WEEKENDJE WEG

Hallo lieve mensen,

Maandagmorgen was het eerst douchen alle oefeningen doen en naar de fysio in Baarlo, eerst werd ik lekker behandeld, de nek en schouders goed los gemasseerd en daarna was het Peters beurt. Zoals gewoonlijk eerst de arm en hand goed losmaken en al een paar weken hebben we het over het roeren met een stok. Richard haalde een soort putje tevoorschijn en daar kon een grote stok in. Peter moest wijdbeens gaan staan, de stok met 2 handen vastpakken en dan de roerbeweging maken, hiermee verhoogt hij de doorbloeding in zijn rechterarm en na een poosje moet hij het alleen kunnen met de rechterarm. Ging om te beginnen heel goed, tja en nu iets bedenken dat hij dit thuis ook kan oefenen, snel een foto van het putje gemaakt en een stok hebben we wel ergens. Hierna werd er gelopen en dat ging supergoed, zonder stok en dan doorlopen en de armen erbij bewegen. Ja dat ging echt SUPERGOED, ondanks de grote smetplek op de voet. Tiojdens het tapen van de arm, raakte Richard er niet over uit gepraat, langzaamaan vallen er steeds meer puzzelstukjes op hun plek. s Middags was het prachtig weer en ging Peter grasmaaien en ondanks mijn "vakantie"moest ik toch nog wat vlees klaarmaken voor Claudi. Met plezier werkten we alletwee tot wel half 7 , ik was nog niet helemaal klaar maar eerst een boterham eten. Ik wilde net beginnen aan de laatste portie gehaktballetjes toen Peters zusje Roos kwam.. och dan hielp zij toch even met balletjes maken, terwijl ik de satesaus maakte. Er werd ondertussen flink gepraat en ook veel over vroeger, we moesten er vaak om lachen en vooral dat Peter zo n hekel had om naar school te gaan, hij ging liever bij zijn vader op de tractor.....
Dinsdagmorgen kwam Steef met Pierke en Sien en moest Peter naar de kapper. Ik had Pierke al een poosje beloofd om rose koeken te gaan maken en dat kon beslist niet wachten totdat Sien in bed lag, och dan deden we dat maar met Sien erbij. Heel gezellig allenei op een stoel bij het aanrecht en lekker beslag maken met de mixer, koeken vormen op de bakplaat en dan het goedje de oven in. Dan wat brood naar Binky brengen en was Peter terug van de kapper, een spelletje spelen en de koeken versieren. Oh wat hadden Pierke en Sien plezier!!
Later op de middag brachten ze nog mijn vlees, maar was niet zoveel deze keer en al rap had ik alles aan de kant gewerkt en kon ik me langzaamaan op het weekendje weg gaan voorbereiden.
Woensdagmorgen op het gemakkie alle oefeningen doen en liet ik Robert de foto zien van het putje op de fysio, hebben wij zoiets misschien in de loods, een stok voor erin had ik al wel gevonden, maar nog geen putje waar hij in kon. Nou zegt Robert je pakt toch gewoon je Hara dweil.... Nee maar dat was toch prcies de oplossing!! Ik paktede dweil met stok eraan vast en zette die voor Peter neer. Nou precies goed!! Er zat grip op de stok en Peter kon precies de goede draaibeweging maken. Wim kwam om met Peter te zwemmen, maar de smetplek op de voet wordt steeds erger. Tja en na het zwemmen was het helemaal mis, in de oksel ook een grote plek, op de voet werd de plek steeds groter... tja naar de apotheek en nieuwe barriere cream gehaald, advies gevraagd en erop gesmeerd ..en nu afwachten. Om 4 uur kwam Claudi met Joep en Mees en werden mijn zorgen even op zij gezet. Peter ging alleeen met Joep naar de loods, terwijl ik met Claudi en Mees binnen het een en ander aan het doen waren. Ik vertrouwde het toch niet helemaal en na een kwartier ging ik toch ook maar eens in de loods kijken. Joep zat triomphantelijk op de grote tractor en Peter stond er met een brede grijns naast. Wie heeft Joep op de tractor gezet. Haha roept Joep heeft Opa gedaan!! Een lol dat ze samen hadden, want Joep wilde er niet meer af en Peter kreeg hem er niet meer af!! Nou dan moest oma Joep er maar af halen...
s Avonds ging ik lopen met Willemien en Annemarie en hadden we een pittig gesprek over de smetplekken, want het was alllemaal nattig en beslist niet beter geworden.
Donderdagmorgen ziet het er nog een beetje enger uit,ik word er moedeloos van, maar alles netjes verzorgd, drooggefohnd, de schoenen drooggefohnd en toch maar met de taxi naar het afasiecentrum. Want eindelijk had ik ook een vrije donderdag en ging ik kleren kopen en zou Steef met Pierke en Sien naar Panningen komen. Gelukkig kon ik de knop omzetten en genoot ik in Panningen, goed geslaagd voor mij en ook nog een blouse voor Peter. Tegen 1 uur was ik weer thuis en belde Wim, hij had contact gehad met een wondverpleegkundige en een telefoonnummer voor mij zodat ik de wondpoli kon bellen, nou dat maar gelijk doen, en na een kwartier in de wacht had ik iemand aan de lijn. Ik vroeg of ze me door konden verbinden met iemand van de wondpoli. Nee hoor, dat kan zomaar niet, U moet een verwijzing hebben van de huisarts!! Nou dan maar gelijk de huisarts bellen, want nu was de maat vol. Kreeg de assistente aan de lijn en het probleem voorgelegd. Peter heeft hier al heel lang last van en op verschillende plaatsen, smeren met zinkzalf was het advies van de huisarts toen en daar konden we ons goed mee helpen. In 2011 heeft hij de laatste keer een medische zalf gehad, en wellicht konden we deze zalf nu ook weer proberen. Tja dat leek me nu wel de beste oplossing, want daar kregen we toen de plekken ook rustig mee en dan weer de zinkzalf ter bescherming. Volgens Peter is de plek op voet ontstaan doordat er steeds meer gevoel en beweging in de voet komt en er dus een soort wrijving ontstaat en wat dan een druk of smetplek geeft. Met de assisitente afgesproken dat we na 4 uur de zalf kunen ophalen in de apotheek en dan moet het na een week beter worden.....
Om 4 uur kwam Peter terug van het afasiecentrum, tja zijn voet had de hele dag heel veel beweging en gevoel gegeven, tja hij vond het zelf wel positief, want dit had hij al 6 jaar niet meer gevoeld, maar toen hij zijn schoenen en sokken uitdeed, kon ik wel janken....de rechtersok was kletsnat en de voet zag er eng uit... alles maar weer netjes verzorgd en naar de apotheek om de zalf op te halen. Toen ik met de zalf terugkwam was alweer alles nat, dus maar weer opnieuw beginnen met alles te verzorgen en droog te fohnen. De nieuwe zalf er voorzichtig opgesmeerd en alles losjes verbonden. Na het eten ging ik het koffer inpakken en me toch maar een beetje verheugen op ons weekendje weg...
Vrijdagmorgen op tijd op en oh wat vond ik het spannend om naar de voet van Peter te kijken... maar gelukkig het zag er een stuk beter uit en vooral rustiger, nog effe druk en om klokslag 10 uur rijden Wil, Annemarie, John en Willemien het erf op en kunnen we vertrekken voor ons weekendje weg en gaan we met 2 autos naar Den Bosch, we zijn nog maar een paar kilometer weg en krijg ik een telefoontje van gemeente, tja deze hobbel was nog te nemen.... maar gelukkig een heel positief gesprek en valt er een zware last van mijn schouders en hehe eindelijk kan ook ik gaan genieten, en begint letterlijk de zon te schijnen en komen we om kwart over 11 in een zonovergoten Den Bosch aan. We eten eerst een overheerlijk Bossche Bol bij Jan de Groot en lopen dan naar de opstapplaats om een rondvaart op de Binnen Dieze te maken. Peter heeft heel veel gherinneringen aan Den Bosch omdat hij hier 5 jaar gestudeerd heeft, maar nooit een ronvaart heeft gemaakt op de Dieze. Zeer indrukwekkend, een hele goede gids erbij en werd ons veel verteld. Prachtig!! Na de ronvaart lunchen we op een terrasje en komt bij puire toeval Renee de dochter van John en Willemien voorbij, heel gezellig en na een uurtje gaan we weer verder. Met de auto naar ons hotel in Dongen, ja alles heel goed geregeld en in Dongen staat onze Villla Hotel. Een prachtig historisch gebouw waar we 2 nachten zullen verblijven. Peter gaat even op bed liggen en wij pikken een terrasje bij het hotel. Na een uurtje maak ik Peter weer4 wakker en verzorg zijn voeten, die er steeds beter uit gaan zien. Gelukkiog de zalf doet zijn werk!! s Avonds hebben we het diner in het hotel, zeer smakelijk en ook de nodige drankjes erbij. Nog een afzakkertje en dan naar bed. Voor het eerst sinds lange tijd slaap ik als een roos en Peter ook!!
Zaterdagmorgen na het ontbijt gaan we richting Oosterhout waar we een leuke wandeling over de markt maken en waar ik het appje van Claudi krijg dat ze het Liegebankje bij John en Willemien aan het plaatsen zijn. WAUW dat ziet er gaaf uit. Ja het is een heel lang verhaal, maar het komt erop neer dat Johan een grote boombank voor John en Willemien heeft gemaakt als verrrassing en dank je wel voor alles wat zij voor ons doen. Als we even later op een terrasje zitten, laat Peter de foto zien aan John en Willemien, WAUW dat is onze kastanjeboom en wat een bank erom heen... nee dat kan echt niet!! Maar het kan dus wel!! We hebben er veel plezier om!! Na dit uitstapje rijden we terug naar Dongen om naar het Ijzertijd museum te gaan. Ook weer heel indrukwekkend om te zien hoe de mensen 800 jaar voor Christus hier leefden. De zon scheen uitbundig en het is allemaal even mooi en leuk, alleen de paden waren erg hobbelig en Peter moest met de rolstoel, maar dat ging ook niet zo goed, maar Wil haalde de trekkabel uit de auto en zo ging het supergoed eentje trekken eentje duwen!! Om 4 uur zijn we weer terug in het hotel en doet Peter zijn slaapje en wij pikken even een terrasje en gan Wil, John Willemien kijken waar we s avonds gaan eten. En om 7 uur gaan we eten bij de bourgondier, nou dat is net iets voor ons!! tot onze verrassing kunnen w3 tapas eten en we hebben zoveel plezier met al die keline gerechtjes, de meeste zeer smeekvol en lekker, wederom een heel geslaagde dag sluiten we af!!
En vanmorgen na het ontbijt weer de koffers inpakken en op naar de vogeltjesmarkt in Antwerpen, ja ook weer reuze gezellig en na een klein buitje konden we toch weer op een terras gaan zitten.. en toen naar huis... maar... eerst Willemien en John naar huis brengen...en ja hoor om de immens grote kastanjeboom stond de boombank. WAUW hij was echt supergaaf, er kunnen wel 15 mensen op zitten en met een laatste glas wijn en een kaasje sloten we ons heerlijke weekend af met John, Willemien, Wil en Annemarie op de bank onder de kastanjeboom.. SUPER!!!SUPER WEEKENDJE WEG!! Dit was weer PUUR genieten!!


ALLES IS OP LOOPAFSTAND...
ALS JE MAAR GENOEG TIJD KRIJGT.


Veel liefs Marlies