PUNTHOOFD.... STOOM UIT DE OREN.....

Hallo lieve mensen,



Ja soms krijg je er een punthoofd van…. En soms ook wel twee…. Of drie…
Zondagmiddag waren we geen minuut meer alleen, eerst kwam Coen even langs, weekblad de Boerderij brengen zodat Peter weer wat te lezen had en even later kwam Roos het zusje van Peter en tegen !7.00 uur kwamen Claudi, Johan, Joep, Mees en Niene en die bleven gezellig hier frietjes eten.
Maandagmorgen deden we nog niet zo heel veel, ik was aan het twijfelen of ik al Maastricht zou bellen want er was nog steeds geen bericht wanneer de afspraak in Maastricht was voor de echo met biopt. Maar ja ook niet al te ongeduldig zijn en misschien aar eens een keer afwachten ….
Na het middagslaapje gingen we naar de fysio in Panningen. WAUW wat ging dat weer goed. Peter moest op een soort wiebelkussen gaan zitten en dan allerlei oefeningen doen. Dat wiebelkussen stimuleerde hem om steeds weer zijn evenwicht te zoeken en dan te corrigeren. Dit maak zijn heupgewricht sterker en daardoor op termijn beter gaan lopen. Dit ging heel erg goed en ook de oefeningen met de stok met beide handen gingen heel goed Ook het lopen en de knie dan optillen ging heel goed We spraken nog een poosje met Gerard over de rechterarm en Gerard zei dat het heel vaak voorkwam dat er in de aangedane kant verklevingen ontstaan. Maar toch de echo met biopt laten doen om al het andere uit te sluiten. Moe maar heel voldaan gingen we na 50 minuten weer naar huis, ja Peter was wel heel erg moe en dus deden we s avonds niets meer.
Dinsdagmorgen deden we allerlei klusjes, ik zocht het telefoonnummer van Bert, de man waarmee Peter in 2006 naar Rusland is geweest , maar helaas dat stond nergens meer in een boekje en toen maar via de website geprobeerd en inderdaad contact gekregen maar nog niet met Bert zelf. En op tijd eten om vervolgens naar Deurne te rijden en het vlees op te halen. Ik was er heel druk mee en toen appte Anneke ook nog dat ze niet kon komen omdat ze ziek was… oef balen, nu moest ik echt alles alleen doen, tussendoor pakte ik de post en was er nog steeds geen oproep van Maastricht, toch maar effe bellen, maar er waren zoveel wachtenden voor me…. Wel was er de uitslag van het bevolkingsonderzoek van mij en daar was de uitslag goed van. Toch weer opgelucht….Dan woensdagmorgen maar naar Maastricht bellen, ik werkte hard door en uiteindelijk was ik om 21.00 uur klaar met alles… poeh poeh….
Woensdagmorgen als eerst e werk Maastricht bellen… Ik legde het een en ander uit en dat we nog geen oproep hadden gekregen… oh ja we hadden ons wel af moeten melden want de afspraak stond er voor maandag 3 september… UH maar daar hebben wij geen bericht van gehad…. Oh bent u niet gebeld door radiologie… Nee niemand van Maastricht heeft gebeld. Oh Rosalie had moeten bellen want die heeft de afspraak geregeld. Het begint een beetje te stomen in mijn hoofd !! Is Rosalie er. Nee Rosalie is er pas om 11.00 uur en dan zal zij U wel bellen… Inmiddels waren we 3 kwartier verder… Ik ruimde de was op en bereidde het eten voor en toen was het wachten op een telefoontje uit Maastricht…. !1.20 uur nog niemand gebeld… Nou dan doe ik het wel weer… Secretaresse aan de lijn… Ja ik zie dat er een afspraak staat voor 3 september maar toen bent U niet geweest…. Grrrrr…. Maar is Rosalie er… Ja Rosalie was er…. Na 5 minuten Rosalie aan de lijn…. Tja U was er niet op maandag 3 september Grrrrrrrr…. Oh U hebt geen brief gehad ??? Nee en ook niet gebeld grrrr….. Oh dan regel ik een nieuwe afspraak voor U…. tuuttuut…. Maandagmiddag 10 september….. Oh maar dan hebben we fysiotherapie … kan het ook op dinsdag of woensdag….. Rosalie zou je me misschien door kunnen verbinden met radiologie zodat ik zelf de afspraak kan maken…. Moeilijk moeilijk maar uiteindelijk kreeg ik toch een juffrouw van radiologie aan de lijn…. Jaaaaa. … U bent afgelopen maandag niet op de afspraak verschenen en ook niet afgemeld…GGGGRRRRRR… De stoom komt bijna uit mijn oren….. Maar goed uiteindelijk de afspraak kunnen regelen voor woensdag 12 september, dan hoef ik hier in ieder geval niets te verzetten !!! Maar krijgen we nog een schriftelijke bevestiging… nou deze juffrouw was niet zo aardig… ik kan nog net vragen welke afdeling we moesten zijn en ik zou nog gebeld worden door Rosalie. En inderdaad om 12.00 uur belde Rosalie… ja want hoe zat het nu met de bloedverdunners wel of niet stoppen hiermee. Nou we moesten maar even naar Maastricht komen om de stollingswaarde te laten bepalen. Grrrr….. Ik vroeg of dat misschien ook dichterbij huis kon….nou dat ging ze even na vragen… ja dat kon in Panningen en dat moest dan uiterlijk vrijdag gebeuren, want als Peter moest stoppen met de bloedverdunners dan moest dat 5 dagen van te voren….. Maar….. dan kon de afspraak voor die maandag en komende maandag toch ook niet doorgaan…. Ik voelde hem al… dan waren we dus voor de Jan Joppa naar Maastricht gereden want dan zouden ze de biopt niet kunnen doen…. Grrrrr. Maar de bloedprikpapieren…. Oh hebt U die niet. Neeeeee !!! Nou die zou Rosalie dan doorfaxen naar Panningen en vervolgens zou ze mij nog een keer terugbellen dat alles goed was aangekomen en dat we vrijdagmorgen bloed konden gaan prikken in Panningen en dan zou dr. Jansen vrijdag bellen voor de uitslag en een week later dr. Kerkhof voor de uitslag van het biopt. Nou mijn punthoofd werd steeds groter !!! En….. er zou nog een schriftelijke bevestiging komen !!! Hoezo mensen aan het werk houden……
Na het middagslaapje zei Peter gaan we naar Kessel…. Hoezo Kessel, ja de kaas is op, gaan we even naar de kaasboerderij…. Och ja waarom niet en zo gingen we even naar de kaasboerderij en daar even stoom af blazen… heel fijn en gezellig !!!
Donderdagmorgen waren we op tijd op en gingen we samen naar het afasiecentrum. We hadden afgesproken dat Peter er in principe de hele dag zou blijven en als hij te moe werd dan zou ik hem eerder ophalen, vandaar dat we er ook geen taxi voor geregeld hadden. Er waren veel bekenden bij het afasiecentrum en ik maakte kennis met Mirranda, Riet was er en Marianne. Een praatje gemaakt met Mirranda en mijn mobiele nummer doorgegeven en toen ging ik weer naar huis, eerst nog de boodschappen gedaan…. Alleen geluncht….. de boekhouding gedaan…. Mar eigenlijk vond ik er geen klap aan…. Ik voelde me zo verdomd alleen…. Heel gek !!! IK had me zo verheugd op een vrije dag….
Ik besloot om 15.00 uur weer naar Blerick te rijden en te kijken bij het bewegingsuur van Peter. Nog even een praatje gemaakt met een andere partner en toen bij bewegen gekeken. WAUW wat was ik hiervan onder de indruk, want ging dat goed en wat was het mooi om te zien. SUPER!!! Peter reed onder het toeziend oog van een aantal mede clienten zelf weer naar huis… dat hadden ze nog niet eerder gezien dat Peter zelf auto reed… Op de terugweg vertelde Peter dat hij wel een uur geslapen had, ja echt geslapen en dat had hem goed gedaan, ja het was allemaal heel goed gegaan, wel was er een moeilijk opgave geweest bij taal, maar toen hij mij het briefje liet zien, zei ik dat dat voor hem ook heel moeilijk was… een woordzoeker met alle letters door elkaar….
S Avonds ging ik nog lekker lopen met Willemien en Annemarie en toen was alle stoom en eenzaamheid wel uit mijn oren en wandelden we heerlijk.
Vrijdagmorgen moesten we dus gaan bloedprikken in Panningen….. ja er waren bloedprikpapieren… een keer voor donderdag, maar toen waren we niet geweest en een keer voor vrijdag…… Grrrrrr… Moest hij twee keer komen dan… de juffrouw keek het na…. Nee moest gewoon een keer, maar waarom er dan voor donderdag en voor vrijdag waren….. tja dat wist ze ook niet, maar de uitslag van de stollingswaarde zou s middags doorgefaxed worden naar Maastricht… Maar wel een superaardige bloedprik juffrouw…. Nog even een boodschapje gedaan en weer naar huis waar we heerlijke spare ribs gingen eten.
Net voordat we s middags naar de extra fysio in Panningen gingen belde dr Jansen. Ja de uitslag van de stollingswaarde was prima. Oh en wat betekend dat…. Moet Peter nu stoppen met de bloedverdunners of niet…. Oh dat was een bijzondere vraag…..Dat wist dr. Jansen niet meteen dat ging hij navragen en zouden we terug gebeld worden… 5 minuten later belde hij weer.. Volgens hem hoefde Peter niet te stoppen met de bloedverdunners, maar hij ging nog verder navragen en als hij wel moest stoppen zou hij nog terugbellen.
Bij de fysio ging het weer supergoed en Gerard dacht dat Peter heel goed trainbaar was en dat met behulp van een wiebelkussen hij dat thuis ook kon oefenen. Beetje navraag gedaan en dan de volgende week op zoek naar een wiebelkussen en terwijl we naar de auto liepen belde dr Jansen weer….. Peter moest wel stoppen met de bloedverdunners. Ja en hij ging nu met vakantie en we zouden nog een afspraak krijgen bij dr. Aarts over de uitslag van het biopt…. Oh maar dat zou toch dr. Kerkhof doen… Nee hij had de afspraak bij dr. Aarts gezet en daar kregen we nog bericht van wanneer…. Nou nou nou ik wenste hem een prettige vakantie en dan wachten we maar af wie ons de uitslag geeft en wie er belt of dat we naar Maastricht moeten voor de uitslag…. Naar huis en ik pakte de post… verrassend een brief uit Maastricht met de informatie en de afspraak over de echo en biopt !!! Mijn punthoofd werd alleen maar groter….
Zaterdagmorgen kwam Anneke om te helpen en op een gegeven moment was zei met Peter aan de praat in de keuken. Peter was uitleg aan het geven over de nieuwe fysiotherapie en dat hij op een wiebelkussen had gezeten en dat we dat nu ook voor thuis wilden aanschaffen, oh zei Anneke maar wij hebben er thuis eentje liggen waar we niets meer mee doen, dat mag je wel hebben…. Nou dat zou fijn zijn !! Claudi kwam met Joep, Mees en Niene en was ik met hun buiten bezig, alle eikels opruimen, tractortjes erbij en oh wat hadden ze een plezier. Op een gegeven moment had ik Niene op de arm en ze wilde naar de druiven en oh wat vond ze die lekker, ze plukte ze zelf van de struik en dan hoppa in het mondje….Claudi had inmiddels de lasagna afgemaakt en toen om 12.00 uur alles weer naar huis was konden wij gelijk eten. En na het eten kwam Anneke het wiebelkussen brengen… ja precies hetzelfde als op de fysiotherapie.
S Avonds wilden we nog naar Wim en Els gaan maar ie waren niet thuis en toen belde Claudi of we het leuk vonden om zondagmorgen mee naar Dierenrijk in Nuenen te gaan. Ja dat vonden wij wel heel leuk, maar dan zouden we wel om 9.15 uur al vertrekken….
Dus vanmorgen op tijd op, wel lekker ontbeten en net voor 9.30 uur reden we naar Nuenen. De rolstoel mee en het was super leuk, Peter genoot ervan, de dieren de kinderen en hoe gek dat Niene was op de dieren, de stokstaartjes, de wasbeertjes, de leeuwen de apen, de kriebelvisjes, PRACHTIG!! Heerlijk genieten en dat was ook wel nodig na deze week…. Mijn punthoofd is weer normaal geworden en de stoom is allemaal uit mijn oren!!! Nu maar hopen dat het woensdag allemaal naar wens verloopt in Maastricht en dat de biopt ook goed zal zijn.. Dat we de dan de vlag een poosje uit kunnen hangen!!!



IN DE PUT IS GEEN RUIMTE OM TE WERKEN
DAAROM KRUIPT EEN IJVERIG MENS ER GAUW WEER UIT!!!!



Veel liefs Marlies