SINTERMERTE

Hallo lieve mensen,

Ja soms moet ik lang nadenken over een passende titel, maar deze week was dat geen probleem, ik kon kiezen uit wel 10 passende titels en deze was de slagroom op de taart!!
Maar de week begon moeizaam… maandagmorgen stond er niets op het programma maar Peter en ik waren allebei een beetje emotioneel en verdrietig, zondagavond hadden we nog contact gehad met Piet en Maria en lang over Corrie gepraat en waarom we haar niet hadden kunnen vinden en beiden waren we erg onder de indruk van het verhaal. Maar ook het bezoek aan Jac had veel bij ons losgemaakt. S Middags moest Peter naar de kapper en Robert was met Pierke en Sien hier om hout te kluiven met een machine. Nadat Peter bij de kapper was geweest kwam hij ook helpen en samen met Sien bediende hij de stuurknuppel zodat het hout mooi gekloven werd. Heerlijk buiten bezig geweest en veel gelachen met de kinderen. He lekker op een andere tekst.
Dinsdagmorgen moesten we weer op tijd op, we hadden allebei niet zo best geslapen en toen naar de fysio in Venray, het is drukker als normaal en het ging helemaal niet zo goed, nee er lukte niet veel en allebei waren we stilletjes, en natuurlijk een beetje balen, en was het zo’n goed idee om donderdag naar de revalidatiearts te gaan nu niets lukte!!! Maar het kan ook niet altijd maar beter gaan… af en toe een klein stapje terug!!
Thuis gauw eten gemaakt en samen Joep uit school gehaald, oh wat had het manneke een honger!! En wat een gezelligheid tijdens het eten, verhaaltjes over Sintermerte en Sinterklaas en namen voor de nieuwe baby, ja als het een broertje wordt noemen we hem Harry en een zusje Julie, ik zei dat ik Gijs wel een leuke naam vond voor een broertje… Nee dat kan niet oma want bij mij op zwemles zit al een Gijs en dan zouden er dadelijk 2 Gijzen zijn…..
Na het eten Joep weer naar school gebracht en door naar Deurne voor het vlees, Peter zei maar steeds dat hij zo moe was, maar wilde toch mee naar Deurne en dan slapen. Ik haalde Joep weer uit school en even later stond Peter toch ook weer op om met Joep spelletjes te doen en lekker televisie te kijken. Het was druk met het vlees en ook nog alles klaar zetten voor de Balkenbrij te maken, maar om 20.00 uur was toch alles zover klaar en kon ik op de bank gaan zitten.
Woensdagmorgen op tijd weer op, de grote ketel aangezet, water aan de kook en alle vleesresten, kop, vet spek, poten , lever erin en weer aan de kook gebracht, Tussendoor ontbijten en toen bedacht ik dat ik ook wel een keteltje zult kon maken, ja dat vond Peter ook wel een goed idee, maar dan kwam ik handen te kort … geen probleem dan kwam Peter wel helpen met roeren in de zult, terwijl ik het vlees doordraaide in de vleesmolen. En zo hadden we om 12 uur de zult klaar en konden we eten en na het eten kon de ketel voor de Balkenbrij weer aan, Peter hielp weer mee, met de dikke stok roeren , het bloed erbij en toen het boekweitmeel erbij moest kwam Robert helpen, want toen werd het te zwaar voor Peter en om 2 uur hadden we 21 kilo Balkenbrij klaar. Mooi alles in bakken en kon het goedje afkoelen om er vervolgens mooie blokken van te snijden.
Wil belde of het goed was dat hij om 4 uur kwam om te zwemmen, ja dat vond Peter ook wel prima, ik vertelde Wil dat het allemaal niet zo best had gegaan de afgelopen dagen en ook de reden waarom, o ze zouden wel zien. Terwijl hun weg waren ruimde ik nog het een en ander op, en was ik net klaar toen Peter en Wil heel enthousiast terugkwamen… De beste zwemles van het laatste jaar. Het had SUPER goed gegaan. Ongelooflijk zo goed!! Nou ik kreeg er vleugeltjes van… Oh wat heerlijk!! Claudi haalde mij op om samen wat Sint inkopen te doen in Panningen met 15 % korting en hier waren we snel van terug, de bestellingen stonden klaar en ondanks dat het superdruk was bij de Intertoys liep het er gesmeerd en zo kon ik ook nog gaan lopen met Annemarie, ja even op de frisse lucht, effe alle emoties eruit gooien , ja heerlijk gelopen, de accu weer opgeladen en vol goede moed aan de donderdag beginnen!!
Want donderdagmorgen moesten we extra vroeg op, want we moesten al om 8.10 uur vertrekken richting Venlo waar we om 9.00 uur een afspraak hadden bij de nieuwe revalidatiearts. Toch wel een beetje zenuwachtig, want ja hoe zo dit gaan, gelukkig geen files en waren we op tijd in het ziekenhuis, maar Peter moest nog wel een keer naar het toilet, en zo konden we ons om 5 voor negen melden bij de revalidatiearts. Nog even wachten en toen riep Dr. Wetzelaar ons binnen. WAUW wat een sympathieke man!! Het was voor ons de zesde revalidatiearts in 8 jaar tijd en de eerste mannelijke!! Hij was rustig, belangstellend en vroeg Peter zijn verhaal te vertellen, WAUW wat ging dat goed!! Ik gloeide van trots!! Nou zei dr Wetzelaar, ik begrijp dat je hand voor jou het grootste probleem is en dat je graag zou willen dat die het nog gaat doen. Ja dat is het grootste probleem en nu is je vraag of dat misschien met botox te verhelpen is?? Nou dan ging hij wat onderzoekjes doen en kijken wat er eventueel mogelijk was. Hij prees ons dat de hand zo soepeltjes was en zei wel 5 keer wat goed van jullie dat jullie iedere dag alle oefeningen doen en de fysio iedere week en twee keer per week zwemmen, zie hier het resultaat. Jullie inzet wordt beloont. SUPER!!! Hij kon ons niet met zekerheid zeggen of de Botox spuiten resultaat zouden opleveren en wilde nog wat meer onderzoek en overleg met Richard voordat hij een besluit nam, maar hij zag zeker mogelijkheden en ook voor het been, eigenlijk zag hij daarvoor nog meer verbeteringen!! WAUW!! Met vervolgafspraken en een supergevoel gingen we een klein uurtje later weer weg. Ja hier waren we echt van onder de indruk, dus zo kan het ook bij revalidatie artsen, een mens die meedenkt en met mogelijkheden komt!!
We hadden besloten om er maar een dagje uit van te maken en zo gingen we samen naar de kerstshow bij Leurs tuincentrum kijken, uit voorzorg had ik wel de rolstoel meegenomen en dat was maar goed ook, want het was groot en veel lopen, maar wel heel leuk en met een mand vol nieuwe kerstattributen gingen we naar de kassa, spullen in de auto en weer naar binnen om er te lunchen, wat heel gezellig was met zijn tweetjes, Peter moest naar het toilet en zei dat hij dat ook wel alleen kon, en terwijl ik afrekende ging hij alleen naar het toilet oh zo simpel maar zo waardevol!! Nog even naar de Sligro en toen was het kaarsje op….. naar huis en kon Peter nog even naar boven voor zijn middagslaapje en moest ik de Balkenbrij nog inpakken en wat mensen bellen dat ze de balkenbrij op konden halen en zo kwam Harrie om 4 uur zijn Balkenbrij halen en een kop koffie drinken. Harrie heeft 15 jaar geleden een infarct gehad en weet ook altijd veel over de Grashoek te vertellen.
Vrijdagmorgen kwam Steef met Sien om de boekhouding te doen, Sien wilde koekjes bakken maar ik stelde voor om dan een appeltaart te gaan maken, want… we hadden zelf appels in de tuin. Maar eerst moesten er spelletjes gedaan worden en Sien pakte het Sinterklaas kwartetspel om samen met opa te doen, heel gezellig zaten ze aan de keukentafel te spellen en ik kon even alles opruimen en klaar zetten voor de appeltaart, ik luisterde wat ze elkaar aan het vertellen waren en af en toe flapperden mijn oren… want een jaar geleden kon Peter echt niet alles benoemen op het kwartetspel en nu….. alles behalve het paard van Sinterklaas… dat blijft bij Peter Amerika ipv Americo, maar och dat mag de pret niet drukken. Samen met Sien de appeltaart gemaakt en toen was het alweer tijd voor Sien om naar huis te gaan, we hadden het nog even over Sintermerte en er werd afgesproken dat wij zaterdag ook naar Steef zouden gaan om samen te eten en dan in huis te zijn als zij voor de Sintermerte rondgingen. Leuk vooruitzicht!!
Om half zeven kwam Wim om met Peter te gaan zwemmen en voor het zwemmen hadden we het al even over de revalidatiearts en na het zwemmen bij een kop koffie met appeltaart hadden we het er weer over. Het zwemmen had weer supergoed gegaan. Nou zei Wim, de kracht in de hand is de laatste 3 maanden zoveel meer geworden dankzij de oefeningen die jullie iedere morgen doen. Ja Wim gelooft ook in de Botox, de precieze werking hiervan zal ik nog wel uitleggen als we ermee beginnen, maar het komt erop neer, dat een spier wordt verslapt waardoor andere spieren meer ruimte krijgen en door oefeningen krachtiger worden.
Zaterdagmorgen stond er voor Peter niets op het programma maar hij zat vol over Sintermerte, en we moesten snoepjes mee nemen voor de kinderen en hoeveel kinderen er kwamen, en het zingen langs de deuren, de voorpret alleen al was geweldig en zo gingen we om half 5 naar Steef en Robert, Pierke en Sien moesten gelijk hun zelfgemaakte lampionnen laten zien en al gauw kwamen Claudi en Johan met Joep en Mees. We aten samen en nu had ik eens helemaal niets hoeven te maken, Steef en Claudi hadden voor alles gezorgd , lekker gegeten en ik ruimde op, terwijl de rest zich klaar maakte om langs te deuren te gaan zingen. Peter en ik bleven thuis in afwachting van de zingende kinderen en al gauw kwamen de eerste aan de deur Peter ging ook mee kijken en nadat ze hun liedje hadden gezongen mochten ze een snoepje uitkiezen. Na een half uurtje kwamen Pierke, Joep , Sien en Mees zingen, oh heerlijk die kindersnoetjes…. Maar Mees wilde niet meer verder en bleef met Claudi bij ons, en net voor 7 uur kwamen ze vertellen dat het vuur aan was en oma moest ook komen kijken, Peter bleef alleen thuis, oh wat voelde ik me rijk en gelukkig, wat heerlijk dat dit allemaal kan, na een half uurtje liep ik weer terug en kwam ik Anke de kapster tegen met de kinderen, oh zei ze, ze hebben gezongen bij Opa Peter! Oh echt, maakte hij de deur open, ja ja en hij stond al klaar met de bak met snoep. Oh prachtig!! Ik liep bij Peter naar binnen en hij zat te lachen en te glunderen, er waren nog zeker 10 kindjes geweest en ook een klein manneke en hij deed het precies voor hoe het was gegaan, oh dat was leuk zei hij steeds, maar nu ben ik toch wel heel moe. Gaan we naar huis. Ja dan gaan we naar huis, maar buiten wilde hij even naar het vuur kijken, want dat was onze stookbak waar ze een groot vuur in hadden bij het veldje, nou daar wilde Peter nog helemaal naar toe lopen…. Oei… Maar waar een wil is, is een weg en zo liepen we samen naar het Sintermerte vuur, het vuur verwarmde ons letterlijk en figuurlijk en op dat moment was ik intens gelukkig, wat genoten we van Pierke, Joep, Sien en Mees die in het donker naar ons toe kwamen gelopen, wat heerlijk om dit na 10 jaar weer mee te mogen maken!!
En vanmorgen deden we samen alle oefeningen en WAUW ik werd weer helemaal warm van binnen, want de oefening met de elastische band hadden we al een tijd niet meer gedaan, en oh wat kon Peter die ver naar beneden drukken en wat was zijn arm beweeglijk en zijn hand…..
SUPER SUPER!!!


LIEFDE KENT GEEN OBSTAKELS
ZE LOOPT HORDEN
SPRINGT OVER HEKKEN
EN DOORBOORT MUREN
OM VOL HOOP HAAR BESTEMMING TE BEREIKEN


Veel liefs Marlies