Bye Bye Russian!!!
Door: .
Blijf op de hoogte en volg Peter
02 Februari 2014 | Nederland, Grashoek
Hallo lieve mensen,
Zo nu ligt er niet zomaar een week achter ons...
En dat begon al zondagmiddag nadat ik mijn bericht had geschreven en ik Peter uit bed had gehaald reed er een auto met duits kenteken het erf op. Ik keek heel verbaasd... nee maar!! Het waren Karl Heinz en Lucie uit Twisteden. Wat een verrassing en wat riep het een emotie op!! Karl Heins kwam "vroeger"altijd asperges halen voor zijn marktverkopen totdat het een jaar of 10 geleden ophield en we ze nog maar een of twee hadden gezien. Ze hadden gehoord via via dat Peter een infarct had gehad en de wildste verhalen de ronde deden wat hun ervan weerhouden had om ons op te zoeken. Ze hadden veel aan ons gedacht maar durfden niet goed te komen en contact op te nemen en nu hadden ze de stoute schoenen aan gedaan en de knoop doorgehakt. En daar waren ze dan!! Heel veel herinneringen werden opgahaald en ze waren heel blij dat ze gekomen waren, en wat die wilde verhalen betreft, nee... daar was niet veel van waar!!! Ja want hoe dan ook die wilde verhalen krijgen we er niet uit!! Hoe open we ook zijn, mensen willen of kunnen het niet geloven wat je allemaal wel nog kunt bereiken en dat er nu nog steeds vooruitgang inzit!! Als je vertelt dat Peter auto rijdt valt de mond open, dat kan toch niet, dat is toch echt onmogelijk!! Maar het is toch echt zo, HET KAN WEL!!!!
Nadat Karl Heinz en Lucie weg waren, met de belofte dat we elkaar snel weer zouden opzoeken, gingen we naar Claudi en Johan om daar Frietjes te gaan eten. Joep was door het dolle heen, Oh Opa was er!!! Gezellig zitten kletsen en ons weekend weg geboekt!! Yes we hebben weer een minivakantie in het vooruitzicht!!
Maandagmorgen samen naar de fysio in Baarlo en het ging weer supergoed, het lopen, de oefeningen, Peter maakte hele mooie passen, maar je moet er langs bl;ijven lopen en heel geconcentreert bezig zijn. De arm werd getapet en weer naar huis. s Middags kwamen Martie en Piet(?) van het afasiecentrum om het uitstapje van de afasiegroep te regelen. Was supergezellig en het belooft een leuke dag in juni te worden.
Dinsdagmorgen kwam Steef met Pierke en Sien en was het erg lekker weer en gingen we samen met Pierke en Sien naar buiten, ja dat was lang geleden, dat Peter mee liep naar de loods en samen met Pierke eens alles ging bekijken. Toen we weer binnen waren pakte Pierke het doosje met de letterjes, maar hier zit van elke letter er maar een in, en ze waren bezig met woordjes te leggen, maar dat schoot niet zo erg op. He... maar we hebben ook stapelwoord, daar zitten heel veel blokjes in met letters en daar kun je alle woorden mee maken. Wat een feest, Sien in de kinderstoel, rammelen met zak met letters en dan maakt Peter er een woord van en Pierke legt het op het bord. WAUW dat is nog eens een leuk en leerzaam spelletje en natuurlijk ook lachen, want als je de letters doet stapelen komt er een ander woord, en och dat roept herinneringen op aan onze familieweekendjes, die soms hilarisch waren!!
Om 5 uur had Robert een groot probleem!! De voercomputer was gecrast en nu konden de varkens niet gevoerd worden. John kwam om te kijken of hij het kon maken maar dat lukte dinsdag niet meer, dan de varkens maar een avondje op dieet, brengen toch niet veel op... John had floppies nodig, maar wist ik veel waar die lagen, maar Peter wist het precies te vertellen, daar en daar in die la.. en hij pakte ze er zo uit!! Dus als we nu een computer hebben met windows 95 da gaat het lukken.
Woensdagmorgen was John er alweer op tijd, hij had de halve nacht doorgewerkt om de computer aan de praat te krijgen, maar was nog niet helemaal gelukt. Gelukkig had de monteur van het voerstation een oude laptop liggen en konden de varkens weer eten!! Maar die oude laptop moet weer terug en nu probeert John om een computer met windows 95 in elkaar te knutselen!! Wim kwam om met Peter te gaan zwemmen en ik ruimde het Winterwonderland op waar ik dinsdag al samen met Pierke aan begonnen was. Is nu wel heel kaal in de keuken, maar gauw gaan versieren voor de carnaval...
s Avonds had ik een avondje uit!! Met Willemien en Annemarie naar Dok 6 , naar de film Hemel op aarde. Annemarie kwam me al om 6 uur ophalen en Peter bleef alleen thuis. Een heerlijke avond met een mooie film en heel gezellig zitten kletsen, en was ik om 10 uur weer thuis. Peter stond in de keuken voor het raam te kijken, ja het had allemaal goed gegaan, hij had zich koffie gepakt en verder,... ja alleen de telefoon, dat moest ik hem nu toch echt gaan leren.. Oke wordt aan gewerkt!!
Donderdag ging Peter met de taxi naar het afasiecentrum en ik moest boodschappen doen. Nog van alles opgeruimd en om 4 uur was Peter weer terug, hij had veel te vertellen, er was een gesprek geweest met Geertje en dat was heel goed geweest. Steeds beter gaat hij praten en steeds makkelijker komen de woorden. s Avonds nog veel samen zitten praten over het gesprek met de psycholoog, heel spannend!!!
Vrijdagmorgen op tijd op, want we moesten om 10.00 uur in het ziekenhuis in Venlo zijn voor onze afspraak met de neuropsycholoog. Op de heenweg zeiden we niet, allebei bezig met onze eigen gedacht... In het ziekenhuis kwamen we nog bekende tegen en maakte hier even een praatje mee. Was heel bijzonder!! De psycholoog zat helemaal aan het einde van de gang maar we waren ruim op tijd. Klokslag 10 uur waren we aan de beurt en het klikte meteen. Eric , de psycholoog, was van onze leeftijd en Peter moest vertellen, wat, hoe en waarom hij naar Rusland wilde en wat hij daar wilde gaan doen. Ik mocht niets zeggen, maar Peter praatte in mijn beleving supergoed, heel erg goed legde hij uit wat hij wilde. 8 weken naar Rusland om te kijken of hij er nog iets kon gaan beginnen in de varkenshouderij of met koeien. Na een minuut of 20 onderbrak Eric hem , en toen werd het even stil. Want Eric legde aan Peter uit dat dat echt niet ging lukken in een land als Rusland, met Peters beperkingen, daar hoefde hij ook geen medisch pscychologisch test voor te doen, dat was zo wel duidelijk, Peter keek hem een beetje beduusd aan.. echt niet... Nee lieve Peter dat gaat echt niet lukken en toen werden er de juiste vergelijking gemaakt... eindelijk... Nou zei Eric, ik zie het zo... je wilt met een grote tractor, en dat ben jij, groots en vol plannen, naar Rusland, maar die tractor heeft geen 4 wielen, en ook geen diesel om te rijden.... tja en dan kom je echt niet in Rusland!! Ja en toen begon het kwartje te vallen.. Ja, zegt Peter, ik heb het geprobeert en ihij keek Eric aan, en jij, jij bent de hoogste aan wie ik het vragen kan... dus nee, het kan niet!!! Ik zag dat Peter het moeilijk had en ik had het er ook verschrikkelijk moeilijk mee, maar we werden nog heel goed opgevangen en het was een zeer waardevol gesprek!! Na een uur werd er een nieuwe afspraak gepland en gingen we naar huis. Ieder met onze eigen gedachten reden we naar huis, Peter teleurgesteld, maar dat mag ook, en ik heel dubbel van de ene kant opgelucht dat het kwartje begint te vallen en de andere kant verdrietig voor hem omdat het nu duidelijk is dat het echt niet kan!! Maar nu het verder verwerken en een nieuwe draad oppakken!!!
S avonds kwamen Pierke en Sien een nachtje bij ons slapen, ik had het kleine keukentje weer in de keuken gezet en Pierke vond het helemaal het einde, Ja opa moest erbij komen zitten en Sientje in de kinderstoel en oma op een klein stoeltje, en Peter was heel alert en lief , de tranen prikte achter mijn ogen, Oh hoe lief was dit allemaal, hoe een leuk spel speelden we met de kleintjes!! En Peter genoot met volle teugen, zo dat was lang geleden dat ik hem zo intens zag genieten, ik kan het eigenlijk niet geloven dat de knop zo snel is omgezet!! Maar dat zal de tijd leren...
Zaterdagmorgen om 8 uur hoorden we eerst Pierke en even later Sientje, nou mooie tijd om op te staan, samen ontbijten met Pierke en Sien, en dat is ook al zo gezellig, 2 kinderstoelen tussen ons in, Pierke peuzelt heel langzaam een broodje op en Siente tatert, lacht en smikkelt in no time een heel broodje op. Na het ontbijt deed Peter zijn oefeningen en om 10 uur kwam Wim om met Peter te gaan zwemmen, alles loopt een beetje door elkaar, er moet nog voer worden gebracht, op de Limburgse zender komt de uitslag van de halve finale LVK en Yes Anke Job en Dennis zitten in de finale, Steef komt om Pierke en Sien op te halen en John komt nog iets voor de computer doen.... Poeh en s middags om 4 uur is alle rust wedergekeert... hehe!!
En vanmorgen waren we redelijk op tijd op, het was prachtig weer en we wilden effe naar Claudi en Johan gaan, helaas daar was niemand thuis, oh dan gaan we naar de Neerkant, kijken of daar iemand thuis is en ja hoor daar werden we door Herman en Truus allerhartelijkst ontvangen, en een heel gezellige morgen gehad.SUPER!!
ALS JE NOOIT EEN BERG HEBT BEKLOMMEN
KEN JE ENKEL DE WAARHEID VAN HET DAL
Veel liefs Marlies
Zo nu ligt er niet zomaar een week achter ons...
En dat begon al zondagmiddag nadat ik mijn bericht had geschreven en ik Peter uit bed had gehaald reed er een auto met duits kenteken het erf op. Ik keek heel verbaasd... nee maar!! Het waren Karl Heinz en Lucie uit Twisteden. Wat een verrassing en wat riep het een emotie op!! Karl Heins kwam "vroeger"altijd asperges halen voor zijn marktverkopen totdat het een jaar of 10 geleden ophield en we ze nog maar een of twee hadden gezien. Ze hadden gehoord via via dat Peter een infarct had gehad en de wildste verhalen de ronde deden wat hun ervan weerhouden had om ons op te zoeken. Ze hadden veel aan ons gedacht maar durfden niet goed te komen en contact op te nemen en nu hadden ze de stoute schoenen aan gedaan en de knoop doorgehakt. En daar waren ze dan!! Heel veel herinneringen werden opgahaald en ze waren heel blij dat ze gekomen waren, en wat die wilde verhalen betreft, nee... daar was niet veel van waar!!! Ja want hoe dan ook die wilde verhalen krijgen we er niet uit!! Hoe open we ook zijn, mensen willen of kunnen het niet geloven wat je allemaal wel nog kunt bereiken en dat er nu nog steeds vooruitgang inzit!! Als je vertelt dat Peter auto rijdt valt de mond open, dat kan toch niet, dat is toch echt onmogelijk!! Maar het is toch echt zo, HET KAN WEL!!!!
Nadat Karl Heinz en Lucie weg waren, met de belofte dat we elkaar snel weer zouden opzoeken, gingen we naar Claudi en Johan om daar Frietjes te gaan eten. Joep was door het dolle heen, Oh Opa was er!!! Gezellig zitten kletsen en ons weekend weg geboekt!! Yes we hebben weer een minivakantie in het vooruitzicht!!
Maandagmorgen samen naar de fysio in Baarlo en het ging weer supergoed, het lopen, de oefeningen, Peter maakte hele mooie passen, maar je moet er langs bl;ijven lopen en heel geconcentreert bezig zijn. De arm werd getapet en weer naar huis. s Middags kwamen Martie en Piet(?) van het afasiecentrum om het uitstapje van de afasiegroep te regelen. Was supergezellig en het belooft een leuke dag in juni te worden.
Dinsdagmorgen kwam Steef met Pierke en Sien en was het erg lekker weer en gingen we samen met Pierke en Sien naar buiten, ja dat was lang geleden, dat Peter mee liep naar de loods en samen met Pierke eens alles ging bekijken. Toen we weer binnen waren pakte Pierke het doosje met de letterjes, maar hier zit van elke letter er maar een in, en ze waren bezig met woordjes te leggen, maar dat schoot niet zo erg op. He... maar we hebben ook stapelwoord, daar zitten heel veel blokjes in met letters en daar kun je alle woorden mee maken. Wat een feest, Sien in de kinderstoel, rammelen met zak met letters en dan maakt Peter er een woord van en Pierke legt het op het bord. WAUW dat is nog eens een leuk en leerzaam spelletje en natuurlijk ook lachen, want als je de letters doet stapelen komt er een ander woord, en och dat roept herinneringen op aan onze familieweekendjes, die soms hilarisch waren!!
Om 5 uur had Robert een groot probleem!! De voercomputer was gecrast en nu konden de varkens niet gevoerd worden. John kwam om te kijken of hij het kon maken maar dat lukte dinsdag niet meer, dan de varkens maar een avondje op dieet, brengen toch niet veel op... John had floppies nodig, maar wist ik veel waar die lagen, maar Peter wist het precies te vertellen, daar en daar in die la.. en hij pakte ze er zo uit!! Dus als we nu een computer hebben met windows 95 da gaat het lukken.
Woensdagmorgen was John er alweer op tijd, hij had de halve nacht doorgewerkt om de computer aan de praat te krijgen, maar was nog niet helemaal gelukt. Gelukkig had de monteur van het voerstation een oude laptop liggen en konden de varkens weer eten!! Maar die oude laptop moet weer terug en nu probeert John om een computer met windows 95 in elkaar te knutselen!! Wim kwam om met Peter te gaan zwemmen en ik ruimde het Winterwonderland op waar ik dinsdag al samen met Pierke aan begonnen was. Is nu wel heel kaal in de keuken, maar gauw gaan versieren voor de carnaval...
s Avonds had ik een avondje uit!! Met Willemien en Annemarie naar Dok 6 , naar de film Hemel op aarde. Annemarie kwam me al om 6 uur ophalen en Peter bleef alleen thuis. Een heerlijke avond met een mooie film en heel gezellig zitten kletsen, en was ik om 10 uur weer thuis. Peter stond in de keuken voor het raam te kijken, ja het had allemaal goed gegaan, hij had zich koffie gepakt en verder,... ja alleen de telefoon, dat moest ik hem nu toch echt gaan leren.. Oke wordt aan gewerkt!!
Donderdag ging Peter met de taxi naar het afasiecentrum en ik moest boodschappen doen. Nog van alles opgeruimd en om 4 uur was Peter weer terug, hij had veel te vertellen, er was een gesprek geweest met Geertje en dat was heel goed geweest. Steeds beter gaat hij praten en steeds makkelijker komen de woorden. s Avonds nog veel samen zitten praten over het gesprek met de psycholoog, heel spannend!!!
Vrijdagmorgen op tijd op, want we moesten om 10.00 uur in het ziekenhuis in Venlo zijn voor onze afspraak met de neuropsycholoog. Op de heenweg zeiden we niet, allebei bezig met onze eigen gedacht... In het ziekenhuis kwamen we nog bekende tegen en maakte hier even een praatje mee. Was heel bijzonder!! De psycholoog zat helemaal aan het einde van de gang maar we waren ruim op tijd. Klokslag 10 uur waren we aan de beurt en het klikte meteen. Eric , de psycholoog, was van onze leeftijd en Peter moest vertellen, wat, hoe en waarom hij naar Rusland wilde en wat hij daar wilde gaan doen. Ik mocht niets zeggen, maar Peter praatte in mijn beleving supergoed, heel erg goed legde hij uit wat hij wilde. 8 weken naar Rusland om te kijken of hij er nog iets kon gaan beginnen in de varkenshouderij of met koeien. Na een minuut of 20 onderbrak Eric hem , en toen werd het even stil. Want Eric legde aan Peter uit dat dat echt niet ging lukken in een land als Rusland, met Peters beperkingen, daar hoefde hij ook geen medisch pscychologisch test voor te doen, dat was zo wel duidelijk, Peter keek hem een beetje beduusd aan.. echt niet... Nee lieve Peter dat gaat echt niet lukken en toen werden er de juiste vergelijking gemaakt... eindelijk... Nou zei Eric, ik zie het zo... je wilt met een grote tractor, en dat ben jij, groots en vol plannen, naar Rusland, maar die tractor heeft geen 4 wielen, en ook geen diesel om te rijden.... tja en dan kom je echt niet in Rusland!! Ja en toen begon het kwartje te vallen.. Ja, zegt Peter, ik heb het geprobeert en ihij keek Eric aan, en jij, jij bent de hoogste aan wie ik het vragen kan... dus nee, het kan niet!!! Ik zag dat Peter het moeilijk had en ik had het er ook verschrikkelijk moeilijk mee, maar we werden nog heel goed opgevangen en het was een zeer waardevol gesprek!! Na een uur werd er een nieuwe afspraak gepland en gingen we naar huis. Ieder met onze eigen gedachten reden we naar huis, Peter teleurgesteld, maar dat mag ook, en ik heel dubbel van de ene kant opgelucht dat het kwartje begint te vallen en de andere kant verdrietig voor hem omdat het nu duidelijk is dat het echt niet kan!! Maar nu het verder verwerken en een nieuwe draad oppakken!!!
S avonds kwamen Pierke en Sien een nachtje bij ons slapen, ik had het kleine keukentje weer in de keuken gezet en Pierke vond het helemaal het einde, Ja opa moest erbij komen zitten en Sientje in de kinderstoel en oma op een klein stoeltje, en Peter was heel alert en lief , de tranen prikte achter mijn ogen, Oh hoe lief was dit allemaal, hoe een leuk spel speelden we met de kleintjes!! En Peter genoot met volle teugen, zo dat was lang geleden dat ik hem zo intens zag genieten, ik kan het eigenlijk niet geloven dat de knop zo snel is omgezet!! Maar dat zal de tijd leren...
Zaterdagmorgen om 8 uur hoorden we eerst Pierke en even later Sientje, nou mooie tijd om op te staan, samen ontbijten met Pierke en Sien, en dat is ook al zo gezellig, 2 kinderstoelen tussen ons in, Pierke peuzelt heel langzaam een broodje op en Siente tatert, lacht en smikkelt in no time een heel broodje op. Na het ontbijt deed Peter zijn oefeningen en om 10 uur kwam Wim om met Peter te gaan zwemmen, alles loopt een beetje door elkaar, er moet nog voer worden gebracht, op de Limburgse zender komt de uitslag van de halve finale LVK en Yes Anke Job en Dennis zitten in de finale, Steef komt om Pierke en Sien op te halen en John komt nog iets voor de computer doen.... Poeh en s middags om 4 uur is alle rust wedergekeert... hehe!!
En vanmorgen waren we redelijk op tijd op, het was prachtig weer en we wilden effe naar Claudi en Johan gaan, helaas daar was niemand thuis, oh dan gaan we naar de Neerkant, kijken of daar iemand thuis is en ja hoor daar werden we door Herman en Truus allerhartelijkst ontvangen, en een heel gezellige morgen gehad.SUPER!!
ALS JE NOOIT EEN BERG HEBT BEKLOMMEN
KEN JE ENKEL DE WAARHEID VAN HET DAL
Veel liefs Marlies
-
02 Februari 2014 - 16:40
Hanny:
hoi Peter en Marlies
das balen voor Peter maar wel de waarheid en die komt wel hard aan maar werkt wel anders blijf je er maar over na denken wat als .en daar zijn de voorzieningen echt niet zo als hier hoor .Peter voor jou kleinkinderen ben jij hier zo zinvol, die leren van jou ,en jij leert van hun genieten toch .maar je mag verdrietig zijn want je was er lang mee bezig ,maar dit lukt jou wel .
grtjes Hanny xxxx -
02 Februari 2014 - 16:40
Hanny:
hoi Peter en Marlies
das balen voor Peter maar wel de waarheid en die komt wel hard aan maar werkt wel anders blijf je er maar over na denken wat als .en daar zijn de voorzieningen echt niet zo als hier hoor .Peter voor jou kleinkinderen ben jij hier zo zinvol, die leren van jou ,en jij leert van hun genieten toch .maar je mag verdrietig zijn want je was er lang mee bezig ,maar dit lukt jou wel .
grtjes Hanny xxxx -
02 Februari 2014 - 19:36
Jan-thea Dorssers:
nu de waarheid,maar Peter en Marlies ,we ga weer door, met jullie kleinkinderen ,kinderen ,Famlie en vrienden,het boek is nog niet klaar!!!!!!!! .en niet uit!!!!!!.
Weer samen door.
Heel veel groetjes uit Reuver. -
02 Februari 2014 - 22:57
Herman En Truus:
hoi peter en marlies
leuk dat jullie er waren lekker onverwacht was gezellig
lieve groet van ons -
03 Februari 2014 - 10:14
Charlotte:
Lieve Peter en Liesl,
Wat moet het nieuws over Rusland hard aan gekomen zijn, ik vind het heel erg voor peter.
Maar ook fijn dat je nu weet waar je aan toe bent zodat de energie op andere doelen gericht kan worden.
Gelukkig blijven jullie In iedereen geval dicht bij je familie, dat is toch ook een pluspuntje :)
Want die kunnen jullie toch helemaal niet missen! En wij ook niet!!!
Grts Charlotte & co -
03 Februari 2014 - 17:25
Hein Oet Wieërt:
Wat een belevenissen weer daar in het Grashoekse land. Onverwachte visete,Rusland, Hemel op Aarde, LVK, (klein)kinderen. computer en dan nog visite. Wat een belevenissen. Heel veel sterkte voor Peter met het (gedeeltelijk) in het water vallen van je Ruslanddroom. Zo hou je wel energie over voor andere zaken. Fijne week weer -
04 Februari 2014 - 11:38
Jennie:
Beste Marlies en Peter,
Ontroerend om te lezen over het afscheid van de Rusland-droom. Ik vind het erg voor jou, Peter, maar ik heb de indruk dat jij je ook realiseert dat zo'n avontuur zelfs met jullie optimisme en doorzettingsvermogen eigenlijk een 'mission impossible' is.
Wie weet wat voor aardige dingen dichter bij huis op jullie pad komen.
Jullie zijn kanjers !
Groetjes. -
05 Februari 2014 - 10:56
Christel:
Hoi familie en trouwe lezers. Hoewel er geen kwartjes meer zijn, kan er nog steeds een vallen. Dat de grote droom niet uit kan komen, is jammer. Maar er is nog zoveel meer om van te genieten en naar uit te kijken. Het geeft ook rust (vooral voor Marlies), als het tot Peter écht doordringt, dat het niet kan. Er is nog heel veel wat wél kan. Weer een minivakantie bijvoorbeeld. Onverwachts bezoek uit een zeer onverwachte hoek. Jullie hebben zoveel mensen om je heen. Dáár zou menigeen jaloers op zijn. Uiteraard hebben jullie hier samen voor gezorgd. Heel veel mensen, zijn na een CVA hun vrienden kwijt geraakt. Geen begrip, geen geduld, geen ???? noem het maar..........En jullie? Er gaat geen week voorbij of deze of die is weer langs geweest of ben je zelf ergens naar toe gegaan. Iedereen is welkom op de Grashoek en andersom kunnen jullie ook altijd ergens binnen lopen en is het gezellig. Wat ben je toch rijk! Ondanks sommige beperkingen. Have a nice week.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
