FEESTJES EN OVERWINNINGEN

Hallo lieve mensen

Zo nu eens kijken of het in een keer goed gaat vandaag, maar met de hulptroepen op de achtergrond moet dat zeker lukken…
Zondagmiddag moesten we eerst nog een bbq wegbrengen en daarna gingen we naar Claudi en Johan frietjes eten. Joep en Mees waren bezig op de trap met een springveer en natuurlijk moesten opa en oma daar even naar kijken. Tijdens het eten vertelden we aan Joep wat Peter met de duim kon. Nou die ogen van Joep werden groot…Echt waar opa kun je de duim bewegen, oh dan kunnen we bijna op de Hanomag, ja dan kunnen we samen tractor rijden!! Effe later vroeg Joep of hij bij opa en oma mocht komen slapen, ja hij alleen. Natuurlijk was dat goed en ging Joep met ons mee. Thuis nog even een spelletje gedaan en Joep naar bed gebracht en hij sliep tot s morgens 8 uur en toen kwam hij bij ons in bed. Peter begon aan zijn oefeningen en toen we samen de duimoefening deden kroop Joep er zowat bovenop. Eerst stilletjes en vol bewondering en toen heel enthousiast Goed zo Opa goed zo. En toen begon hij te vragen, waarom opa het handje niet kon bewegen en of hij dat vroeger wel gekund had, en waarom er dan een foutje in het hoofd was,, wel een kwartier waren we zo samen aan het praten. Heel mooi maar ook af en toe lastig om het aan een kind van vier uit te leggen. Samen gegeten en toen kwam Steef met Pierke en Sien, nog het Moederdag cadeautje brengen, een fotoalbum over de Efteling. Heel mooi. Maar Sien moest ook wat laten kijken… ze kon fietsen zonder zijwieltjes. Joep stond er beteuterd bij te kijken, want dat kon hij nog niet. Peter kwam ook naar buiten en samen genoten we van de kinderen, die rondjes om de loods fietsten en skelterden. Heel veel plezier!! En laat op de middag kregen we een filmpje op de app… Joepie Joep kan het ook, ineens kon hij ook zonder zijwieltjes fietsen.
Dinsdagmorgen moesten we op tijd op, er moest gedoucht worden, want dat hadden we maandag overgeslagen en al op tijd in Venray bij de fysio zijn. Eerst was het weer mijn beurt, het gaat al beter maar is nog niet goed. Daarna was het Peters beurt en ik regelde nog weer een nieuwe afspraak, ik liep terug naar de zaal waar Peter bezig was met de grondoefeningen en die gingen super goed, rondom staan dan toestellen en op een hometrainer zat een mevrouw die we ook al vaker hadden gezien en die stak haar duim op. Geweldig zei ze ik geniet ervan hoe jullie bezig zijn. Ik heb heel veel respect voor jullie. Echt helemaal Top!! SUPER!! Na de fysio weer snel naar huis en eten koken. Telefoon, iemand van de WMO over het PGB, ja ze had alles nagevraagd en nu bleek dat ze op de administratie een rekenfout hadden gemaakt! Oh…. Ja een verschil van 100 euro per maand!! Nou dat is nogal wat. Ik vroeg of ze hier een bevestiging van kon sturen met de juiste berekening. Nee dat kon niet, alleen het totaal jaarbudget werd naar de SVB gestuurd. Nou misschien kunnen wij daar dan een afschrift van krijgen? Nou dat was ook heel moeilijk maar ze ging het proberen. Nou het verbaasd me niets dat er in de media steeds meer berichten komen dat gemeentes geld over houden. Je durft als client er bijna geen opmerking over te maken, bang dat ze je ergens nog gaan korten en het is gewoon heel onduidelijk welke bedragen er per client beschikbaar zijn en je ziet door de bomen het bos niet meer.
Om 12 uur gingen we Joep uit school halen en waren we alleen met hem, heel gezellig en we hadden wel een kwartier over. Joep weer naar school gebracht en na school ging Johan hem halen. Peter ging naar de kapper en ik moest links en rechts nog wat telefoontjes doen. En s avonds gingen we naar de verjaardag van Christel, ook al weer heel erg gezellig maar dat komt omdat we de broers van Christel ook goed kennen. Maar oh wat hebben we nog gelachen over ons eerste weekendje weg. Wat een gezelligheid, en werd het eigenlijk te laat voor een doordeweekse dag.
Woensdagmorgen was er al op tijd een appje van Lonneke een felicitatie voor onze 37 ste trouwdag. Ik moest de auto naar de garage brengen, want hij lekte koelvloeistof, ja dat was al langer, maar nu was het na 3 weken alweer 1 liter koelvloeistof erbij, dus wegbrengen die handel. Peter ging zwemmen met Wim en toen kwam Steef met Sien een mooi boeket bloemen brengen van de 3 dochters voor onze trouwdag. Effe koffie gedronken en toen kwamen Peter en Wim alweer thuis. Het was weer niet druk geweest op de Schatberg en zo hadden ze alle oefening goed kunnen doen.
S Middags was het een beetje druilerig weer, wel regen of niet, ik had nog was buiten hangen en ging die binnen halen… en wie kwam daar achter de loods gefietst.. Joep !! En hij was zo trots!! Claudi ook op de fiets en Mees op het loopfietsje. Joep fietste naar de keukendeur en riep Opa opa kom eens kijken wat ik kan. Maar Peter had het allang aan de raam gezien. Ik moest de auto weer ophalen en Johan zou Joep ophalen, want nu moest hij wind in fietsen… maar Johan kon zonder Joep naar huis … Joep fietste zelf!! De auto gehaald in Beringe en inderdaad was de radiateur kapot geweest. Nou maar hopen dat het euvel nu is opgelost. S Avonds zou ik gaan lopen met Willemien, maar het begon keihard te regenen en te onweren en toen besloten we om niet te lopen maar de voeten te pedicuren.
Donderdag was het 19 mei, tja en dat is eerst altijd even een gevoelige dag, de sterfdag van mijn broer Hans, ja alweer 22 jaar geleden, we staan er even bij stil, maar dan komt de blijdschap, want ons Pierke wordt 5 jaar vandaag. 5 jaar geleden gaf hij ons de mooiste titel die er is OPA en OMA!!
Peter ging met de taxi naar het afasiecentrum en ik ging gauw nog een paar boodschappen doen en toen ik terugkwam was Lonneke er al. We dronken samen koffie en maakten de lunch klaar. Om 1 uur kwam Peter thuis van het afasiecentrum en even later kwam Claudi met Mees, die bij ons in bed werd gelegd, Claudi lunchte mee en dat was zomaar supergezellig!! Ja heel onverwacht maar SUPER!! Na het eten ging Peter naar bed, Claudi naar de basisschool en Lonneke naar Steef, om met haar samen Pierke uit school te halen. Ik ruimde nog wat op en toen was het tijd om Peter en Mees uit bed te halen. Mees sprong boven op Peter en had hele goeie zin. Hij schaterde!! En Peter laat het dan allemaal toe en geniet met volle teugen. Samen met Mees gingen we naar Pierkes verjaardag. De zon brak door en we zaten heel gezellig buiten, ik had nog een hele grote ketel soep gemaakt en we konden de hele tijd buiten blijven. Pierke was een echte jarige jop en hij genoot van alles.
Vrijdagmorgen had ik een afspraak kunnen regelen bij de gemeente voor het vernieuwen van het rijbewijs. Tja ook in de gemeente Peel en Maas moet je hiervoor eerst een telefonische afspraak maken. 10.25 uur. Nou het parkeren is niet zo best geregeld bij ons huis van de gemeente. Uberhaupt voor mensen met een beperking of die slecht ter been zijn, vanuit de openbare parkeerplaatsen moet je of een heel stuk omlopen of door de fietsenstalling lopen, maar goed we hadden er rekening mee gehouden en op tijd weg gegaan thuis. Effe zoeken in het nieuwe gebouw en ja hoor we konden gelijk met ons nummertje naar balie 3, een vriendelijke juffrouw hielp ons en Peter had al gauw in de gaten dat zij van Poolse komaf was. Ja dat klopte , maar ze sprak erg goed Nederlands en was ook goed op de hoogte van alles. Ik kaartte het parkeerprobleem nog even aan en zij zou het naar haar meerdere doorspelen , want zij was het helemaal met ons eens. Al met al waren we zo klaar en gingen we nog even naar Heuts voor de nekkussentjes voor het zwemmen. Asperges gehaald en waren we om 11 uur alweer thuis en ging Peter nog even grasmaaien, nu was het tenminste droog. Na de middag kwam Annemarie even op de koffie en Claudi bracht Mees want zij moest met Joep naar de tandarts. Eerst werd met Mees het Efteling boekje bekeken en hij werd helemaal gek, daar was ikke inneweest en daar was ikke met papa inneweest en daar oma inneweest….Oh heerlijk, maar ik pakte ook een oud fotoalbum, waar fotos uit 1980 in stonden, ik was toen Zwarte Piet op mijn werk, bij de vrije academie, en daar waren ook gehandicapte kinderen, Annemarie, die ik toen nog niet kende en zij werkte met die gehandicapte kinderen.. ja hoor zij kende die kinderen nog bij naam en vertelde dat een meisje nu nog bij de fysio in Baarlo komt…. Dus die foto nemen we mee. Mees ging ook bladeren en daar stond de rode Cormick tractor… Oh van papa van papa, Nee Mees dat was Opas tractor, ja zegt Peter, maar dat is die kapotte tractor die nu bij Johan staat!! Nou knap van die kleine Mees!!! De foto moest eruit en als een kostbare schat hield Mees hem vast!! Oh zo Schattig!!
Zaterdag morgen belde John al vroeg, hij had iets in het oog gekregen en dat werd steeds erger en nu kon hij niet met Peter gaan zwemmen. Wil opgebeld , maar die die kreeg ik er eerst niet aan, Peter dacht al dat hij een vrije morgen had, maar net voor 10 uur kreeg ik Wil aan de lijn en ja hoor hij regelde wel even iets en dan ging hij met Peter zwemmen. Ja en dan ben ik even heel ontroerd, hoe fijn dat dit is, iemand kan niet en de ander neemt het gewoon over zodat Peter toch zijn 2x per week zwemmen heeft. SUPER!! Toen ze terugkwamen was Peter wel moe, Oh zegt Wil dat heeft hij helemaal zelf gedaan, hij heeft wel meer dan 50 slagen achter elkaar gezwommen!! En alles supergoed!!!Een dikke pluim voor Peter. En s middags keken naar de Giro, en oh wat was dat spannend, zelden zo’n mooie etappe gezien, tja en dan weer een Nederlander in de rose trui!! Dat was genieten!! En s avonds gingen we nog naar Tegelen naar Bert en Marlies, en daar was het ook al zo supergezellig. We konden de auto vlak voor de deur parkeren en Peter liet de stok in de auto, ja die paar meter die kon hij wel zonder lopen, 3 trapjes op naar binnen en hebben we dus heel gezellig zitten praten, over vroeger over nu, over van alles, maar echt super gezellig!! Ja het was de week van de feestjes en de overwinningen. SUPER!!!


VERGEET DIT NOOIT…
JE HEBT MAAR WEINIG NODIG
OM EEN GELUKKIG LEVEN TE LEIDEN


Veel liefs Marlies