BIJNA ......... 60.......

Hallo lieve mensen,



Ja dat is gek al een bericht op zaterdagavond….. maar morgen de hele dag geen tijd, en maandag niet en dinsdag niet en woensdag niet… en eigenlijk best wel veel te vertellen….
Maandagmorgen was het toch wel een beetje afkicken van ons weekendje weg en we dronken lang koffie met Robert, want oh wat had Peter veel te vertellen, ja hij had het een SUPER weekend gevonden. Maandagmiddag moesten we naar de fysio in Panningen en dat ging heel goed, nog even een boodschapje en weer naar huis, alles klaarleggen voor dinsdag. Ik kwam net te laat terug in de kamer voor het journaal, maar hoorde dat een Amerikaan en een Japanner de Nobelprijs voor de geneeskunde kregen voor het ontdekken en toepassen van de Immuuntherapie, heel interessant en dat is nou precies de therapie die Peter krijgt in Maastricht. Er is zoveel vooruitgang geboekt bij de behandeling van melanomen dankzij deze twee heren. Zij ontdekten dat bepaalde eiwitten het immuunsysteem activeren en dat er eiwitten zijn die een remmende werking hebben. In hun onderzoek zagen ze dat als ze de rem eraf haalden immuuncellen konden worden gebruikt om tumoren aan te vallen. Ja dankzij deze twee heren gaat het nu zo goed met Peter.
Dinsdagmorgen liep de wekker al heel vroeg af….. 6.00 uur…. Pfff… ik maakte eerst alles klaar en om 6.30 uur ging ik Peter helpen en verzorgen, snel een boterhammetje en een kop koffie en om 7.20 uur was de taxi er. Ik wist al dat Ron niet zou komen en nu was het Hilde. Heel aardig vrouwtje en genoeg te vertellen. Maar langs het kanaal naar Weert was het al volle bak en langzaam rijden, hier liepen we al de eerste 20 minuten vertraging op. Op de A2 was het langzaam rijden en stilstaan….. zelfs in de tunnel reed het zeer langzaam en was het een file tot de ingang van Maestro Kliniek waar we pas om 9.20 uur arriveerden ipv 8.20 uur !!! Bij de lift stonden veel mensen te mopperen dat het zo druk was op de weg en iedereen was minstens een half uur te laat. Eerst naar de balie papieren ophalen, kleine potjes voor het biopt, bloedprikken en wachten… tja want het zou een uur duren voordat de bloedstollingswaarde bekend zou zijn en dan zou het biopt genomen kunnen worden… tja en als die waardes dan niet goed waren…. ????? Voor niks gegaan of zo, maar Peter had al vanaf zaterdag geen bloedverdunners mogen nemen, dus zou het toch wel goed zijn. We besloten om toch maar voor 10.00 uur al naar de afdeling radiologie te gaan voor de echo met biopt, dit omdat we dus gaan meedoen aan een wetenschappelijk onderzoek , er zouden ook nog papieren getekend moeten worden, maar ja die waren nergens… we waren al voor 10.00 uur bij radiologie en we liepen een beetje over de gang, Peter was wat stijfjes geworden van de lange taxirit, we hadden nog geen 20 meter gelopen toen ze ons al riepen… hee,…. Maar moeten niet eerst de stollingswaardes bekend zijn… Nee hoor dat was nergens voor nodig, nee hoor we hadden voor dit onderzoek niet anderhalf uur eerder naar Maastricht hoeven te komen !! Nou ja maar even slikken. Het was dezelfde dokter als 2 weken geleden en Peter maakte een opmerking dat ze nu wel goed moest prikken, waarop de niet zo vriendelijke assistente zei, dat deze dokter heel kundig was en nooit mis prikte. Hum hum zei Peter vorige keer 5 keer geprikt !! Was ook een behoorlijk gestuntel om de stukjes weefsel goed in de potjes te krijgen, maar na 20 minuten waren we klaar en konden we gaan wachten. eerst een poosje in het restaurant , ja daar zie je van alles voorbij komen, de krant gelezen en tegen 12.00 uur gingen we naar de ontmoetingsruimte en na een kop koffie gingen we in de wachtkamer bij artsen zitten. We hadden om 12.30 uur een afspraak bij dr. Aarts, wachten, wachten, wachten… tegenover ons zaten mensen die keken ook al niet heel vrolijk. Op een gegeven moment vroeg ik hun hoe laat hun afspraak was… 12.10 uur bij dr. Aarts…. Oepsie dat wordt dus een latertje voor ons en ging maar even de taxi bellen dat die minstens een uur later kon komen. Net voor 13.30 uur riep dr. Aarts ons binnen , ze verontschuldigde zich dat het zo uitgelopen was, maar ze had een ambulancepatiente gehad en daar had eigenlijk een dubbele afspraak voor moeten staan… Maar goed dr. Aarts was erg vriendelijk en vooral heel duidelijk in de spraak en dat is wat we bij dr. Jansen nogal eens missen.
Ze was heel erg positief over het verloop van alles en al gauw maakte ze de opmerking dat Peter er zo goed uitzag, nee hier zat beslist geen zieke man, ja het lopen dat was niet zo best, maar verder… en de bloedwaardes waren allemaal perfect, ook al zo positief. Peter merkte op dat we zondag feest hadden, ja feestjes zijn leuk, ja en hij wees naar mij, dan is deze geen 50 meer, maar 60. Dr Aarts moest er om lachen, ja zei Peter en dan het volgende doel, weer een feest maar dan groot feest, want…. In mei zijn we 40 jaar getrouwd. Nou zei dr. Aarts en dan het volgende doel… op naar de 50 jaar getrouwd, ja een gouden bruiloft dat is een heel goed doel, we doen er gewoon nog 10 jaar bij !! En wat zijn jullie vrolijke positieve mensen, heel bijzonder !!! In een klap was alle stress en frustratie van de hele morgen verdwenen en ik had haar wel om de nek kunnen vliegen, WAUW dat is SUPER !!! Ja dat ene plekje in de arm, tja maar daar doen we nu een paar kuren voor, de immuunkuren en dan hebben we alles weer onder controle. Wel wilde ze graag nog een MRI scan van het hoofd maken, op de Pt scans is niets meer te zien, en er zal ook wel niets meer zitten, maar de MRI scan geeft nog iets duidelijker beeld, dus een keer laten maken voor de zekerheid . Met hele goede zin liepen we de spreekkamer uit en bij de balie vertelden ze ons dat we gelijk door konden naar nivo 4 voor het infuus met de nivolumab. Oh dat is fijn, geen wachttijd van een uur…. Terwijl Peter aan het infuus lag ging ik even naar buiten, effe een frisse neus in de regen en om 15.30 uur was de taxi er en hadden we dus al met al op de hele dag een vertraging van 3 kwartier. En s avonds deden we lekker niets meer, maar Peter was echt niet extreem moe, nee dat viel reuze mee, en een belangrijke rol hierin speelde dr. Aarts met haar positiviteit
Woensdagmorgen werd er een pakketje gebracht, een heel lief kaartje met geurstokjes van Babette, ons petekind, ook al weer zo’n opkikker !! Om 10.30 uur kwam Claudi Peter halen en terwijl Niene bij mij bleef gingen zij samen op pad om een cadeautje te gaan kopen voor mij. Steef kwam nog op de koffie en lekker met Niene bezig geweest. Peter en Claudi kwamen terug en toen gaf Peter mij al de cadeautjes een mooie grote nieuwe vaas, want de oude was kapot gevallen en een prachtig grote pot met planten voor op de vensterbank. Ja Peter had alles zelf uitgezocht en hij had het super leuk gevonden. Ja want er moest een grote vaas komen voor de rozen zondag en die vaas moest er dus ook al voor zondag zijn… Een paar keer herhaalde hij het wel dat hij het zo fijn had gevonden nu een wat te kopen voor mij, zonder dat ik erbij was. Ja dat deed hij vroeger ook, hij ging altijd alleen op pad voor mijn verjaardag om echt een verrassing te scoren !! Ja ja de oude Peter is weer terug!!!
Donderdagmorgen ging Peter met de taxi naar het afasiecentrum en ik moest eerst een paar telefoontjes doen, nou hier werd ik weer niet vrolijk van, maar gelukkig kon ik het toch snel van me afzetten en naar Panningen gaan voor de boodschappen. Eerst naar de drogist, en daar kom ik best vaak en heb ik het zo beetje bij beetje het verhaal van ons verteld en nu kwam er gelijk iemand vragen naar de uitslag van het biopt en hoe het ging. Natuurlijk weer vertellen en zo lief en attent, ja dit is mijn drogisterij Pour Vous in Panningen. Hier werken mensen met een hart !!! Nog naar de supermarkt en daar trof ik natuurlijk weer iemand voor een praatje en zo was de hele vrije morgen al weer om. Net voor 14.00 uur was Peter weer terug van het afasiecentrum en hij had veel te vertellen, maar eerst even rusten terwijl ik in de tuin werkte, het was heerlijk weer. Later pakte ik de post uit de brievenbus, aha een brief van Maastricht dat zal de MRI scan zijn…. Uhhhhh zondag 21 oktober om 8.00 uur de MRI scan. Nou het moet niet gekker worden daar maar weer voor bellen en verzetten ! Want bij ons is de zondag toch nog een beetje heilig en gaan we niet iets doen wat de hele week ook kan!!
Vrijdagmorgen kwamen ze de mais dorsen…… maar uh… dat was niet zo heel veel nobels… Maastricht gebeld en gelukkig kunnen verzetten naar een heel geschikt tijdstip. Wil kwam om met Peter te gaan zwemmen en ik was druk met van alles. Net na eten kwam Claudi met Joep, Mees en Niene kijken naar het mais dorsen en gingen we met Peter samen kijken. Nee dat was niet veel, de kuil kwam bij lange na niet vol. Mees bleef hier en even later kwam Sien ook hier spelen. En oh wat hadden Mees en Sien samen een plezier, op de maiskuil en Robert helpen, maar ook op de Loader zitten. We dronken buiten koffie en tja… als de opbrengst wat meer was geweest was het een super dag, maar in 40 jaar was de opbrengst niet zo verschrikkelijk laag geweest en de kwaliteit was ook nog minimaal, door de extreme droogte waren er bijna geen kolven in het gewas. Robert bleef met Sien hier eten , ja Sientje wilde wel “karboet”eten, nou we waren benieuwd of ze dit lekker vond. Met roggebrood en stroop en Sientje smulde ervan, ja dat vond ze heel lekker. Peter genoot van het smikkelen van Sien en natuurlijk van zijn eigen roggebrood met “karboet”’.
En vanmorgen was het opruimen, appeltaart bakken en samen de rozen ophalen in Meijel, alles alvast klaarzetten en net na de middag werd er een mooi boeket bloemen bezorgd van mijn broer Pol en Sonja, die morgen verhinderd waren, nog allerlei telefoontjes en van alles regelen, maar uiteindelijk was ik toch om 18.00 uur klaar met alles en nu dan het laatste bericht als vijftiger, want morgen staat de ZES vooraan… maar och wat maakt het uit, als we maar genieten van alles en dat doen we. SAMEN maken we er wat moois van !! SAMEN GENIETEN WE !!!



HET KRACHTIGSTE WAPEN TEGEN STRESS IS
KIEZEN VOOR POSITIEVE GEDACHTEN



Veel liefs Marlies