Vallen en opstaan
Door: marlies
Blijf op de hoogte en volg Peter
31 Oktober 2010 | Nederland, Grashoek
Hallo lieve mensen
Ja het was me het weekje weer!!! Vallen, opstaan en weer dooorgaan.
Zondag na het middagslaapje was Peter er redelijk goed aan en na de koffie en de regenbui wilde hij toch graag even buiten lopen. We zouden voor naar de weg lopen. Samen liepen we tot aan de asperges, hand in hand zonder stok, en het verbaasde mij hoe goed hij de passen maakte. Weer terug naar de boerderij en ik dacht dat hij wel heel moe zou zijn, en gelijk naar binnen wilde. Nee, nog links langs het huis, en daar begon hij me toch een potje te vertellen over vroeger, en hoe de boerderij toen in elkaar zat, waar de koeien, kippen en varkens toen zaten en zo n duidelijke taal!!! Wauw!!
Later ging ik friet halen en was benieuwd of Peter nu ook de tafel had gedekt. Jawel hoor!! En niets vergeten!!
Maandagmorgen heb ik de huisarts gebeld over het gebeurde in het weekend, de assistente zei me dat ik de neuroloog moest vragen, hoe het nu met de medicijnen veder moest.Dus die ook gebeld en nadat we weer bij de tandarts waren geweest en Peter nu eindelijk het nieuwe gebitje heeft, belde dr. Pop s middags zelf terug. Ik vertelde wat er gebeurt was en hij zei dat we het uitstekend hadden gedaan, ook wat de medicatie betreft. De rijlessen moeten nu 6 weken worden stopgezet en dan bloed prikken en kunnen ze zien of deze medicatie genoeg bescherming biedt.
Peter vindt het heel jammer dat de rijlessen nu even niet mogen. Ja dat doet hem zichtbaar verdriet.
Ook mocht hij van mij even niet grasmaaien, nou hij wilde toch buiten iets doen....dan maar schoffelen!! Ja zo heeft ieder nadeel ook zijn voordeel toch!!
Dinsdagmorgen naar de fysio en hier kwam hij wat verward van terug en heel stilletjes. Ik word er niet helemaal wijs uit, maar steeds komt het terug dat hij bang is dat de fysio misschien gaat stoppen!!
s Middags werden we gebeld door Toos, eindelijk was het babietje bij Joost en Manu geboren. Liene Emma. Kei leuk. We gaan gauw een keer kijken naar het kleine meisje!!
s Avonds nog lopen met Willemien en Annemarie, maar nu ging het met mij niet zo goed, stijve nek en dat is verdomd lastig.
Woensdagmorgen zwemmen met John, heel enthousiast kwamen ze terug. tenminste John, het had kei goed gegaan. Vooral de looppassen en het rugzwemmen. Normaal zwemt Peter 6 beenslagen achter elkaar, en nu 13!! Super!! Peter vond zelf dat het niet zo goed ging want hij was moe en duizelig. Ja duizeligheid zijn de bijwerkingen van de medicatie en dat moet na 2 weken over zijn. Dus even geduld.
Donderdag naar de afasiegroep, ik ging boodschappen doen en s middags had ik een vergadering. Helaas zonder koffie, want door de werkzaamheden aan de Lorbaan was er een waterleiding geknapt, maar verder was het wel gezellig!!
Hier waren ze begonnen met de mais te dorssen en toen Peter terug kwam, ging hij gelijk kijken of het allemaal goed ging. Hij was niet tevreden.... ja builenbrand... ja wat is dat nu weer. Omdat ik het niet wist kreeg ik op mijn kop van hem. Dat moest ik toch als boerin weten..... Helaas dan!! Ik heb andere kwaliteiten, en samen moesten we er om lachen.
Vrijdagmorgen weer naar de fysio en ik had gevraagd wanneeer nu het nieuwe gesprek is, ja de volgende week prikken ze een datum, we zullen zien en hebben geduld.
s Middags kwam Johan om met Robert de maiskuil dicht te maken en Claudi kwam ook koffiedrinken en zo zat om 4 uur de hele keuken zol, Eric kwam ook nog en Martijn was er ook. En voor het eerst sinds dinsdag had ik geen pijn meer in mijn nek en Peter nam ook echt deel aan het gesprek. Kei gezellig. Ja en dan geniet ik!!
Zo proberen we weer langzaam uit die diepe kuil naar boven te klimmen....
Zaterdagmorgen zwemmen met Wil, en nu ook weer de loop en zwemoefeningen heel goed en de gecombineerde en coordinatie- oefeningen wat minder. Maar toch heel goed. s Middags de griepspuit halen. Ik was er een week geleden nog heilig van overtuigd dat Peter deze dit jaar niet zou gaan halen, omdat er vorig jaar en het jaar daarvoor er vrijwel meteen een epileptische aanval volgde, en ik dat als een gevolg van de griepspuit zag. Maar nu heeft hij de aanval al gehad.... ja en koorts kan een aanval opwekken, dus als hij echt de griep krijgt zijn we misschien nog verder van huis, conclusie toch maar de griepspuit halen en een paar dagen met paracetemol eventuele koorts onderdrukken.
Ik wilde toch ook graag naar het volleyen gaan kijken en Peter zei dat het echt kon, hij kon heel goed alleen thuis blijven. En inderdaad, ik heb genoten van de wedstrijd (4-0 gewonnen) en hier was alles goed gegaan. Wel erg moe, en nog duizelig, maar toch.
En vanmorgen was er weer een hele fitte Peter, ja hij had er weer zin in. Even bij Steef gaan koffiedrinken en folders kijken over babykamers!! Ja kei leuk!!
En als ik nu de week overzie, waren er een heleboel downs, maar gelukkig nog meer Ups, en is zijn spraak en alertheid weer een sprong vooruitgegaan!!
HET LEVEN IS EEN OPEENVOLGING VAN MOMENTEN
JE SLAAGT PAS ALS JE VAN IEDER MOMENT KUNT GENIETEN
Veel liefs Marlies
Ja het was me het weekje weer!!! Vallen, opstaan en weer dooorgaan.
Zondag na het middagslaapje was Peter er redelijk goed aan en na de koffie en de regenbui wilde hij toch graag even buiten lopen. We zouden voor naar de weg lopen. Samen liepen we tot aan de asperges, hand in hand zonder stok, en het verbaasde mij hoe goed hij de passen maakte. Weer terug naar de boerderij en ik dacht dat hij wel heel moe zou zijn, en gelijk naar binnen wilde. Nee, nog links langs het huis, en daar begon hij me toch een potje te vertellen over vroeger, en hoe de boerderij toen in elkaar zat, waar de koeien, kippen en varkens toen zaten en zo n duidelijke taal!!! Wauw!!
Later ging ik friet halen en was benieuwd of Peter nu ook de tafel had gedekt. Jawel hoor!! En niets vergeten!!
Maandagmorgen heb ik de huisarts gebeld over het gebeurde in het weekend, de assistente zei me dat ik de neuroloog moest vragen, hoe het nu met de medicijnen veder moest.Dus die ook gebeld en nadat we weer bij de tandarts waren geweest en Peter nu eindelijk het nieuwe gebitje heeft, belde dr. Pop s middags zelf terug. Ik vertelde wat er gebeurt was en hij zei dat we het uitstekend hadden gedaan, ook wat de medicatie betreft. De rijlessen moeten nu 6 weken worden stopgezet en dan bloed prikken en kunnen ze zien of deze medicatie genoeg bescherming biedt.
Peter vindt het heel jammer dat de rijlessen nu even niet mogen. Ja dat doet hem zichtbaar verdriet.
Ook mocht hij van mij even niet grasmaaien, nou hij wilde toch buiten iets doen....dan maar schoffelen!! Ja zo heeft ieder nadeel ook zijn voordeel toch!!
Dinsdagmorgen naar de fysio en hier kwam hij wat verward van terug en heel stilletjes. Ik word er niet helemaal wijs uit, maar steeds komt het terug dat hij bang is dat de fysio misschien gaat stoppen!!
s Middags werden we gebeld door Toos, eindelijk was het babietje bij Joost en Manu geboren. Liene Emma. Kei leuk. We gaan gauw een keer kijken naar het kleine meisje!!
s Avonds nog lopen met Willemien en Annemarie, maar nu ging het met mij niet zo goed, stijve nek en dat is verdomd lastig.
Woensdagmorgen zwemmen met John, heel enthousiast kwamen ze terug. tenminste John, het had kei goed gegaan. Vooral de looppassen en het rugzwemmen. Normaal zwemt Peter 6 beenslagen achter elkaar, en nu 13!! Super!! Peter vond zelf dat het niet zo goed ging want hij was moe en duizelig. Ja duizeligheid zijn de bijwerkingen van de medicatie en dat moet na 2 weken over zijn. Dus even geduld.
Donderdag naar de afasiegroep, ik ging boodschappen doen en s middags had ik een vergadering. Helaas zonder koffie, want door de werkzaamheden aan de Lorbaan was er een waterleiding geknapt, maar verder was het wel gezellig!!
Hier waren ze begonnen met de mais te dorssen en toen Peter terug kwam, ging hij gelijk kijken of het allemaal goed ging. Hij was niet tevreden.... ja builenbrand... ja wat is dat nu weer. Omdat ik het niet wist kreeg ik op mijn kop van hem. Dat moest ik toch als boerin weten..... Helaas dan!! Ik heb andere kwaliteiten, en samen moesten we er om lachen.
Vrijdagmorgen weer naar de fysio en ik had gevraagd wanneeer nu het nieuwe gesprek is, ja de volgende week prikken ze een datum, we zullen zien en hebben geduld.
s Middags kwam Johan om met Robert de maiskuil dicht te maken en Claudi kwam ook koffiedrinken en zo zat om 4 uur de hele keuken zol, Eric kwam ook nog en Martijn was er ook. En voor het eerst sinds dinsdag had ik geen pijn meer in mijn nek en Peter nam ook echt deel aan het gesprek. Kei gezellig. Ja en dan geniet ik!!
Zo proberen we weer langzaam uit die diepe kuil naar boven te klimmen....
Zaterdagmorgen zwemmen met Wil, en nu ook weer de loop en zwemoefeningen heel goed en de gecombineerde en coordinatie- oefeningen wat minder. Maar toch heel goed. s Middags de griepspuit halen. Ik was er een week geleden nog heilig van overtuigd dat Peter deze dit jaar niet zou gaan halen, omdat er vorig jaar en het jaar daarvoor er vrijwel meteen een epileptische aanval volgde, en ik dat als een gevolg van de griepspuit zag. Maar nu heeft hij de aanval al gehad.... ja en koorts kan een aanval opwekken, dus als hij echt de griep krijgt zijn we misschien nog verder van huis, conclusie toch maar de griepspuit halen en een paar dagen met paracetemol eventuele koorts onderdrukken.
Ik wilde toch ook graag naar het volleyen gaan kijken en Peter zei dat het echt kon, hij kon heel goed alleen thuis blijven. En inderdaad, ik heb genoten van de wedstrijd (4-0 gewonnen) en hier was alles goed gegaan. Wel erg moe, en nog duizelig, maar toch.
En vanmorgen was er weer een hele fitte Peter, ja hij had er weer zin in. Even bij Steef gaan koffiedrinken en folders kijken over babykamers!! Ja kei leuk!!
En als ik nu de week overzie, waren er een heleboel downs, maar gelukkig nog meer Ups, en is zijn spraak en alertheid weer een sprong vooruitgegaan!!
HET LEVEN IS EEN OPEENVOLGING VAN MOMENTEN
JE SLAAGT PAS ALS JE VAN IEDER MOMENT KUNT GENIETEN
Veel liefs Marlies
-
31 Oktober 2010 - 15:11
Marie-louise:
Hopen dat de duizeligheid van de pillen zo over is
zodat Peter zich weer wat betere voelt
Maar hem kennende laat hij zich hierdoor niet ontmoedigen
gewoon doorgaan
groetjes -
31 Oktober 2010 - 15:14
Thea-Jan:
Hoi Peter-Marlies.
Wat weer een week, maar ja het leven is toch ook heel mooi ,maar ook zijn er in het leven heel wat UPS en DOWNS.
Maar wij gaan gewoom door, met jullie verdere met het leven ,en lekker uit kijken naar de leuke dinge zoals dat jullie opa-oma worden.
Groetjes Thea. -
31 Oktober 2010 - 17:54
Theo &Sylvia:
Gelukkig dat het weer een beetje beter gaat!
Als die 6 weken voorbij zijn dan kan je weer auto rijden,dat weet ik zeker.
Positief blijven en dan gaat het wel goed,het leven is nu eenmaal geven en nemen op allerlei gebieden.
Groetjes Theo& Sylvia -
01 November 2010 - 20:45
Hein Oet Wiëert:
Wat heerlijk om te lezen dat het naar omstandigheden weer heerlijk bolt in huize Nouwen. Ik ben heel benieuwd wat de lange termijn gevolgen gaan zijn. En ik ga mij opmaken voor het slotconcert in America op zaterdag. Blieve loepe -
03 November 2010 - 09:44
Christel:
wat fijn om te lezen, dat het weer beter gaat. Zoals je zelf al schrijft, elk nadeel heeft zijn voordeel. Wat ik ook erg leuk vind, is dat je zo kunt genieten van de kleine dingen, die het doen. Zoals naar volleybal kijken, de keuken vol en een spraakzame man. Blijf dit vooral doen. Dáár haal je zoveel uit om vooral door te gaan...
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
