ZONNESTRAALTJES
Door: ..
Blijf op de hoogte en volg Peter
26 Maart 2017 | Nederland, Grashoek
Hallo lieve mensen,
Zondagmiddag appte Claudi of we samen frietjes zouden eten, Peter keek heel moe , ja hij was nog moe van het ontbijten op de zondagmorgen, maar ja de kindjes hier….. das druk maar wel heel leuk. Dus kwamen Claudi, Johan Joep, Mees en Niene hier frietjes eten en de kleintjes pepte Peter helemaal op, hij zong liedjes en Niene is zo n vrolijk meisje die een prachtige glimlach naar haar opa tovert als die begint te zingen. Dus goed gedaan!! S Avonds kwam Wil nog even langs om te kijken hoe het ging en of hij de arm nog los moest maken… maar uh dat hoefde niet meer want Peter ging slapen …
Maandagmorgen stond er niets op het programma, maar ik maakte de arm en het been van Peter los en later op de morgen gingen we een ronde lopen buiten met de rolstoel, dat deed hem ook goed en na het eten naar boven voor een flinke middagslaap, maar Peter was om half 3 al wakker en wilde opstaan want we moesten toch naar de fysio. Ja maar we moesten pas om 16.20 uur in Baarlo zijn oh dan was het wel een beetje vroeg maar toch wilde hij opstaan en dan beneden in zijn stoel gaan zitten. Ik was even achter bezig en dacht dat ik wat hoorde in de keuken en liep hier naar toe. Jawel hoor Peter was zelf van zijn stoel in de kamer naar het toilet gelopen enne…. Een grote boodschap!! WAUW!! Ik wist niet dat ik zo blij kon worden van een mooie hoop !! En alleen zonder stok gelopen !! Dat geeft de burger weer moed, want het werd wel allemaal een beetje spannend voor de woensdag, omdat Peter geen laxeermiddel meer gebruikt en de arts in Maastricht hier wel een voorstander van is, maar wij het teveel nare bijwerkingen vinden hebben en het op een natuurlijke manier proberen moet hij wel ongeveer dagelijks een ontlasting hebben. Helemaal opgelucht gingen we naar de fysio in Baarlo waar Wil ook bij de therapie was en samen werd er besproken wat verder te doen en wat op het moment het belangrijkste is. Richard gaf Wil aanwijzingen hoe we de arm en het been soepel kunnen houden en ademhalingstechnieken. De bloeddruk en de hartslag werden gemeten en die waren helemaal prima!! Al en al een hele goede therapie en nadat we klaar waren reden we via Helden dorp terug naar huis. 2 Kilo asperges gekocht en er een heerlijke soep van gemaakt. Asperges hebben een reinigende werking, dat wist ik natuurlijk al jaren maar had er nu niet bij stil gestaan en toevallig las ik erover en yep we gaan weer heerlijk iedere week asperges eten!! Ik kreeg er gelijk al een boost energie van, nu kon ik echt iets nuttigs zoen en Peter genoot van de soep. Om 21.00 uur was Peter heel moe en wilde naar bed, oke…. Ja en daar zit je dan alleen… maar gelukkig belde Christel en hebben we een lang en fijn gesprek gehad.
Dinsdagmorgen kwam Wil om de oefeningen te doen met Peter, is toch wel heel bijzonder en fijn, ik bereidde het eten voor en om 12 uur ging ik Sien bij de peuterspeelzaal halen en Pierke en Joep uit school. Was een extra oppas voor Pierke en Sien omdat oma Annie grieperig was. Was heel gezellig aan tafel, lekker asperges gegeten en na het eten ging Peter naar boven en bracht ik Sien naar Claudi, Pierke en Joep naar school en toen door naar Deurne vlees halen en om kwart over 2 was ik weer thuis. Peter moest tijdens zijn middagslaapje nog een keer op om te plassen en tegen 4 uur kwam hij naar beneden, ik was druk met het vlees want de mensen kwamen het al op tijd halen, Peter vond het wel druk allemaal en de meeste wilde Peter even gedag zeggen. Wilma die zo een keer in de 4 maanden vlees komt halen liep ook even naar de kamer en vroeg aan Peter hoe voel je je nu…. Belabbert!! Zei Peter en ik schoot toch inde lach. Peter keek mij een beetje boos aan. Och Peter je gebruikt een nieuw woord, want normaal zegt hij altijd… Ik bin zooo muuh!! Dus ik vond dat belabbert wel grappig. S Avonds kwam Lonneke nog want die moest woensdag naar de begrafenis van Piet de vader van een vriendin van Lonneke. Peter ging weer op tijd naar bed en Lonneke en ik hadden een fijn gesprek, ze vond dat Peter flink vooruit was gegaan sinds 10 dagen, zoveel alerter en hij vroeg weer van alles. Toch ook wel een beetje zenuwachtig want nu werd het wel allemaal heel erg spannend!!
Na een zeer onrustige nacht, Peter moest wel 4 keer op om te plassen zaten we woensdag morgen om 8 uur aan het ontbijt samen met Lonneke. Toch wel heel gezellig en Renee kwam Lonneke ophalen en werd er nog eventjes gepraat. Wil kwam om met ons mee te gaan naar Maastricht en om 10.00 uur reed de taxi voor. Ron was weer de chauffeur en die was heel opgelucht toen hij Peter zag, zo die was weer een hoop vooruitgegaan. Op de heenreis was Peter ook weer alert, hij viel niet in slaap!! Om 11.00 waren we in Maastricht maar nu moesten we lang wachten voor het bloedprikken, normaal is dit geen 5 minuten maar nu moesten we een half uur wachten, oeps dat is een beetje balen, want zijn dan de uitslagen op tijd bekend bij dr. Jansen. Even na half 1 waren we aan de beurt en dr Jansen zag meteen dat het een stuk beter ging met Peter, de bloeduitslagen waren nog niet allemaal binnen , maar de belangrijkste wel en dan zou de kuur gegeven kunnen worden. Ik stel mijn vraag over het tekort aan vitamine D en de vermoeidheid. Dr Jansen is hier een beetje sceptisch over … hij denkt dat er geen verband is, maar het kan ook geen kwaad om ze extra te slikken, na een kwartier zijn de bloeduitslagen er nog niet en dr Jansen stelt voor dat we in de ontmoetingsruimte wachten en dat dan om 14.00 uur de kuur gegeven kan worden. Het duurt maar en duurt maar en ik ga eens even navraag doen… oeps zijn ze vergeten door te geven , de bloeduitslagen zijn perfect , maar vergeten door te geven naar de apotheek dat de kuur gemaakt kan worden… balen betekend dus een half uur langer wachten. Maar om 14.15 uur mogen we toch al naar nivo 4 en kan al het een en ander klaargemaakt worden. Peter komt op dezelfde kamer als de eerste keer en die is heel zonnig, Martine is weer de verpleegkundige en och alles ziet er anders uit als de zon schijnt!! Peter werd lekker vertroeteld door Martine en Wil en ik gingen naar buiten om een rondje te lopen samen met Ron, het was prachtig weer en na een klein uurtje gingen we weer naar Peter die inmiddels bijna klaar was met de kuur en konden we naar huis gaan. Wat een opluchting, wat viel er een spanning van ons af!! Op de terugweg had Peter nog veel te vertellen. Schitterend toch wat een verschil met 2 weken geleden!!
Redelijk goed geslapen , maar 1 x op om te plassen en het zonnetje scheen al vrolijk, ik ging even vlug de boodschappen doen en bij de DA drogist nog wat informatie vragen over de vitamine D , hier vonden ze degelijk een relatie tussen vermoeidheid en vitamine D tekort, dus met een potje vitamine ging ik weer naar huis. Toos belde nog en na een kort gesptrek en een afspraak vastgezet ging ik Peter masseren en nam hem mee naar buiten voor een rondje in de frisse lucht. Het bleef spannend maar het ging de hele dag erg goed. Voldoende drinken en ook het eten ging weer beter!! Wie had dat ooit gedacht dat ik Peter moest aansporen om te eten en te drinken!!
Een goede nacht gehad en het zonnetje scheen weer, maar uhhh er was wel veel wind en Wil was er al op tijd om Peter te behandelen. Maar naar buiten , nee teveel wind misschien s middags dan, het ging verder goed maar wel heel moe. Peter vroeg of er nog wat op het programma stond, nee niet dat ik wist er zou ook wel niemand komen en als er iemand belde om te komen zou ik zeggen dat het niet uitkwam. Ik moest nog wat boekhouding doen en om kwart voor 3 stond daar ineens John voor het raam, een van mijn eerste jeugdvriendjes, John is altijd blijven komen, soms een keer per jaar, soms ook wel langere tijd er tussen. Peter lag nog op bed en ik kon heerlijk een uur met John kletsen, het is dan net of we elkaar gisteren voor het laatst gesproken hebben, zo bijzonder. Ik maakte Peter wakker en vertelde dat John er was, oh dat vond hij toch ook wel leuk en zo kletsten we met zijn drieen nog een uurtje. Peter was weer heel alert en vroeg John van alles, hoe het met zijn vriend was en op zijn werk als journalist! SUPER!!
Zaterdagmorgen hoefden we niet vroeg op, geen zwemmen, geen Anneke, lekker met zijn tweetjes en tegen 11 uur gingen we een ronde lopen. Peter piepte dat hij het toch echt wel te koud vond, maar ja er moesten piepers gehaald worden ik vond dat hij toch echt wel mee moest…En weer was er een berichtje op de site, ja dat doet zo goed als er iemand reageert!! Dan vertel ik dat Peter en hebben we ook weer gespreksstof!! We waren net klaar met eten toen Lonneke en Jaap er al waren, een mooi groot boeket bloemen hadden ze bij zich… zomaar,….. We praten even wat en toen ging Peter naar boven voor zijn slaapje en Lonneke en Jaap gingen even naar Claudi en daarna naar Sientjes verjaardag.
Om half 4 maakte ik Peter wakker en konden wij ook naar Sientjes 4de verjaardag. Ja dat kleine meisje is al 4 jaar geworden!! En oh wat was het een jarig prinsesjes. Peter en Frans hadden het allebei koud, ze zaten naast elkaar te “klagen”dat ze het zo koud hadden en de rest zat te puffen!! Peter hield zich kranig en als er een van de kleintjes naar hem lachte fleurde hij helemaal op. Op een gegeven had ik de bijna eenjarige Ciel op schoot , kei rode wangetjes en maar lachen en Peter maar grapjes maken. Ik genoot van dit alles, het was ook heel gezellig. Maar om half 7 had Peter de pijp toch helemaal leeg en wilde hij naar huis, maar het had super gegaan, dat had ik niet durven dromen, ik dacht dat hij na een uurtje alweer naar huis zou willen, maar super gedaan Peter !!!
En vanmorgen om 10.30 uur was er overleg met de zwemheren, Wil, Wim en John. Na een kop koffie gaf Wil de heren instructies hoe ze arm en het been van Peter moeten behandelen en er werd afgesproken dat ze allemaal 1x per week komen en dat ik de andere keren doe, nu er voorlopig niet gezwommen wordt. Ze waren er allemaal heel positief over en Wim ging nog eens nakijken over het masseren met massageolie , en dat er over een week of zo al weer gefietst kan worden op de hometrainer!! Ja een spannende week was het, maar er waren toch veel zonnestraaltjes en de toekomst ziet er weer wat zonniger uit, met mooie nieuwe dingen in het verschiet, maar geduld moet men hebben. SUPER!!
GEDULD IS NIET ALLEEN HET VERMOGEN TE KUNNEN WACHTEN
HET IS OOK HOE WE ONS GEDRAGEN TERWIJL WE WACHTEN !!
Veel liefs Marlies
-
26 Maart 2017 - 16:07
Els:
Hallo Peter en Marlies, ik heb al een poos niet gereageerd maar ik lees iedere week weer jullie belevenissen!
Wat een positieve berichten iedere week weer, ik heb enorm veel respect voor jullie veerkracht!
Jullie weten iedere keer weer om tegenslagen om te buigen in iets positiefs.
Geweldig dat er zomaar weer een nieuw woord toegevoegd wordt, echt de beloning van al jullie inzet!!
Vooral zo door blijven gaan!
Groetjes, Els oeht Kepel. -
26 Maart 2017 - 16:24
Marianne Hollaar:
Hallo Peter en Marlies,
Fijn te lezen dat het afgelopen week beter is gegaan. Vandaag zal Peter het denk ik niet te koud vinden. Hier in Venlo is weinig wind. Heb je de berichten ontvangen van je IPad groep?
Gisteren hebben we met 36 mensen deelgenomen aan de Venloop. Vijf van de deelnemers van het Afasiecentrum zaten in de rolstoel. Volgend jaar misschien ook iets voor jou, Peter?
Met vrindelijke groet,
Marianne Hollaar
-
26 Maart 2017 - 20:26
Christel:
Niet de zon fleurde me vandaag op, maar jouw berichtje. De positiviteit spat ervan af. Dank je.
En nu maar hopen, dat het allemaal,rustig aan voort kabbelt. De lente zit in de lucht. En dat helpt ook al een beetje. Vooral veel naar buiten. Zoek de zon op! -
26 Maart 2017 - 21:31
Hein Oet Wieërt:
Zonnig is het verslag echt wel. Ja en die wind was zeer zeker fris en stevig,Peter want ik zag het op de velden aardig stuiven. trouwens het hoeft ook nog niet te zomeren want het is ook nog maar maart en de maiskorrels hoeven ook nog niet in de grond tenminste als ik het goed heb. Verder is hier ook weinig nieuws onder de zon en kabbelt het leven hier rustig en kalm. Nee, belabberd!! is het zeker niet en hopelijk gaat het daar de komende week ook crescendo. Ik wens jullie een prachtige week toe. Maak er weer iets van
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley