Kerstsfeer.....

Hallo lieve mensen

Vandaag lijkt het er niet op, maar de afgelopen week begon het al aardig op kerst te lijken. Veel sneeuw en koud.....

Maandagmorgen kwamen Johan en Claudi de kerstboom brengen en ik had er echt zin om de kerstsfeer in huis te brengen. Buiten de sneeuw en binnen de warmte van de kerstboom. s Middags gelijk begonnnen, het enigste probleem was het mos, maar Peter duidde aan dat er voor de groenlabel stal genoeg mos was. En het dooide een beetje, en zo lag er s avonds mos bij de boom en konden we alvast op een plek in huis genieten van kerst.
Dinsdagmorgen moest Peter naar de fysio en vond hijzelf weer dat het heel goed had gegaan. Ja, beslist 2x per week naar de fysio!!!
s Middags ben ik begonnen met het winterlandschap op te bouwen. Daar heb ik een paar dagen voor nodig. En alles went... ook het opbouwen zonder hulp van Peter, en je word steeds creatiever in het zoeken naar oplossingen. Nadat Steef klaar was op kantoor kwam zij binnen nog helpen, een takje hier een vaasje daar, nog wat lichtjes en zo tegen 6 uur zag het er alweer heel anders uit. s Avonds lopen met Willemien en Annemarie, lekker door de kou en het hoofd leegmaken!!!
Woensdagmorgen bloedprikken in Panningen, voor de algehele controle en een medicijnenbloedspiegel voor de epileptie. Ik had navraag bij de huisarts en neuroloog gedaan op welk tijdstip en of Peter nuchter moest zijn. De papieren had ik de vorige week al opgehaald en naar mijn idee klopte het niet helemaal, dus weer huisarts gebeld en woensdag zouden de nieuwe papieren er zijn en konden we gelijk door naar het bloedprikken. Peter was nuchter, maar had wel de medicijnen ingenomen, want volgens de neuroloog maakte dat niet uit.
Hele discussie want volgens de bloedprikzuster moest hij 12 uur medicijnnuchter zijn... Nee hebben we nagevraagd bij de neuroloog. Ja maar..... Toch maar bloed afgenomen en als het niet goed is nog maar een keer. Bale Bale.Het is heel belangrijk voor Peter dat de uitslag van de medicijnenspiegel goed is want dan kan hij weer gaan lessen en dat staat toch echt bovenaan zijn lijstje!! Thuis aangekomen had ik hem helemaal hangen... misschien weer terug. Wil kwam koffiedrinken en had niet zo n best nieuws, hij had afgelopen maandag een ernstige blessure opgelopen aan zijn arm en kan voorlopig niet met Peter gaan zwemmen.Ja dan maar iets meer op de hometrainer om de conditie op te bouwen. Mijn humeur werd er niet veel beter op en baalde de hele dag. s Middags kwam Claudi weer langs en toen hebben we wel anderhalf uur gepraat, veel van wat mij dwars zat en waar ik tegen aan loop. Ik ging weer verder met mijn winterlandschap en Peter.... Peter ging alles opruimen!! Ja en dan krijg ik een brok in mijn keel en denk ik Ja zo kan het ook!!! Hij probeert het en samen proberen we er toch het beste van te maken!!
Donderdag ging Peter alleen s morgens naar de afasiegroep en ik maar gauw naar Panningen de boodschappen halen. En het sneeuwde en sneeuwde dikke vlokken. Tegen 1 uur waren we allebei weer thuis en Peter vertelde en vertelde, ja het had heel goed gegaan en nu zag hij zelf ook weer vooruitgang. Hij heeft dan blaadjes bij zich van oefeningen die ze daar doen. Ik vroeg hem of hij alles zelf had gedaan. Ja, wel lastig maar alles goed!! Erg positief!!
s Avonds nog naar de verjaardag van Annemarie, en daar is het altijd lastig met parkeren, maar ook dat ging prima en Claudi kwam gelijk naar buiten om Peter te helpen vanwege de gladheid. De trapjes in huis werden allemaal feilloos genomen en het werd een gezellige avond.
Vrijdag moesten we voor onze doen vroeg op, want om half 9 kwam Wil ons halen voor het gesprek bij de fysio. Verdorie waarom had ik er weer zo n moeite mee?? Poef, heftig!! Ik dacht dat ik er klaar mee was, maar helaas!! Het gesprek verliep in eerste instantie een beetje rommelig en bleek dat peter om 10.00 uur nog een uur fysio had.Er is in ieder geval uitgekomen dat de fysio 2x per week blijft en dan op dinsdag een half uur en vrijdags een uur. Wil, Peter en ik zaten nog na te praten en te wachten tot 10.00 uur. Peter was erg moe en wilde niet nog een uur trainen. Helene kwam het kamertje weer in en toen hebben we nog een hele poos een goed gesprek gehad. En afgesproken dat ik met Karin in gesprek ga, zodat ik misschien wat meer afstand van bepaalde dingen kan nemen.
s Middags belde Karin al en hebben we een datum geprikt, en alsof het al hielp dat ik 10 minuten met haar had gepraat want mijn zorgen leken een stuk minder. Bij de post zat een brief van het bloedlab. dat er een buisje bloed te weinig of zoekgeraakt was en dat we opnieuw moesten prikken... Een dag eerder zou ik ontploft zijn... en nu.... nou dan gaan we toch gewoon nog een keer tot dat het goed is....
En s avonds in bed hadden we zo n fijn gesprek... zo waardevol!!!

Zaterdagmorgen zwemmen met John, en ze bleven best wel lang weg, maar dat is meestal een goed teken, Ja hoor alles heel goed gegaan en s avonds nog naar de housewarming party van Martijn en Karin.Ik zat nog even aan de computer en ik hoorde dat Peter wilde gaan, ik kwam id keuken en hij had de jassen gepakt. Ook mijn jas!! Oh en dan voelt het zo goed!! Ja en bij Martijn en Karin was het ook heel gezellig!!Wel op tijd naar huis en samen nog bij de kerstboom televisie gekeken. En er stroomde een ongelooflijk gevoel van geluk door mij heen!!


IK KEEK NAAR AANTEKENINGEN VAN IEMAND DIE ALLES VAN HET UNIVERSUM VERWACHT,
EN TELEURGESTELD IS WANNEER IETS MINDER DAN HET BESTE IS.
IK ONTDEKTE DAT IK NU AAN HET ANDERE UITERSTE BEGIN
EN NIETS ZAL VERWACHTEN
EN ALTIJD VOL DANKBAARHEID
ZAL ZIJN VOOR KLEINE ZEGENINGEN

Veel liefs marlies