Wat een dag
Door: marlies
Blijf op de hoogte en volg Peter
12 November 2008 | Nederland, Grashoek
Hallo lieve mensen
Wat een dag,wat een dag.Het begon allemaal goed vanmorgen en het was de hele week al heel goed gegaan. Het zonnetje scheen een vrije dag voor mij en Peter. We zouden naar Willemien gaan die jarig is en dan ook effe naar Frans die weer uit het ziekenhuis was.....
Maar hoe anders ging het....We zaten aan het ontbijt en luisterden naar de radio, toen Peter aangaf dat er aan zijn rechterkant iets gebeurde, hij kon niet goed meer zien. Nou dat heeft hij al wel eens vaker gezegd en was er niets aan de hand, maar nu duurde het wat langer, en ineens begonnen zijn ogen weg te draaien, ik vloog op, en kon hem nog net op de stoel houden, ik begon keihard te gillen zodat Lonneke wakker werd, die kwam gelijk naar beneden, en ik riep bel een ambulance, maar toen kwam Peter al weer bij, overlegd met de ambulance en allerlei testjes gedaan, en Peter begon verder zijn boterham op te eten. Ik moest de huisarts bellen en die kwam vrij snel,bij Peter waren er geen uitvalsverschijnselen maar hij was wel heel moe, de huisarts had nog contact met de neuroloog en het ging eigenlijk heel goed. Alles in orde. Peter wilde graag slapen en dat heeft hij gedaan tot 12 uur, ja hij had wel een beetje honger en wilde gewoon in de keuken eten. Zijn lopen ging prima, onder het eten kwam Robert binnen en ik vroeg aan Peter wie is dat. Ja Robert, nou wij keken ons alledrie heel verbaast aan, voor het eerst sinds 19 april dat hij spontaan Robert zegt, zooo en zo waren er nog een heleboel woorden en dingen die hij gewoon wist te benoemen. Wat was er gebeurt in die hersenen vanmorgen??? Maar na het eten was hij toch weer moe en wilde slapen. Nou vandaag mag je de hele dag slapen.... Hij ging in zijn stoel liggen en ik liep effe naar achteren om met Robert en Eric te praten, ik zat zat nog niet, toen Lonneke gillend riep, Mam pap wordt weer niet goed. Oef met een sneltreinvaart weer terug naar de kamer en we stonden weer te dubben ambulance of huisarts, we wachten een halve minuut en toen keek Peter ons weer aan en zei, zo alles weer normaal. Hij kon ons goed duidelijk maken wat er was gebeurt en hij had ook Lonneke geroepen dat er iets ging gebeuren. Weer de huisarts gebeld en die kwam weer, want ik vertrouwde het toch niet. De huisarts weer overleg met de neuroloog maar die was even niet bereikbaar en hij zou terugbellen. Maar de huisarts dacht dat het epileptische aanvallen waren, dit kwam vrij vaak voor bij CVA patienten.Hij ging weer weg en zou mij zo gauw hij contact had gehad met de neuroloog bellen, en inderdaad na 1 uur belde hij, geregeld de ambulance komt Peter ophalen en dan gaat hij naar de cardioloog en neuroloog. Nou mensen dat is even slikken, maar dan werd er in ieder geval naar gekeken. Ik mocht mee met de ambulance en Annemarie en Lonneke kwamen met de auto naar Venlo (had ik niet gezegd dat we daar nooit meer naar toe gingen) In Venlo werd hij naar de hartbewaking gebracht en kwam er een cardioloog kijken, al snel bleek dat dat allemaal in orde was. Oke dan met mij naar huis, nee hoor neuroloog erbij en die vond het beter dat Peter een nachtje ter observatie daar bleef en al medicijnen kreeg voor epilepsie en dan wordt er morgen een EEG(?) gemaakt. De neuroloog vertelde ook dat er door die epileptisch aanval heel vaak nieuwe wegen in de hersenen worden gezocht en hersenen geactiveerd. Oke dat verklaarde het beter praten van Peter. En vanavond om 8 uur werd hij gewoon naar de afdeling gereden en kwam hij op een kamer van 4 personen, nou dat voelde toch effe heel goed, we zijn gewone mensen!!!!
Ik ben heel bang geweest vandaag en dat alle revalidatie tot nu toe voor niets zou zijn geweest, maar vanavond heb ik toch weer een heel goed gevoel en als zijn spraak zo doorzet als vanavond..... komt alles goed.
GEEF NOOIT OP
IEDEREEN WORDT BETER ALS HIJ VOLHOUDT
Veel liefs Marlies
Wat een dag,wat een dag.Het begon allemaal goed vanmorgen en het was de hele week al heel goed gegaan. Het zonnetje scheen een vrije dag voor mij en Peter. We zouden naar Willemien gaan die jarig is en dan ook effe naar Frans die weer uit het ziekenhuis was.....
Maar hoe anders ging het....We zaten aan het ontbijt en luisterden naar de radio, toen Peter aangaf dat er aan zijn rechterkant iets gebeurde, hij kon niet goed meer zien. Nou dat heeft hij al wel eens vaker gezegd en was er niets aan de hand, maar nu duurde het wat langer, en ineens begonnen zijn ogen weg te draaien, ik vloog op, en kon hem nog net op de stoel houden, ik begon keihard te gillen zodat Lonneke wakker werd, die kwam gelijk naar beneden, en ik riep bel een ambulance, maar toen kwam Peter al weer bij, overlegd met de ambulance en allerlei testjes gedaan, en Peter begon verder zijn boterham op te eten. Ik moest de huisarts bellen en die kwam vrij snel,bij Peter waren er geen uitvalsverschijnselen maar hij was wel heel moe, de huisarts had nog contact met de neuroloog en het ging eigenlijk heel goed. Alles in orde. Peter wilde graag slapen en dat heeft hij gedaan tot 12 uur, ja hij had wel een beetje honger en wilde gewoon in de keuken eten. Zijn lopen ging prima, onder het eten kwam Robert binnen en ik vroeg aan Peter wie is dat. Ja Robert, nou wij keken ons alledrie heel verbaast aan, voor het eerst sinds 19 april dat hij spontaan Robert zegt, zooo en zo waren er nog een heleboel woorden en dingen die hij gewoon wist te benoemen. Wat was er gebeurt in die hersenen vanmorgen??? Maar na het eten was hij toch weer moe en wilde slapen. Nou vandaag mag je de hele dag slapen.... Hij ging in zijn stoel liggen en ik liep effe naar achteren om met Robert en Eric te praten, ik zat zat nog niet, toen Lonneke gillend riep, Mam pap wordt weer niet goed. Oef met een sneltreinvaart weer terug naar de kamer en we stonden weer te dubben ambulance of huisarts, we wachten een halve minuut en toen keek Peter ons weer aan en zei, zo alles weer normaal. Hij kon ons goed duidelijk maken wat er was gebeurt en hij had ook Lonneke geroepen dat er iets ging gebeuren. Weer de huisarts gebeld en die kwam weer, want ik vertrouwde het toch niet. De huisarts weer overleg met de neuroloog maar die was even niet bereikbaar en hij zou terugbellen. Maar de huisarts dacht dat het epileptische aanvallen waren, dit kwam vrij vaak voor bij CVA patienten.Hij ging weer weg en zou mij zo gauw hij contact had gehad met de neuroloog bellen, en inderdaad na 1 uur belde hij, geregeld de ambulance komt Peter ophalen en dan gaat hij naar de cardioloog en neuroloog. Nou mensen dat is even slikken, maar dan werd er in ieder geval naar gekeken. Ik mocht mee met de ambulance en Annemarie en Lonneke kwamen met de auto naar Venlo (had ik niet gezegd dat we daar nooit meer naar toe gingen) In Venlo werd hij naar de hartbewaking gebracht en kwam er een cardioloog kijken, al snel bleek dat dat allemaal in orde was. Oke dan met mij naar huis, nee hoor neuroloog erbij en die vond het beter dat Peter een nachtje ter observatie daar bleef en al medicijnen kreeg voor epilepsie en dan wordt er morgen een EEG(?) gemaakt. De neuroloog vertelde ook dat er door die epileptisch aanval heel vaak nieuwe wegen in de hersenen worden gezocht en hersenen geactiveerd. Oke dat verklaarde het beter praten van Peter. En vanavond om 8 uur werd hij gewoon naar de afdeling gereden en kwam hij op een kamer van 4 personen, nou dat voelde toch effe heel goed, we zijn gewone mensen!!!!
Ik ben heel bang geweest vandaag en dat alle revalidatie tot nu toe voor niets zou zijn geweest, maar vanavond heb ik toch weer een heel goed gevoel en als zijn spraak zo doorzet als vanavond..... komt alles goed.
GEEF NOOIT OP
IEDEREEN WORDT BETER ALS HIJ VOLHOUDT
Veel liefs Marlies
-
12 November 2008 - 21:34
Marie-louise:
Wat een schrikken was dat vandaag voor jullie,
maar laat de moed niet zakken
jullie blijven stap voor stap verder en vooruit gaan
groetjes -
12 November 2008 - 22:02
Babette:
jezus, dat is effe schrikken zeg. Wat eng allemaal.
Sterkte!!!! -
12 November 2008 - 22:17
Tineke:
Wat heftig zeg.Kijk vanavond even naar de wereld draait door ,daar komt Antonie Mertens bij,hij heeft een hersenbloeding gehad en is weer helemaal terug en hij heeft een boek geschreven "zwaluwziek"genaamd,met een hand.Wachten en strijden word beloond.Het komt helemaal goed. Tineke -
13 November 2008 - 08:55
Lucia:
Inderdaad wat een dag!!
Probeer vertrouwen te hebben in "Venlo", want zonder vertrouwen lukt het niet.
Groetjes -
13 November 2008 - 11:47
Jan En Mie Gommans:
Ook wij schrikken.En tegelijker tijd fascinerend als op die manier de spraak kan verbeteren. We blijven het volgen. Groetjes aan allemaal. -
14 November 2008 - 14:11
Jaap:
Schrik me rot! Het bewijst wel dat Peter een vechter is en met jullie steun gaat het absoluut lukken!! Blijf Positief denken en dan komt het echt goed!!
Groetjes,
Jaap
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
