Verliefd
Door: marlies
Blijf op de hoogte en volg Peter
29 Mei 2011 | Nederland, Grashoek
Hallo lieve mensen
Ja VERLIEFD, verliefd op het kleine manneke, verliefd op PIERKE!!!!
Een hele drukte deze week, alles gaat gewoon door, maar de emoties gieren door mijn lijf!! En mijn gedachten waren maar bij een iemand, bij de kleine Pierke. Eigenlijk had ik dit wel verwacht, maar dat het zo erg zou zijn...
Zaterdagmorgen ging Peter met John zwemmen en daarna naar de Kronenberg om te tapen, toen ze terug kwamen, schoot ik toch wel in de lach.... knetterroze tape op de arm. Een beetje vaag verhaal, van tussen de oren en een beetje plagen omdat het rose was en niet blauw.. maar ik werd er een beetje wild van. Steeds als je naar de arm keek, kreeg je een enorme confronterende schok.
Zaterdagavond na het steken, naar het ziekenhuis, waar we voor het eerst Pierke in onze armen konden nemen, en hij is zo mooi!! Ja wat Peters emoties hierbij waren weet ik niet, dat kan ik niet onder woorden brengen, hij leek heel koel.
Zondag kwam Steef uit het ziekenhuis en ik wilde er weer naar toe. Maar Peter vond dat teveel.... dus maar alleen er naar toe en dat was voor mij heel waardevol. Alle verdriet om Peter en het gebeurde kwam eruit. Dat je niet alles kunt doen wat je wil en dat er toch heel erg veel op mijn bordje terecht komt.
Maandagmorgen samen naar de groepsfysio in de Kronenberg en daar werd het doel van de knetterrose tape duidelijk. De prikkel naar de hersenen van de rechterkant. Iedereen valt het op en kijkt nu en vraagt wat heb jij en dan is het steeds het seintje naar de hersenen. Ton gaf hier een goede uitleg over en ook dat je nooit mag opgeven en de "deskundigen" niet moet geloven als ze zeggen dat iets niet meer kan, want er zijn nog zoveel mogelijkheden!!De tape op het been was te weinig volgens Peter en Ton tapete hem tijdens de therapie bij. Hij moest de schoenen en sokken uitdoen en even wachten, Goh zegt Tilly (partner van) Peter zet de voeten echt recht op de grond, dat kan Jos niet. Ja inderdaad dat kon Peter eerst ook niet en nu.... door die paar weken tape staan zijn voeten recht!!! Ja dan zie je dus weer die enorme vooruitgang.
Dinsdagmorgen rijles met Wim Lenssen en ik had met Steef afgesproken, lekker een uurtje knuffelen met Pierke. Ja hier haal ik op het moment de meeste energie uit!!
Woensdag mijn vleesdag en asperges en heel druk... en s avonds ging Peter zwemmen met Wil. Na het zwemmen lag Peter in de stoel en ik vroeg hem of hij kon knijpen met zijn rechterhand... JAAAAAA wel 5 keer achter elkaar. Zo dat zou toch echt niet meer kunnen........
Donderdag naar de afasiegroep en hier was een niet zo leuke mevrouw geweest, veel te druk.... maar was heel grappig hoe Peter dit vertelde. De rest van de mensen is altijd heel rustig en wacht netjes de beurt af om iets te vertellen, maar deze nieuwe dus niet, die snapte het niet.
s Avonds kwam Lonneke vanuit Haarlem en nu kon ook zij eindelijk haar Petekind vasthouden. Peter was de hele week nog niet bij Pierke geweest en ik kon er nog steeds niets van maken hoe hij er emotioneel onder was, maar donderdag avond gaf hij toch aan dat het nu wel eens tijd werd om er naar toe te gaan, want hij had hem al een week niet meer gezien.
Vrijdagmorgen ging Peter dan samen met Lonneke er naar toe en oh wat was hij trots!!!! Ja heel mooi manneke, ja ook heel lief... besonders mooi!! Hij had ook zelf in het kraamboek geschreven, en wat een energie had hij toen ze terugkwamen, wat een spontaniteit, wat een boel eigen woorden, wauw wat een verhaal....Ja een hele trotse Opa!!
Zaterdagmorgen weer zwemmen met John en naar de Kronenberg om te tapen, en jawel hoor toen ze terugkwamen smurfenblauwe tape, en een elastiek om oefeningen te doen. De elastiek aan de verwarmingsbuizen vast gemaakt en in de avond kwam Wil even langs en Peter ging demonstreren hoe het moest met de oefeningen, zitten op een stoel en in beide handen de elastiek en met de armen zijwaartse bewegingen maken en dat ging me toch goed!! Is voor de balans en de kracht.
Ja de weg is lang, en zeker niet zonder obstakels, maar er is altijd wel iets dat je blij maakt en ergens wel een zonnestraal!!
WE NEMEN GEEN RUGZAK MEE UIT HET VERLEDEN, MAAR EEN SCHATKIST
ELKE DAG MAG JE KIJKEN OF ER IETS MOOIS IN ZIT
Veel liefs Marlies
Ja VERLIEFD, verliefd op het kleine manneke, verliefd op PIERKE!!!!
Een hele drukte deze week, alles gaat gewoon door, maar de emoties gieren door mijn lijf!! En mijn gedachten waren maar bij een iemand, bij de kleine Pierke. Eigenlijk had ik dit wel verwacht, maar dat het zo erg zou zijn...
Zaterdagmorgen ging Peter met John zwemmen en daarna naar de Kronenberg om te tapen, toen ze terug kwamen, schoot ik toch wel in de lach.... knetterroze tape op de arm. Een beetje vaag verhaal, van tussen de oren en een beetje plagen omdat het rose was en niet blauw.. maar ik werd er een beetje wild van. Steeds als je naar de arm keek, kreeg je een enorme confronterende schok.
Zaterdagavond na het steken, naar het ziekenhuis, waar we voor het eerst Pierke in onze armen konden nemen, en hij is zo mooi!! Ja wat Peters emoties hierbij waren weet ik niet, dat kan ik niet onder woorden brengen, hij leek heel koel.
Zondag kwam Steef uit het ziekenhuis en ik wilde er weer naar toe. Maar Peter vond dat teveel.... dus maar alleen er naar toe en dat was voor mij heel waardevol. Alle verdriet om Peter en het gebeurde kwam eruit. Dat je niet alles kunt doen wat je wil en dat er toch heel erg veel op mijn bordje terecht komt.
Maandagmorgen samen naar de groepsfysio in de Kronenberg en daar werd het doel van de knetterrose tape duidelijk. De prikkel naar de hersenen van de rechterkant. Iedereen valt het op en kijkt nu en vraagt wat heb jij en dan is het steeds het seintje naar de hersenen. Ton gaf hier een goede uitleg over en ook dat je nooit mag opgeven en de "deskundigen" niet moet geloven als ze zeggen dat iets niet meer kan, want er zijn nog zoveel mogelijkheden!!De tape op het been was te weinig volgens Peter en Ton tapete hem tijdens de therapie bij. Hij moest de schoenen en sokken uitdoen en even wachten, Goh zegt Tilly (partner van) Peter zet de voeten echt recht op de grond, dat kan Jos niet. Ja inderdaad dat kon Peter eerst ook niet en nu.... door die paar weken tape staan zijn voeten recht!!! Ja dan zie je dus weer die enorme vooruitgang.
Dinsdagmorgen rijles met Wim Lenssen en ik had met Steef afgesproken, lekker een uurtje knuffelen met Pierke. Ja hier haal ik op het moment de meeste energie uit!!
Woensdag mijn vleesdag en asperges en heel druk... en s avonds ging Peter zwemmen met Wil. Na het zwemmen lag Peter in de stoel en ik vroeg hem of hij kon knijpen met zijn rechterhand... JAAAAAA wel 5 keer achter elkaar. Zo dat zou toch echt niet meer kunnen........
Donderdag naar de afasiegroep en hier was een niet zo leuke mevrouw geweest, veel te druk.... maar was heel grappig hoe Peter dit vertelde. De rest van de mensen is altijd heel rustig en wacht netjes de beurt af om iets te vertellen, maar deze nieuwe dus niet, die snapte het niet.
s Avonds kwam Lonneke vanuit Haarlem en nu kon ook zij eindelijk haar Petekind vasthouden. Peter was de hele week nog niet bij Pierke geweest en ik kon er nog steeds niets van maken hoe hij er emotioneel onder was, maar donderdag avond gaf hij toch aan dat het nu wel eens tijd werd om er naar toe te gaan, want hij had hem al een week niet meer gezien.
Vrijdagmorgen ging Peter dan samen met Lonneke er naar toe en oh wat was hij trots!!!! Ja heel mooi manneke, ja ook heel lief... besonders mooi!! Hij had ook zelf in het kraamboek geschreven, en wat een energie had hij toen ze terugkwamen, wat een spontaniteit, wat een boel eigen woorden, wauw wat een verhaal....Ja een hele trotse Opa!!
Zaterdagmorgen weer zwemmen met John en naar de Kronenberg om te tapen, en jawel hoor toen ze terugkwamen smurfenblauwe tape, en een elastiek om oefeningen te doen. De elastiek aan de verwarmingsbuizen vast gemaakt en in de avond kwam Wil even langs en Peter ging demonstreren hoe het moest met de oefeningen, zitten op een stoel en in beide handen de elastiek en met de armen zijwaartse bewegingen maken en dat ging me toch goed!! Is voor de balans en de kracht.
Ja de weg is lang, en zeker niet zonder obstakels, maar er is altijd wel iets dat je blij maakt en ergens wel een zonnestraal!!
WE NEMEN GEEN RUGZAK MEE UIT HET VERLEDEN, MAAR EEN SCHATKIST
ELKE DAG MAG JE KIJKEN OF ER IETS MOOIS IN ZIT
Veel liefs Marlies
-
29 Mei 2011 - 14:52
Christel:
Oma is verliefd!! Ondanks dat ik geen oma ben, kan ik me dat heel goed voorstellen. Zo'n kleintje, dat toch ook een beetje van jezelf is. Terwijl je er zelf niks voor hebt hoeven doen. Liefde voor dat kleine wondertje. Dat is heel waardevol. En niet in geld of woorden uit te drukken. Zonder liefde van alle mensen om je heen, sta je alleen. Als geen ander hebben jullie dit ervaren. Het leven geeft vele liefdemomenten. Blijf er vooral van genieten. -
29 Mei 2011 - 14:55
Claud:
Dag allemaal!
hier weer een update van t menneke!
Geniet ervan! -
29 Mei 2011 - 15:21
Tooske:
Ja, lies nu begrijp je het he.
Wat is oma zijn toch fijn, ben vanmiddag weer thuis gekomen. Naar een paar dagen Amsterdam .
Dit is toch genieten als je zoiets ziet, en dan voor jouw over een aantal weken, dat lieve lachje, dan smelt je helemaal!!!!
Ja, met Peter gaat ook maar vooruit en vooruit, dit is toch te mooi om waar te wezen. En Marlies weer petje voor je af, want wat ben jij toch GOED bezig.
Lieve groetjes uit Eindhoven. -
29 Mei 2011 - 20:14
Thea-Jan:
Wat een lekker menneke,
Geniet er maar lekker van,
En ga zo maar lekker door samen,
gr thea. -
30 Mei 2011 - 05:51
Hein Oet Wiëert:
Oh, wat is het toch fijn om verliefd te zijn. Geniet allemaal van deze verliefdheid. Wat zo`n hummeltje toch met je doet. Zelfs ik smelt. En ja, Marlies ik geloof je direct dat er ontzettend veel op je bordje komt als partner van een NAH`er. Maar als ik dan de rest van het verslag lees dan is het een en al energie en positivisme. Blijf genieten van al het moois maar dat zit bij huize Nouwen wel goed.
Ik was afgelopen woensdag bij een neuroloog in Veldhoven geweest en die zag geen bezwaren ivm mijn rijbewijs dus nu is het wachten op het CBR.
Maak er een fijne week van met hopenlijk deze week een paar regenbuien want het land kan het wel gebruiken.
PS. Wat een prachtige foto`s -
30 Mei 2011 - 10:06
Lucia:
Wat een mooi manneke!!
En een bijzonder verhaal!! -
31 Mei 2011 - 18:34
Theo En Sylvia :
Wat een geweldig mooi kereltje!
Ik snap wel dat je verliefd bent.
Ik ben ook verliefd op mijn mooie kereltjes, Jayden en Dinay.
En het wordt alleen maar mooier,elke fase spannend wat ze nu weer gaan doen.
Geniet maar van jullie kleinzoon,dat zal zeker wel lukken.
Groetjes
Theo en Sylvia
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
