SEPTEMBER 2011

Hallo lieve mensen

Ja het is alweer september, gelukkig met een paar mooie zomerdagen en alles ziet er toch anders uit als de zon schijnt.....

Vorige week zondag gingen we naar Eindhoven, naar Toos verjaardag. Peter wilde er zelf naar toe rijden, ik stikte al de hele dag van de zenuwen en vond het heel erg spannend, ja alles moet eens de eerste keer zijn, en willen nog zoveel meer... en dat maakt het zo dubbel, je wilt meer, maar het werkt bbehoorlijk op mijn zenuwen, terwijl Peter nergens last van heeft, maar helaas zit er in mijn hoofd geen 'uit' knopje op spanning en stress. Na het middagslaapje gingen we richting Eindhoven, de autobaan op en rijden maar... Het ging keigoed en langzaam zakte mijn spanning weg. Bij Geldrop kregen we nog een fikse regenbui met windstoten, Peter zat kei zelfverzekerd achter het stuur. ik vroeg hem of hij in Eindhoven ook de weg wist.. Ja natuurlijk... dwars door het centrum van de stad. En hij wist het ook echt allemaal. Toen we voor een stoplicht stonden zegt hij: kijk daar.. een auto van Autobedrijf Vercoulen voor ons. Ja inderdaad met hele kleine letters stond het op de auto voor ons.
Bij Toos was het reuze gezellig en lekker bijgekletst met de familie. De terugweg reed ik... ja dat deden we vroeger toch ook altijd... Peter heen en ikke terug!!!
Dinsdagmorgen moesten we naar Panningen om de gehandicapten parkeerkaart op te halen. Eindelijk na 3 jaar en een paar leugentjes hebben we dan deze kaart. Ja die leugentjes zijn dat we gezegd hebben dat Peter geen 100 meter kan lopen... want in het protocol voor een parkeerkaart staat niet dat je hem nodig kunt hebben om in en uit de auto te komen, dat dit moeilijk is voor mensen met een beperking en dat ze ruimte naast de auto nodig hebben om de deur helemaal open te maken en dan in en uit kunnen stappen. De speciale parkeerplaatsen zijn namelijk een stuk breder, kan de deur helemaal open en kan in dit geval Peter in en uit stappen. Met de kaart naar de supermarkt en even snel boodschappen gedaan. Naar huis en was Pierke bij ons, s middags kwam Claudi met Joep en hebben we ze voor het eerst langs elkaar in de box gelegd en fotos gemaakt. Pierke was heel beweeglijk en Joep lag lekker te slapen, ja en al gauw genoeg kreeg Joep een tik van Pierke. Ja dat was wel lachen.. Peter geniet van zijn kleinzonen en het geeft ook altijd stof om te praten.
s Avonds ging ik lopen met Annemarie en we liepen naar Willemien, die nog niet mee kon en dronken daar gezellig koffie. Heerlijk energie bijgetank!!
Woensdag oppasdag en toen Steef Pierke om 18.00 uur kwam halen, had ze een migraineaanval, het was niet verantwoord dat ze nog auto reed, dus bracht ik ze naar huis met de BMW en ja.... Peter, kom jij me halen bij Steef? Ja hoor dat deed hij wel.....Wauw, super!! Peter had echt het gevoel dat hij iets heel erg nuttigs deed!!! Geweldig toch!!
Hierna moesten we nog naar de podoloog in Baarlo en ik dacht dat Peter nu wel te moe zou zijn om te rijden. Nee hoor, IK RIJ. Oke!! De podoloog maakte een voetafdruk en hier kon je zien dat de voetstand een heel stuk rechter was geworden in 5 maanden. Ja prima. Toen we klaar waren was het inmiddels donker geworden en Peter had nog niet echt in het donker gereden. Maar ook dat ging Prima.
Donderdag naar de afasiegroep. We gingen er samen heen en dan nam ik de auto mee naar huis en zou Peter met de taxi terug komen. Peter wilde er liever niet naar toe, hij vindt op dit moment de fysio in Kronenberg belangrijker. Ik vind het best wel moeilijk om een keuze te maken, want beide therapien zijn heel belangrijk voor ons allebei. En als hij naar Blerick gaat heb ik een "vrije" dag!!!Dus was het best wel een beetje spannend hoe hij terug zou komen de eerste keer na de zomerstop.... Nou daar kwam me toch een brok energie terug!! En een spraakwater!!! Wauw!! Ja en het was voor hem ook heel leuk geweest en nee hij had maar 5 minuten gerust en geslapen. Ja wel een beetje moe, maar was een nieuwe en die was 16 jaar in Brazilie geweest en ... Gomar... ja Gomar was veel vooruitgegaan, ja steeds beter ...en ... en... Nou mijn oren tuterden, ja hij was blij dat hij geweest was, ja en de computerles s middags was ook heel goed gegaan.
s Avonds belde Ria op, wilde nog even langs komen om wat dingen te bespreken, Nou ik dacht dat Peter wel moe zou zijn en zou zeggen andere keer. Nee hoor. Laat maar komen....
Vrijdagmorgen zwemmen met John en al een uur eerder als normaal, want ze gingen naar de Schatberg en daar zouden vanaf half 11 grote groepen scholieren komen, en mochten Peter en John een uurtje eerder en hadden ze het bad voor zich alleen. Fijn dat ze op de Schatberg zo alert zijn en er ons op attent maken en vervolgens het bad voor ons open maken. Klasse!!
s Middags kwam Lonneke om te helpen voor de bbq van zaterdag en buurtbrunch van zondag. Maar het was prachtig weer en Lonneke stelde voor om eerst een paar uurtjes te werken en dan ergens op een terrasje te gaan zitten . Ja lekker gezellig en zo zaten we op vrijdagmiddag met zijn drieen op het terras van Kapelkeshof heerlijk in de zon. Louis kwam nog een poosje bij ons zitten en moest er flink verteld worden.
Zaterdag was het superdruk en ging Peter alleen naar de Kronenberg om te tapen. Steef kwam Pierke brengen, want zij moest werken en Lonneke zou oppassen, Claudi kwam met Joep gelopen, heel gezellig maar het "werk" schoot geen meter op!! Ron had Peter behandeld en flink met de arm oefeningen gedaan, zodat hij flinke spierpijn had.
Gelukkig hadden we de bbq toch op tijd klaar en moesten we s avonds nog veel voor de buurtbrunch doen, maar toen konden Lonneke en ik flink doorwerken en Peter was het gras aan het maaien, en zo waren we om 9 uur allemaal klaar en konden we lekker buiten gaan zitten.
Zondag de buurtbruch, nou in eerste instantie was het weer niet zo best, maar vanaf 12 uur was het droog en kon de jeugd toch nog heerlijk zwemmen en wij zaten in en voor de loods. En Peter..... die zat lekker aan het bier en bleef tot 5 uur in de loods en maar praten en vertellen... wat een verschil met vorig jaar... en het jaar daarvoor... Tegen 8 uur zat ik in de keuken met Peter nadat we alles hadden opgeruimd, nog wat te eten en na te praten, en hij kon me zoveel vertellen, en zo n goede zinnen maken, zinnen van wel 6 ,7 , 8 woorden... Wauw en dan geniet ik dubbel en krijg ik toch een potje energie!!!
Ja en vanmorgen weer naar de fysio in de Kronenberg. Ik dacht het kaarsje zal wel op zijn na gisteren ook weer niet gerust te hebben, maar ook nu ging het weer super!! En dan mogen we het deze week een beetje rustig aan doen.....



KIES DE JUISTE MIDDELEN
EN HET DOEL ZAL ALS VANZELF WORDEN BEREIKT
TUSSEN HET VOLHOUDEN DOOR
MAG JE BEST EVEN UITRUSTEN


Veel liefs Marlies