtige oude gebouwen, gotische kerken , het een nog mooier als het andere, alleen een nadeel voor rolstoelers... de kasseien.. het hobbelde en bobbelde..
De Pater Damiaankerk wilden we graag van binnen zien en moesten er wat trappen opgeklommen worden, tja en ook dat kan Peter moeiteloos. Het verhaal was indrukwekkend en hierna gingen we naar de oude markt om te lunchen... weer buiten op het terras. Het was er gezellig druk, bijna iedereen zat buiten, niet te geloven op 7 november, en na de heerlijke lunch ging het weer verder over de kasseien, maar tegen 4 uur zag ik aan Peters gezicht dat hij toch wel moe begon te worden en liepen we met John alvast terug naar het hotel, terwijl Wil, Annemarie en Willemien nog even wat moesten kopen. Ik was ook blij dat ik even de beentjes omhoog kon doen, want uh op die kasseien lopen is echt niet alles voor de voeten!!! Na het rustuurtje dronken we nog wat in het hotel en toen weer terug naar het centrum om te eten, en zo belanden we bij Quasi Modo voor een overheerlijke maaltijd, wederom verbazing, hoe mooi en goed het wa,s een perfecte bediiening ondanks dat alle tafeltjes binnen en buiten bezet waren, na het eten gingen we een stukje lopen en belandden we weer op de oude markt voor het slaapmutsje, en weer was het gezellig.
En vanmorgen was het alweer koffer inpakken, maar eerst lekker ontbijten , lekker genieten en toen uitchecken, koffers in de auto... maar nog niet vertrekken, want we hadden bedacht dat we nu met het toeristenttreintje nog een keer door de stad zouden gaan, tja en toen zagen we nog zoveel mooie plakken, het abdijklooster, de Stella Artois brouwerijen, oh super.. en na deze rondrit liepen we weer naar de oude markt en zaten we in een heerlijk zonnetje buiten te lunchen!! Peter moest naar het toilet, ja hij kon dat wel alleen er hoefde geen trap op of af, ja hoor en het was gelukt, hellemaal alleen op een vreemdeplek naar het toilet SUPER!! En na de lunch liepen we door de nieuwbouw terug naar het hotel, ik vroeg of Peter niet te moe was om te rijden, nee hoor gaat prima, en inderdaad het ging SUPERGOED, hele gesprekken met Willemien die bij ons in de auto zat. Ik zat een beetje te soezen en bemoeide me niet met het gesprek, WAUW wat ging dit goed!! Yes hij kan het weer 2 dingen tegelijk autorijden en een echt gesprek voeren!!SUPER!! En we sloten ons heerlijke weekendje af bij John en Willemien op het terras bij een prachtige zonsondergang!!SUPER!!




BLOEMEN ZIJN LANGS IEDERE WEG TE VINDEN
MAAR NIET IEDEREEN WEET ER EEN KRANS VAN TE VLECHTEN



Veel liefs Marlies