TRACTORS.... Hanomag, Fendt, John Deere, Case...

Hallo lieve mensen,

Zondagmiddag kwamen Wil en Marian op visite, en ja hoor we maken er weer een feestje van, heel gezellig, lekker aan de vlaai en koffie, en toen appte Claudi wat we deden met eten... oh dan komen wij ook en brengen de frietjes mee. Peter wilde graag dat Wil even mee naar de loods ging en ondertussen dekten Marian en ik de tafel. Heel gezellig een tafel vol mensen en lekker gekwetter van de Joep en Mees.
Maandagmorgen bracht Johan Joep en Mees en het was mooi weer en waren we samen buiten, Peter nog wat grasmaaien en Joep en Mees op de kleine tractortjes, rondjes rijden om de loods en dakpannen versjouwen. Om 12 uur nam Robert Joep en Mees mee en kon ik snel aan het eten beginnen. Tijdens het eten begon Peter weer over Rusland, om 4 uur hadden we een afspraak bij Eric de psycholoog en Peter was toch nog in de veronderstelling dat hij naar Rusland kon. Bah bah, hoe kon dit nu weer het ging zo goed... Maar vrijdag had hij bij de bieb weer een boek over Moskou en St Petersburg meegenomen, ik was het hier niet mee eens, mar het was een nieuw boek en hij wilde het perse lezen... tja wat moet je dan... Maar nu was het vuurtje dus toch weer aangewakkerd, en was ik blij dat we de afspraak bij de psycholoog hadden. Tijdens de rit naar Venlo werd er over vanalles gepraat, heel anders als bij het eten. We hoefden niet te wachten, waren gelijk aan de beurt. Eric vroeg hoe het gegaan was de afgelopen 6 weken... Peter begon te vertellen, eerst heel goed, maar toch, maar toch... ik wil zo graag.....Er werd wat op en neer gepraat en toen kwam er iets heel concreets duidelijk van Peter!! Hij had heel zijn leven van alles geprobeert en dat was altijd gelukt, zijn school, de HAS, het bedrijf, nieuwe stallen gebouwd, ik bedacht iets en dat lukte. Plannen om naar het oostblok te gaan, naar Hongarije, maar nee dat was niks, dus klaar, naar Polen, nee ook niets dus klaar en toen in 2006 naar Rusland, van alles geprobeert, maar in 2008 nog niet klaar, de drang is er nog, of te wel, nog niet afgerond ja of nee, tja en toen infarct.... ja en nu wel proberen. En hij zei heel duidelijk, hier heb ik gefaald!!! Met stijgende verbazing hoorde ik Peter aan en vond het heel knap hoe hij het verwoorde en uitlegde!!WAUW!! Eric keek mij aan en we kwamen tot de conclusie dat dit wel heel duidelijk was. Maar helaas, de situatie is drastisch verandert, zowel bij Peter als in Rusland en het is nu onmogelijk om er heen te gaan. Doordat Peter dus vrijdag dat boek meenam in de bieb, was het vuurtje weer aangewakkert en dat was een duidelijke plus. Nu dus GEEN boeken meer over Rusland en er ook niet meer over praten, NERGENS meer. Iedereen heeft in zijn leven wel iets wat hij om een of andere reden niet kan volbrengen en dat is absoluut geen falen. Ja dat snapte Peter nu ook wel (hoop ik) en hij moest zich van Eric maar volledig concentreren op het opa zijn en op de tractors en de eigen boerderij. Op het einde stelde Eric voor om een keer op de boerderij te komen kijken... Ja dat vond Peter gaaf, dat was nog eens een hulpverlener die uit zichzelf voorsteld om bij ons te komen kijken. En zo liepen we tegen 5 uur weer het ziekenhuis uit, maar eerst een lekker ijsje eten als beloning. Peter ging zitten en ik haalde de ijsjes. Toen ik terugkwam was hij gezellig in gesprek met Marlies uit Tegelen en zo maakten we er weer een feestje van. En wat leuk en lief de reactie van Marlies s avonds op de site, ja heerlijk allemaal die verhaaltjes, gezellig, leuk leerzaam en energieverstrekkend!!!SUPER!!
Dinsdagmorgen moesten we naar de fysio in Venray, lekker rustig en het ging supergoed. Weer de grondoefeningen en oh dat gaat echt goed, Richard vertelde dat er nu weer zoveel meer mogelijkheden zijn, nieuwe oefeningen, andere spieren aanspannen. Peter lag op de rug op de grond , voeten plat op de grond en moest zijn billen omhoog duwen... vraagt Peter, welke de linkse of de rechtse... nou lijkt me allebei tegelijk.. is wel heel moeilijk de billen een voor een...
Vanuit Venray weer naar huis en Pierke ophalen bij de Peuterspeelzaal, samen gezellig gegeten en na het eten ging Peter een slaapje doen, en Pierke en ik naar buiten, naar de moestuin, spaaien, harken en boontjes poten, Pierke vond het helemaal geweldig, 5 boontjes in een kuiltje en dan zand erover en een beetje water geven. Buiten koffie gedronken en ging Peter nog grasmaaien en Pierke en ik verder in de moestuin.SUPER zo lekker SAMEN buiten bezig zijn!!
Woensdagmorgen stond er niets op het programma en waren we vanalles aan het doen, Peter wat buiten rondlopen en tegen 12 uur kwam Steef met Pierke en Sien lunchen. Samen met Pierke en Sien gingen we Peter buiten zoeken, ja dat was een leuk spelletje Opa had zich verstopt, achter de stal tussen de struiken...
Om half 4 kwam Wil om met peter te gaan zwemmen, en oh wat gaat dit goed, alles gaat zoveel beter, de stand van de voet is enorm verbetert, door de nieuwe zooltjes... door de magnesium... doordat er geen smetplekken meer zijn... zeg het maar... Feit is wel dat er veel verbetering is en dat is heel belangrijk!!! Maar ook in de arm in het polsgewricht komt heel veel gevoel terug, ervaart Peter als pijn maar wel heel positief!!Ja ja we gaan ervoor!!
Donderdagmorgen ging Peter met de taxi naar het afasiecentrum, het was een beetje koud maar Peter wilde geen jas aan, zegt de taxichauffeur het lijkt op Siberie.. Peter begon te lachen.. ja dat mag ik wel zeggen, Rusland niet meer, maar SIberie wel... Blijkt dat hij met deze taxichauffeur ook altijd over Rusland praatte!! Ik vertelde dat dit niet meer mocht, oke zei de chauffeur dan praten we over .... het weer....
Ik ga snel naar Panningen boodschappen doen en dan lunchen met Robert en samen naar een vergadering over mestverwerking in Venray. Heel interessant en Robert en ik zijn allebei blij dat we hier samen naar toe zijn gegaan. Ondertussen belde Claudi of wij eventueel Joep en Mees bij de opvang willen halen, want Johan moet van ver komen en heeft file en kan er niet op tijd zijn en zij heeft vergadering.. OM kwart over 4 zijn Robert en ik thuis en 5 minuten later kwam Peter. Ik vroeg of hij mee ging naar Grubbenvorst. Ja natuurlijk... maar 5 minuten later als we willen gaan, zegt hij ik ben zo moe.... wil jij alleen gaan.. Dus ga ik aleen Joep en Mees halen. Claudi denkt dat Joep misschien in slaap valt in de auto, Nou dat denk ik niet, want ik geloof dat ik iedere honderd meter wel een trator heb gezien... En inderdaad, niks in slaap vallen 2 stuiterende mannekes op de achterbank... Oma kijk daar daar gaat ene Fendt en Oma kijk daar die is aan het ploegen, Oma daar voor ons rijdt een John Deere, en dan zit Mees erlangs, vliegt bijna uit zijn stoeltje Moma, moma, Krakter Krakter... Als we thuis komen moet Joep aan Peter vertellen hoeveel tractors hij wel niet heeft gezien en samen praten ze aan de hand van het tractorboek hierover. We eten samen en dan is Johan er toch nog op tijd om de mannekes weer op te halen.
Vrijdagmorgen ghalen we Joep op, want.... we gaan naar de boerenbond, de verjaardagsbon van Tineke verzxilveren en wat gaan we kopen.... juist een tractor voor binnen. Als we bij Claudi aankomen staat Joep al klaar, hij kan niet wachten en in de auto vraagt hij maar aan Peter Opa welke tractor wil je, een Hanomag, of een Case, of een Fendt of een John Deere. Als we bij de Boerenbond aankomen, rent Joep naar binnen, hij kijkt eens om of Peter ook komt, he he Opa nou loop eens een beetje door...En dan kijkt hij mij aan en zegt.. als Opa het handje weer kan gebruiken, kan opa ook weer sneller lopen, he!! Ja Joep dat klopt!! Eindelijk zijn we dan bij de stellage waar de tractors staan.... ja welke!! Opa jij mag kiezen, want het was voor jouw verjaardag, zeg het maar welke wil je. Peter vind het heel moeilijk en kan eigenlijk geen keuze maken. Maar dan gaat Joep helpen.. Opa wil je ene Valtra? Nou nee zegt Peter. Oke en Joep schuift deze naar achteren. Opa wil je een Fendt?Nee he want die hebben we al, en een Case hebben we ook al. Wil je de New Hollander?.. Ja daar twijfelt Peter over, Weet je wat zegt Joep we nemen de John Deere, deze Opa want die heeft een frontlader. Opa zal ik hem dragen, want dat kun jij niet met een hand!! En triomphantelijk stapt Joep met de John Deere naar de kassa. Er staat een mevrouw te wachten en vraagt aan Joep of hij een tractor heeft gekregen, Nee dit is een John Deere en die is voor Opa, want we hebben al een Fendt en een Case, maar daar kan de ploeg niet achter en bij deze wel. Hoeveel jaar ben jij eigenlijk vraagt de mevrouw, oh dat weet ik niet zegt Joep, maar dat is mijn opa en die heeft ook een hele grote Hanomag in de loods!!Iedereen begon keihard te lachen..Nog een kinderschop gekocht voor in de moestuin en toen naar huis, waar Pierke en Sien ons stonden op te wachten, ze hadden de tomtom nodig voor hun weekendje weg!! Ja zegt Joep dit is een nieuwe tractor voor Opa en daar mogen wij allemaal mee spelen, maar ik zal het even voordoen... Claudi komt nog met Mees en na het eten is iederen weer weg.
Tegen 3 uur komt Peter zusje Roos met de fiets en drinken we gezellig thee en koffie en dan gaan we nog een paar uurtjes in de tuin werken. Peter grasmaaien en om 6 uur komt de bulkwagen en nadat Peter de grasmaaier heeft binnengezet gaat hij heel uitgebreid met de bulkwagenchauffeur praten. ik zie het vanuit de keukenraam, ik hoor Peter vertellen en schiet een beetje vol.. WAUW Peter dit is toch precies als vroeger.. precies hoe hij daar stond, zijn houding, alleen geen overal en oranje pet op, maar verder...WAUW SUPER!!
Zaterdagmorgen op tijd op, Peter zwemmen met John en ik aan de eerste bbq van het neiuwe seizoen, effe wennen, maar alles op tijd klaar. Het zwemmen had weer heel goed gegaan en dat vond Peter zelf ook, weer wees hij naar zijn rechterhand en kan precies aangeven waar er allemaal gevoel zit en dat dit heel positief is.. Nou zegt hij dan.. nog een half jaar en dan ..... dan doet ie tjoep tjoep... We blijven erin geloven. En maken van iedere dag een feest!!!


IEDERE DAG WORDT JE AANGEREIKT
ALS EEN EEUWIGHEIDD
OM GELUKKIG TE ZIJN

Veel liefs Marlies