NOG SPANNENDER !!!!!

Hallo lieve mensen


Zondagmiddag kwamen Piet en Mari a nog even op de koffie en dat was weer heel gezellig. Lekker eventjes bijgepraat en verder deden we de zondag niet veel.
Maandagmorgen kwam Steef voor de boekhouding en ging Peter weer uit zichzelf op de hometrainer en tegen de middag zei hij dat ik Lonneke moest bellen voor haar verjaardag want ook hij wilde haar feliciteren. Ik geloof dat het de eerste keer in 10 jaar is dat we niet op 2 juli in Haarlem of Hoofddorp zijn en dat voelde toch wel een beetje raar, maar het goede nieuws is …. Volgend jaar wonen ze een heel stuk dichterbij, ja ze komen terug naar het Zuiden, weliswaar geen Limburg maar Brabant en dan hoeven we nog maar een klein uurtje te rijden.
Voor s middags hadden we een dubbele afspraak staan bij Richard en dat ging supergoed. Eerst de arm hand losgemaakt en toen lopen. Ik stelde voor om een stok te pakken en die Richard en ik dan vasthielden als een rekstok en dan moest Peter de stok met beide handen vastpakken en lopen. Nou en dat ging toch goed. Heerlijk en met een heel goed gevoel gingen we weer naar huis. Daar waren Claudi en Linda nog met 6 kinderen en die hadden heerlijk gezwommen. We zaten nog een poosje buiten en Peter genoot van zijn boek over Grashoek en hij was zelf zo verbaast dat hij dit nu allemaal ook kon lezen, want in 2010 toen het boek uitkwam kon hij alleen de fotos bekijken en nu kan hij alles ook lezen !!
Dinsdagmorgen was het weer prachtig weer en Peter liep naar de moestuin, hij ging kijken hoe groot de bloemkool was, ja want was toch wel toppie dat we zelf bloemkool hadden. Ik maakte tomatensoep en snijbonenstamppot met gehaktballen en om 12.00 uur gingen we de kinderen uit school halen. Een heel gekwetter, en allemaal moesten ze vertellen, de soep vonden ze heerlijk en toen de stamppot op tafel kwam zei Sientje… ik zeg effe niets meer want ik vind dit zo lekker, ja heerlijk vonden ze het allemaal. Na het eten ging Peter naar boven en ik bracht de kinderen naar school. Ffe naar Beringe wat groenteplantjes gehaald en maar gelijk gepoot en de sproeier erop, daarna ruimde ik nog het een en ander op en legde alles klaar bij het zwembad want om 15.30 kwam Claudi en die bracht Pierke, Joep, Sien, Mees en Niene mee om te gaan zwemmen.
Pter was inmiddels ook weer beneden en kwam bij het zwembad zitten, maar na een uurtje wilde hij toch weer naar binnen, het was hem te warm. Ik appte Ron of hij ons woensdag naar Maastricht reed en even later belde hij. Ja hij reed ons naar Maastricht maar het werd wel een combirit oftewel we moesten over Someren rijden en daar iemand ophalen. Nou dat is toch niet de afspraak, we hoeven niet gecombineerd naar Maastricht te rijden dus ik belde Hebben taxi, maar dar kreeg ik nogal een grote mond en dat het heel normaal was om gecombineerd te rijden. Ik zei dat het wel een half uur extra reistijd betekende, nee hoor het was maar een kwartier van Grashoek naar Someren…. Met de helikopter dan zeker. En wij moesten gewoon een kwartier eerder klaar zijn , want we werden eerder opgehaald en daar moest ik het mee doen. Wim was inmiddels gekomen om Peter te behandelen en we hadden het over de pols van Peter, ja was daar nou iets mee of niet. Misschien zouden ze het op de scan gezien hebben of er misschien iets gekneusd was of zo…
Redelijk goed uitgerust werden we woensdagmorgen wakker, oh hoe spannend is het allemaal, maar eigenlijk hadden we er heel veel vertrouwen in. Peter is zo goed de laatste weken, zo alert zo vrolijk en actief….. Ron was er om 8.50 uur en die baalde ook dat we nu nog eerst naar Smeren moesten, over de A67, maar een afslag eerder eraf want daar begon een vette file… vrouwtje opgehaald in Someren en die was er ook al niet over te spreken dat ze 20 minuten te laat werd opgehaald terwijl ze ook niet in de combi hoefde te rijden… OM 10.15 uur waren we in Maastricht , bijna een half uur langer als anders, maar gelukkig waren we meteen aan de beurt bij het bloedprikken In de ontmoetingsruimte even gepraat met Riet en die vond dat Peter er erg goed uit zag en dat hij ook een stuk beter liep. Tegen 11.00 uur gingen we in de wachtkamer van dr Jansen zitten, ja en toen begon het kriebelen…. 10 minuten later riep dr. Jansen ons binnen, tja…. En toen had ik al direct niet het goede gevoel. Hij vroeg hoe het ging en allebei antwoordde we dat het heel goed ging, ja dat vond dr. Jansen ook en dat Peter heel goed liep… maar…… de scan was best wel goed, de lever, de milt, de nieren de botten, de klieren, maar… de rechterarm !! Oh ja en wij wezen allebei naar de pols, nee zei dr. Jansen iets hoger net onder de ellenboog daar zit iets… !!! Ik vertelde dat Richard dat 4 weken terug ook gevoeld had en Wim en Wil en John, maar dat die dachten dat het met een spier te maken had… want ze kregen het steeds weg gemasseerd. Tja ja… dr. Jansen wist het ook niet, hij voelde nog eens en nog eens, maar wellicht dat een echo uitkomst kan bieden. Ik vroeg of dat haast had, nee dat had geen haast ik moest maar even met de secretaresse overleggen . Hij gaf ons de papieren en de uitslag van de scan mee en over 2 maanden weer een nieuwe scan laten maken en over de uitslag van de echo zouden we gebeld worden. Anouk zat achter de balie en ik gaf haar de papieren. Oh ze ging eens even bellen of de echo misschien nog vandaag gemaakt kon worden dan hoefden we niet extra terug te komen, scheelde toch weer een rit. Het duurde en duurde en eerst kon het niet maar Anouk drong nog eens aan en yes het kon om 13.30 uur. Dat kwam mooi uit , konden Peter en ik lunchen in het ziekenhuis en Ron kon het vrouwtje terug brengen naar Someren en vervolgens ons weer komen ophalen. Tijdens de lunch las ik alles nog eens goed door en wat voor Peter heel belangrijk was in het hoofd waren NUL stipjes meer te zien . En daar was hij zo opgelucht over dat hij er gewoon vrolijk van werd!!! Om 13.30 uur meldden we ons op H3 voor de echo, even wachten en toen riepen ze ons naar binnen. Ik mocht erbij blijven. Peter moest zijn rechterarm op een tafel leggen en werd er gekeken… tja tja, heeft het nog met het CVA te maken of is het een nieuwe uitzaaiing…… dubieus. Dus werd er een tweede dokter bij geroepen, tja ja, hetzelfde dilemma, men kon het eigenlijk niet zo goed vaststellen, dus werd de skeletspecialiste erbij gehaald. Ik vertelde over het CVA en dat we nog steeds fysio en zwemmen deden dat Wim iedere dinsdag de arm komt masseren en dat dan de verdikking en de belemmering weg is. Tja dat maakte het allemaal er niet duidelijker op. Het zou dus ook een gevolg van het CVA kunnen zijn… maar ze gingen het met de PET CT scan vergelijken en dan kregen we vrijdag de uitslag telefonisch van dr. Jansen.
Pffffff wat een dag, we waren er zo van overtuigd dat het allemaal goed zou zijn en nu weer onzekerheid!! Helemaal ko waren we om 16.00 weer thuis, maar na het eten was Peter weer fit en wilde hij buiten zitten met het Grashoek boek. Ik vroeg of hij niet ongerust was. Nee hoor Alles komt goed en het belangrijkste is mijn hoofd en dat is goed !!!
Donderdagmorgen deed ik de boodschappen en Peter bleef thuis. Anneke was er om 120 gehaktspiesjes te maken voor Jong Nederland en toen ik terugkwam zat Peter gezellig bij Anneke in de keuken te kletsen !!! Ik ruimde de boodschappen op en begon aan het eten en Peter ging naar buiten en even later zag ik hem alweer bij de moestuin staan. Ja hij ging even naar de bloemkool kijken !! Na het eten ging Peter naar boven en ik had het niet meer, oh was ik verdrietig, wat een onzekerheid, zal het nu nooit eens een keertje mee zitten en dat we onbekommerd van alles kunnen genieten, lekker een paar dagen weg zonder zorgen…..
S Avonds ging ik lopen met Willemien en dat luchtte op, heerlijk gelopen en gepraat over mijn onzekerheid en verdriet.
Wonder boven wonder slapen we heerlijk en worden we vrijdagmorgen goed uitgerust wakker en ziet her er allemaal weer zonniger uit. John kwam om met Peter te gaan zwemmen en ik zat klaar met 2 telefoons toch te wachten op het telefoontje uit Maastricht, maar ik weet uit ervaring dat dr. Jansen ook nog om 18.00 uur kan bellen. Om 11.30 uur waren Peter en John terug en het eerste wat John zei was dat de arm nu heel soepeltjes was en dat het erg goed had gegaan. WAUW dat was weer een opsteker!!! Maar oh wat kropen de minuten… Peter ging rusten en ik durfde niet zo heel veel te doen, bang als ik was dat ik de telefoon niet zou horen. We dronken samen koffie en keken voetbal en om 16.15 uur ging ik toch maar zelf bellen… ja hoor dr Jansen was er nog… ja hij was bezig met zijn belafspraken en ja hoor we werden nog gebeld vandaag…. En eindelijk om 17.37 uur ging de telefoon. Dr. Jansen….. tja ja het was er allemaal niet heel veel duidelijker op geworden. Ook op de echo zat er een verdacht plakje, maar ze konden het niet precies traceren en nu wordt het dinsdag in het specialisten team verder besproken. Ik vroeg wat er dan voor opties waren. We moesten denken aan bestralen van de arm, of de nivolumab weer opstarten, misschien toch te vroeg gestopt met kuren of nog niets doen tot de volgende grote PET scan. … Maar feit was dat in ieder geval niet in de botten zat, er zat iets tegen een spier aan… Maar dinsdag wordt het dus besproken en dan krijgen we woensdagmiddag telefonisch de uitslag en wat er verder moet gaan gebeuren…
Heemaal van het padje af vertelde ik het Peter, maar die was er helemaal niet zo van onder de indruk, hij is er van overtuigd dat het niets belangrijks is en dat het met zijn CVA te maken heeft. Al gauw kreeg ik een appje van Wim en die beurde ons toch ook weer op, ik zie Wim altijd als onze privé deskundige. Maar na het eten had ik het weer even niet meer en wilde weg… ergens naar toe, oh zei Peter dan gaan we toch naar de nummer 1 en nummer 3. Ja maar nummer 1 is aan het werk, daar is niemand thuis, nou dan gaan we naar de nummer 3, naar Claudi. Daar ging Johan net weg met Joep en mees tegels halen en waren we met Claudi in Niene alleen in de keuken. Niene zat bovenop de keukentafel voor Peter en deed met de handjes en de vingertjes en toen begon Peter te zingen.. met de vingertjes , met de vingertjes en oh wat hadden ze een plezier !! Een heel stuk beter gingen we na een uur weer naar huis en reden nog een blokje om naar de mais kijken.
Zaterdagmorgen kwam Steef nog even met Pierke en Sien en moest er gekleurd worden en weer was Peter heel alert, maar na de middag was ik weer heel verdrietig en oh ergens moest ik de positiviteit vandaan halen want we moesten nog naar het feest van Ria die 70 werd…
Maar Peter had er zin, Ja we gaan, hij is er zo goed aan, hij heeft weer energie, zijn praten is zo goed, zijn alertheid is sinds 2 jaar niet zo goed geweest, dus gingen we om 16.30 uur richting Venray Heide naar een minicamping waar Ria haar feest hield. Mooie leuke locatie en we konden heerlijk buiten zitten. We schoven aan bij de broers en zussen van Ria en het was al gauw heel gezellig. Nicht Lies kwam er nog bij zitten en we hadden volop praat. Harry kwam er ook nog bij zitten en werd er veel over de Grashoek gepraat. Super gezellig allemaal. Op een gegeven moment vroegen ze of we binnen kwamen zitten want de kleinkinderen gingen wat voor dragen. Peter bleef buiten zitten en Geer van Zon ging bij hem zitten om hem gezelschap te houden. Nou Peter vond het geweldig, ik hoorde hem lachen en vertellen, en nee hoor hij was echt niet moe en toen we naar huis gingen , moest Petr nog even naar het toilet, ja een hele onderneming en toen kwam Theo een schoonbroer van Ria naar ons toe, we kennen hem ook al heel lang en die pakte ons vast en die sprak toch mooie emotionele woorden voor ons, we kregen er gewoon tranen van… en hij sprak ons zo bemoedigend toe… WAUW !!
Op de terugweg hadden we het er de hele tijd over, wat was het fijn geweest voor ons en wat hadden we elkaar veel te vertellen, ja dit was een SUPER avond voor ons!!!
En vanmorgen wilde Peter weer naar buiten en nu wilde hij bij het zwembad gaan zitten maar eerst naar de moestuin,….. uh moe, nee hij was niet moe daarvoor was het veels te gezellig geweest en ach alles komt goed, ja woensdagavond weten we weer iets meer, dus tot dan nog heel spannend, maar Peter zegt wel ieder uur… ALLES KOMT GOED !!!



TROUW IS DE BESTE RELATIE
TEVREDENHEID DE GROOTSTE RIJKDOM
EN GEZONDHEID IS HET GROOTSTE GESCHENK
EN LIEFDE OVERWINT ALLES


Veel liefs Marlies