VADERDAG 2017

Hallo lieve mensen,


Maandagmorgen stond er niets op het programma en ging ik lekker van alles opruimen, glas voor de glasbak, kasten opgeruimd en 4 zakken kleding voor de zak van Max. Peter ging uit zichzelf op de hometrainer. Hij vindt dit nu zelf ook heel belangrijk, hij wil weer meer conditie krijgen en dat gaat ook aardig lukken. Kei goed!!
De rest van de dag deden we niet zo heel veel meer, beetje lezen , beetje buiten bezig een beetje van alles wat.
Dinsdagmorgen moesten we naar de fysio in Venlo, Richard was het weekend naar Frankrijk geweest om te fietsen op de Mont Ventoux, en het is Peter die dan vraagt aan Richard hoe het was geweest en of hij de berg 3x had beklommen, kei knap hoe Peter dit allemaal wel kan onthouden… niks mis met zijn geheugen !! We hadden een dubbele afspraak en nadat de arm en hand goed los gemaakt waren , gingen we lopen op een lange gang. We hadden de kruk meegenomen en het was voor het eerst in maanden dat Peter weer met de kruk liep en dat ging supergoed!! Op de terugweg reden we over Maasbree om de zakken kleding in de kledingcontainer te doen. Thuis gekomen eens door de groentetuin gelopen en ja hoor, koolraap en sla stonden op het menu, heerlijk gesmuld van onze eigen verse groenten , zo grappig hoe Peter het eten beoordeeld, de sla was nummer 1 en de koolraap nummer 2 en toen ging Peter naar boven voor zijn middagslaapje en ik reed naar Deurne het vlees halen. Het waren allemaal makkelijke bestellingen en zo was ik om 7 uur al met alles klaar. Ik legde nog alles klaar voor Maastricht en gingen we een beetje op tijd naar bed.
Woensdagmorgen was Ron er al om 9.15 uur om met ons naar Maastricht te gaan en zoals iedere keer heel gezellig in de taxi, voor ons gevoel zijn we er dan ook zo. Ron vertelde dat hij tussendoor nog een ritje moest doen en ons rond de klok van 14.00 uur weer zou ophalen. Wij gingen naar nivo 5 om ons aan te melden en al vrij snel waren we aan de beurt om bloed te prikken. Een hele aardige juffrouw prikte bloed en we maakten nog een praatje wat er de afgelopen 9 jaar allemaal gebeurd was, ja ze vond het nogal heftig allemaal, maar ook dat we al weer heel veel vooruit waren gegaan. We gingen in de ontmoetingsruimte zitten en wachten voor onze afspraak bij drs Latten-Jansen. De gastvrouw kwam ook nog even een praatje maken, ja ze had ons al heel vaak gezien en vond ook al dat Peter er zo goed uitzag nu. Om 11.45 uur werden we al geroepen door Dr Latten. Een vrouwelijke van ongeveer 35 -40 jaar. Heel aardig, vlot en positief ingesteld!! Ze was ook heel duidelijk en royaal in de antwoorden, niks verkeerds van dr. Jansen, hij was op vakantie nu, maar bij hem moet je alle antwoorden eruit trekken en hij is dan vaak een beetje vaag. Zo vroegen we nu nog een keer naar de uitslag van de scan, Jansen zei toen het was allemaal verminderd en was heel positief erover. Deze dokter zei… kijk het is bijna 20 % kleiner geworden en dat is heel goed voor de eerste 3 maanden, een teken dat de kuur goed is aangeslagen, vaak zie je dat de gezwellen eerst nog wat groeien, om dan vervolgens te slinken en dan is bijna 20 % heel erg goed!!! Zo worden we vrolijk van!!! En vervolgens vroeg ik wat de bloeduitslagen allemaal betekende en ook hier gaf ze duidelijk uitleg over, welke waardes ze allemaal meten en wat belangrijk is, de nier en leverfuncties zijn heel belangrijk. Met een heel goed gevoel gingen we weer in de ontmoetingsruimte zitten, de mensen uit Belfeld waren er niet, tja het kan zijn dat ze op een heel ander tijdstip moesten komen en dat we ze daardoor mis zijn gelopen, jammer. Om half 1 moesten we naar nivo 4 naar kamer 2, gelukkig was Daisy hier en als je haar ziet word je ook weer vrolijk. Om 14.00 uur zat de kuur er weer in en konden we met Ron naar huis. Peter wilde niet meer naar boven voor zijn slaapje dat deed hij wel in zijn stoel.
Donderdagmorgen weer een beetje op tijd op, want we hadden een poosje terug al besloten als het goed zou gaan met Peter dat we dan vandaag naar het uitstapje van het afasiecentrum zouden gaan. Dat was dit jaar in de Melderslo, bij het streekmuseum de Locht. Peter reed er zelf naar toe en ik had wel de rolstoel in de auto gezet. Geertje en Marianne stonden bij de ingang en het was een echte verrassing dat we er waren. We gingen bij Marti aan een tafeltje zitten en even later zagen we ook Jenny en Brigitta, maar ook Frits en Marlie, ja heel veel bekenden, maar ook veel nieuwe gezichten. Poosje met Jenny gepraat en toen werden er groepen gemaakt. Wij waren niet ingedeeld en ik zei dat we graag bij de groep van de asperges wilden zijn omdat we maar tot de lunch bleven. Met een groep van 15 personen werden we door een gids rondgeleid, Heel erg boeiend en interessant en eigenlijk vonden we het jammer dat we niet langer konden blijven. Peter was toch wel moe en ook had hij woensdag zijn middagslaapje gemist, en 2 dagen achter elkaar… dat kan nog niet zo goed. En zo waren we rond 13.00 uur weer thuis, samen een broodje gegeten en Peter naar boven voor een lang middagslaapje.
Om kwart over 3 moest ik Joep en Mees uit school halen, de fietsjes achter in de auto en Mees vond het maar niks dat ik met de auto was…. Oma moest maar van de verjaardag een fiets krijgen, dan kon ik hun met de fiets uit school halen. Ja maar Oma heeft een fiets die staat in de loods. Ja zegt Mees maar die doet het niet….. Nou oma durft niet zo goed met Joep en Mees te fietsen……
Steef kwam met Pierke en Sien, en Janine, Jurrejan en Merel ook zwemmen en zo zaten er om 4 uur 6 kindjes in het grote zwembad. Peter was inmiddels ook opgestaan en Wil was nog even geweest, maar Peter wilde niet behandeld worden, het was veel te warm en hij was al de hele morgen op pad geweest… hij ging nu bij het zwembad zitten en genieten van de kinderen. Hij was wel een klein beetje misselijk en drs Latten had gezegd dat hij daar het beste een pilletje voor kon nemen, waarom niet, dus dat deed hij nu maar….. Bij het zwembad zat hij te genieten van het gespette en gespatter. Het is gewoon echt heerlijk om te zien hoe hij zit te genieten, ja en dan geniet ik ook met volle teugen. Op facebook zit ik op een NAH partner lotgenoten pagina, en daar lees ik dan vaker dat de mensen niet tegen de drukte kunnen en zelfs de kleinkinderen in etappes op afspraak moeten komen Nou en dan ben ik zielsgelukkig dat Peter hier zo van geniet al zijn het 20 kinderen die hier in zwembad springen… hij geniet ervan!!!
Mees wilde eerst niet in het water, en later niet uit het water, nou en dat was een ware strijd, want telkens weer gooide hij zijn bootje in het water en wilde er zelf weer in, het was veels te kort geweest, maar Papa Johan kwam hen op tijd halen want ik ging nog lopen met Willemien en dan moest alles opgeruimd zijn.
Vrijdagmorgen kwam Wil om te behandelen en Peter zat al op de hometrainer toen Wil kwam, ja want Wil had niet heel veel tijd, maar toch in kunnen plannen, was eigenlijk donderdag de bedoeling geweest, maar nu was Peter fit en zat dus al op de hometrainer. Ik ging even asperges halen, de laatste verse van dit seizoen en toen ik terugkwam was Wil al weer weg en vertelde Peter dat het heel goed gegaan had allemaal. Ik ging nog gauw de andere boodschappen doen en scoorde een verse vis bij de visboer ja dat vond Peter wel lekker.
S Middags was Peter weer een beetje misselijk en ik vroeg of hij weer een pilletje wilde, ja eigenlijk niet, maar ja… misschien toch wel. Ik pakte het doosje en dacht bij mezelf lees de bijsluiter nog eens even goed door……. Nou ja….. Ik las het Peter voor en hij wilde er absoluut geen!! Nee dan maar een beetje misselijk, want wat je daar allemaal van kon krijgen… Hij nam liever een pepermuntje want dat werkt ook !!! Terwijl we aan de koffie zaten vroeg Peter waarom Niene niet was gekomen, die kwam toch vrijdagmiddag altijd…. Nou ik denk dat Niene thuis is want Johan is ook thuis…. Nou dat vond hij maar niks want hij had Niene al de hele week niet gezien…… en dat was zo leuk als zij alleen bij ons was, dan kon hij er lekker mee spelen en dan deed Niene zo lachen !!
Zaterdagmorgen kwam John al vroeg en weer was Peter er klaar voor, Anneke en ik werkten lekker door en om 12 uur zag het er binnen allemaal netjes uit, gegeten en na de middag ging ik nog een uurtje in de tuin werken, wat heerlijk dat ik daar nu weer tijd voor heb, alles rondom de moestuin bijgewerkt ik genoot ervan en dacht aan vaderdag, ja wat zou mijn vader er trots op zijn geweest als hij nu de moestuin zou kunnen zien, dat was vroeger hier zijn pakkie an, daar kwam hij 2x in de week vanuit Blerick voor op de fiets en was dan altijd bezig in de moestuin. Hij genoot ervan en wij aten ervan, want veel tijd was er niet voor ons door de asperges om dat ook nog bij te houden. Ja ik mijmerde heerlijk en ik genoot van dit alles. Om 4 uur kwam Peter ook naar buiten en samen genoten we van dit alles. Ik zette de sproeiers nog eens aan want het is gortdroog allemaal!!
En vandaag is het dan vaderdag, Steef kwam vanmorgen met Pierke en Sien en samen speelden we een spelletje triomino, ja Peter deed ook mee, hij vond het wel heel moeilijk maar met een beetje hulp lukte het toch vrij aardig. Ja triomino een echt vakantiespelletje van ons….. in Oostenrijk hebben we het heel veel gespeeld met Loes en Mari.. Steef en Robert bleven lunchen en strakjes komen Claudi Johan Joep Mees en….opas oogappeltje Niene. Lonneke belde voor vaderdag, zij zijn een weekendje in Barcelona waar Jaap voor het werk naar toe moest en Lonneke mee mocht en daar even wat familie van Jaap met een bezoekje vereerd. Lonneke had een kaartje gestuurd en dat had ik nog niet uit de brievenbus gehaald… ik ging het pakken… WAUW ik begon spontaan te huilen. Wat een prachtige foto van Peter en Lonneke op hun trouwdag en wat een mooie tekst. KIPPENVEL kreeg ik ervan…. Ja dat zijn SUPER opkikkers!!!



NET TOEN DE RUPS DACHT
DAT ZIJN LEVEN VOORBIJ WAS
WERD HIJ EEN VLINDER



Veel liefs Marlies