MAART 2016

Hallo lieve mensen

Maandagmorgen was Peter een beetje ziek, beetje snotteren, beetje hoesten, nee het was niet veel!! Maar het was zo mooi weer, dat ik toch een poosje buiten aan het werk ging, effe een frisse neus halen. En stilte voor de storm. Ik had het eten al op staan en toen ik binnen kwam had Peter toch de tafel gedekt en op het eten gelet.
Vorige week waren eindelijk de papieren gekomen van de gemeente over de WMO van het PGB. Het aantal uren was oke maar de uurvergoeding was drastisch omlaag gegaan. Nu moest er weer een wijzigingsformulier doorgestuurd worden naar de SVB over de maandvergoeding. Nu hadden we dat al in huis vanaf december, dus dat zou ik wel even gaan invullen, Helaas ik snapte er niets van. Dan maar naar de SVB bellen en vragen of zij mij erbij konden helpen...... Natuurlijk konden ze dat!! Naam en sofinummer.. ja dat wist ik wel. Nou mevrouw dan vult U bij vraag 1 hokje 3 in... Maar ik heb geen hokje 3 , er staan helemaal geen hokjes!! Welk formulier ik had. Nou wat zij mij hadden opgestuurd. Je raadt het al. Foute formulier. Nou dan maar weer wachten op het goede formulier.. foutje van de medewerker van het SVB. Zal ook eens in een keer goed gaan!!! Een punthoofd krijg je ervan. Later op de middag was ik nog een poosje buiten en liep Peter toch ook een klein rondje buiten.
Dinsdagmorgen moesten we op tijd in Venray zijn, voor mij was er ook een afspraak en ik was dan ook als eerste, lekker weer alles los gemasseerd en fijn gesprek met Richard. Na mij was het Peters beurt, maar helaas die kon niet zoveel en Richard besloot om bij hem ook eens alles goed door te masseren. we hadden het nog over de gezondheidszorg en hoe jammer he voor veel mensen is dat ze na een bepaalde periode uitbehandeld zijn en dat er dan nog zoveel te behalen is, maar de zorgverzekeraars nemen een gemiddelde en als je dat punt bereikt hebt willen ze niet meer vergoeden, tenzij je zoals wij protesteert en er toch nog weer therapieën vergoedt worden.
Na de fysio naar huis soep warm gemaakt en naar school. Joep zou vandaag niet meekomen want Claudi had ontstoken ogen en was thuis en zij zou Joep zelf uit school halen, maar toen Joep mij aan school zag staan was hij het er niet mee eens en besloten we dat Claudi, Joep en Mees ook bij ons soep zouden komen eten en na het eten bracht Claudi Pierke en Joep naar school en brachten Sien en ik Peter naar bed en vervolgens haalden we de doos met lego uit de keet. Oef, die was wel een beetje vuil, dus wassen die handel. Sien was heerlijk met de poppen aan het spelen en ik kon de lego schoonmaken. Om kwart over drie moesten we Pierke uit school halen en vriendje Cas kwam mee spelen. Ik had de lego al een heel eindje schoon en gesorteerd, voorbeeld blaadjes erbij en oh wat genoten ze hier samen van. Hele goede oefening ook voor Peter. Want ze bouwden en bouwden.... Om 5 uur nam Robert de kinderen mee en ruimden Peter en ik samen alles op.
Woensdagmorgen ging het al weer een stuk beter met Peter, af en toe nog wat hoest maar hij wilde wel met Wim gaan zwemmen, en dat had heel goed gegaan, de conditie was ietsje minder maar verder heel goed. Ondertussen had ik met de boekhouder gebeld, over de Swap en het mailtje van de bank, maar helaas ik weet er tegenwoordig meer van als hij, dus per saldo er niets mee opgeschoten. Steef appte of ik nog een barbiepop had op zolder, die had ze nodig voor de taart voor Sientjes verjaardag. Ja die moeten nog op zolder liggen .... nou ik wist niet dat we nog zoveel barbies hadden.. wel 14 stuks en allerlei toebehoren, dus dat mee naar beneden genomen en ook allemaal nagekeken en afgewassen, een mooie verzameling vond Peter het!! En s avonds ging ik nog lopen met Annemarie, effe weer het hoofd leeggemaakt, want we waren ook nog tot de ontdekking gekomen dat Peters rijbewijs in juli verloopt en dat er weer opnieuw een medische eigen verklaring nodig is.
Donderdagmorgen ging Peter met de taxi naar het afasiecentrum en ik had een hele rits te doen in Panningen, eerst maar eens naar de gemeente het formulier ophalen voor verlenging van het rijbewijs. Nieuwe ingang bij het huis van de gemeente, geen invalideparkeerplaats dicht bij de ingang, een heel eind lopen... tja dat moeten we straks maar zien hoe we dat doen als Peter er zelf naar toe moet. Bij de balie gevraagd naar het formulier.... Hebt U een afspraak. Nee ik kom alleen een formulier ophalen. Nou daar moet U een afspraak voor hebben!! Komt U om 11.30 uur maar terug!! Nou moe!! Maar goed dat ik als eerste naar de gemeente ging, nu kon ik al die andere boodschappen doen. Dan gaan we maar eerst naar de Action, daar had ik een bestelling gedaan 2 weken geleden, Nee hoor was er nog niet... maar iets klopte er niet... De juffrouw nog maar eens gekeken, oh ze waren wel binnen gekomen maar zaten nog op de pallet, over een uurtje kon ik terugkomen.... Dan de gewone boodschappen maar doen, en toen ik weer terug kwam bij de action stond het toch klaar. Het was inmiddels kwart over elf, toch maar naar de gemeente en daar wachten, nog eens goed de parkeerplaatsen bekeken... en het aller verste van de ingang was... de invalidenparkeerplaats. Op het afsprakenblok de geboortedatum ingetoetst en mijn nummertje getrokken. Ik wilde net gaan zitten verscheen mijn nummer al... yep aan de beurt, even zoeken welk hokje ik moest zijn... en ja hoor 2 minuten later had ik het formulier. Ik maakte nog een opmerking dat we zo n mooi huis van de gemeente hebben maar de parkeerplaatsen.... De medewerker adviseerde mij om een klacht in te dienen via de mail, hij was het helemaal met mij eens, maar schijnbaar hebben ze hogerop hier niet zoveel verstand van.... Al met al was ik toch nog voor 12 uur thuis en kon ik daar aan het werk. 20 liter erwtensoep gemaakt en de boekhouding bijgewerkt. Om 4 uur was Peter thuis van het afasiecentrum en hij had weer veel te vertellen en wederom mooie geschreven werkjes bij zich. Het was er wel niet druk geweest, ook veel zieken. En s avonds besloot ik om toch maar de klacht bij de gemeente in te dienen via de mail.....nou... een half uur mee bezig geweest, voordat je eens door alle punten heen bent om je klacht op te schrijven... om er een punthoofd van te krijgen!!
Vrijdagmorgen stond er niets op het programma en besloten we om alle papieren nog maar eens door te kijken en in te vullen wat er in te vullen viel, ja voor het rijbewijs moet er een verklaring van een specialist bij dus... neuroloog bellen. Na een kwartier in de wacht had ik er een medewerker aan, maar niet van onze eigen neuroloog. Nou allemaal heel moeilijk en het ging niet en het kon niet... Nou weet je wat we bellen maandag wel terug dan is onze eigen neuroloog er met onze eigen secretaresse en die weet waar het over gaat. Dus concreet nu nog geen stap verder... Nou de begeleidingsuren van deze week zijn al 3x op!!! s Middags kwam Steef nog even met Pierke en Sien en Sien had de uitnodiging voor haar verjaardag bij zich. Oh voor opa en oma?? Nee voor Opa!! Mag oma dan niet komen... jawel maar de kaart was voor opa!! De kist met barbie poppen stond nog in de keuken en oh wat vonden Pierke en SIen dit leuk!! Het paard, de fiets, de kleertjes allemaal... Heerlijk gespeeld en s avonds moesten we uit eten met Huub en Hanny, verjaardagscadeautje nog. Wij haalden Huuub en Hanny op en gingen we naar De Vriendschap in Beringe en lieten ons verrassen met een menu door 7 landen, heerlijk gegeten, maar we konden lang niet alles op. Tot bijna half 12 zitten tafelen en heel gezellig zitten kletsen.
Zaterdagmorgen stond er weer zwemmen met Wim op het programma en ik ging met Anneke aan het werk. Peter was een stuk beter als woensdag en Wim was heel positief over de arm/hand, steeds meer kracht in de hand, ja we oefenen dit nu iedere dag op bed, en ik merk dat Peter hier heel veel plezier van heeft, omdat het nu steeds beter lukt, maar ook waren er aan de rechterkant heel veel prikkels. Ik vroeg of dit positief of negatief was. POSITIEF zei Peter heel glunderend!! Ja ondanks alle trubbels en kleine tegenslagen deze week, hier doen we het toch voor en dat we strakjes na 100 maanden kunnen zeggen.... de hand... HIJ DOET HET WEER!!!


WEES NIET BANG OM TE HOPEN...
ELKE KEER DAT WE DE STERVENDE GEUR VAN HET NAJAAR RUIKEN,
WETEN WE DAT DE TIJD VAN DE
SLEUTELBLOEM WEER ZAL WEDERKEREN.

Veel liefs Marlies