langzaam wordt het lente
Door: marlies
Blijf op de hoogte en volg Peter
29 Maart 2009 | Nederland, Grashoek
Hallo lieve mensen
Wordt het dan toch eindelijk lente hier....... Na de domper van vorige week donderdag in Blixembosch hebben we vrijdags toch de draad weer opgepakt en vrijdagavond voor het eerst gedoucht in de nieuwe badkamer. Hij is nog wel niet helemaal klaar, maar konden wel al douchen. Ging erg moeizaam met Peter, alles wat nieuw is, is moeizaam. Hij verkrampt dan helemaal dus kregen we de schoenen niet aan en we moesten nog naar het abraham feest van Wim, dus de schoenen moesten aan, voetje voor voetje zonder schoenen naar de kamer gelopen en na een uur lukte het dan toch om de schoen aan te krijgen, toen konden we eindelijk naar het feest hier in Grashoek.
Zaterdags was het erg mooi weer en ging ik in de tuin werken en Peter pakte het scootmobiel en ging door de wei om de stal heen naar de asperges toe, want daar hadden ze de plastic opgelegd. S avonds moesten we naar Middelaar, naar het VUT feest van Theo, Lonneke ging met ons mee zodat ik niet hoefde te rijden.
Zondags liepen we samen naar de nieuwe stal, Peter helemaal zonder stok, in de stal met stok en terug weer zonder. Hoezo.... niet vooruit gegaan?!?!?! Toen waren Johan en Claudi er en we zouden friet eten, Nou Claudi vond dat Peter maar friet moest gaan halen, en ja hoor samen met Claudi ging hij naar de friettent, toen hij terugkwam had hij heel veel te vertellen, hij had zoveel bekende mensen gezien en onderweg nog de boerenakkers bestudeerd, dus goed gedaan.
Maandag was Steef mee naar Blixembosch en het ontroerde me enorm hoe ze beiden van deze dag hadden genoten, Steef met name over de vooruitgang...
Dinsdagmiddag hadden we hier een gesprek met de zorgtrajectbegeleider over hoe nou verder. Het was eigenlijk veel informatie en foldertjes van wat er nog allemaal mogelijk is. Was een goed gesprek, lijkt erop dat we hier mee verder kunnen.
Woensdagmorgen moesten we naar de podotherapeut hier in Helden, op advies van de huisarts moesten we daar maar eens naar toe gaan, want de teen was nog steeds ontstoken en heel pijnlijk. Er moest nu in ieder geval iets gaan gebeuren, want steeds een zeurende pijn is niet goed voor een mens!!
Ik weet dat ik niet meer te vroeg mag juichen, maar deze man heeft de teen behandelt en was erg verbaast dat dit al 4 maanden aan de gang was...dat kon toch niet waar zijn. Hij heeft er een mooi harslaagje over heen gedaan en als je ziet hoe Peter nu beweegt.... Geweldig! Komende woensdag weer op controle dus hopelijk blijft het goed.
Toen we hier van terugkwamen regende het keihard en opeens een slag, een zware knal en ergens sloeg de bliksem in. Hier viel gedeeltelijk de stroom uit en ik wilde Robert al bellen en waarschuwen of het ook bij de varkens was. Peter stond op en ik dacht dat hij naar de WC ging, hij liep naar de gang en hops daar waren de lampen weer aan. Ik dacht eigenlijk dat dat vanzelf weer was gegaan, maar nee hoor Peter had de stroom er weer opgezet, feilloos deed hij dat en was verbaast dat ik dat niet kon.....Dan snap ik er werkelijk geen biet meer van, hij kijkt nog steeds met welk"gereedschap" hij de soep moet eten en de stroom zet hij er zo maar op... s Middags kwam Steef om met hem naar de stal voor aan de weg te gaan, daar was hij ook al 11 maanden niet meer geweest, daar liggen nu de laatste keer varkens in, want de volgende ronde liggen ze in de nieuwe stal. s avonds nog zwemmen met John en dat had ook al heel goed gegaan.
Tussen de bedrijven door heb ik veel informatie van internet gehaald over verdere revalidatie en daar heb ik vrijdag een plan voor opgesteld en naar Blixembosch gemaild. Ben benieuwd wat hun reactie hierop is. Horen we misschien morgen en anders overmorgen en anders volgende week, we zullen wel zien.
Wij werken hier 7 dagen per week aan het herstel van Peter en dat is af en toe best wel zwaar, voor ons allemaal, maar we weten waar we het voor doen.
NIET ANGSTVALLIG ERLANGS
MAAR DWARS DOOR LEED EN SMART HEEN
LEIDT DE WEG NAAR WARE VREUGDE
Veel liefs Marlies
Wordt het dan toch eindelijk lente hier....... Na de domper van vorige week donderdag in Blixembosch hebben we vrijdags toch de draad weer opgepakt en vrijdagavond voor het eerst gedoucht in de nieuwe badkamer. Hij is nog wel niet helemaal klaar, maar konden wel al douchen. Ging erg moeizaam met Peter, alles wat nieuw is, is moeizaam. Hij verkrampt dan helemaal dus kregen we de schoenen niet aan en we moesten nog naar het abraham feest van Wim, dus de schoenen moesten aan, voetje voor voetje zonder schoenen naar de kamer gelopen en na een uur lukte het dan toch om de schoen aan te krijgen, toen konden we eindelijk naar het feest hier in Grashoek.
Zaterdags was het erg mooi weer en ging ik in de tuin werken en Peter pakte het scootmobiel en ging door de wei om de stal heen naar de asperges toe, want daar hadden ze de plastic opgelegd. S avonds moesten we naar Middelaar, naar het VUT feest van Theo, Lonneke ging met ons mee zodat ik niet hoefde te rijden.
Zondags liepen we samen naar de nieuwe stal, Peter helemaal zonder stok, in de stal met stok en terug weer zonder. Hoezo.... niet vooruit gegaan?!?!?! Toen waren Johan en Claudi er en we zouden friet eten, Nou Claudi vond dat Peter maar friet moest gaan halen, en ja hoor samen met Claudi ging hij naar de friettent, toen hij terugkwam had hij heel veel te vertellen, hij had zoveel bekende mensen gezien en onderweg nog de boerenakkers bestudeerd, dus goed gedaan.
Maandag was Steef mee naar Blixembosch en het ontroerde me enorm hoe ze beiden van deze dag hadden genoten, Steef met name over de vooruitgang...
Dinsdagmiddag hadden we hier een gesprek met de zorgtrajectbegeleider over hoe nou verder. Het was eigenlijk veel informatie en foldertjes van wat er nog allemaal mogelijk is. Was een goed gesprek, lijkt erop dat we hier mee verder kunnen.
Woensdagmorgen moesten we naar de podotherapeut hier in Helden, op advies van de huisarts moesten we daar maar eens naar toe gaan, want de teen was nog steeds ontstoken en heel pijnlijk. Er moest nu in ieder geval iets gaan gebeuren, want steeds een zeurende pijn is niet goed voor een mens!!
Ik weet dat ik niet meer te vroeg mag juichen, maar deze man heeft de teen behandelt en was erg verbaast dat dit al 4 maanden aan de gang was...dat kon toch niet waar zijn. Hij heeft er een mooi harslaagje over heen gedaan en als je ziet hoe Peter nu beweegt.... Geweldig! Komende woensdag weer op controle dus hopelijk blijft het goed.
Toen we hier van terugkwamen regende het keihard en opeens een slag, een zware knal en ergens sloeg de bliksem in. Hier viel gedeeltelijk de stroom uit en ik wilde Robert al bellen en waarschuwen of het ook bij de varkens was. Peter stond op en ik dacht dat hij naar de WC ging, hij liep naar de gang en hops daar waren de lampen weer aan. Ik dacht eigenlijk dat dat vanzelf weer was gegaan, maar nee hoor Peter had de stroom er weer opgezet, feilloos deed hij dat en was verbaast dat ik dat niet kon.....Dan snap ik er werkelijk geen biet meer van, hij kijkt nog steeds met welk"gereedschap" hij de soep moet eten en de stroom zet hij er zo maar op... s Middags kwam Steef om met hem naar de stal voor aan de weg te gaan, daar was hij ook al 11 maanden niet meer geweest, daar liggen nu de laatste keer varkens in, want de volgende ronde liggen ze in de nieuwe stal. s avonds nog zwemmen met John en dat had ook al heel goed gegaan.
Tussen de bedrijven door heb ik veel informatie van internet gehaald over verdere revalidatie en daar heb ik vrijdag een plan voor opgesteld en naar Blixembosch gemaild. Ben benieuwd wat hun reactie hierop is. Horen we misschien morgen en anders overmorgen en anders volgende week, we zullen wel zien.
Wij werken hier 7 dagen per week aan het herstel van Peter en dat is af en toe best wel zwaar, voor ons allemaal, maar we weten waar we het voor doen.
NIET ANGSTVALLIG ERLANGS
MAAR DWARS DOOR LEED EN SMART HEEN
LEIDT DE WEG NAAR WARE VREUGDE
Veel liefs Marlies
-
29 Maart 2009 - 18:30
Marie-louise:
hallo allemaal
ik weet dat het afgelopen week een zware week was voor jullie, er wordt voor je beslist, en het loopt niet allemaal zo als het moet lopen.
Maar wat jullie zelf willen is duidelijk, probeer daar naar te streven en met jullie positieve instelling lukt dat denk ik best wel
en denk eraan samen sta je sterk
groetjes -
29 Maart 2009 - 20:31
Lucia:
Ha allemaal,
In elke weg zit wel een hobbel, dat doet dan pijn. Maar met jullie doorzettingsvermogen overwinnen jullie ook die hobbels.
Groetjes -
30 Maart 2009 - 12:31
Tineke:
Hoi Allemaal
Ja als de nood aan de man is kan Peter toch goed reageren dat is al er positief,dat geeft weer veel vertrouwen.Alles wat er om hem heen GEBEURD werkt mee aan herstel.En jullie plan zal vast goed werken,Marlies je bent al een echte professional,met jullie deskundigheid kom je zeker verder.groetjes Jan en Tineke -
30 Maart 2009 - 13:23
Eefje:
hallo,
Zo zie je maar weer dat je elke dag verstelt kan staan. Van goede dingen en minder goede dingen.
Ben benieuwd hoe het nu gaat met peter zijn teen. En of deze behandeling wel wat positiever uitwerkt. Ik heb laatst wat vertelt over een fysiotherapeute. Nu was ik nog eens na aan het denken wat ik vanuit mijn werk ken. Er is een baarlo ook een soort dagbesteding. De maasmhorst via sgl zorg.
Wie weet willen/kunnen jullie hier nog wat info opvragen. Hoor hier veel positieve dingen over.
Heel veel succes.
En na regen komt ook weer zonneschijn.
Groetjes eefje -
01 April 2009 - 13:47
Christel:
Marlies, fijn dat je de draad weer hebt opgepakt. Af en toe een dipje is heel begrijpelijk. Die heeft Peter ook wel eens en dan pep jij hem op. Peter kan jou dus ook oppeppen. Dit houdt jullie huwelijk ook al zo lang in stand. Er zijn voor elkaar als je dat nodig hebt. Hou vol lieverds. ER IS NOG STEEDS VOORUITGANG. -
01 April 2009 - 16:44
Thea-Jan:
Het zonnetje kom er aan .
Groetjes Thea-Jan.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
