GELOOF HOOP EN LIEFDE

Hallo lieve mensen,

Na de "zomaar week" van de vorige keer, ligt er nu een sprankelende week achter ons, waar heel veel over te vertellen valt!!!
Zondagmiddag terwijl ik mijn verslag nog aan het schrijven was, stonden Herman en Truus "zomaar" aan de deur. Ik maakte mijn bericht af, er werd koffie gezet, Peter opgeroepen en er volgde een erg gezellig uurtje. Wij hadden niet al te veel tijd want om 6 uur moest ik een buffetje wegbrengen en sinds dat Peter weer auto rijdt is hij mij prive chauffeur, hij rijd de auto tot aan de achterdeur, wacht keurig dat ik alle spullen in de auto heb gezet en rijdt naar de mensen toe. Het voelt voor mij echt als: Zo die klus hebben we samen geklaard!! Hierna gingen we samen frietjes halen en die aten we thuis op, we hadden een heel fijn gesprek over de revalidatie en dat er toch weer haast iets nieuws op ons pad mocht komen, ja want we zijn er nog niet klaar mee....
Maandagmorgen Koninginnedag... het was prachtig weer en voor de middag werkten we samen in de tuin. Heerlijk, genieten van het kiezen wat je wilt gaan doen.. want 23 jaar waren het de asperges die vanaf half april domineerden en de rest werd er op aangepast. Mensen vragen aan mij of ik het niet mis... de asperges... ja natuurlijk mis ik ze, maar dit is toch ook wel heel erg lekker, zomaar iets gaan doen in de lente. Na het middagslaapje gingen we naar Dieden, naar Loes' verjaardag, ja heerlijk ook hier konden we eindelijk weer eens naar de verjaardag op de dag zelf!! We hadden heel veel lol in de auto en voelden ons net kinderen op schoolreisje, alleen dit al beloofde dat het een bijzondere dag zou worden!! We zaten heerlijk buiten bij Loes en Mari, Karin, de zus van Loes en Hans waren er, supergezellig!! Er werd besloten om chinees te halen en gingen in de keuken eten. Even later kwam "fransje" de buurman en gingen we weer buiten zitten, lekker een sigaretje roken... Fransje begon een beetje te zeuren tegen mij over het roken en dat hij mij er vanaf kon helpen. Nou Fransje hier heb ik vandaag geen zin!!! Maar op een gegeven moment moest ik denken aan Fransjes "gaves" en ik begon hem uit te dagen. Ja Fransje als jij Peters hand en vingers aan de gang krijgt, dan stop ik met roken.... Hij daagde mij uit en zei dat de vingers "dood" waren. Ik werd een beetje boos, zijn vingers zijn niet dood!!! Op een gegeven moment pakte Fransje toch Peters hand en begon over zijn vingers te strelen en zei, nee ze zijn niet dood, maar het bloed stroomt niet tot in de vingertoppen... en hij streelde maar en streelde maar... Ja Peter voel je nu het bloed stromen tot in de toppen??? En Peter begon te stralen.... Ja , ik voel, ik voel het bloed gaan, de eerste keer, ik voel de vingers kloppen..... Ik zat met open mond te kijken.... Oh wat hebben we dit weer nodig!! Even later ging ik langs Fransje zitten en begon hij te vertellen... hij had zelf een aantal jaren geleden ook een infarct gehad en niets meer gekund... weggestuurt in de revalidatiekliniek, klaar gaat U maar naar een verpleeghuis, maar hij ging naar huis en samen met zijn vrouw, vrijwel helemaal hersteld.Fascinerend verhaal!! Geloof, hoop en liefde, daar moesten we op bouwen!!! Alles zit op zijn plaats in zijn arm/vingers alleen het knopje in zijn hersenen moet nog worden aangezet, maar dat is een kwestie van tijd... Hij deed een krasse uitspraak en noemde een tijdsbestek waarin Peter weer zijn vingers zou kunnen bewegen... Ja het duizelde mij, want dan stop ik met roken... Hij gaf ons nog wat adviezen en hoe ik de vingers moest aktiveren!!!
Nog een goed glas wijn met Fransje gedronken en geproost op een mooie gebeurtenis,even met Loes "geknuffeld" en toen gingen we om 22.00 uur naar huis. Peter reed en ik.... of het van de wijn kwam of van de heerlijke dag en goed gesprek met Fransje ik weet het niet, maar ik had vleugeltjes en tranen stroomden over mijn wangen, en Peter reed, hij reed zo goed en hij vertelde maar, hij was zo gelukkig met het verhaal van Fransje!!! Ja ook hij had vleugeltjes gekregen!!!
Dinsdagmorgen kwam Steef met Pierke en was het een beetje een rare dag, Peter en ik waren veel met het verhaal van Fransje bezig en Peter was het liefste weer naar Ravensteijn gereden om er met Fransje te praten.. Na de middag moesten er medicijnen gehaald worden bij de veearts en we waren aan het dubben wie ze zou halen, Steef of misschien Peter, en dan alleen, want ik had geen tijd. Oh jawel hoor Peter ging ze wel alleen halen... Robert had gebeld naar de veearts dat Peter ze kwam halen en of ze dan even de medicijnen in de auto wilde zetten. Best wel spannend, maar na een goed half uur was Peter al terug, we keken hem aan ... zo dat had hij snel gedaan, heb je ook alles. Jazeker, ik heb gezegd, medicijnen maatschap Nouwen Reinders en toen hebben ze de doos in de auto gezet! SUPER En weer voelde hij zich heel gelukkig want nu had hij weer echt iets voor het bedrijf gedaan!!!
Woensdagmorgen werd er gezwommen met John, en was het goed druk geweest op de Schatberg, maar toch alle oefeningen super gedaan en ook John voelde steeds meer beweging in de arm. Ik had dat s morgens in bed ook al gevoeld en liet hem terwijl hij ligt, knijpen in zijn hand en dat ging, dat ging super!! Dat ging een tijd terug ook, maar dan 1 keer en dan was hij moe en ging het niet meer, maar nu probeerde hij het steeds weer, steeds weer uit zichzelf en dan straalde hij!!
s Avonds kwam Joep, en hadden ze zoveel plezier samen, ik zette Joep bij Peter op schoot en maakte het flesje klaar, ik straalde.. ik zag weer zoveel vooruitgang, hoe Peter Joep vast had, en wat hij hem allemaal vertelde....
Donderdagmorgen gingen we samen naar de fysio in Kronenberg, maar hier was het nogal druk, maar toch heel veel gelopen in de grote gymzaal. s Middags kwam Steef nog even met Pierke een kop koffie drinken.
Vrijdagmorgen was het oppasdag voor Pierke(geruild met de woensdag) en was wel lekker want er stonden niet echt verplichtingen op het programma. Ik stelde voor om naar het tuincentrum in Kessel te gaan, ja zegt Peter, courgetteplanten halen. Alleen courgette.... Het was er nogal druk en ik was een karretje aan het zoeken waar we Pierke in konden zetten, nee buiten stonden er geen.. Ik zag Peter knikken en praten, oh daar waren Math en Jose, even mee gebuurt en toen naar binnen. Daar stonden wel karretjes waar Pierke in kon.... Peter een heel stuk meegelopen en toen toch maar op een bankje gaan zitten... terwijl ik samen met Pierke de courgetteplanten ging zoeken en natuurlijk ook nog wat bloemen en vaste planten.... Ik stond bij de fuchias te kijken en te dubben welke ik zou nemen... stond Roos, het zusje van Peter, langs mij... ja ze had al met Peter gepraat en vroeg of we bij haar een kop koffie kwamen drinken, och waarom niet... we hadden tot 12 uur de tijd.... heel gezellig... maar toen moesten we toch een beetje haasten.. eten koken Pierke een boterhamen en naar bed, Peter naar bed, en om 4 uur zouden we Pierke naar Annie en Frans brengen, en om 5 uur moest Peter naar de kapper. Voor het eerst in 4 jaar een kapperszaak binnen....
Tegen 6 uur waren we weer thuis en vond ik ook nog dat het gras gemaaid moest worden, want zaterdag zou het regenen.... was dit teveel gevraagd.... Nee hoor eerst wat eten en dan maaien... en inderdaad, na het eten stond Peter op en begon het gras te maaien en ik ging de plantjes poten en zo waren we tot bijna half 9 bezig.... SUPER
Zaterdagmorgen zwemmen met Wil... Claudi kwam even met Joep, om een broek korter te maken en ik moest alles klaar maken voor de barbeque, want s middags zouden we met de "3 musketiers" barbequen. Het regende.... shit... Maar om 3 uur was het droog, Wim kwam op de koffie, en Lonneke kwam uit Haarlem.. Peter stond gelijk op toen ik vertelde dat Wim er was.... samen koffie gedronken, Wim was al een poosje niet meer geweest en vond dat Peter erg veel vooruit was gegaan.. Peter vertelde dat hij het jammer vond dat hij nog steeds zo moe was... Ja zegt Wim, daar heb je het steeds over en dan geloof je hetzelf ook nog... je moet gewoon zeggen ik ben niet moe... Peter keek hem een beetje lacherig aan en zei oke.....Tegen half 6 kwamen Sjef en Roel op de fiets en Wilco werd met de auto gebracht, we besloten om toch buiten onder het afdak te barbequen.... Job kwam nog en het werd een SUPER SUPER avond... het voelde zo goed, zoveel verhalen uit de aspergestijd en zoveel lachen...GEWELDIG!!! En Peter(en wij OOk!!) die had een super avond, hij lachte, hij praatte, hij dronk bier (niet zoveel als de jongens... maar toch) hij vertelde... hij werd niet moe....HIJ STRAALDE!!!SUPER!! WAT EEN AVOND, WAT EEN WEEK!!!!


WEES NIET BANG OM TE HOPEN
ELKE KEER DAT WE HET NAJAAR RUIKEN
WETEN WE DAT DE TIJD VAN DE
GOUDEN REGEN ZAL WEDERKEREN


Veel liefs Marlies