De nieuwe auto

Hallo lieve mensen

Ja we hebben afscheid genomen, afscheid van de AUDI, maar er kwam iets moois voor in de plaats!!
Maandagmorgen ging Peter met de taxi naar de Kronenberg, maar na een goed half uur waren ze weer terug. De fysio ging niet door omdat het te warm was. Mie was de taxichauffeur en was met Peter naar binnengelopen. Helaas te warm en de therapie ging niet door, dan maar weer terug en thuis op de hometrainer.
Piet en Marian kwamen even langs op de fiets en zodoende werd de logopedie ook nog geoefend. Na het middagslaapje gingen we naar Beringe om de Opel Zafira op te halen. We waren toch allebei een beetje emotioneel. Na 19 jaar weg Audi, de auto waar we 19 jaar heel veel plezier aan hebben gehad en die ons zelden liet staan!! Maar goed, klein beetje tekst en uitleg en ik kon rijden. Peter nog niet want de aanpassingen moeten nog gedaan worden en dat doet een apart bedrijf in Roermond, maar de APK van de audi was verlopen en mochten we niet meer mee rijden, ja dan maar met de Opel.
Even wennen, het automaat rijden en ik was blij dat Peter langs mij zat om aanwijzingen te geven, want dat gaat dus super goed. We zijn dus nu een poosje anoniem wat auto rijden betreft, niemand kent ons met deze auto, heel het dorp kende de zilvergrijze audi van ons en nu rijden we dus met een donker groene Opel Zafira.
Toen we terug waren ging Peter gras maaien en ik de hortensia in de pot zetten, er moest nogal wat grond in en pakte dat met kruiwagen achter de kerstdennen weg. Peter had dit niet gezien en een poosje later ging hij daar grasmaaien. Helemaal ontdaan kwam hij terug.... er was iets heel groots geweest tussen de struiken en dennen... ja zal wel.... ratten... nee veel groter... ja wat dan... wilde zwijnen!!! Wilde zwijnen!!! Heb je ze gezien en hoeveel??? Ja misschien wel 3 stuks... Beetje eng!! Morgen Robert maar vragen wat we moeten doen.
s Avonds was het heerlijk om buiten te zitten en het voelde zo goed, beetje vakantiegevoel en Peter had me toch een spraakwater!! Alleen het wilde zwijnen verhaal vond ik niet zo leuk!!
Dinsdag kwam Steef met Pierke, de kleine man sliep niet, en ik pakte hem uit de wagen en kreeg me toch een gulle lach!!! ZO dat was een mooi cadeautje!! Het mooiste wat er is, een lach van je kleinkind!! Ik liep met Pierke naar Peter, die in de stoel zat, en ja hoor, daar was het eerste emotionele contact, Peter begon liedjes te zingen en Pierke lachte en lachte. De tekst van poesje mauw klopte nergens naar, maar het was zo mooi!!! Opa die zong en zo echt contact maakt met zijn kleinzoon, en ik.... mijn tranen bingelde!!
Tijdens het eten het verhaal van de wilde zwijnen vertelt, maar we kwamen er niet uit of Peter ze nou echt gezien had en hoeveel, ja dan nog maar niets ondernemen.
Na het avondeten was ik buiten aan het opruimen, want we zouden snel onweer krijgen, Peter liep richting kerstdennen, daar waar hij de wilde zwijnen had gezien.... ik liep met hem mee, want stel je voor dat die beesten ineens voor hem staan, maar ik had het er niks op en toevallig was Claudi aan de telefoon.... Peter liep voorzichtig en gaf mij aanwijzingen.... zie je hier is gevroet en daar en daar.... Nou mensen Claudi en ik schoten me toch in de lach.Want ik was dat wilde zwijn geweest, ik had daar gewroet in de grond om mijn bloembakken te vullen. Peter snapte er niks van, waarom ik in godsnaam daar op 3 plaatsen had gewroet... ik had toch beter grond tussen mais kunnen pakken en niet op die plek. Ja dat weet ik ook niet, maar ik was wel erg opgelucht dat het verhaal van de wilde zwijnen was opgelost!!
s Avonds begon het te regenen en onweren en Robert belde op dat er alarm was, of ik kon kjiken of de ventilators nog draaide.... Ja dat kan ik wel, maar Peter kan dat beter, en jawel hoor, blij dat hij echt iets kon betekenen liep hij door de stal achter het huis, even in alle afdelingen gekeken en alles was in orde. Geen ventilatiealarm.
Woensdagmorgen naar de podotherapeut, de teen zag er al een stuk beter uit en was niet meer ontstoken. Er hoefde geen nieuwe afspraak gemaakt te worden en waren we binnen 10 minuten klaar. Samen naar Kessel gereden naar het tuincentrum om voor Lonneke en Jaap planten te halen.Ja dat vindt Peter leuk, hij was er al eens met Claudi en Steef geweest en ik nog nooit. Ja nu kon hij me uitleggen wat en waar, en ook gelijk preiplanten gekocht voor in de moestuin. s Middags samen gepoot en geschoffelt in de tuin. Ja dat is leuk samen bezig zijn.
Donderdag naar de fysio in Kronenberg. Deze keer ging ik mee en telkens ben ik erg onder de indruk van wat ik zie en hoor. Nu weer gepraat met een man die 8 jaar geleden een infarct had gehad en vervolgens 3 jaar in de rolstoel gezeten en niets kon en nu na 5 jaar kon huppelen en gewoon lopen net als jij en ik, en beiden handen kon gebruiken. Ja geduld moet je hebben, maar dan krijg je ook iets!!!
Vrijdagmorgen zwemmen met Wil en daarna intapen in de Kronenberg. Volgens Ton zit er al aardig wat aktiviteit in het polsgewricht!!
Zaterdag 2 juli de verjaardag van Lonneke en house warming party. We vertrokken al op tijd naar Haarlem. De A67 was afgesloten en we besloten om over de MiddenPeelweg naar den Bosch te rijden en dan de A2 te nemen. Tegen 12 uur waren we bij Lonneke en Jaap, de paprika, aubergine en peperplant vonden ze erg leuk. Ik had ze thuis in mooie potten gezet en nu konden ze fijn in hun mini tuin staan. Fien en Theo waren er ook al snel, zij hadden geen hotel meer kunnen krijgen en reden s avonds weer naar huis. Peter en ik gingen naar het hotel zodat dat Peter kon rusten en s avonds weer fit zou zijn voor de party. Jammer dat er nogal wat mensen hadden afgezegd, maar desondanks met de mensen die er wel waren een hele fijne avond gehad en super gezellig!!
Ja en vanmiddag weer terug naar het Limburgse, al gauw genoeg stonden we meer als een uur in de file, maar met de airco aan, viel het reuze mee, en de Zafira rijdt zo lekker.... ja we zaten het laatste stuk gewoon samen te zingen..... Prachtig!!



LACHEND KAN MEN DUIZEND DINGEN DOEN
DIE MET TRANEN ONMOGELIJK SCHIJNEN


Veel liefs Marlies