LEEF ....LEEF....IK LEEF !!!!

Hallo lieve mensen



Ik kan het toch niet laten om weer een stukje te schrijven en een klein beetje van mijn mooie wereldje met jullie te delen !!! Want lieve mensen IK LEEF en ik geniet van zoveel moois !!! En alles met een lach en een traan !!!
In de aanloop naar carnaval zaten we in spanning of de Grashoekse oud Prinsen naar de LVK finale zouden gaan. Een hele middag spanning en eindelijk de ontlading .. ja ze waren door naar de finale, zo mooi zo bijzonder. Ik ging ook effe naar Leanzo om al die oud prinsen, met ook Robert, prins 2008, te feliciteren, zo gaaf, zo mooi.
En diezelfde avond ging ik samen met Coen naar het feest van zijn zus, best wel spannend om geintroduceerd te worden in zijn familie… Het is allemaal nog heel onwerkelijk voor mij , maar Peter en ik kennen Coen al zo lang, al 40 jaar komt hij hier , en de laatste 11 jaar mijn steun en toeverlaat in het bedrijf. Peter en Coen hebben samen ook veel ondernomen en gepionierd in de varkenshouderij. Een hele lieve huisvriend en tot 29 december dacht ik dat dat ook altijd zo zou blijven, maar mijn vrouwelijke gevoelens die ik ver weggestopt had kwamen die avond tot leven en is er iets heel moois op mijn pad gekomen. Samen iets ondernemen, samen over Peter praten, het voelt zo vertrouwd !!!
De avond bij zijn zus was heel gezellig en ik had me geen zorgen hoeven te maken, want eigenlijk kende ik ze al allemaal van eerdere feestjes, maar toch … voorgesteld worden als vriendin van… tja dat is toch heel even wat anders.
7 februari was Steef jarig… pfff en dat was s morgens even heel heftig… Stephanie, ons oudste meisje, het meisje wat ons papa en mama maakte en ieder jaar opnieuw beleefden Peter en ik de geboorte opnieuw en spraken we daar samen over en nu … nu was ik alleen .. maar ik mocht huilen en verdriet hebben, dat hoort er ook bij om later weer te gaan feesten , want s avonds was de LVK finale. Samen met Pierke en Sien ging ik bij Claudi de finale kijken en het werd een kei leuke avond, Pierke, Joep, Sien, Mees en Niene genoten van de muziek en liedjes en maakten af en toe een polonaise door de kamer . Robert en de oud prinsen deden het goed met het nummer, “Wacht neet op later” en werden 11, das toch mooi voor de carnaval.
Donderdags eet ik altijd bij Steef en Robert en Robert had mij al voorbereid dat Sien iets ging vragen en tijdens het eten vroeg Sien ineens Oma ben jij verliefd op Coen ??? Ja Oma is verliefd op Coen, maar ook nog op Opa, jij bent toch ook verliefd op Werner en op Sebastiaan of Toon, je kunt best op twee mensen verliefd zijn toch !! Ja dat vonden Pierke en Sien ook en met veel gegiebel was het goed , Oma was verliefd op Opa en op Coen !!!
Op zondag 16 februari was ik bij Coen en we besloten om s avonds naar Lei en Ans te gaan, vrienden van Coen en die ik ook al heel lang ken. Coen belde of het uitkwam en met de mededeling dat hij zijn nieuwe vriendin meebracht spraken we voor die avond af. Helemaal ontroerd werden we door Lei en Ans ontvangen en lag er een briefje op de tafel… Welkom Coen en Marlies !!! Ze hadden een goed voorgevoel gehad dat ik het was die Coen mee zou brengen. En het was een heel bijzondere avond!! Lei, ook varkensboer was zo’n 40 jaar geleden ook al bij ons geweest en met Peter in een of andere commissie gezeten. Toendertijd werden dat soort vergaderingen nog gewoon bij iemand thuis gehouden. Lei vertelde dat hij toen wel zijn bedenkingen had gehad… Wat moest Peter toch met zo’n stadsmeisje op de boerderij, maar dat was toch wel helemaal goed gekomen en had hij grote bewondering voor mij, hoe wij het allemaal samen hadden gerooid en vooral de laatste jaren tijdens Peter ziek zijn !!! Ik was af en toe tot tranen geroerd en ik weet nu al dat ik een lieve vriendin bij heb gekregen.
Donderdag 20 februari had ik weer een afspraak met Frans in Kessel, we zouden weer samen gaan wandelen, ook al zo iets moois en het lijkt of er hier wonderen zijn gebeurd. De oncoloog had hem in augustus verteld dat hij ongeneeslijk was en er niets meer aan te doen was. Na de chemokuren was er nieuwe scan gemaakt en was er heel positief nieuws, de tumor was onverwacht veel kleiner geworden en de uitzaaiingen niet meer te zien op de scan en nu wordt er een nieuw traject gestart met voorbereiding op genezing. Dit is zo mooi en Niek… wellicht kunnen we dan deze zomer toch die reunie gaan organiseren in Kessel aan de Maas, met al onze vrienden van toen.. dat zou toch supergaaf zijn!!!
Ja en toen werd het toch zo langzamerhand Carnaval…. Al in september had ik bedacht dat ik dit jaar Carnaval ging vieren met de meiden en de kleinkinderen… Maar eerst natuurlijk de voorbereidingen, want zoals ieder jaar zouden de Stuntelaars op zondag komen eten en dat zou Peter geweldig hebben gevonden en natuurlijk wilde ik dat ook, ze bouwen wel geen wagen meer, maar de traditie van hier eten die houden we erin. Zaterdag kwam Lonneke al met Zoe en bracht Steef Pierke en Sien, Steef en Lonneke gingen naar de Zoepkoel en ik mocht op de kinderen passen. Nou dat is geen enkel probleem en s middags na het slaapje van Zoe gingen we naar de binnenspeeltuin in Roggel en oh wat hadden Pierke, Sien en Zoe een plezier en ik … IK genoot van dit uitje samen met Coen en tot slot gingen we naar de Mac Donalds. Wat een feest !!
Zondagmorgen kwam Rudy zoals ieder jaar ook een traditie ontbijten en bracht deze keer Anke, Ruben en baby Maarten mee, kei gezellig. John appte dat hij moest werken en of het goed was dat hij en Roy al om 11.30 uur kwamen koffie drinken en soep eten…Tuurlijk was dat goed en om 13.00 uur waren alle Stuntelaars er. Luuk deed een hele mooie emotionele speech, dat ze al zoveel jaren hier kwamen eten en dat Peter hun had geleerd een borreltje te drinken en was er even een moment van stilte voor Peter en Riek ( moeder van Johan W ) om vervolgens met een schrobbelaar te proosten op het leven . Door het slechte weer ging de optocht in Grashoek op zondag niet door en was er de kindermiddag bij Leanzo . Lonneke ging met Zoe naar huis en later op de middag ging ik met Coen naar Leanzo en oh wat was het gezellig, ik genoot van dit alles met volle teugen, ik hoefde niet op Peter te letten, ik mocht mezelf zijn en eerlijk is eerlijk , we waren er ieder jaar en ik vond het prima om er te zijn , maar het was altijd zo kort… want na twee uurtjes werd Peter moe en wilde hij graag weer naar huis, en wat was ik blij dat ik dan toch twee uurtjes bij Leanzo was geweest even de sfeer geproefd, even meegedaan, maar o zo jammer dat we samen niet langer konden blijven en nu…. Nu hoefde ik voor niemand naar huis. Heerlijk was dat !!!
Maandagmorgen moest ik toch weer een beetje op tijd op want…. Er was een nieuwe vriendengroep in de loods een wagen aan het bouwen en nu had Bart gevraagd of hun in plaats van de Stuntelaars hier mochten komen ontbijten op zondag. Nou dat ging dus niet want de Stuntelaars kwamen al… Nou maar die bouwden toch geen wagen meer… Nee dat niet maar ze komen wel ieder jaar om 12.00 uur eten. Nou dan de nieuwe groep maar op de maandag. Een groep jongeren van allemaal zo rond de 19 jaar oud. Ik had in de keuken een lange tafel gemaakt, tomatensoep en zondagse soep gemaakt, spek met eieren, broodjes, het zag er allemaal heel gezellig uit en om 11.30 uur waren de eerste er…. Zo’n leuke groep jongens en meiden, zo gezellig allemaal , alleen ik (her)kende ze niet alle allemaal. Maar ach wat maakt dat uit. Na afloop gingen ze optocht in Panningen lopen en daar ging ik ook kijken en s avonds nog uit eten met de buurt, wat ook heel gezellig was.
Dinsdagmorgen kwam Lonneke weer met Zoe en gingen we de optocht in Grashoek kijken. Pierke en Joep liepen ook mee en natuurlijk de wagen van de groep “Van Zaat “ Mooie optocht in Grashoek en het was zo leuk met Niene en Zoe, twee vlindertjes die zo leuk naar de optocht aan het kijken waren. Na de optocht gingen Lonneke en ik even naar huis om Zoe te laten slapen en om 17.00 uur gingen we naar Leanzo om carnaval te vieren. Nou kleine Zoe ging helemaal los en net als mama Lonneke vroeger het liefste boven op de bühne dansen. Prachtig om dit zien. Ja en toen kwam de prijsuitreiking en dat duurde en duurde maar, Pierke en Joep waren derde bij de jeugd en op een gegeven moment had ik toch wel zin in een sigaret en wilde effe naar buiten lopen. Er moesten nog twee wagen bekend worden gemaakt… ik was bijna bij de deur en daar stonden de vrienden “van Zaat” en die begonnen ineens te joelen… ja ze waren eerste geworden. De wagen bij ons in de loods gebouwd had gewonnen. Ze vlogen me allemaal om de nek en ik moest met hun naar boven, ik wilde dat niet, hun hadden toch de wagen gebouwd, maar nee ik MOEST mee naar boven, want dankzij mijn heerlijke soep hadden ze gewonnen, tja ik ontkwam er niet aan en liet het dan ook maar gebeuren… in een polonaise de bühne op… en oh er ging zoveel door me heen… Peter wat zou je dit geweldig hebben gevonden, wat zou je genoten hebben van deze groep jongeren die mij op handen dragen en dat in alles laten zien. SUPER was dit !! En in een polonaise weer van de bühne af met Zoe op de arm door de zaal en toen toch even naar buiten om een sigaret te roken en toen ik weer binnen kwam stonden ze in een kring te dansen op het nummer Vergaet neet te laeve… zon mooi nummer en ik moest met Joep G in de kring en uit hun beker bier drinken… Tja het moet niet gekker worden .. ik aan het bier… Ik kon amper nog praten, mijn stem was niet veel meer, maar het was op en top genieten, Zoe en Niene stonden alweer op de bühne te dansen op “wacht neet op later “zo mooi om te zien, die mooie kleine vlinders, maar om 21.00 uur besloten we om toch naar huis te gaan.. de carnaval was voorbij….. Lonneke bleef met Zoe bij mij slapen… tja en hoe krijg je het allemaal bij elkaar bedacht…. ASWOENSDAG en Peters eerste verjaardag zonder hem…..
Al vroeg op de morgen kreeg ik ontroerende appjes, emotioneel, tranen, maar kleine Zoe zorgde voor goede afleiding, Lonneke haalde mooie rode rozen van hun samen en om 11.00 uur kwam Steef met Pierke en Sien , en Claudi met Joep, Mees en Niene, samen koffie met vlaai gedaan en later met Lonneke en Zoe geluncht. Om 16.00 uur kwamen ze allemaal weer en ook Robert en Johan. We haalden chinees en was het gezellig en heel fijn met ons gezin, heel bewust hadden we hiervoor gekozen, ja dit was goed zo !! En s avonds kwam Coen en een aantal lieve vrienden, ja ik wilde Peters 64 ste geboortedag vieren en herdenken en zo was het goed, fijn zitten praten… een lach, een traan en vooral niet alleen zijn op deze bijzondere dag , het leven gaat door en ik weet zeker dat Peter niet anders gewild zou hebben… en het zo waar … de tekst van het liedje van Bjorn en Mieke. 1000 Sterre ...


“Als een klein kind aan de hand
Liersde dich mich wat vastenaovend is

Als ik er straks niet meer bin
Dink dan an deze zin
Dan bin de noeits alleen
1000 sterren bovenan
Doar bin ik d’r iene van
Lach nar boven
Laot ze stroale van geluk
1000 lempkes
Die gaon dan met vastenoavend an
Lach naor boven
Laot ze straole van geluk




WARE VRIENDEN ZIJN
VAN DIE PRACHTIGE MENSEN
DIE JE KOMEN ZOEKEN IN HET DONKER
EN JE DAN WEER TERUGBRENGEN NAAR HET LCHT

Veel liefs Marlies