Kerstmis 2012

Hallo lieve mensen

Vorige week zondag net nadat iik klaar was met mijn bericht schrijven stond Peter al in de keuken, zooo... Ja slaap uit, beetje eerder opstaan... Hij had zichzelf aangekleed, de sokken goed aangedaan, ja hij was fit!! Claudi en Johan kwamen met Joep frietjes eten en was het lekker gezellig.
Maandagmorgen kwam Pierke spelen, terwijl Steef mijn laatste boodschappen deed en Johan bracht Joep, want Claudi en hij moesten werken. Wil kwam Peter ophalen om samen naar de fysio in Baarlo te gaan. Ik ging lekker met de kleine mannekes spelen en om 11.00 uur waren Peter en Wil terug. De fysio had supergoed gegaan, maar Peter was er wel moe van geworden. Steef was terug van de boodschappen en Claudi smste dat ze Joep al om 13.00 uur kwam halen. Mooi dan kon ik nog wat opruimen en douchen want s avonds gingen we naar Claudi en Johan eten en kerstavond vieren. Ja heel lekker en gezellig, maar toch gingen we bijtijds weer naar huis.
Dinsdag had ik het druk met de voorbereidingen voor tweede kerstdag en keken we heerlijk naar de kersttraditiefilm Sissi. Toen deze was afgelopen genoten Peter en ik van ons kerstdiner. Oh wat ging het goed!! We praatten wel 2 uur en het ging allemaal zo gemakkelijk, oh wat kon Peter veel en goed vertellen. Ja genieten, GENIETEN met hoofdletters. We overlegden hoe we het tweede kerstdag zouden doen, nee hij hoefde dan smiddags niet naar bed en wilde graag bij de familie zijn. Nou mooi dan slaap je smorgens iets langer en gaan we s avonds op tijd naar bed.
Tweede kerstdag werd ik smorgens wakker van Peters hoesten... oei dat klonk niet zo lekker, hij had de hele nacht niet geslapen.. Verdorie wat jammer nu. Hij kwam naar beneden maar kon zijn draai niet echt vinden en sliep een beetje in zijn stoel terwijl ik druk was met de tafels dekken en het eten klaarmaken, want om 12.30 uur kwam de familie van Mill. Steef, Robert en Pierke waren er als eerste en al gauw kwamen Toos, Ad, Babette, Izan en Noa, Claudi kwam alleen want Johan was ziek en kwam later met Joep. Lonneke en Jaap, Joost, Manu en Liene, Fien en Theo, en Paul en Sonja kwamen en was de familie voor dit jaar compleet. Eerst de kleintjes wat laten eten en lekker een glaasje bowl en toen aan het diner!! Na een uurtje werd Peter toch wel erg moe en ging naar boven om te slapen. Jammer, maar ja het is niet anders. Tegen 5 uur ging ik toch maar eens naar boven en kijken of hij wilde opstaan, maar ik schrok, hij keek wild en ziek uit zijn ogen, en toen hij rechtop ging zitten bibberde hij helemaal. Ik vond het maar niks en werd een beetje bang, hij voelde warm aan, paracetemol gegeven en om 6 uur stond hij toch op. Beetje gegeten, maar hij voelde zich nog niet lekker en ging in zijn stoel liggen. Om 8 uur was iederen naar huis en nam ik de temperatuuur op.. 38.6 Dat is hoog voor Peter want normaal heeft hij 36.3 Weer paracetemol gegeven en al voor 10 uur naar bed. Hoesten... piepen, nee echt ziek!!
Donderdagmorgen weer de temperatuur gemeten, 38.9 Zo dan toch maar even de dokter bellen, die had vakantie, assistente gevraagd wat ik Peter kon geven voor de koorts en de hoest. Oh maar hij piept, ja dan moet hij toch maar even naar de praktijk komen, Naar de huisartsenpraktijk en de longen laten luisteren... die waren in orde, een verkoudheid met verhoging, wat meer paracetemol geven en een pilletje voor de nacht tegen het hoesten. De medicijnen opgehaald bij de apotheek en weer naar huis.
s Middags samen deel 2 van Sissi gekeken en kwam Claudi even met Joep, Joep had nieuwe schoenen en Claudi was ook een beetje ziek geworden. s Avonds las ik de bijsluiter van de hoestpilletjes en ik stond echt in dubio, want de bijwerkingen daar werd ik echt niet vrolijk van, maar ja nog een nacht niet slapen van al dat gehoest... dan maar een pilletje en een beetje suf worden. Nou dat heb ik geweten..
Vrijdagmorgen kwam Steef Pierke brengen, wel in overleg of het door kon gaan omdat Peter ziek was, maar wij vonden dat het wel kon.
Een kwartiertje ging het beter, maar toen werd Peter alweer zo moe dat hij alleen maar in de stoel wilde zitten/liggen en Pierke snapte er niets van, want die had energie voor 10, ja en waarom wilde Opa nou niet met hem spelen... Het zonnetje scheen en dan ging ik maar met Pierke buiten wat lopen en kon Peter rusten, maar Pierke bleef bij de stoel van Opa staan, Opa buiten... Opa buiten ja, opa mee buiten, wel 10 minuten bleef hij zo staan.. Ja zegt Peter dan ga ik maar even mee. De tranen prikte in mijn ogen om wat kleine Pierke wist te bereiken, Peter stond op en Pierke rende naar de keuken en haalde de stok voor Opa!!! Eenmaal buiten was Pierke uitgelaten aan het rennen en Peter kwam heel langzaam achter ons aan. Tja, zei ik tegen Pierke als grapje bedoeld, nou is Opa buiten en rennen wij heel hard weg en is Opa alleen. Pierke keek om, en liep snel naar opa, pakte hem bij de stok vast, en "hielp"hem vooruit. Tja en toen rolde er bij mij een paar tranen van pure ontroering. Dit was zo'n mooi moment!!! Na 10 minuten ging Peter naar binnen en bleef ik met Pierke buiten.
s Middags ging het helemaal niet goed met Peter de koorts zakte niet, en het leek wel of hij in een cocon zat, nee niet goed. Het zwemmen voor zaterdagmorgen afgebeld en ik had allerlei plannen voor de donderdag en de vrijdag, visities afleggen, de driewieler gaan gebruiken... maar dat ging even niet door. Vrijdagavond voelde ik me heel verdrietig en emotioneel. Maar goed dat Pierke er de hele dag was geweest en ik mijn afleiding had gehad. Lonneke belde, en een poosje met haar gepraat en toen ging het al een stuk beter met mij.
s Avonds zou Peter eigenlijk weer een pilletje voor het hoesten moeten nemen, maar dat wilde hij absoluut niet, zou het van dat kleine pilletje zijn gekomen dat hij zo afwezig en down was... Nee hij nam dat pilletje niet meer!!!
Zaterdagmorgen leek het al een beetje beter te gaan, ja en s avonds stond er een visite naar Sevenum gepland... afbellen?? of nog wachten tot na het middagslaapje. s Morgens wat rustig aan gedaan en na het eten slapen... ik had de babyfoon aan staan, dan hoorde ik tenminste als hij hoestte of als er iets was.... Om half 4 ging ik naar boven.. en wauw, daar was Peter weer, vraag me niet hoe het komt of wat er was gebeurt maar HIJ was er weer, Peter maakte grapjes en sprak heel duidelijk!! Zooo en zijn ogen straalden, Ja en vanavond gaan we naar Piet en Marian in Sevenum, ja gezellig!! Ik vroeg of hij zelf wilde rijden of dat ik dat moest doen, nee hoor hij was er weer en hij reed!!! we zouden dan maar niet te lang blijven... maar oh het was zo gezellig en lekker veel herinneringen ophalen aan vroeger samen met Piet en Marietje en Piet en Marian. Ja een superavond!! Peter reed ook weer terug naar huis, maar hij had wel pijn, tja pijn of gevoel terug, maar het was alsof er door zijn hele rechterkant een hele boost energie ging, soms voelde het als negatief, maar meestal als positief!!!
Tja en vanmorgen was hij op tijd wakker en riep opstaan, opstaan ik heb de slaap uit, nou dat heb ik al 4,5 jaar niet gehoord, dat hij als eerste wil opstaan!! Ja en dan gaan we even naar Kessel, ja vanmorgen even op ziekenbezoek bij Roos.... Zo wat een energie.. Ik snap er soms niks van, maar weet wel dat je af en toe door diepe dalen moet om weer hoge toppen te kunnen bereiken!!!SUPER!!
Zo en dan is er weer bijna een jaar voorbij, een jaar wat ons heel veel heeft gebracht, waar we zoveel vooruitgang boekte, waar we van hebben genoten en ons glas is nog steeds halfvol!!
Wij wensen jullie allemaal een hele fijne jaarwisseling en voor 2013 heel veel gezondheid, liefde en geluk!!


WIE LANGZAAM EN GESTAAG
VOORTGAAT, WINT ALTIJD
HET EINDE VAN HET ENE
IS ALTIJD HET BEGIN VAN IETS NIEUWS


Veel liefs Marlies